---ภารกิจพิชิตดอกฟ้า---

เนื้อเรื่อง

ภารกิจ พิชิตดอกฟ้า บทประพันธ์    โดย      สถาพร   สุชาติ บทโทรทัศน์     โดย คฑาหัสต์   บุษปะเกศ , สถาพร  สุชาติ , พรบุษย์  คีรีวงศ์ ,   วลัย   บุปผา , จีรนุช  เอื้อน้อมจิตต์กุล เสียงประกาศผลสลากกินแบ่งรัฐบาลงวดล่าสุดดังไปทั้งหมู่บ้าน  เป็นเวลาเดียวกับที่ถ้าใครแปลกหน้าผ่านเข้ามาอาจจะคิดว่าหมู่บ้านนี้ร้างผู้คน แต่นั่นเป็นเพราะสมาชิกทุกคนของหมู่บ้านพร้อมใจกันทิ้งภารกิจประจำวันทุกอย่างแม้ใครจะป่วย ญาติใครจะตาย แม่ยายใครจะคลอด ก็ต้องอั้นกันไว้ก่อนเพื่อหยุด...ฟังหวย  แต่กิจกรรมนี้มีข้อยกเว้นให้คน ๆ หนึ่ง !! สมสนุก หนุ่มอารมณ์ดีของหมู่บ้านไม่สนใจหวยหรือการพนันใดๆทั้งสิ้นเขายังคงพาวัวออกไปกินหญ้าและกำลังกลับเข้าคอกในตอนบ่าย  ระหว่างทางสมสนุกเดินฟังเสียงวิทยุที่ประกาศผลสลากกินแบ่งที่ลอยออกมาจากทุกซอกมุมของหมู่บ้านหันมองร่องรอยของต้นไม้ในหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็น ลุงขนุนที่โดนฟ้าผ่า...ลุงมะม่วงที่เคยออกช่อที่โคนต้น...น้ากล้วยที่เคยออกปลีคล้ายหัวพญานาค...พี่มะพร้าวที่เคยออกลูกคล้ายรูปหัวใจ....พี่ป้าน้าอาต้นไม้ของสมสนุกเหล่านี้ล้วนถูกกระทำชำเราจากการขูดขอหวย ถูกเทียนลน ถูกผ้าแพรเจ็ดสีพัน เพื่อขอเลขเด็ดมาแล้วทั้งสิ้น                  แม้กระทั่งป้ายชื่อหมู่บ้าน ”ห้วยใหญ่” ของเขา ก็ถูกทองปิดจนไม้โทหายกลายเป็นหมู่บ้าน ”หวยใหญ่” ไปได้ เพราะความบ้าหวยแท้ๆ หมู่บ้านห้วยใหญ่ เป็นหมู่บ้านชนบทในแบบที่เรียกว่าไกลปืนเที่ยง อาชีพหลักของคนในหมู่บ้านไม่ได้แตกต่างจากชนบททั่วไปเท่าไหร่นัก แต่ที่แตกต่างจากคนในที่อื่นๆก็คือ...คนแทบจะทั้งหมู่บ้านติดหวย บ้าการพนัน กันอย่างเข้ากระดูกดำ  ทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นคนที่จิตใจดี  เป็นคนซื่อในแบบที่คนกรุงเทพฯอย่างเราเห็นแล้วอาจไม่เชื่อว่ามีอยู่ในโลก  เหมือนกับที่ชาวบ้านห้วยใหญ่อาจเห็นนวัตกรรมใหม่สุดไฮเทคของคนกรุงเทพฯ กลายเป็นสิ่งเหลือเชื่อ ที่ฟ้าประทานมาจนเอาไปตีเป็นเลขเด็ดได้ง่ายๆเหมือนกัน สมสนุก  เหมือนไข่แดงในหมู่บ้าน สมสนุกไม่ชอบการพนันหรืออบายมุขไม่ว่าชนิดใดๆ ก็ตามที่ในโลกมี โดยเฉพาะเรื่องที่ชาวบ้านงมงาย เชื่อสิ่งที่ไม่ควรเชื่อ สมสนุกเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องถ่วงความเจริญของหมู่บ้าน สมสนุกอยากเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ หลังจากจบ ม.6 มาได้ 2 ปีแล้ว แต่ด้วยความเป็นห่วงสมสมัย ผู้เป็นแม่ที่เจ็บออดๆแอดๆ อยู่ตลอดเวลา ทำให้สมสนุกไม่กล้าไปไหนไกลๆ แต่เหตุการณ์ที่มีของแปลกตกลงมาจากฟ้า จนคนในหมู่บ้านพากันแห่มากราบไหว้จนเป็นข่าวดัง  แต่หลังจากการพิสูจน์แล้วกลายเป็นแค่เจลลดไข้เท่านั้น เรื่องกลับกลายเป็นเรื่องน่าขำน่าขายหน้าของหมู่บ้านเป็นอย่างมาก สมสนุก รื้อฟื้นความคิดที่จะเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ อีกครั้งโดยมีความตั้งใจที่จะนำความรู้มาพัฒนาหมู่บ้าน สร้างอาชีพ ให้ความรู้ให้คนในหมู่บ้านเลิกความงมงายเสียที ด้วยความที่สมสนุกเคยเป็นแชมป์มวยไทยงานวัดหลายเวที  จนคนละแวกบ้านตั้งฉายาเขาว่า “น็อคคารวะ” เพราะเขาน็อคคู่ต่อสู้ได้เมื่อไหร่ เป็นต้องไปไหว้ขอโทษด้วยความนอบน้อมที่มาจากก้นบึ้งหัวใจทุกครั้ง”ขอโทษจ้ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” น่าจะกรุยทางให้เขาเอาเครดิตเหล่านี้พาเขาเข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัยในฝันได้ สมสมัยรู้ถึงความต้องการของลูกชายดี ด้วยความรักลูกชายและอยากให้ลูกชายเป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของวงศ์ตระกูล  สมสมัยยอมที่จะกัดฟันลุกขึ้นมาทำเป็นแข็งแรง โดยมีป้าหวานใจ สาวห้าวรุ่นใหญ่ เพื่อนบ้านข้างเคียงที่ในวัยหนุ่ม เอ๊ย..วัยสาวอันห้าวหาญของเธอ เคยตามจีบแม่สมสมัยอยู่ แต่แม่สมสมัยกลับหันไปแต่งงานกับพ่อของสมสนุก อาสาช่วยดูแลแม่สมสมัยที่ตอนนี้เหมือนเพื่อนสนิทคนหนึ่งแทน ในวันเดินทาง สมสมัยมอบจดหมายให้สมสนุกฉบับหนึ่ง โดยบอกว่าให้นำไปให้ หลวงตาบุญส่ง วัดริมคลองในกรุงเทพฯ ให้สมสนุกไปอยู่ที่วัด ที่แปลกอีกอย่างคือสมสนุกต้องเดินทางทางเรือ เพราะสมสมัยเคยไปวัดนี้แต่ทางเรือ ไปทางบกไม่เป็น โดยบอกลูกชายว่า แป็บเดียว เดี๋ยวก็ถึง.... เวลาผ่านไปจากเช้า..สาย...บ่าย...เย็น...จนเกือบค่ำ สมสนุกแทบสลบตายคาเรือหางยาวลำเก่าๆแล่นช้าๆ ที่จ้างมา กว่าจะเข้าเขตกรุงเทพฯและมาถึงหน้าวัดได้แทบหมดลมหายใจ สมสนุกหอบกระเป๋าขึ้นมาที่วัด เดินตามแผนที่ที่แม่บอก จนเจอกับสำลี มัคทายกของวัดที่กำลังทำงานอยู่บนศาลาสวดศพ และที่ทำให้สมสนุกแทบลมจับเพราะศพที่ตั้งอยู่เป็นหลวงตาบุญส่งที่เขาต้องการมาพึ่งพิง หลวงตาเพิ่งจากไปเมื่อวานนี้เอง สมสนุกต้องอาศัยนอนที่ศาลาท่าน้ำของวัดหนึ่งคืน ก่อนจะเจอพี่ประโยชน์ เด็กวัดรุ่นเก๋าในวันรุ่งขึ้น  ขณะพี่ประโยชน์กำลังแยกกับข้าวที่บิณฑบาตมาไว้กิน  พี่ประโยชน์ตกใจมากที่มีคนมารู้ความลับ  จึงเป็นเรื่องต่อรองพาสมสนุกเข้ามาอยู่วัด โดยพี่ประโยชน์พามาฝากกับหลวงตาบูลย์ ที่กำลังตั้งข้อสังเกตเรื่องอาหารที่ฉันว่าดูซ้ำ ๆ มีแต่ของจืดๆ  แต่ประโยชน์ก็ลื่นเอาตัวรอดมาได้ ประโยชน์แก้ตัวกับสมสนุกว่า ช่วงนี้ต้องการสารอาหารมากเป็นพิเศษเพราะอยู่ในช่วงเรียนหนัก(ทั้งๆที่อายุสามสิบดูเกินวัยเรียนมามากแล้ว) แถมโอ้อวดสมสนุกอีกว่าตนกำลังเรียนปริญญาโทอยู่ วันรุ่งขึ้น สมสนุกต้องออกไปผจญความวุ่นวายของกรุงเทพฯเป็นครั้งแรก  เขาหอบเอาถ้วยรางวัลเข็มขัดแชมป์  ที่ดูยังไงก็ไม่มีสง่าราศีสักนิด ตั้งใจไปสมัครเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยให้ได้ ในขณะที่อีกมุมหนึ่งของเมือง ที่บ้านหลังใหญ่ ใจกลางย่านของคนมีอันจะกิน ลูกสาวคนเดียวของ พล.ต.ต. จิรายุส  ตำรวจมือปราบกับคุณสินีนาฏ นักธุรกิจสาวใหญ่ลูกผู้ดีเก่าที่มีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นับพันล้าน เจ้าของตึกสูงย่านช้อปปิ้งสุดฮิตของวัยรุ่นไทย  ทั้งสองคนกำลังยืนส่ง น้องแก้มของพ่อแม่ ไข่ในหินที่ไม่เคยแม้แต่ให้ฝุ่นมาเกาะให้ระคายเคืองอยู่หน้าบ้าน วันนี้น้องแก้มจะไปมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก และขอพ่อขากับแม่ขา ไปมหาวิทยาลัยเอง น้องแก้มดำเนินชีวิตตามกลีบกุหลาบที่พ่อขา แม่ขา โรยไว้ให้ตลอด  เรียนอนุบาลที่ย่านนี้..เรียนประถมก็ใกล้โรงเรียนอนุบาล..เรียนมัธยมก็ใกล้โรงเรียนประถมแค่รั้วกั้น..