คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ***เบื้องหลังหัวข้อ :: เปิดรายการ***
***เบื้องหลังหัวข้อ :: เปิดรายการ***
[Pan-Da]
เวลาสายๆ (ประมาณ 10 โมงกว่าๆ)
“สวัสดีค่ะ แพนด้ารายงานตัวค่ะ^^” แพนด้า (ฉัน)
“เขานัดตั้งแต่กี่โมงจำได้มั้ย?” พี่โปร.*พูดเสียงเบาๆ (*โปรดิวเซอร์)
“เอ๋...ก็นัดประมาณ 9 โมงเช้านิค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ??” ฉัน
“ก็จำได้นิ..แล้วทำไมถึงมาเอาสิบโมงล่ะ?” พี่โปร.ที่เป็นผู้หญิงถาม
“นี่ก็ 9 โมงนิค่ะ ดูสิ” ฉันยื่นนาฬิกาข้อมือให้ดู แล้วพี่โปร.ก็บอกว่า
“อ้าวน้อง...นาฬิกาเสียนิค่ะ?”
“ห่ะ...ไม่จริงน่า...นี่หนูเพิ่งซื้อมาเมื่อเดือนก่อนเองนะ” ฉันยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา เข็มของมันเดินหน้าหนึ่งครั้งแล้วดีดกลับสองครั้งแล้วเดินต่อ
“มันเสียแล้วล่ะค่ะ”พี่โปร.ย้ำให้ฟังอีกรอบ
“ช่างเถอะครับ รีบไปจัดการตัวเองให้พร้อมแล้วเข้าห้องดีกว่าครับ หนุ่มๆรอกันนานแล้ว อ๋อ น้องช่วยเอาซองจดหมายทั้งเจ็ดซองนี้เข้าไปด้วยนะครับ จากสาวๆน่ะครับ” ยี้~ ‘จากสาวๆ’ รายการเพิ่งเปิดครั้งแรกก็มีซะแล้ว คงเป็นพวกในทีมงานแหง่ๆ
ในห้องส่ง
“มัวทำไรอยู่ มาช้าจัง”ยามะพูดขณะที่นั่งหมุนเก้าอี้เล่นคนเดียว
จริงๆแล้วฉันจะนับถือนายอยู่หรอก ถ้านายหัดทักทายด้วยคำพูดที่ดีกว่านี้ วันๆก็เอาแต่เรียกว่า ยัยแพนด้า ยัยปีศาจแพนด้า ซุปเปอร์ปีศาจแพนด้า ไม่พูดว่าโค-ตะ-ระ ปีศาจแพนด้าซ่ะเลยล่ะย่ะ -.-(เจอกันแค่สิบวันสิบห้าครั้งก็สนิทกันกับวง Hey Say JUMP ไปซ่ะแล้ว อย่างพี่ฮิคารุก็กลายเป็นพี่น้องคู่ที่สนิทกันไปแล้วด้วย)
“เปล่า”ฉันตอบเขาก่อนจะนั่งลงกับเก้าอี้ข้างๆเขา
“นึกว่าจะต้องเลื่อนไปอีกรอบซ่ะแล้ว”พี่ยูริ (คนละภาษา) บอกหลังจากที่เอามือถือของเขาเก็บเข้ากระเป๋าไปได้สักพัก
“ไม่มีทางหรอกค่ะพี่ยูริ รอบที่แล้วแค่ติดธุระนิดหน่อย แต่รอบนี้หนูแค่มาสาย ถ้าหนูไม่สั่งระงับ หรือปิดรายการ รายการนี้ก็ต้องไม่มีทางปิดลงเด็ดขาดค่ะ”ฉันตอบอย่างมั่นใจสุดๆ ฉันเป็นผู้ผลิตรายการนี้นิค่ะ ^^
“อีกสามสิบนาทีจะเริ่มรายการนะ จัดการตัวให้เรียบร้อยซ่ะ”ยามะพูดขัด
“ถ้าจะพูดให้ดีใจน่าจะบอกว่า ‘อีกครึ่งชั่วโมง’ หน้าจะดีกว่านะค่ะ”ฉันหันไปบอกเขา
“ก็...”ยามะพูดไม่จบฉันก็พูดแทรกว่า
“แต่อย่างนายไม่เคยพูดให้ฉันดีใจซ่ะหรอกน่า...”ฉันลากเสียงแล้วหันมาถามพี่ยูริต่อ “แล้วพี่ยูริมารอนานหรือยังค่ะ?”
“ไม่นานหรอก~แค่ชั่วโมงกว่าเอง”ยามะแทรก
“ต้องขอโทษจริงๆนะค่ะ ที่ทำให้พี่ยูริต้องรอนาน”ฉันบอกพลางยกมือไหว้ ส่วนพี่ยูริก็จับมือของฉันแล้วทำท่าจะพูดแต่ยามะถามขึ้นมาก่อน
“แล้วฉันล่ะ?”
