คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หัวข้อ :: หนุ่มๆกับลูกบอลเด้งดึ้ง
หัวข้อ :: หนุ่มๆกับลูกบอลเด้งดึ้ง
แพนด้า :: สวัสดีค่ะ~ เรากลับมาอยู่ในรายการเดิมอีกแล้ว~
ยามะ :: ครับ วันนี้ชื่อหัวข้อชวนจิ้นมากเลยครับ หนุ่มๆกับลุกบอลเด้งดึ้ง
แพนด้า :: ตาบ้า!! อย่าคิดอย่างนั้นเดะ!!
ยามะ :: วันนี้มีแขกรับเชิญก็คือ..วง hey say 7! ของผมนั้นเอง
แพนด้า :: ยิ้มแฉ่งเชียวนะ =*=
ยามะ :: อ๊ะ แนะนำตัวกันหน่อย เริ่มจาก...นายเลย ยูโตะ
ยูโตะ :: ผมชื่อ นาคาจิม่า ยูโตะ อายุ 18 ปีครับ
ยามะ :: คนต่อไป
ริวทาโร่ :: สวัสดีครับ ผมชื่อ โทริโมโตะ ริวทาโร่ อายุ 16 ปีครับ
เคย์โตะ :: สวัสดีครับ โอคาโมโตะ เคย์โตะ อายุ 18 ปีครับ
ยูริ :: สวัสดีครับ ชิเนน ยูริ อายุ 18 ปี ก็...มาเทปที่แล้วด้วยอ่ะนะ
ยามะ :: และผม ยามา... (พูดไม่จบ)
แพนด้า :: เราแนะนำตัวคนที่หน้าสนใจกันหมดแล้วล่ะค่ะ เรามาเข้าหัวข้อกันเลยดีกว่า
ยามะ :: นี่ๆ แล้วฉันล่ะ?
แพนด้า :: หนุ่มๆชาว 7 ทั้ง 4 คนเนี่ยน่ารักกันจริงๆเลยนะค่ะ (ไม่สน)
ยามะ :: 7 มีห้าคนน้า~
แพนด้า :: ก็ไม่นับนายไง
ริวทาโร่ :: เธอกับยามะนี่สนิทกันจังเลยนะ
แพนด้า :: ไม่ใช่!! ก็แค่พิธีกรร่วมกันเฉยๆน่ะริว งั้นนายมาเป็นพิธีกรแทนมั้ยล่ะ
ยามะ :: ยัยบ๊องส์ สนใจสมาชิกคนอื่นหน่อยสิ จะพูดอะไรก็พูด
แพนด้า :: เอาหละ หัวข้อของเราในวันนี้ก็คือ ลูกบอลเด้งดึ้งค่ะ
ยูโตะ :: มันก็ชวนจิ้นจริงๆแหละ =.,=
แพนด้า :: อย่าคิดลึกสิค่ะ =0=’’
ริวทาโร่ :: แต่มันก็จริงนิ
แพนด้า :: มีใครอยากจะอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้กันบ้างมั้ย
ยามะ :: ฉันมี...แต่ จะพูดดีมั้ยหน่อ..
แพนด้า :: ไม่ต้องกลัวขายหน้าหรอกน่า
ยามะ :: ก็...เมื่อตอนเด็กๆน่ะ...
แพนด้า :: อืม
ยามะ :: คุณพ่อเคยชื่อลูกบอลเด้งดึ้งให้ฉันหนึ่งลูก...
แพนด้า :: อืม
ยามะ :: ข้างในลูกบอลน่ะ..มันมีตุ๊กตาตัวเล็กๆใส่ลงไปด้วย...
เคย์โตะ :: แล้วน้องเขาเกิดทันมั้ยล่ะ?
แพนด้า :: ทันค่ะ เคยซื้อมาเล่นอยู่นะค่ะ แต่จู่ๆมันก็หนีออกจากบ้านไปไหนไม่รู้
ยามะ :: ผมเกิดบรรดาโทสะอยากได้ตุ๊กตาที่อยู่ข้างในขึ้นมา... (เข้าใจพูด)
แพนด้า :: แล้วนายทำไง
ยามะ :: ฉันก็เลย...กินมันซ่ะเลย
ทุกคน :: หา~
ยามะ :: คือ ‘กิน’ ในสมัยเด็กก็หมายถึงกัดใช้มั้ยล่ะ แล้วผมก็มีขากรรไกรที่ใหญ่พอสมควร ผมเลยคิดว่า “อยากได้!! แต่เอาออกมาไม่ได้!!”
