30 แล้วไง ไม่ใจทำได้ป่ะ

นิยายเรื่องเรื่องหลังจากเป็นนักอ่านมานาน
ยังไงช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

เรื่องนี้ออกแนวติีงต๋องด้วยซ้ำ ไม่เครียดมากมายค่ะ

(พยายามมาลงวันเว้นวันนะคะ)

"กานต์มึงจะเอาจริงป่ะวะ ที่จริงไอ้ที่มึงพูดไว้พวกกูก็ลืมๆมันไปหมดแล้ว ไม่ต้องก็ได้นะโว๊ย"

"กูคำไหนคำนั้น ในเมื่อกูเก็บความซิงของกูมาตั้งสามสิบปี ไม่เห็นมีใครจะผ่านด้านมาเอามันได้สักคน คราวนี้กูขอลดแลกแจกแถมมั่งสิ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"มึงเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงนั้นไหม นั่นแหล่ะ คนที่จะมาเปิดซิงกู"