ท้ายสุดเรียนมหาวิทยาลัย ก็เป็นมหาวิทยาลัยที่เดินข้ามถนนจากโรงเรียนมัธยมที่เคยเรียนก็ถึงแล้ว  ที่สำคัญสถานศึกษาที่ว่ามา เดินอีกไม่ถึงสิบนาที ก็จะถึงตึกใหญ่โตที่แม่ขาเป็น เจ้าของ ตึกที่อยู่ใจกลางย่านช็อปปิ้งของวัยรุ่นไทยมาทุกยุคทุกสมัย  น้องแก้มมั่นใจว่ายังไงซะก็ไม่มีหลงแน่ น้องแก้มขออนุญาตพ่อแม่ออกผจญภัยด้วยความมุ่งมั่น ท่ามกลางใจที่ตุ๊มๆต่อมๆของพ่อขาแม่ขาเป็นอย่างมาก น้องแก้มออกจากบ้านโดยมีรถของที่บ้านมาส่งให้ใกล้มหาวิทยาลัยที่สุด น้องแก้มลงจากรถอย่างมั่นใจ  มองภาพที่คุ้นตามาตั้งแต่เล็ก  เห็นตึกสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยอยู่ลิบๆ ”แค่ข้ามถนนไปก็ถึงแล้ว” น้องแก้มคิดอย่างนั้น ถ้าน้องแก้มไม่หันไปเจอรถขายข้าวเหนียวหมูปิ้งซะก่อน ! ข้าวเหนียวหมูปิ้ง อาหารที่น้องแก้มอยากทานมานานแล้ว เห็นเพื่อนๆ ทานกันจนปากมันตั้งแต่เล็กจนโต แต่เป็นข้อห้ามของที่บ้านมาตลอด”ของข้างถนน /  ของปิ้งย่างที่มีรอยไหม้ / ของไม่มี อย. และของอีกหลายอย่างที่ห้ามน้องแก้มลิ้มลอง” วันนี้จะล่ะ...น้องแก้มจะปากมันด้วยความอร่อยเหมือนเพื่อน ๆ บ้าง น้องแก้มเดินตามรถขายหมูปิ้งไปเรื่อยๆ จะวิ่งก็ไม่กล้าเพราะกลัวเสียกริยาสตรีที่แม่ขาสอน จะตะโกนเรียกก็นึกถึงที่พ่อขาสอนว่าผู้หญิงที่ดีต้องไม่ส่งเสียงดังโวยวาย  น้องแก้มเร่งฝีเท้าตามแม่ค้าขายหมูปิ้งไปจนเลยถนนไปอีกบล็อค ตายล่ะสิ ! เกิดมาเคยออกนอกลู่นอกทางกับเขาที่ไหน น้องแก้มได้หมูปิ้งแต่หัน กลับมาอีกที จำทางกลับไม่ได้ซะแล้ว เหมือนกับสมสนุกที่ลงรถผิดป้าย  เดินงงจนหน้ามึน เพราะไม่คุ้นที่คุ้นทางเหมือนหัวไร่ปลายนาของตน  เหมือนพรหมลิขิต น้องแก้มเกือบจะโดนรถเฉี่ยว แต่สมสนุกมาช่วยไว้ทัน  สบตาแรกที่ทั้งคู่เจอกัน...สมสนุกก็ถูกใจน้องแก้มขึ้นมาทันที !                จนเสียงของแม่สมสมัยผุดขึ้นมาเรื่องให้เข้ามาเรียน สมสนุกจึงตั้งสติได้ ทั้งสองคนยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร แต่ก่อนที่สายสัมพันธ์จะเริ่มสานมากไปกว่านี้ รถยุโรปคันงามของผู้การจิรายุสกับคุณสินีนาฏ ก็ปราดเข้ามาทันที   พ่อขา แม่ขา ของน้องแก้มที่สะกดรอยตามลูกสาวมาห่างๆ เข้ามารับน้องแก้มทันที แต่แทนที่จะขอบคุณ สมสนุกกลับได้คำดูถูกจากพ่อขาและแม่ขาของน้องแก้ม คำดูถูกทำเอาสมสนุกพูดไม่ออก ได้แต่มองตามดอกฟ้าที่ขึ้นรถคันงามไป                ความรู้สึกของหมามองเครื่องบิน แว่บขึ้นมาทันที ! ทั้ง ๆ ที่หันมองอยู่จะเป็นรถก็เถอะ..... สมสนุกมาถึงมหาวิทยาลัยอย่างทุลักทุเล  แล้วก็ต้องมาพบความผิดหวังเมื่อทางมหาวิทยาลัยบอกกับสมสนุกว่ารางวัลและถ้วยเกียรติยศมวยวัดที่เขามี  มันใช้ไม่ได้กับโควต้าที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้สำหรับนักกีฬาระดับชาติ  ไม่รู้ว่าแชมป์มวยไทยงานวัดอย่างสมสนุกจะสร้างชื่อให้สถาบันตรงไหน แต่สถานการณ์มักสร้างวีรบุรุษ เมื่อโจรชะตาขาดบุกเข้ามาจับอธิการบดีเป็นตัว ประกัน  หลายฝ่ายไม่อาจทำอะไรได้ แต่กลายเป็นสมสนุกที่เข้าไปช่วยอธิการบดีไว้ได้โดยโจรทั้งสี่คนโดนเตะก้านคอสลบเหมือด ทุกคนต่างดีใจยกย่องสมสนุกมาก อธิการบดียินดีรับสมสนุกเข้าเรียนเป็นกรณีพิเศษ  ขณะที่สมสนุกนั่งไหว้โจรที่หมดสติด้วยความรู้สึกผิดอยู่อย่างนอบน้อม...ขอโทษจ้ะที่ฉันชกพี่แรงไปหน่อย ในมหาวิทยาลัย สมสนุกได้พบเพื่อนร่วมก๊วนที่ต่อมากลายเป็นเพื่อนร่วมตายเพื่อนร่วมสร้างความวุ่นวายอีก                วอก หนุ่มหน้ามน คนลพบุรี ที่ดูเป็นคนตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา กังวลอยู่ทุกขณะจิต เพียงแค่เห็นมดเดิน...ก็อาจตื่นเต้นไปได้ว่าโลกจะแตก                สมเสร็จ ที่เข้ามารู้จักกับสมสนุกเพราะเอาของมาขาย  สมเสร็จมักลืมตัวหยิบของชาวบ้านมาขายต่อ ว่ากันว่าเห็นพฤติกรรมพ่อที่เคยเป็นนักล้วงกระเป๋ามาตั้งแต่เด็กๆ แต่สมเสร็จก็พยายามที่จะลืมพฤติกรรมอย่างนี้  เหมือนกับเขาอยากเป็นคนดีให้พ่อดู แต่บางครั้งมันลืมจริงๆ                ฉวน  ลูกคนจีนที่กวนประสาทได้อย่างถึงกึ๋น มาดนักเลง(พระ)จับตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า  ฉวนคลั่งไคล้สิ่งลึกลับมากจนน่าจะไปเรียนด้านเวทย์มนต์มากกว่าการมาเรียนมหาวิทยาลัย ฉวนว่าสิ่งลึกลับล้วนจับต้องได้  ไม่เชื่อลองดู  สิ่งที่ฉวนพอเป็นที่พึ่งเพื่อนๆได้บ้างก็คือรถคู่ใจที่มีสภาพไม่น่าเหมือนรถ  ออกรถทีควันตลบอบอวล และเพื่อนคนที่สร้างความแปลกใจให้สมสนุกที่สุดก็คือพี่ประโยชน์ ที่มารับน้องปีหนึ่งด้วย แต่เขาไม่ได้มาในฐานะรุ่นพี่นะครับ  เขามาในฐานะน้องใหม่เหมือนสมสนุกนี่แหละ  พี่ประโยชน์รับสารภาพว่าตนอาศัยอยู่ในวัดตั้งแต่เด็กยันโต  พยายามสอบเข้ามหาวิทยาลัยมาหลายรอบแต่ก็ไม่สำเร็จสักที  จนมาสำเร็จเอาปีนี้โดยไม่กล้าบอกใครว่าเพิ่งสอบติด ความลับมาแตกเอาก็ตอนเจอสมสนุกนี่เอง ในมหาวิทยาลัยสาวเพียบ และหนึ่งในหญิงที่แอบชื่นชอบวีรกรรมของสมสนุกก็คือน้ำหวาน สาวหน้าหวานแต่นิสัยสุดห้าว  ห้าวพอที่จะกล้าเตะผู้ชายปากหมาและเกลียดผู้ชายที่หน่อมแน้ม อ่อนแอทุกคนในโลก                  บุคคลที่พร้อมจะเป็นเบื้องล่างรองรับอารมณ์สาวหน้าหวานแต่ใจนักเลงในทุกกรณีคือ สิบทิศ ช้อปเปอร์หนุ่มมาดเท่ ลูกชายเจ้าของร้านมอเตอร์ไซค์ไฮโซซึ่งอยู่หน้าปากซอยหอพักของน้ำหวานนี้เอง  สิบทิศเฝ้าเพียรทั้งป้อ ทั้งยอ ทั้งยอมโดนดุด่าแกมจิกตีสารพัดเพื่อพิชิตใจน้ำหวาน  แต่ที่สุดแล้วก็ได้แต่รับประทานน้ำแห้วเป็นอาหารประจำตัว  ครั้งหลังสุดสิบทิศถึงขนาดวางแผนฉุดสาวเจ้าเพื่อรวบรัด  แต่โดนสาวกระหน่ำทั้งตบทั้งเตะจนน่วมไปด้วยความรัก  สิบทิศยังมั่นคงในการรักน้ำหวานไม่เคยคลาย การโต้คารมระหว่างสิบทิศและน้ำหวานยังความสนุกสนานและโกลาหลให้กับ ชุมชนเป็นอย่างยิ่ง  หากแต่น้ำหวานไม่เคยใจอ่อนกับนายสิบทิศเลย  เหตุเพราะสาวมาดทอมคนนี้ถูกใจหนุ่มมาดซื่อเต็มไปด้วยความดีอย่างสมสนุกต่างหาก ความซื่อแสนดีแต่กล้าหาญของสมสนุกนี่แหละที่ทำให้น้ำหวานชอบ  ตรงกันข้ามกับสมสนุกที่เห็นน้ำหวานเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น  เพราะเขาเทหมดใจให้กับสาวน้อยน้องแก้มที่บังเอิญเรียนอยู่ที่นี่เหมือนกัน แต่ที่ทำให้สมสนุกเศร้ามากก็คือน้องแก้มมีหนุ่มหน้าใส  สุภาพอ่อนน้อม มีฐานะประกบอยู่ข้างกายตลอดเวลา  อนาวิน คือชายรูปงามคนนั้น อนาวินไม่ใช่เป็นเพียงคนรูปงามที่เดินควงน้องแก้ม แต่อนาวินเป็นถึง เจ้าชายอนาวิน แคว้นทางตอนเหนือของไทย  ลี้ภัยจากความไม่สงบภายในประเทศของตนเข้ามาปลอมตัวเป็นนักศึกษา  โดยมี พล ต.