แพนด้า :: อืม
ยามะ :: ก็เลยคิดต่อมาอีกว่า “งั้น..กินมันเลยแล้วกัน”
แพนด้า :: นายนี่มัน...
ริวทาโร่ :: ไม่คิดเลยนะ ว่ายามะคุง...
ยูโตะ :: พอจะเชื่ออยู่หรอกนะ 555+
ยามะ :: ก็ฉันน่ะ อย่างที่บอกคือ มีขากรรไกรใหญ่ ตอนเด็กๆก็เลยคิดจะกัดไปเสียทุกอย่างเหมือนกับเด็กทั่วๆไป เช่น กัดโต๊ะ อะไรอย่างนั้น
เคย์โตะ :: แต่ฉันไม่กัดโต๊ะนะ
ริวทาโร่ :: ผมก็ไม่เคยกัดโต๊ะเหมือนกัน
ยูโตะ :: ฉันคิดว่า..อย่างหนักก็แค่กัดดินสอเองนะ
ยูริ :: เด็กๆอย่าทำตามนะครับ
ยามะ :: ขอเล่าให้จบก่อนครับ~ ผมกัดลูกบอลลูกนั้นจนขาดเลยล่ะครับ
เคย์โตะ :: แล้วเอาออกมาได้มั้ยล่ะ
ยามะ :: เอาออกมาได้ครับ แต่ว่า...เด็กๆอย่าทำตามเด็ดขาดนะครับ มันอันตรายสุดๆเลยครับ
แพนด้า :: เป็นไง?
ยามะ :: อะไรคือ ‘เป็นไง?’ ของเธอล่ะนั่น
แพนด้า :: รสชาติเป็นไง
ยามะ :: อ๋อ..รสชาติ อูมามิ สุดๆเลยครับ เอ้ย!! จะบ้าเหรอ? รสชาติบ้าอะไรกันเล่า มันจืดชืดกว่าน้ำเปล่าซ่ะอีก (อ้าว)
แพนด้า :: คนอื่นๆมีมั้ยค่ะ
ริวทาโร่ :: มะ..ไม่หรอกครับ
ยูโตะ :: ไม่มีแล้วล่ะ เจอเรื่องของยามะแล้วไม่มีใครกล้าสู้หรอกนะ
ยูริ :: น่ากลัวจริงๆครับ เด็กที่ดูอยู่ไม่ควรทำตามอย่างยิ่ง
แพนด้า :: ด้าว่าขากรรไกรของด้าก็ใหญ่นะ แต่ด้าไม่เคยคิดจะกัดลูกบอลอ่ะนะ
ปัง ปัง ปัง เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะอัดรายการ
แพนด้า :: ใครเนี่ย..ไร้มารยาทจริงๆเลยนะค่ะ
แล้วเธอก็เดินไปเปิดประตูให้เข้ามาแล้วเธอก็....
แพนด้า :: กรี๊ดดดดด
ยามะ :: เฮ้ย!! เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรหรือเปล่า?
แพนด้า :: เพื่อนรัก~ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เป็นไงบ้างน่ะ
เพื่อน :: สบายดี สุดๆเลย
ยามะ :: อะแฮม!!
แพนด้า :: ขอเชิญเพื่อนสนิทของฉันเข้าร่วมรายการด้วยนะ เธอก็คือ เจลินค่ะ
ยามะ :: กลับมานั่งได้แล้วมั๋ง
เจลิน :: เฮ้ยๆ นี่แฟนแกเรอะ?
แพนด้า :: ไม่ใช่ ถ้าว่าที่แฟนของฉันน่ะ ยืนอยู่โน้น (ชี้ไปที่ยูริ)
เจลิน :: สุดยอด!! น่ารักว่ะแก แต่..เตี้ยไปป่าวว่ะแก?
แพนด้า :: สูงเตี้ยไม่สำคัญหรอกแก
ยามะ :: นั่งที่ด้วยครับ...=[]=
แพนด้า :: จ้าๆ รู้แล้วจ้า
ยามะ :: มีอีกหัวข้อคุยมั้ย?
แพนด้า :: ไม่มีแล้วอ่ะ งั้นแจกรูปค่ะ
ยามะ :: ยัยบ้า ทำงานให้เสร็จก่อนสิ
แพนด้า :: ไม่เอาแล้ว จบๆๆ
ริวทาโร่ :: ครับ เรามาปิดด้วยเพลงดีกว่านะครับ
ความคิดเห็น