คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ประกาศรวมเล่มฟิค Beloved in market [2Seung]
Title ; Beloved in Market + Special Part 18.5
Author ; Graph
Pair ; Toptory , 2Seunghyun
กระดาษ ; 75 แกรม ถนอมสายตา + ที่คั่น หน้าปก 4 สี เคลือบด้าน
จำนวนหน้าประมาณ 320 กว่าหน้า หนามากๆ
ราคา / เล่ม ; 330 บาท รวมค่าจัดส่งเรียบร้อยแล้ว
กำลังเปิดจองนะคะ สามารถสั่งจองมาได้เรื่อยๆ ทางอีเมล์นี้เท่านั้นนะคะ : D
belovedinmarket_toptory@hotmail.com
(สำหรับรายละเอียดการโอนเงินจะแจ้งทางอีเมล์ค่ะ)
แบบฟอร์มการสั่งจองฟิค
หัวข้อ ; "สั่งจองฟิคตลาดสด"
ชื่อ นามสกุล :
ชื่อเล่น :
อีเมล์ :
ที่อยู่ :
จำนวนกี่เล่ม :
ราคารวมที่โอน :
สำ หรับฟิคชั่นเรื่องนี้นะคะ รักเกิดในตลาดสด ก็แต่งมานานมาก (บวกเวลาตอนพิเศษอีกสองเดือน =_=;) จะทำการรวมเล่มและปริ๊นท์ครั้งเดียวนะคะ ไม่มีรีปริ๊นท์แล้ว ใครติดตามมานานก็อยากให้เก็บไว้เป็นที่ระลึกเนาะๆ (ฮ่าๆๆ) สำหรับตอนพิเศษนะคะ มีประมาณห้าสิบหน้า ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อน แล้วก็จะมีแค่ในเล่มเท่านั้น ของขอบคุณสำหรับแฟนฟิคนะคะ อ่านให้ตาแฉะกันไปเลยทีเดียว!
ปิดรับจองและโอนเงิน ภายในวันที่ 23 เมษายน 2554 นะคะ ขอบคุณค่ะ
“[ อรุณสวัสดิ์ ขอให้วันนี้เป็นอีกวันที่ดีของพี่นะ สู้ๆ รักพี่เทมป์โคตรๆ >_< ]
เลิฟยู ทูมัช โซมัช เวรี่มัช!
ลิตเติ้ลซึงฮยอน”
‘คนเราไม่เข้าใจกัน เพื่อจะได้เข้าใจกันไม่ใช่รึไง..’
ผม เชื่อคำพูดนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ ‘พวกเรา’ ทะเลาะกัน ตอนนั้นพวกเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันหรอกครับ แต่พี่ซึงฮยอนเคยบอกผมว่าเขาชอบผมมาก่อนหน้านั้นตั้งนานแล้วล่ะ.. มันเป็นการทะเลาะกันที่ค่อนข้างปัญญาอ่อนนะผมว่า ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ผมกลับไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมองเขา อืม..ก็อย่างที่คุณคิดล่ะครับ ผมว่าผมเริ่มชอบเขาหลังจากนั้นไม่นาน หลังจากวันที่ผมไม่ให้เขากินกาแฟที่สวนสาธารณะนั่นแหละครับ.. จริงๆแล้ว..ผมคงชอบเขามาก่อนหน้านั้น.. แต่แค่ปฏิเสธตัวเองมาตลอดเท่านั้นเอง
จนถึงตอนนี้ ผมกับพี่ซึงฮยอนคบกันมาจะสองปีแล้วครับ ผมกับเขาเราต่างเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แต่ถึงจะอย่างนั้นก็มีหลายครั้งเหมือนกันที่เราเกือบจะเลิกกันเพราะเรื่อง ไม่เป็นเรื่อง ส่วนใหญ่ก็เรื่องผู้หญิงที่เริ่มมีเข้ามาของพี่เขานั่นแหละครับ แน่ล่ะครับ พอโตขึ้นพี่เขาก็ดูดีขึ้นตามลำดับในขณะที่ผมก็ยังดูเป็นเด็กกะโปโลเหมือน เดิม..
อะไรนะครับ? ทะเลาะกันแล้วดีกันได้ยังไงเหรอ? จริงๆแล้วส่วนใหญ่เขาจะเป็นฝ่ายง้อผมมากกว่านะ ก็คนทำผิดคือพี่เขานี่นา (ถึงแม้เขาจะบอกว่านูน่าพวกนั้นมาชอบเขาเองก็เถอะ แต่ถ้าเขาไม่ทำตัวสะดุดตาแล้วใครจะสนเขาล่ะจริงไหมล่ะ?) แต่ก็นั่นแหละครับ ยังไงก็ตามตอนนี้ความรักของเราก็ยังคงแฮปปี้และราบรื่นดี พี่ซึงฮยอนขยันกวนผมกว่าเดิม และผมก็โดนแกล้งมากขึ้นด้วย
“เด็กบ้านนอก! จะไปมั้ยมหาลัยน่ะ! พี่รอจนรากงอกแล้วนะเว้ย!!”
“ห้านาทีฮะ! ใส่เสื้ออยู่ ฮ..เฮ้ย นี่เดี๋ยวเถอะ! ลงไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!! ขึ้นมาได้ไง!!”
“ก็บอกแล้วไง ว่ารอจนรากงอก.. ว้าว ดูหุ่นสุดเซ็กซี่ของนายสิ!”
ไอ้ เรื่องปากหมาทะลึ่งลามกนี่ล่ะก็ที่หนึ่งเลย ผมเขวี้ยงตุ๊กตาไจแอนท์ใส่หัวเขาเต็มๆ ไม่สนแล้วว่าเขาจะกลิ้งตกต้นไม้ที่อุตส่าห์ปีนมารึเปล่า พี่ซึงฮยอนกุมหัวป้อยๆกระโดดลงไปข้างล่างเหมือนเดิม ผมยิ้มมุมปากแล้วเปิดหน้าต่างออกแลบลิ้นใส่เขา วันนี้ก็เป็นอีกวันที่พี่ซึงฮยอนเอามอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าบ้านพร้อมใส่หมวก กันน็อคให้ผม.. เรายิ้มให้กันแบบน่าอ้วกหนึ่งที จั๊กจี้อยู่นะครับ ถ้าไม่ใช่เพราะผมแพ้เป่ายิ้งฉุบเขา ผมคงไม่ทำแบบนี้แน่
ดู รักกันแบบน่าคลื่นไส้ดีใช่ไหมครับ แต่กว่าจะมาถึงวันนี้ก็อย่างที่บอกว่าพวกเราทะเลาะกันเยอะพอดูเลยล่ะ แต่มีอยู่ไม่กี่ครั้งหรอกนะที่ผมเป็นคนผิดน่ะ เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟังก็เป็นอีกหน้าหนึ่งในหน้ากระดาษไดอารี่ของ ผมกับเขา เป็นการทะเลาะกันที่ผมเป็นฝ่ายง้อก่อน..เหลือเชื่อล่ะสิ.. ก็ที่จะเล่าให้คุณฟังเพราะมันไม่ได้หาดูง่ายๆนี่แหละ!
ความคิดเห็น