ต. จิรายุส พ่อขาของน้องแก้มคอยดูแล และที่สำคัญอนาวินกับน้องแก้มเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันตั้งแต่เด็ก ๆ  เมื่อครั้งท่าน จิรายุสไปเป็นทูตทหารในแคว้นนั้น   ทั้งสองคนไม่เคยมีใครอื่นเลย  เรียกได้ว่าเกิดมาน้องแก้มก็รู้จักแต่พี่อนาวิน  พี่อนาวินก็รู้จักแต่น้องแก้มเท่านั้นสาว ๆ หลายคนอาจจะชื่นชมอนาวิน แต่ไม่ใช่น้ำหวานแน่ น้ำหวานไม่เข้าใจว่าผู้ชายอะไรจะหน่อมแน้มได้ขนาดนั้น เธอปฏิญาณแน่วแน่ว่าถ้าได้ผู้ชายอย่างนี้มาเป็นแฟน เธอยอมกัดลิ้นตายซะยังดีกว่า ! สมสนุกมารู้อีกว่าน้ำหวานมีบ้านอยู่ติดหลังวัดนี่เอง  มีลักษณะเหมือนหอพักหญิงแต่จริงๆ แล้วหอนั้นเป็นธุรกิจของ โบว์ พี่สาวของน้ำหวานที่คอยจัดส่งสาววัยรุ่นให้กับลูกค้าชาย  น้ำหวานโตมาท่ามกลางสิ่งแวดล้อมเหล่านั้น   โดยที่ไม่เคยคิดจะทำอย่างพี่สาวเลยสักนิด  น้ำหวานคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ให้ได้                สิบทิศถือเป็นนายหน้าหารายได้มาให้โบว์อย่างจริงจัง  สั่งลูกน้องที่ซื้อมอเตอร์ไซค์เงินผ่อนจากร้านทุกราย  ต้องหาลูกค้ามาให้หอพักโบว์คันละคนเป็นอย่างน้อย  ด้วยเพราะต้องการเอาชนะใจน้ำหวาน  โดยไม่รู้ว่าพฤติกรรมอย่างนี้นั่นแหละที่ทำให้เธอเกลียดเจ้าคนนี้อย่างจริงจัง  ถึงขนาดเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องโดนแม่ด่าเป็นไฟแล่บ สมสนุกหางานทำเพื่อจะมีรายได้พิเศษ  ใช้เวลาว่างจากการเรียนไปทำงานทำความสะอาด (ก็ภารโรงนั่นแหละ) ในตึกใหญ่ใกล้มหาวิทยาลัย โดยรู้ภายหลังว่าเป็นตึกของคุณสินีนาฏ แม่ขาของน้องแก้มนั่นเอง                ความต่ำต้อยน้อยเนื้อต่ำใจยิ่งเพิ่มพูนเมื่อเห็นน้องแก้มควงกับอนาวินไปมาอยู่เนืองๆ   แถมโดนพ่อขากับแม่ขาของน้องแก้มดูถูกกีดกันสารพัด   แต่กำลังใจของสมสนุกยังดีอยู่...เมื่อดอกฟ้าอย่างน้องแก้มยังมีน้ำใจไมตรีส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจให้ทุกครั้งที่พบหน้าสมสนุกเอาภาพนางฟ้ามาฝันอยู่กลางโต๊ะอาหารริมบึงน้ำในมหาวิทยาลัยบ่อยครั้งจนเป็นที่น่ารำคาญของ พี่ปลา เจ้าของร้านปากหมา ซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมาของเพื่อน ๆ สมสนุกที่ชอบสั่งอาหารเมนูแปลกๆ  แม้กระทั่งสั่งของต่างๆ ที่ไม่ใช่อาหาร จำพวกเครื่องเขียน เสื้อผ้า มันก็สั่ง  พี่ปลาก็ชอบความท้าทายก็จัดมาให้ได้พร้อมเสียงด่า ลูกค้าที่พี่ปลาเอาใจเป็นพิเศษคือ อนาวิน กับ น้องแก้ม  มาทีไรต้องจัดที่พิเศษให้ทุกครั้ง  เป็นเด็กดีที่พี่ปลารักมาก อนาวินกับน้องแก้มเองก็ชอบร้านนี้เพราะได้ทานอาหารที่ไม่เคยทานมาก่อน ข้าวกะเพราไก่ไข่ดาว อาหารเมนูคิดสั้นที่ชาวบ้านร้านรวงล้วนสั่งได้ แต่ทั้งอนาวินกับน้องแก้ม...ตั้งแต่เกิดมาทั้งสองคนไม่เคยกินมาก่อน และก็ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าที่ตนต้องการมากินร้านนี้ก็เพราะ.... น้องแก้มได้เจอกับสมสนุก และ อนาวินได้เจอน้ำหวาน แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่อง  เมื่ออนาวินเดินชนกับน้ำหวาน  น้ำหวานโวยลั่นจน หนูนาหนุ่มบอร์ดี้การ์ดร่างใหญ่ประจำตัวของอนาวินคิดว่าน้ำหวาน  เลยจะเข้าไปจัดการ แต่หนูนากลับโดนน้ำหวานจัดการจนคว่ำหมดสติ เหตุการณ์นี้อนาวินทึ่งมาก  เพราะยังไม่เคยมีใครจัดการคว่ำหนูนาได้เลยสักคน จากนั้นมาอนาวินตามตื้อน้ำหวานไม่เลิก  เพราะอยากจะให้น้ำหวานพาออกสู่โลกกว้างนอกเหนือจากการคุ้มครองของหนูนาซะที  แต่น้ำหวานปฏิเสธโดยสิ้นเชิงอนาวินบอกให้น้องแก้มช่วยเจรจากับสมสนุกให้พาไปเที่ยว  น้องแก้มยินดีไปเจรจาให้  สมสนุกเองยิ่งยินดีที่จะได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ ๆ น้องแก้ม  จนเพื่อนทั้งหมดจำต้องไปด้วยโดยมีน้องแก้มเป็นสปอนเซอร์  ทั้งหมดหนีเที่ยวกันเหมือนเด็ก ๆ จนเรื่องราวที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ทั้งหมดถูกผู้ร้ายไล่ล่าจนเกือบจะเอาตัวไม่รอด  ดีที่แก็งค์ชอปเปอร์ของสิบทิศผ่านมาพอดี  น้ำหวานจึงแหกปากขอให้ช่วย  สิบทิศจำต้องช่วยแบบทุลักทุเลจนสามารถรอดพ้นชีวิตกันออกมาได้  สมสนุก น้ำหวาน กับเพื่อนๆ ไม่เข้าใจว่าผู้ร้ายต้องการอะไรเพราะพวกเขาก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรติดตัวเลยสักนิดเดียว  มีเพียงอนาวินกับน้องแก้มเท่านั้นที่รู้ความจริง...ผู้ร้ายกลุ่มนั้นก็คือ ผู้ไม่หวังดีที่ต้องการเก็บเจ้าชายอนาวินแห่งแคว้นทางเหนือนั่นเอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้สมสนุกหมดสนุกเพราะว่าโดนพ่อขาแม่ขาของน้องแก้มเล่นงาน พร้อมคำดูถูกเรื่องการไม่คู่ควรกับน้องแก้ม ทำเอาสมสนุกซึมไป  อนาวินเองก็โดนน้ำหวานเล่นงานอีกต่อ  ข้อหาทำให้สมสนุกซึม !                สมสนุกไม่ละความพยายาม  โดยความสนับสนุนของเพื่อน ๆ ตัวแสบ  เขาพยายามทำตัวเองให้ดี หวังจะพิชิตใจพ่อขา แม่ขาของน้องแก้มให้ได้  จนเกิดเรื่องราวหลายอย่างชุลมุนวุ่นวาย  ไม่ว่าสมสนุกกับพวกเจ้ากี้เจ้าการช่วย พล.ต.ต.จิรายุส พ่อขาของน้องแก้มจับบ่อนพนัน แต่สมสนุกกับเพื่อนๆกลับทำเรื่องเสีย ทำให้เจ้าของบ่อนหนีออกไปได้อย่างหวุดหวิด อีกครั้ง พล ต.ต. จิรายุส นำกำลังจะไปจับโจร  พวกของสมสนุกรู้ข่าวรีบพากันไปจับโจรล่วงหน้า และหวังจะใช้วิธีสันติเข้ากล่อมโดยนิมนต์หลวงตาบูลย์มาเทศน์ให้โจรกลับใจ  หลวงตาหลวมตัวมาเทศน์  แต่เรื่องกลับกลายเป็นว่าสมสนุก เพื่อน ๆ รวมทั้งหลวงตากลับถูกโจรจับมัดเป็นตัวประกัน  ให้พ่อขาของน้องแก้มไปช่วยซะเอง หรืออีกครั้ง เมื่อพวกลักลอบขนสินค้าหนีภาษีหนีตำรวจไปทางน้ำ ด้วยลูกยุของเพื่อน ๆ  สมสนุกจึงยกพวกลงเรือเข้าล่าโจร  แต่เรื่องกลับวุ่นวาย...ถึงจะจับโจรได้ แต่ก็ทำตลาดน้ำชาวบ้านเขาวายป่วงไปหมด  เสียค่าใช้จ่ายมากกว่าค่าของหนีภาษีไปไม่รู้กี่เท่าตัว และภารกิจอีกนับสิบ ที่สมสนุกคิดว่าจะชนะใจพ่อขา แม่ขาของน้องแก้มได้แต่เรื่องก็กลับวุ่นวายจนเป็นเรื่องชวนปวดหัวไปได้... ทุกครั้งคะแนนที่น่าจะทำเพิ่มกลับยิ่งลดลงจนต่ำกว่าศูนย์ แต่สิ่งที่ทำให้สมสนุกยังมีกำลังใจ...ก็คือน้องแก้มที่เริ่มเห็นใจ  ดอกฟ้าเริ่มโน้มตัวลงมา  หัวใจดวงน้อย ๆของคนดีอย่างสมสนุกพองโต  หนุ่มมองโลกในแง่ดีจนเพื่อน ๆ มักค่อนขอดว่า ดีเกินไปมั้งไอ้หนุก ! วิกฤติเกิดกับอนาวินอีกครั้ง เมื่อทีมไล่ล่าจากบ้านเกิดเมืองนอนตามมาเจอที่พำนักของเจ้าชายพลัดถิ่นคนนี้  ดีแต่ที่รอดมาได้เพราะการช่วยเหลือโดยบังเอิญของน้ำหวาน น้ำหวานไม่รู้ว่าจะเอาอนาวินไปซ่อนตัวที่ไหนดี  เลยต้องเอามาซ่อนตัวในหอพักวัยเปลี่ยวของพี่สาว (ก็ซ่องนั่นแหละ!) ความชุลมุนเกิดขึ้นเมื่อสาว ๆ ในสังกัดของโบว์ ต่างกรี๊ดกร๊าดอนาวินมากจนเกือบจราจล  เหมือนเห็นอนาวินเป็นของหวานที่อยากลิ้มลอง                อนาวินตกใจกลัว  กลัวเสียความเป็นหนุ่มให้แก๊งค์สาว ๆ ของพี่โบว์ น้ำหวานจนต้องพาหลบพัลวัน  ปีนข้ามมาอยู่ในวัดที่สมสนุกอาศัยอยู่ อนาวินปีนเข้าไปหลบในโลงเก่าๆ  จนวัดแทบแตกเพราะนึกว่าผี  เรียกว่าหลวงตาบูลย์เองก็แทบจะถลกจีวรหนีแทบไม่ทัน สมสนุกพาอนาวินกลับมาส่งคืนที่บ้านของน้ำหวานอีกครั้ง และแนะนำว่าอนาวินควรจะหลบที่หอพักนั้นแหละเหมาะสมที่สุดแล้ว  เพราะคงไม่มีใครเชื่อว่าเทพบุตรอย่างอนาวินจะมาซ่อนตัวอยู่ในที่แบบนี้  น้ำหวานพยายามถามว่าอนาวินถูกตามล่าทำไม อนาวินบ่ายเบี่ยงไปเรื่อย บ้างก็ว่าตนติดหนี้พนันบอล  หนีแชร์ อะไรไปโน่น  แต่ก่อนที่จะพูดอะไรมากกว่านี้กลุ่มไล่ล่าก็บุกมาอีกครั้ง ! น้ำหวานเอาอนาวินมาซ่อนในห้องนอนของตัวเอง  ทั้งสองคนได้อยู่ใกล้ชิดกันจนขนลุกโดยไม่รู้ตัว  ขณะที่ทีมไล่ล่าถูกพลพรรคสาวบริการของพี่โบว์ใช้เสน่ห์หว่านล้อมจนอ่อนระทวยถอยออกไปการได้มาอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันทำให้อนาวินกับน้ำหวานเริ่มเข้าใจกันและกันมากขึ้น  แต่ยังความไม่พอใจให้กับสิบทิศเป็นยิ่งนัก  สิบทิศถึงกับประกาศสงครามกับอนาวินตั้งตัวเป็นศัตรูตัวฉกาจ  แต่ด้วยความดีของอนาวินกลับทำให้สิบทิศจำต้องพ่ายแพ้ถอยไปในที่สุด  จนกระทั่งปัจจุบันสิบทิศกลายเป็นหนึ่งในแก็งค์ของอนาวินและสมสนุกไปแล้ว อีกมุมความรักของสมสนุก เรื่องวุ่นวายหลาย ๆ เรื่องทำให้น้องแก้มผู้น่ารักถูกกักบริเวณในบ้าน  สมสนุกสงสารน้องแก้มมาก เพื่อนๆ ช่วยเหลือโดยแอบพาสมสนุกเข้าไปถึงในบ้านน้องแก้ม ทั้งหมดวางแผนกันอย่างดีเพื่อให้สมสนุกกับน้องแก้มได้พบหน้ากัน  จัดการผ่านด่าน รปภ.มาได้ทั้งหมด จนปีนมาถึงระเบียงห้องนอนน้องแก้ม สมสนุกพูดสารภาพความในใจซะหวานจ๋อย  โดยไม่รู้เลยว่าคนที่นอนฟังอยู่ เป็น พล.ต.ต.จิรายุส ที่รู้ทันเปลี่ยนห้องนอนกับลูกสาว ! สมสนุกถูกจับได้โดนพ่อขาไล่ยิงกระเจิง  ไล่จับสมสนุกเข้าห้องขัง  เรื่องรู้ถึงหู อนาวิน  อนาวินไม่ยอมให้คนอย่างสมสนุกเดือดร้อน ยอมที่จะเอาตัวเองไปหา พล.ต.ต.จิรายุส เพื่อแลกตัวสมสนุกออกมา  โดยบอกว่าสมสนุกกับพวกเป็นคนช่วยเหลือตนไว้ ความกล้าของอนาวินทำให้น้ำหวานอดปลื้มในผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผยกับเพื่อนๆ  ว่าอนาวินเป็นเจ้าชายของ ประเทศ พนาพิสุทธิ์  แคว้นอิสระทางตอนเหนือที่สุดแสนสงบ  ทั้งหมดสัญญากันไว้ว่าจะรักษาความลับให้แก่กัน  แต่ก็อดไม่ได้ที่บรรดาเพื่อนพ้องจะแสดงอาการนอบน้อมเกิดเหตุระหว่างอยู่ต่อหน้าที่สาธารณชน ความรักของสมสนุกกับน้องแก้มดูท่าจะราบรื่น   เพราะน้องแก้มกับอนาวินเองก็รู้ใจตัวเองว่ามีความรู้สึกกันเพียงแค่พี่น้อง แต่อุปสรรคชิ้นโตคงหนีไม่พ้นพ่อขาแม่ขาของน้องแก้ม ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าหัวใจลูกสาวอยู่ที่สมสนุก  และสมสนุกก็เป็นคนดี  แต่ชนชั้นชาติกำเนิดนั่นแหละ...ที่ทำให้ทั้งสองไม่คู่ควรกัน  สมสมัยไม่สบายหนักจนสมสนุกต้องกลับบ้านไปดูแล  ทำให้ทั้งสมสนุกกับน้องแก้มห่างกัน  น้องแก้มขอให้เพื่อนพามาที่บ้านสมสนุกเพื่อมาเยี่ยมสมสมัย  จิรายุสกับสินีนาฏตามมาทันที  เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมชนบทก็รับไม่ได้  ยิ่งเห็นน้ำในคลองที่ผ่านหน้าบ้านสมสนุกเริ่มเน่าเสียยิ่งรับไม่ได้เข้าไปใหญ่ จิรายุสลั่นวาจาทันที...ถ้าสมสนุกทำน้ำในคลองให้สะอาดได้ภายในหนึ่งเดือน จะยอมเปิดทางให้ทั้งคู่คบหากัน ! แย่ล่ะสิ ใครจะไปทำภารกิจขนาดใหญ่ระดับชาตินั้นได้ แต่สมสนุกกับเพื่อนไม่ย่อท้อ  ช่วยกันรณรงค์ชาวบ้านเรื่องน้ำเสีย  ทำทุกอย่างสารพัดแต่ไม่สามารถทำให้น้ำสะอาดได้  แถมยังเน่ายิ่งกว่าเก่าเพราะจิรายุสแอบให้ลูกน้องมาทิ้งขยะเป็นประจำ  เพราะกลัวได้ลูกเขยไม่คู่ควร  จนสมสนุกจับได้หน้าแตกไปก็หลายครั้ง ใกล้จะหมดเวลาที่จิรายุสให้ไว้ภารกิจก็ยังไม่สำเร็จ  หลายคนบอกให้สมสนุกพาน้องแก้มหนี  แต่สมสนุกไม่ยอมให้อะไรมาทำลายเกียรติของน้องแก้มได้ สมสนุกขอสู้จนสุดความสามารถ  จนในที่สุดจึงทำให้น้ำสะอาดได้ในพริบตาด้วยฝีมือของอนาวินที่อาศัยความเป็นเจ้าชายของตัวเอง  เรียกตัวช่วยจากแคว้นของตัวเองมานับร้อยทำให้ลำคลองสะอาดภายในพริบตา                จิรายุสกับสินีนาฏ โกรธมากที่สมสนุกเอาชนะเดิมพันได้ จิรายุสไม่ยอมเลิกรา  เมื่อเห็นว่าหมู่บ้านของสมสนุกงมงาย ล้าสมัย เต็มไปด้วยการพนัน  จึงเอ่ยปากสั่งให้สมสนุกกวาดล้างสิ่งเหล่านี้ให้ออกไปจากหมู่บ้าน  จึงจะยอมให้คบกับลูกสาว เรื่องใหญ่นี้ทำยากลำบาก  เพราะชาวบ้านเล่นหวยเล่นการพนันกันมาตั้งแต่เกิด  เรียกว่าอยู่ในสายเลือด   สมสนุกเริ่มจากแม่และป้าหวานใจก่อน  ทั้งสองคนน่ารัก อดเล่นหวยได้ในเวลาไม่นาน ถึงแม้จะต้องอดทนเหมือนการอดยาที่ถ้ำกระบอกก็ตาม สมสนุกและเพื่อนๆ ช่วยกันอบรม  สร้างงาน และสร้างความคิด ที่ถูก ต้องให้ชาวบ้าน  แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จนัก เพราะมีเจ้ามือหวยรายใหญ่และเจ้าของบ่อนทรงอิทธิพลมาตั้งรกรากอยู่ในจังหวัด พรรคพวกของสมสนุกรู้มาจากข่าววงในของพ่อขาว่า เจ้าของบ่อนและเจ้ามือขาใหญ่ที่ว่าคือ  รูด้า นักการเมืองทรงอิทธิพลของประเทศพนาพิสุทธิ์  ที่หอบเงินมาฟอกเงินในเมืองไทย  เพื่อที่จะกลับไปโค่นอำนาจของเจ้าชายอนาวิน  รูด้าได้มีฐานใหญ่ของตัวเองอยู่ในรีสอร์ทคาสิโนกลางป่าลึก ทั้งหมดตั้งใจจะถอนรากถอนโคนให้ได้ เพื่อความรักของสมสนุกและแผ่นดินเกิดของอนาวิน  การผจญภัยเพื่อหัวใจจึงเกิดขึ้น ทั้งหมดเข้าไปรังของรูด้าด้วยความชุลมุนมากกว่าน่ากลัว  จิรายุสนำกำลังตามเข้ามาแต่เสียท่าถูกรูด้าจับตัวไป  สมสนุกสวมหัวใจสิงห์พาเพื่อนๆไปช่วยเอาตัวมาไว้ได้ พร้อมจัดการกับรูด้าได้สำเร็จ จิรายุสแพ้ใจและความดีที่สมสนุกมีให้ต่อน้องแก้ม  ยอมให้ทั้งสองคนคบกันได้ ทั้งหมดกลับไปตั้งใจเรียน เพื่อทำความฝันของตนให้เป็นจริง                  สิบทิศยอมละทิ้งความเป็นหัวหน้าแก็งค์ชอปเปอร์กวนเมือง  มาทำตัวกวนใจน้องส้มสาวชาวบ้านที่ตามสมสนุกจากหมู่บ้านห้วยใหญ่  เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ                พี่ประโยชน์เรียนจบในวัยสามสิบกว่า ทำงานเป็นเรื่องเป็นราว แต่ยังคงอาศัยอยู่ในวัด ท่ามกลางสายตาค้อนขวับใหญ่จากหลวงตาบูลย์                ฉวน วิชาความรู้ทำให้เขามีอาชีพทำมาหากินอย่างภาคภูมิ แต่เขาไม่เคยคลายความหลงใหลในความลี้ลับที่ “ไม่ลอง..ไม่รู้”                สมเสร็จ หายมือไวสอบเป็นตำรวจ กลายเป็นมือขวาของพลตำรวจเอก จิรายุส ที่ได้เลื่อนยศในเวลาต่อมา                วอก  เรียนเก่งจนจะไปต่อด็อกเตอร์เอาโน่น  ใช้ชีวิตอยู่บนความตื่นตระหนกเกินเหตุของตัวเองอย่างมีความสุขอนาวินคบกับน้ำหวานด้วยความรัก น้ำหวานให้โบว์พี่สาวตัวเองเลิกกิจการค้าสวาทได้อย่างเด็ดขาด ทั้งสองคนตั้งใจเรียน ก่อนจะวางแผนไปใช้ชีวิตด้วยกันอย่างสงบในประเทศเล็กๆของอนาวิน ส่วนหมาวัดอย่างสมสนุก  เอาความรู้ไปทำให้ชาวห้วยใหญ่เลิกงมงายเรื่องหวยจนสำเร็จ  และเผยแพร่ไปสู่หมู่บ้านรายรอบ ที่เด็ดกว่านั้น...หมาวัดอย่างสมสนุกที่วัน ๆ ได้แต่ชะเง้อมองเครื่องบินลำสวยอย่างน้องแก้ม วันนี้เครื่องบินลำสวยถูกยิงตกลงมาให้เชยชมแล้ว  ด้วยกระสุนความดีที่สมสนุกพิสูจน์ให้ทุกคนเห็น คนดี...ซึ่งยังมีอีกมากมายในซอกเหลือบนับร้อยมุมของสังคมไทย ! เสียงประกาศผลสลากกินแบ่งรัฐบาลงวดล่าสุดดังไปทั้งหมู่บ้าน  เป็นเวลาเดียวกับที่ถ้าใครแปลกหน้าผ่านเข้ามาอาจจะคิดว่าหมู่บ้านนี้ร้างผู้คน แต่นั่นเป็นเพราะสมาชิกทุกคนของหมู่บ้านพร้อมใจกันทิ้งภารกิจประจำวันทุกอย่างแม้ใครจะป่วย ญาติใครจะตาย แม่ยายใครจะคลอด ก็ต้องอั้นกันไว้ก่อนเพื่อหยุด...ฟังหวย  แต่กิจกรรมนี้มีข้อยกเว้นให้คน ๆ หนึ่ง !! สมสนุก หนุ่มอารมณ์ดีของหมู่บ้านไม่สนใจหวยหรือการพนันใดๆทั้งสิ้นเขายังคงพาวัวออกไปกินหญ้าและกำลังกลับเข้าคอกในตอนบ่าย  ระหว่างทางสมสนุกเดินฟังเสียงวิทยุที่ประกาศผลสลากกินแบ่งที่ลอยออกมาจากทุกซอกมุมของหมู่บ้านหันมองร่องรอยของต้นไม้ในหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็น ลุงขนุนที่โดนฟ้าผ่า...ลุงมะม่วงที่เคยออกช่อที่โคนต้น...น้ากล้วยที่เคยออกปลีคล้ายหัวพญานาค...พี่มะพร้าวที่เคยออกลูกคล้ายรูปหัวใจ....พี่ป้าน้าอาต้นไม้ของสมสนุกเหล่านี้ล้วนถูกกระทำชำเราจากการขูดขอหวย ถูกเทียนลน ถูกผ้าแพรเจ็ดสีพัน เพื่อขอเลขเด็ดมาแล้วทั้งสิ้น                  แม้กระทั่งป้ายชื่อหมู่บ้าน ”ห้วยใหญ่” ของเขา ก็ถูกทองปิดจนไม้โทหายกลายเป็นหมู่บ้าน ”หวยใหญ่” ไปได้ เพราะความบ้าหวยแท้ๆ หมู่บ้านห้วยใหญ่ เป็นหมู่บ้านชนบทในแบบที่เรียกว่าไกลปืนเที่ยง อาชีพหลักของคนในหมู่บ้านไม่ได้แตกต่างจากชนบททั่วไปเท่าไหร่นัก แต่ที่แตกต่างจากคนในที่อื่นๆก็คือ...คนแทบจะทั้งหมู่บ้านติดหวย บ้าการพนัน กันอย่างเข้ากระดูกดำ  ทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นคนที่จิตใจดี  เป็นคนซื่อในแบบที่คนกรุงเทพฯอย่างเราเห็นแล้วอาจไม่เชื่อว่ามีอยู่ในโลก  เหมือนกับที่ชาวบ้านห้วยใหญ่อาจเห็นนวัตกรรมใหม่สุดไฮเทคของคนกรุงเทพฯ กลายเป็นสิ่งเหลือเชื่อ ที่ฟ้าประทานมาจนเอาไปตีเป็นเลขเด็ดได้ง่ายๆเหมือนกัน สมสนุก  เหมือนไข่แดงในหมู่บ้าน สมสนุกไม่ชอบการพนันหรืออบายมุขไม่ว่าชนิดใดๆ ก็ตามที่ในโลกมี โดยเฉพาะเรื่องที่ชาวบ้านงมงาย เชื่อสิ่งที่ไม่ควรเชื่อ สมสนุกเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องถ่วงความเจริญของหมู่บ้าน สมสนุกอยากเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ หลังจากจบ ม.6 มาได้ 2 ปีแล้ว แต่ด้วยความเป็นห่วงสมสมัย ผู้เป็นแม่ที่เจ็บออดๆแอดๆ อยู่ตลอดเวลา ทำให้สมสนุกไม่กล้าไปไหนไกลๆ แต่เหตุการณ์ที่มีของแปลกตกลงมาจากฟ้า จนคนในหมู่บ้านพากันแห่มากราบไหว้จนเป็นข่าวดัง  แต่หลังจากการพิสูจน์แล้วกลายเป็นแค่เจลลดไข้เท่านั้น เรื่องกลับกลายเป็นเรื่องน่าขำน่าขายหน้าของหมู่บ้านเป็นอย่างมาก สมสนุก รื้อฟื้นความคิดที่จะเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ อีกครั้งโดยมีความตั้งใจที่จะนำความรู้มาพัฒนาหมู่บ้าน สร้างอาชีพ ให้ความรู้ให้คนในหมู่บ้านเลิกความงมงายเสียที ด้วยความที่สมสนุกเคยเป็นแชมป์มวยไทยงานวัดหลายเวที  จนคนละแวกบ้านตั้งฉายาเขาว่า “น็อคคารวะ” เพราะเขาน็อคคู่ต่อสู้ได้เมื่อไหร่ เป็นต้องไปไหว้ขอโทษด้วยความนอบน้อมที่มาจากก้นบึ้งหัวใจทุกครั้ง”ขอโทษจ้ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” น่าจะกรุยทางให้เขาเอาเครดิตเหล่านี้พาเขาเข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัยในฝันได้ สมสมัยรู้ถึงความต้องการของลูกชายดี ด้วยความรักลูกชายและอยากให้ลูกชายเป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของวงศ์ตระกูล  สมสมัยยอมที่จะกัดฟันลุกขึ้นมาทำเป็นแข็งแรง โดยมีป้าหวานใจ สาวห้าวรุ่นใหญ่ เพื่อนบ้านข้างเคียงที่ในวัยหนุ่ม เอ๊ย..วัยสาวอันห้าวหาญของเธอ เคยตามจีบแม่สมสมัยอยู่ แต่แม่สมสมัยกลับหันไปแต่งงานกับพ่อของสมสนุก อาสาช่วยดูแลแม่สมสมัยที่ตอนนี้เหมือนเพื่อนสนิทคนหนึ่งแทน ในวันเดินทาง สมสมัยมอบจดหมายให้สมสนุกฉบับหนึ่ง โดยบอกว่าให้นำไปให้ หลวงตาบุญส่ง วัดริมคลองในกรุงเทพฯ ให้สมสนุกไปอยู่ที่วัด ที่แปลกอีกอย่างคือสมสนุกต้องเดินทางทางเรือ เพราะสมสมัยเคยไปวัดนี้แต่ทางเรือ ไปทางบกไม่เป็น โดยบอกลูกชายว่า แป็บเดียว เดี๋ยวก็ถึง.... เวลาผ่านไปจากเช้า..สาย...บ่าย...เย็น...จนเกือบค่ำ สมสนุกแทบสลบตายคาเรือหางยาวลำเก่าๆแล่นช้าๆ ที่จ้างมา กว่าจะเข้าเขตกรุงเทพฯและมาถึงหน้าวัดได้แทบหมดลมหายใจ สมสนุกหอบกระเป๋าขึ้นมาที่วัด เดินตามแผนที่ที่แม่บอก จนเจอกับสำลี มัคทายกของวัดที่กำลังทำงานอยู่บนศาลาสวดศพ และที่ทำให้สมสนุกแทบลมจับเพราะศพที่ตั้งอยู่เป็นหลวงตาบุญส่งที่เขาต้องการมาพึ่งพิง หลวงตาเพิ่งจากไปเมื่อวานนี้เอง สมสนุกต้องอาศัยนอนที่ศาลาท่าน้ำของวัดหนึ่งคืน ก่อนจะเจอพี่ประโยชน์ เด็กวัดรุ่นเก๋าในวันรุ่งขึ้น  ขณะพี่ประโยชน์กำลังแยกกับข้าวที่บิณฑบาตมาไว้กิน  พี่ประโยชน์ตกใจมากที่มีคนมารู้ความลับ  จึงเป็นเรื่องต่อรองพาสมสนุกเข้ามาอยู่วัด โดยพี่ประโยชน์พามาฝากกับหลวงตาบูลย์ ที่กำลังตั้งข้อสังเกตเรื่องอาหารที่ฉันว่าดูซ้ำ ๆ มีแต่ของจืดๆ  แต่ประโยชน์ก็ลื่นเอาตัวรอดมาได้ ประโยชน์แก้ตัวกับสมสนุกว่า ช่วงนี้ต้องการสารอาหารมากเป็นพิเศษเพราะอยู่ในช่วงเรียนหนัก(ทั้งๆที่อายุสามสิบดูเกินวัยเรียนมามากแล้ว) แถมโอ้อวดสมสนุกอีกว่าตนกำลังเรียนปริญญาโทอยู่ วันรุ่งขึ้น สมสนุกต้องออกไปผจญความวุ่นวายของกรุงเทพฯเป็นครั้งแรก  เขาหอบเอาถ้วยรางวัลเข็มขัดแชมป์  ที่ดูยังไงก็ไม่มีสง่าราศีสักนิด ตั้งใจไปสมัครเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยให้ได้ ในขณะที่อีกมุมหนึ่งของเมือง ที่บ้านหลังใหญ่ ใจกลางย่านของคนมีอันจะกิน ลูกสาวคนเดียวของ พล.ต.ต. จิรายุส  ตำรวจมือปราบกับคุณสินีนาฏ นักธุรกิจสาวใหญ่ลูกผู้ดีเก่าที่มีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์นับพันล้าน เจ้าของตึกสูงย่านช้อปปิ้งสุดฮิตของวัยรุ่นไทย  ทั้งสองคนกำลังยืนส่ง น้องแก้มของพ่อแม่ ไข่ในหินที่ไม่เคยแม้แต่ให้ฝุ่นมาเกาะให้ระคายเคืองอยู่หน้าบ้าน วันนี้น้องแก้มจะไปมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก และขอพ่อขากับแม่ขา ไปมหาวิทยาลัยเอง น้องแก้มดำเนินชีวิตตามกลีบกุหลาบที่พ่อขา แม่ขา โรยไว้ให้ตลอด  เรียนอนุบาลที่ย่านนี้..เรียนประถมก็ใกล้โรงเรียนอนุบาล..เรียนมัธยมก็ใกล้โรงเรียนประถมแค่รั้วกั้น..ท้ายสุดเรียนมหาวิทยาลัย ก็เป็นมหาวิทยาลัยที่เดินข้ามถนนจากโรงเรียนมัธยมที่เคยเรียนก็ถึงแล้ว  ที่สำคัญสถานศึกษาที่ว่ามา เดินอีกไม่ถึงสิบนาที ก็จะถึงตึกใหญ่โตที่แม่ขาเป็น เจ้าของ ตึกที่อยู่ใจกลางย่านช็อปปิ้งของวัยรุ่นไทยมาทุกยุคทุกสมัย  น้องแก้มมั่นใจว่ายังไงซะก็ไม่มีหลงแน่ น้องแก้มขออนุญาตพ่อแม่ออกผจญภัยด้วยความมุ่งมั่น ท่ามกลางใจที่ตุ๊มๆต่อมๆของพ่อขาแม่ขาเป็นอย่างมาก น้องแก้มออกจากบ้านโดยมีรถของที่บ้านมาส่งให้ใกล้มหาวิทยาลัยที่สุด น้องแก้มลงจากรถอย่างมั่นใจ  มองภาพที่คุ้นตามาตั้งแต่เล็ก  เห็นตึกสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยอยู่ลิบๆ ”แค่ข้ามถนนไปก็ถึงแล้ว” น้องแก้มคิดอย่างนั้น ถ้าน้องแก้มไม่หันไปเจอรถขายข้าวเหนียวหมูปิ้งซะก่อน ! ข้าวเหนียวหมูปิ้ง อาหารที่น้องแก้มอยากทานมานานแล้ว เห็นเพื่อนๆ ทานกันจนปากมันตั้งแต่เล็กจนโต แต่เป็นข้อห้ามของที่บ้านมาตลอด”ของข้างถนน /  ของปิ้งย่างที่มีรอยไหม้ / ของไม่มี อย. และของอีกหลายอย่างที่ห้ามน้องแก้มลิ้มลอง” วันนี้จะล่ะ...น้องแก้มจะปากมันด้วยความอร่อยเหมือนเพื่อน ๆ บ้าง น้องแก้มเดินตามรถขายหมูปิ้งไปเรื่อยๆ จะวิ่งก็ไม่กล้าเพราะกลัวเสียกริยาสตรีที่แม่ขาสอน จะตะโกนเรียกก็นึกถึงที่พ่อขาสอนว่าผู้หญิงที่ดีต้องไม่ส่งเสียงดังโวยวาย  น้องแก้มเร่งฝีเท้าตามแม่ค้าขายหมูปิ้งไปจนเลยถนนไปอีกบล็อค ตายล่ะสิ ! เกิดมาเคยออกนอกลู่นอกทางกับเขาที่ไหน น้องแก้มได้หมูปิ้งแต่หัน กลับมาอีกที จำทางกลับไม่ได้ซะแล้ว เหมือนกับสมสนุกที่ลงรถผิดป้าย  เดินงงจนหน้ามึน เพราะไม่คุ้นที่คุ้นทางเหมือนหัวไร่ปลายนาของตน  เหมือนพรหมลิขิต น้องแก้มเกือบจะโดนรถเฉี่ยว แต่สมสนุกมาช่วยไว้ทัน  สบตาแรกที่ทั้งคู่เจอกัน...สมสนุกก็ถูกใจน้องแก้มขึ้นมาทันที !                จนเสียงของแม่สมสมัยผุดขึ้นมาเรื่องให้เข้ามาเรียน สมสนุกจึงตั้งสติได้ ทั้งสองคนยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร แต่ก่อนที่สายสัมพันธ์จะเริ่มสานมากไปกว่านี้ รถยุโรปคันงามของผู้การจิรายุสกับคุณสินีนาฏ ก็ปราดเข้ามาทันที   พ่อขา แม่ขา ของน้องแก้มที่สะกดรอยตามลูกสาวมาห่างๆ เข้ามารับน้องแก้มทันที แต่แทนที่จะขอบคุณ สมสนุกกลับได้คำดูถูกจากพ่อขาและแม่ขาของน้องแก้ม คำดูถูกทำเอาสมสนุกพูดไม่ออก ได้แต่มองตามดอกฟ้าที่ขึ้นรถคันงามไป                ความรู้สึกของหมามองเครื่องบิน แว่บขึ้นมาทันที ! ทั้ง ๆ ที่หันมองอยู่จะเป็นรถก็เถอะ..... สมสนุกมาถึงมหาวิทยาลัยอย่างทุลักทุเล  แล้วก็ต้องมาพบความผิดหวังเมื่อทางมหาวิทยาลัยบอกกับสมสนุกว่ารางวัลและถ้วยเกียรติยศมวยวัดที่เขามี  มันใช้ไม่ได้กับโควต้าที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้สำหรับนักกีฬาระดับชาติ  ไม่รู้ว่าแชมป์มวยไทยงานวัดอย่างสมสนุกจะสร้างชื่อให้สถาบันตรงไหน แต่สถานการณ์มักสร้างวีรบุรุษ เมื่อโจรชะตาขาดบุกเข้ามาจับอธิการบดีเป็นตัว ประกัน  หลายฝ่ายไม่อาจทำอะไรได้ แต่กลายเป็นสมสนุกที่เข้าไปช่วยอธิการบดีไว้ได้โดยโจรทั้งสี่คนโดนเตะก้านคอสลบเหมือด ทุกคนต่างดีใจยกย่องสมสนุกมาก อธิการบดียินดีรับสมสนุกเข้าเรียนเป็นกรณีพิเศษ  ขณะที่สมสนุกนั่งไหว้โจรที่หมดสติด้วยความรู้สึกผิดอยู่อย่างนอบน้อม...ขอโทษจ้ะที่ฉันชกพี่แรงไปหน่อย ในมหาวิทยาลัย สมสนุกได้พบเพื่อนร่วมก๊วนที่ต่อมากลายเป็นเพื่อนร่วมตายเพื่อนร่วมสร้างความวุ่นวายอีก                วอก หนุ่มหน้ามน คนลพบุรี ที่ดูเป็นคนตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลา กังวลอยู่ทุกขณะจิต เพียงแค่เห็นมดเดิน...ก็อาจตื่นเต้นไปได้ว่าโลกจะแตก                สมเสร็จ ที่เข้ามารู้จักกับสมสนุกเพราะเอาของมาขาย  สมเสร็จมักลืมตัวหยิบของชาวบ้านมาขายต่อ ว่ากันว่าเห็นพฤติกรรมพ่อที่เคยเป็นนักล้วงกระเป๋ามาตั้งแต่เด็กๆ แต่สมเสร็จก็พยายามที่จะลืมพฤติกรรมอย่างนี้  เหมือนกับเขาอยากเป็นคนดีให้พ่อดู แต่บางครั้งมันลืมจริงๆ                ฉวน  ลูกคนจีนที่กวนประสาทได้อย่างถึงกึ๋น มาดนักเลง(พระ)จับตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า  ฉวนคลั่งไคล้สิ่งลึกลับมากจนน่าจะไปเรียนด้านเวทย์มนต์มากกว่าการมาเรียนมหาวิทยาลัย ฉวนว่าสิ่งลึกลับล้วนจับต้องได้  ไม่เชื่อลองดู  สิ่งที่ฉวนพอเป็นที่พึ่งเพื่อนๆได้บ้างก็คือรถคู่ใจที่มีสภาพไม่น่าเหมือนรถ  ออกรถทีควันตลบอบอวล และเพื่อนคนที่สร้างความแปลกใจให้สมสนุกที่สุดก็คือพี่ประโยชน์ ที่มารับน้องปีหนึ่งด้วย แต่เขาไม่ได้มาในฐานะรุ่นพี่นะครับ  เขามาในฐานะน้องใหม่เหมือนสมสนุกนี่แหละ  พี่ประโยชน์รับสารภาพว่าตนอาศัยอยู่ในวัดตั้งแต่เด็กยันโต  พยายามสอบเข้ามหาวิทยาลัยมาหลายรอบแต่ก็ไม่สำเร็จสักที  จนมาสำเร็จเอาปีนี้โดยไม่กล้าบอกใครว่าเพิ่งสอบติด ความลับมาแตกเอาก็ตอนเจอสมสนุกนี่เอง ในมหาวิทยาลัยสาวเพียบ และหนึ่งในหญิงที่แอบชื่นชอบวีรกรรมของสมสนุกก็คือน้ำหวาน สาวหน้าหวานแต่นิสัยสุดห้าว  ห้าวพอที่จะกล้าเตะผู้ชายปากหมาและเกลียดผู้ชายที่หน่อมแน้ม อ่อนแอทุกคนในโลก                  บุคคลที่พร้อมจะเป็นเบื้องล่างรองรับอารมณ์สาวหน้าหวานแต่ใจนักเลงในทุกกรณีคือ สิบทิศ ช้อปเปอร์หนุ่มมาดเท่ ลูกชายเจ้าของร้านมอเตอร์ไซค์ไฮโซซึ่งอยู่หน้าปากซอยหอพักของน้ำหวานนี้เอง  สิบทิศเฝ้าเพียรทั้งป้อ ทั้งยอ ทั้งยอมโดนดุด่าแกมจิกตีสารพัดเพื่อพิชิตใจน้ำหวาน  แต่ที่สุดแล้วก็ได้แต่รับประทานน้ำแห้วเป็นอาหารประจำตัว  ครั้งหลังสุดสิบทิศถึงขนาดวางแผนฉุดสาวเจ้าเพื่อรวบรัด  แต่โดนสาวกระหน่ำทั้งตบทั้งเตะจนน่วมไปด้วยความรัก  สิบทิศยังมั่นคงในการรักน้ำหวานไม่เคยคลาย การโต้คารมระหว่างสิบทิศและน้ำหวานยังความสนุกสนานและโกลาหลให้กับ ชุมชนเป็นอย่างยิ่ง  หากแต่น้ำหวานไม่เคยใจอ่อนกับนายสิบทิศเลย  เหตุเพราะสาวมาดทอมคนนี้ถูกใจหนุ่มมาดซื่อเต็มไปด้วยความดีอย่างสมสนุกต่างหาก ความซื่อแสนดีแต่กล้าหาญของสมสนุกนี่แหละที่ทำให้น้ำหวานชอบ  ตรงกันข้ามกับสมสนุกที่เห็นน้ำหวานเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น  เพราะเขาเทหมดใจให้กับสาวน้อยน้องแก้มที่บังเอิญเรียนอยู่ที่นี่เหมือนกัน แต่ที่ทำให้สมสนุกเศร้ามากก็คือน้องแก้มมีหนุ่มหน้าใส  สุภาพอ่อนน้อม มีฐานะประกบอยู่ข้างกายตลอดเวลา  อนาวิน คือชายรูปงามคนนั้น อนาวินไม่ใช่เป็นเพียงคนรูปงามที่เดินควงน้องแก้ม แต่อนาวินเป็นถึง เจ้าชายอนาวิน แคว้นทางตอนเหนือของไทย  ลี้ภัยจากความไม่สงบภายในประเทศของตนเข้ามาปลอมตัวเป็นนักศึกษา  โดยมี พล ต.ต. จิรายุส พ่อขาของน้องแก้มคอยดูแล และที่สำคัญอนาวินกับน้องแก้มเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันตั้งแต่เด็ก ๆ  เมื่อครั้งท่าน จิรายุสไปเป็นทูตทหารในแคว้นนั้น   ทั้งสองคนไม่เคยมีใครอื่นเลย  เรียกได้ว่าเกิดมาน้องแก้มก็รู้จักแต่พี่อนาวิน  พี่อนาวินก็รู้จักแต่น้องแก้มเท่านั้นสาว ๆ หลายคนอาจจะชื่นชมอนาวิน แต่ไม่ใช่น้ำหวานแน่ น้ำหวานไม่เข้าใจว่าผู้ชายอะไรจะหน่อมแน้มได้ขนาดนั้น เธอปฏิญาณแน่วแน่ว่าถ้าได้ผู้ชายอย่างนี้มาเป็นแฟน เธอยอมกัดลิ้นตายซะยังดีกว่า ! สมสนุกมารู้อีกว่าน้ำหวานมีบ้านอยู่ติดหลังวัดนี่เอง  มีลักษณะเหมือนหอพักหญิงแต่จริงๆ แล้วหอนั้นเป็นธุรกิจของ โบว์ พี่สาวของน้ำหวานที่คอยจัดส่งสาววัยรุ่นให้กับลูกค้าชาย  น้ำหวานโตมาท่ามกลางสิ่งแวดล้อมเหล่านั้น   โดยที่ไม่เคยคิดจะทำอย่างพี่สาวเลยสักนิด  น้ำหวานคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ให้ได้                สิบทิศถือเป็นนายหน้าหารายได้มาให้โบว์อย่างจริงจัง  สั่งลูกน้องที่ซื้อมอเตอร์ไซค์เงินผ่อนจากร้านทุกราย  ต้องหาลูกค้ามาให้หอพักโบว์คันละคนเป็นอย่างน้อย  ด้วยเพราะต้องการเอาชนะใจน้ำหวาน  โดยไม่รู้ว่าพฤติกรรมอย่างนี้นั่นแหละที่ทำให้เธอเกลียดเจ้าคนนี้อย่างจริงจัง  ถึงขนาดเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องโดนแม่ด่าเป็นไฟแล่บ สมสนุกหางานทำเพื่อจะมีรายได้พิเศษ  ใช้เวลาว่างจากการเรียนไปทำงานทำความสะอาด (ก็ภารโรงนั่นแหละ) ในตึกใหญ่ใกล้มหาวิทยาลัย โดยรู้ภายหลังว่าเป็นตึกของคุณสินีนาฏ แม่ขาของน้องแก้มนั่นเอง                ความต่ำต้อยน้อยเนื้อต่ำใจยิ่งเพิ่มพูนเมื่อเห็นน้องแก้มควงกับอนาวินไปมาอยู่เนืองๆ   แถมโดนพ่อขากับแม่ขาของน้องแก้มดูถูกกีดกันสารพัด   แต่กำลังใจของสมสนุกยังดีอยู่...เมื่อดอกฟ้าอย่างน้องแก้มยังมีน้ำใจไมตรีส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจให้ทุกครั้งที่พบหน้าสมสนุกเอาภาพนางฟ้ามาฝันอยู่กลางโต๊ะอาหารริมบึงน้ำในมหาวิทยาลัยบ่อยครั้งจนเป็นที่น่ารำคาญของ พี่ปลา เจ้าของร้านปากหมา ซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมาของเพื่อน ๆ สมสนุกที่ชอบสั่งอาหารเมนูแปลกๆ  แม้กระทั่งสั่งของต่างๆ ที่ไม่ใช่อาหาร จำพวกเครื่องเขียน เสื้อผ้า มันก็สั่ง  พี่ปลาก็ชอบความท้าทายก็จัดมาให้ได้พร้อมเสียงด่า ลูกค้าที่พี่ปลาเอาใจเป็นพิเศษคือ อนาวิน กับ น้องแก้ม  มาทีไรต้องจัดที่พิเศษให้ทุกครั้ง  เป็นเด็กดีที่พี่ปลารักมาก อนาวินกับน้องแก้มเองก็ชอบร้านนี้เพราะได้ทานอาหารที่ไม่เคยทานมาก่อน ข้าวกะเพราไก่ไข่ดาว อาหารเมนูคิดสั้นที่ชาวบ้านร้านรวงล้วนสั่งได้ แต่ทั้งอนาวินกับน้องแก้ม...ตั้งแต่เกิดมาทั้งสองคนไม่เคยกินมาก่อน และก็ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าที่ตนต้องการมากินร้านนี้ก็เพราะ.... น้องแก้มได้เจอกับสมสนุก และ อนาวินได้เจอน้ำหวาน แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่อง  เมื่ออนาวินเดินชนกับน้ำหวาน  น้ำหวานโวยลั่นจน หนูนาหนุ่มบอร์ดี้การ์ดร่างใหญ่ประจำตัวของอนาวินคิดว่าน้ำหวาน  เลยจะเข้าไปจัดการ แต่หนูนากลับโดนน้ำหวานจัดการจนคว่ำหมดสติ เหตุการณ์นี้อนาวินทึ่งมาก  เพราะยังไม่เคยมีใครจัดการคว่ำหนูนาได้เลยสักคน จากนั้นมาอนาวินตามตื้อน้ำหวานไม่เลิก  เพราะอยากจะให้น้ำหวานพาออกสู่โลกกว้างนอกเหนือจากการคุ้มครองของหนูนาซะที  แต่น้ำหวานปฏิเสธโดยสิ้นเชิงอนาวินบอกให้น้องแก้มช่วยเจรจากับสมสนุกให้พาไปเที่ยว  น้องแก้มยินดีไปเจรจาให้  สมสนุกเองยิ่งยินดีที่จะได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ ๆ น้องแก้ม  จนเพื่อนทั้งหมดจำต้องไปด้วยโดยมีน้องแก้มเป็นสปอนเซอร์  ทั้งหมดหนีเที่ยวกันเหมือนเด็ก ๆ จนเรื่องราวที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ทั้งหมดถูกผู้ร้ายไล่ล่าจนเกือบจะเอาตัวไม่รอด  ดีที่แก็งค์ชอปเปอร์ของสิบทิศผ่านมาพอดี  น้ำหวานจึงแหกปากขอให้ช่วย  สิบทิศจำต้องช่วยแบบทุลักทุเลจนสามารถรอดพ้นชีวิตกันออกมาได้  สมสนุก น้ำหวาน กับเพื่อนๆ ไม่เข้าใจว่าผู้ร้ายต้องการอะไรเพราะพวกเขาก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรติดตัวเลยสักนิดเดียว  มีเพียงอนาวินกับน้องแก้มเท่านั้นที่รู้ความจริง...ผู้ร้ายกลุ่มนั้นก็คือ ผู้ไม่หวังดีที่ต้องการเก็บเจ้าชายอนาวินแห่งแคว้นทางเหนือนั่นเอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้สมสนุกหมดสนุกเพราะว่าโดนพ่อขาแม่ขาของน้องแก้มเล่นงาน พร้อมคำดูถูกเรื่องการไม่คู่ควรกับน้องแก้ม ทำเอาสมสนุกซึมไป  อนาวินเองก็โดนน้ำหวานเล่นงานอีกต่อ  ข้อหาทำให้สมสนุกซึม !                สมสนุกไม่ละความพยายาม  โดยความสนับสนุนของเพื่อน ๆ ตัวแสบ  เขาพยายามทำตัวเองให้ดี หวังจะพิชิตใจพ่อขา แม่ขาของน้องแก้มให้ได้  จนเกิดเรื่องราวหลายอย่างชุลมุนวุ่นวาย  ไม่ว่าสมสนุกกับพวกเจ้ากี้เจ้าการช่วย พล.ต.ต.จิรายุส พ่อขาของน้องแก้มจับบ่อนพนัน แต่สมสนุกกับเพื่อนๆกลับทำเรื่องเสีย ทำให้เจ้าของบ่อนหนีออกไปได้อย่างหวุดหวิด อีกครั้ง พล ต.ต. จิรายุส นำกำลังจะไปจับโจร  พวกของสมสนุกรู้ข่าวรีบพากันไปจับโจรล่วงหน้า และหวังจะใช้วิธีสันติเข้ากล่อมโดยนิมนต์หลวงตาบูลย์มาเทศน์ให้โจรกลับใจ  หลวงตาหลวมตัวมาเทศน์  แต่เรื่องกลับกลายเป็นว่าสมสนุก เพื่อน ๆ รวมทั้งหลวงตากลับถูกโจรจับมัดเป็นตัวประกัน  ให้พ่อขาของน้องแก้มไปช่วยซะเอง หรืออีกครั้ง เมื่อพวกลักลอบขนสินค้าหนีภาษีหนีตำรวจไปทางน้ำ ด้วยลูกยุของเพื่อน ๆ  สมสนุกจึงยกพวกลงเรือเข้าล่าโจร  แต่เรื่องกลับวุ่นวาย...ถึงจะจับโจรได้ แต่ก็ทำตลาดน้ำชาวบ้านเขาวายป่วงไปหมด  เสียค่าใช้จ่ายมากกว่าค่าของหนีภาษีไปไม่รู้กี่เท่าตัว และภารกิจอีกนับสิบ ที่สมสนุกคิดว่าจะชนะใจพ่อขา แม่ขาของน้องแก้มได้แต่เรื่องก็กลับวุ่นวายจนเป็นเรื่องชวนปวดหัวไปได้... ทุกครั้งคะแนนที่น่าจะทำเพิ่มกลับยิ่งลดลงจนต่ำกว่าศูนย์ แต่สิ่งที่ทำให้สมสนุกยังมีกำลังใจ...ก็คือน้องแก้มที่เริ่มเห็นใจ  ดอกฟ้าเริ่มโน้มตัวลงมา  หัวใจดวงน้อย ๆของคนดีอย่างสมสนุกพองโต  หนุ่มมองโลกในแง่ดีจนเพื่อน ๆ มักค่อนขอดว่า ดีเกินไปมั้งไอ้หนุก ! วิกฤติเกิดกับอนาวินอีกครั้ง เมื่อทีมไล่ล่าจากบ้านเกิดเมืองนอนตามมาเจอที่พำนักของเจ้าชายพลัดถิ่นคนนี้  ดีแต่ที่รอดมาได้เพราะการช่วยเหลือโดยบังเอิญของน้ำหวาน น้ำหวานไม่รู้ว่าจะเอาอนาวินไปซ่อนตัวที่ไหนดี  เลยต้องเอามาซ่อนตัวในหอพักวัยเปลี่ยวของพี่สาว (ก็ซ่องนั่นแหละ!) ความชุลมุนเกิดขึ้นเมื่อสาว ๆ ในสังกัดของโบว์ ต่างกรี๊ดกร๊าดอนาวินมากจนเกือบจราจล  เหมือนเห็นอนาวินเป็นของหวานที่อยากลิ้มลอง                อนาวินตกใจกลัว  กลัวเสียความเป็นหนุ่มให้แก๊งค์สาว ๆ ของพี่โบว์ น้ำหวานจนต้องพาหลบพัลวัน  ปีนข้ามมาอยู่ในวัดที่สมสนุกอาศัยอยู่ อนาวินปีนเข้าไปหลบในโลงเก่าๆ  จนวัดแทบแตกเพราะนึกว่าผี  เรียกว่าหลวงตาบูลย์เองก็แทบจะถลกจีวรหนีแทบไม่ทัน สมสนุกพาอนาวินกลับมาส่งคืนที่บ้านของน้ำหวานอีกครั้ง และแนะนำว่าอนาวินควรจะหลบที่หอพักนั้นแหละเหมาะสมที่สุดแล้ว  เพราะคงไม่มีใครเชื่อว่าเทพบุตรอย่างอนาวินจะมาซ่อนตัวอยู่ในที่แบบนี้  น้ำหวานพยายามถามว่าอนาวินถูกตามล่าทำไม อนาวินบ่ายเบี่ยงไปเรื่อย บ้างก็ว่าตนติดหนี้พนันบอล  หนีแชร์ อะไรไปโน่น  แต่ก่อนที่จะพูดอะไรมากกว่านี้กลุ่มไล่ล่าก็บุกมาอีกครั้ง ! น้ำหวานเอาอนาวินมาซ่อนในห้องนอนของตัวเอง  ทั้งสองคนได้อยู่ใกล้ชิดกันจนขนลุกโดยไม่รู้ตัว  ขณะที่ทีมไล่ล่าถูกพลพรรคสาวบริการของพี่โบว์ใช้เสน่ห์หว่านล้อมจนอ่อนระทวยถอยออกไปการได้มาอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันทำให้อนาวินกับน้ำหวานเริ่มเข้าใจกันและกันมากขึ้น  แต่ยังความไม่พอใจให้กับสิบทิศเป็นยิ่งนัก  สิบทิศถึงกับประกาศสงครามกับอนาวินตั้งตัวเป็นศัตรูตัวฉกาจ  แต่ด้วยความดีของอนาวินกลับทำให้สิบทิศจำต้องพ่ายแพ้ถอยไปในที่สุด  จนกระทั่งปัจจุบันสิบทิศกลายเป็นหนึ่งในแก็งค์ของอนาวินและสมสนุกไปแล้ว อีกมุมความรักของสมสนุก เรื่องวุ่นวายหลาย ๆ เรื่องทำให้น้องแก้มผู้น่ารักถูกกักบริเวณในบ้าน  สมสนุกสงสารน้องแก้มมาก เพื่อนๆ ช่วยเหลือโดยแอบพาสมสนุกเข้าไปถึงในบ้านน้องแก้ม ทั้งหมดวางแผนกันอย่างดีเพื่อให้สมสนุกกับน้องแก้มได้พบหน้ากัน  จัดการผ่านด่าน รปภ.มาได้ทั้งหมด จนปีนมาถึงระเบียงห้องนอนน้องแก้ม สมสนุกพูดสารภาพความในใจซะหวานจ๋อย  โดยไม่รู้เลยว่าคนที่นอนฟังอยู่ เป็น พล.ต.ต.จิรายุส ที่รู้ทันเปลี่ยนห้องนอนกับลูกสาว ! สมสนุกถูกจับได้โดนพ่อขาไล่ยิงกระเจิง  ไล่จับสมสนุกเข้าห้องขัง  เรื่องรู้ถึงหู อนาวิน  อนาวินไม่ยอมให้คนอย่างสมสนุกเดือดร้อน ยอมที่จะเอาตัวเองไปหา พล.ต.ต.จิรายุส เพื่อแลกตัวสมสนุกออกมา  โดยบอกว่าสมสนุกกับพวกเป็นคนช่วยเหลือตนไว้ ความกล้าของอนาวินทำให้น้ำหวานอดปลื้มในผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผยกับเพื่อนๆ  ว่าอนาวินเป็นเจ้าชายของ ประเทศ พนาพิสุทธิ์  แคว้นอิสระทางตอนเหนือที่สุดแสนสงบ  ทั้งหมดสัญญากันไว้ว่าจะรักษาความลับให้แก่กัน  แต่ก็อดไม่ได้ที่บรรดาเพื่อนพ้องจะแสดงอาการนอบน้อมเกิดเหตุระหว่างอยู่ต่อหน้าที่สาธารณชน ความรักของสมสนุกกับน้องแก้มดูท่าจะราบรื่น   เพราะน้องแก้มกับอนาวินเองก็รู้ใจตัวเองว่ามีความรู้สึกกันเพียงแค่พี่น้อง แต่อุปสรรคชิ้นโตคงหนีไม่พ้นพ่อขาแม่ขาของน้องแก้ม ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าหัวใจลูกสาวอยู่ที่สมสนุก  และสมสนุกก็เป็นคนดี  แต่ชนชั้นชาติกำเนิดนั่นแหละ...ที่ทำให้ทั้งสองไม่คู่ควรกัน  สมสมัยไม่สบายหนักจนสมสนุกต้องกลับบ้านไปดูแล  ทำให้ทั้งสมสนุกกับน้องแก้มห่างกัน  น้องแก้มขอให้เพื่อนพามาที่บ้านสมสนุกเพื่อมาเยี่ยมสมสมัย  จิรายุสกับสินีนาฏตามมาทันที  เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมชนบทก็รับไม่ได้  ยิ่งเห็นน้ำในคลองที่ผ่านหน้าบ้านสมสนุกเริ่มเน่าเสียยิ่งรับไม่ได้เข้าไปใหญ่ จิรายุสลั่นวาจาทันที...ถ้าสมสนุกทำน้ำในคลองให้สะอาดได้ภายในหนึ่งเดือน จะยอมเปิดทางให้ทั้งคู่คบหากัน ! แย่ล่ะสิ ใครจะไปทำภารกิจขนาดใหญ่ระดับชาตินั้นได้ แต่สมสนุกกับเพื่อนไม่ย่อท้อ  ช่วยกันรณรงค์ชาวบ้านเรื่องน้ำเสีย  ทำทุกอย่างสารพัดแต่ไม่สามารถทำให้น้ำสะอาดได้  แถมยังเน่ายิ่งกว่าเก่าเพราะจิรายุสแอบให้ลูกน้องมาทิ้งขยะเป็นประจำ  เพราะกลัวได้ลูกเขยไม่คู่ควร  จนสมสนุกจับได้หน้าแตกไปก็หลายครั้ง ใกล้จะหมดเวลาที่จิรายุสให้ไว้ภารกิจก็ยังไม่สำเร็จ  หลายคนบอกให้สมสนุกพาน้องแก้มหนี  แต่สมสนุกไม่ยอมให้อะไรมาทำลายเกียรติของน้องแก้มได้ สมสนุกขอสู้จนสุดความสามารถ  จนในที่สุดจึงทำให้น้ำสะอาดได้ในพริบตาด้วยฝีมือของอนาวินที่อาศัยความเป็นเจ้าชายของตัวเอง  เรียกตัวช่วยจากแคว้นของตัวเองมานับร้อยทำให้ลำคลองสะอาดภายในพริบตา                จิรายุสกับสินีนาฏ โกรธมากที่สมสนุกเอาชนะเดิมพันได้ จิรายุสไม่ยอมเลิกรา  เมื่อเห็นว่าหมู่บ้านของสมสนุกงมงาย ล้าสมัย เต็มไปด้วยการพนัน  จึงเอ่ยปากสั่งให้สมสนุกกวาดล้างสิ่งเหล่านี้ให้ออกไปจากหมู่บ้าน  จึงจะยอมให้คบกับลูกสาว เรื่องใหญ่นี้ทำยากลำบาก  เพราะชาวบ้านเล่นหวยเล่นการพนันกันมาตั้งแต่เกิด  เรียกว่าอยู่ในสายเลือด   สมสนุกเริ่มจากแม่และป้าหวานใจก่อน  ทั้งสองคนน่ารัก อดเล่นหวยได้ในเวลาไม่นาน ถึงแม้จะต้องอดทนเหมือนการอดยาที่ถ้ำกระบอกก็ตาม สมสนุกและเพื่อนๆ ช่วยกันอบรม  สร้างงาน และสร้างความคิด ที่ถูก ต้องให้ชาวบ้าน  แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จนัก เพราะมีเจ้ามือหวยรายใหญ่และเจ้าของบ่อนทรงอิทธิพลมาตั้งรกรากอยู่ในจังหวัด พรรคพวกของสมสนุกรู้มาจากข่าววงในของพ่อขาว่า เจ้าของบ่อนและเจ้ามือขาใหญ่ที่ว่าคือ  รูด้า นักการเมืองทรงอิทธิพลของประเทศพนาพิสุทธิ์  ที่หอบเงินมาฟอกเงินในเมืองไทย  เพื่อที่จะกลับไปโค่นอำนาจของเจ้าชายอนาวิน  รูด้าได้มีฐานใหญ่ของตัวเองอยู่ในรีสอร์ทคาสิโนกลางป่าลึก ทั้งหมดตั้งใจจะถอนรากถอนโคนให้ได้ เพื่อความรักของสมสนุกและแผ่นดินเกิดของอนาวิน  การผจญภัยเพื่อหัวใจจึงเกิดขึ้น ทั้งหมดเข้าไปรังของรูด้าด้วยความชุลมุนมากกว่าน่ากลัว  จิรายุสนำกำลังตามเข้ามาแต่เสียท่าถูกรูด้าจับตัวไป  สมสนุกสวมหัวใจสิงห์พาเพื่อนๆไปช่วยเอาตัวมาไว้ได้ พร้อมจัดการกับรูด้าได้สำเร็จ จิรายุสแพ้ใจและความดีที่สมสนุกมีให้ต่อน้องแก้ม  ยอมให้ทั้งสองคนคบกันได้ ทั้งหมดกลับไปตั้งใจเรียน เพื่อทำความฝันของตนให้เป็นจริง                  สิบทิศยอมละทิ้งความเป็นหัวหน้าแก็งค์ชอปเปอร์กวนเมือง  มาทำตัวกวนใจน้องส้มสาวชาวบ้านที่ตามสมสนุกจากหมู่บ้านห้วยใหญ่  เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ                พี่ประโยชน์เรียนจบในวัยสามสิบกว่า ทำงานเป็นเรื่องเป็นราว แต่ยังคงอาศัยอยู่ในวัด ท่ามกลางสายตาค้อนขวับใหญ่จากหลวงตาบูลย์                ฉวน วิชาความรู้ทำให้เขามีอาชีพทำมาหากินอย่างภาคภูมิ แต่เขาไม่เคยคลายความหลงใหลในความลี้ลับที่ “ไม่ลอง..ไม่รู้”                สมเสร็จ หายมือไวสอบเป็นตำรวจ กลายเป็นมือขวาของพลตำรวจเอก จิรายุส ที่ได้เลื่อนยศในเวลาต่อมา                วอก  เรียนเก่งจนจะไปต่อด็อกเตอร์เอาโน่น  ใช้ชีวิตอยู่บนความตื่นตระหนกเกินเหตุของตัวเองอย่างมีความสุขอนาวินคบกับน้ำหวานด้วยความรัก น้ำหวานให้โบว์พี่สาวตัวเองเลิกกิจการค้าสวาทได้อย่างเด็ดขาด ทั้งสองคนตั้งใจเรียน ก่อนจะวางแผนไปใช้ชีวิตด้วยกันอย่างสงบในประเทศเล็กๆของอนาวิน ส่วนหมาวัดอย่างสมสนุก  เอาความรู้ไปทำให้ชาวห้วยใหญ่เลิกงมงายเรื่องหวยจนสำเร็จ  และเผยแพร่ไปสู่หมู่บ้านรายรอบ ที่เด็ดกว่านั้น...หมาวัดอย่างสมสนุกที่วัน ๆ ได้แต่ชะเง้อมองเครื่องบินลำสวยอย่างน้องแก้ม วันนี้เครื่องบินลำสวยถูกยิงตกลงมาให้เชยชมแล้ว  ด้วยกระสุนความดีที่สมสนุกพิสูจน์ให้ทุกคนเห็น คนดี...ซึ่งยังมีอีกมากมายในซอกเหลือบนับร้อยมุมของสังคมไทย !