“เรื่องของนาย”ฉันหันไปตอบเขา
***หลังอัดรายการเสร็จ***
“จบรายการแล้ว~ขอบคุณค่ะ ^^”ฉันบอกทุกคนก่อนจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
“จร้า~”ทุกคนตอบ
แล้วฉันก็อพยพออกมานั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างนอกเพราะกำลังรอให้คนออกมาให้หมดก่อนจะได้ปิดประตูที่นี่(สโมสร)ไปเสีย เพราะก่อนหน้านี้เคยมีคนแอบเข้ามาเตะบอลเล่นกัน ทำให้กระจกแตกไปถึงสามบานเลยทีเดียว (*มันทำให้ฉันโกธรจนจะไปเผาบ้านของพวกเปรตนั้นแต่ว่าพวกยามะจังห้ามไว้ก่อน)
“ครั้งต่อไปจะเปิดสัมภาษณ์ดีกว่านะครับ”คุณลุงทาเคชิหรือว่าพี่เลี้ยงของฉันกระซิบบอกฉันขณะนั่งเล่นที่ม้าหินอ่อนหน้าหอพักใกล้ๆเพราะเรียกให้ลูกจ้างของแม่มารับจุดนั้น (จะเรียกให้ถูกก็เป็นสถานที่พักของหนุ่มๆนี่แหละ รอบที่แล้วที่พี่ฮิคารุหลงมาฉันก็ให้พวกเขานอนที่นี่ซ่ะเลย)
“แล้วสัมภาษณ์ใครดีล่ะค่ะ”ฉันถาม
“ก็...NYC boys ดีมั้ยล่ะครับ”
“NYC boys เหรอ?”ฉันถาม
“ก็มี พวกยามะคุง ยูริ ยูมะ และก็ B.I.Shabow ยังไงล่ะครับ”เขาตอบ
“ฉันว่าน่าจะสัมภาษณ์พวก B.I.Shabow มากกว่านะ”ฉันตอบ
“งั้นเดี๋ยวจะจองคิวไว้ให้นะครับ”
“ค่ะ”ฉันตอบเขาแล้วกวาดสายตาไปเรื่อยๆ ส่วนเขาก็เดินออกไปจากตรงนั้น
“ยังไม่กลับเหรอ?”ยามะถาม ตานี่เล่นถือกล่องวีดีโอจ่อหน้าฉันเอาไว้
“เห็นว่าฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้มั้ยล่ะ?”ฉันกวนเขากลับ
“ไม่เห็น ไม่มีตา”เขากวนตอบ
“ไปขโมยของใครเขามาเล่นเนี่ย?”ฉันถาม
“ยูโตะ”เขาตอบสั้นๆแล้วซูมกล่องเข้ามาใส่หน้าฉัน
“เอาออกจากหน้าของฉันได้มั้ย?”ฉันถามพลางปัดมือเขาออก
“ก็จะได้เห็นหน้าผู้บริหารรายการชัดๆไงล่ะ”เขาตอบแล้วจ่อเข้ามาต่อ
“โรคจิตหรือเปล่านายน่ะ”ฉันถามเขา
“ถ้างั้นเธอก็เป็นเหมือนกันกับฉันแหละ ปีศาจแพนด้ายักษ์ขี่รถถัง”
ปีศาจแพนด้ายักษ์ขี่รถถัง !! ช่างคิดช่างพูดเหลือเกิน
“นายควรไปอยู่ในโรงบาลบ้าแล้วล่ะ ไอ้บ้า”ฉันบอก
“ไม่ไป ฉันเห็นเธอชอบปีนรั้วออกมาบ่อยๆด้วยแหละ”เขาตอบ
“เดี๋ยวฉันจะตัดนายออกจากรายการ”ฉันขู่
“ไม่กลัว จำไม่ได้เหรอ...ตอนแรกมันไม่มีใครเชิญฉันมาอยู่แล้วล่ะ ฉันเดินเข้ามานั่งในที่นั่งพิธีกรประจำเอง เก่งมั้ย”
ที่เขาพูดมันหมายความว่า ตอนแรกฉันส่งจดหมาย ส่งเมลล์ ส่งข้อความ และเอกสารไปเชิญ/ขอ ชิเนน ยูริ มาเป็นพิธีกรประจำรายการคู่กับฉัน แต่อีตานี่เล่นเดินเข้ามาโดยไม่บอกกล่าวแล้วโกหกว่า
‘ชิเนน ยูริ ไม่ตกลงเอกสารต่างๆของเธอ เขาฝากให้ฉันเอาเอกสารพวกนี้มาคืน แล้วเขาคิดว่าคงจะทำผิดกับเธอมากเลยขอให้ฉันมาเป็นพิธีกรประจำแทนเขา’ แต่พอไปถามยูริเขากลับตอบว่า
‘อะไรนะ พี่ไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเอกสาร ข้อความ เมลล์ หรือจดหมาย อย่างที่น้องบอกเลยนะ น้องจำผิดหรือเปล่า’ ถึงจะรู้อย่างนั้นแล้ว...แต่มันก็สายเกินแก้ไขแล้วล่ะ ฉันตอบตกลงแล้วเขียนสัญญากับยามาดะไปเสียแล้ว
“หน้าด้านสิไม่ว่า”ฉันด่ากลับ
“ขอบใจที่ชม ^^” หน้าด้านจริงๆ =*=
“=*=” สีหน้าฉัน
“^-^” สีหน้าตานั้น
“ถามจริงนะ นายทำไมถึงอยากเข้ามาเป็นพิธีกรรายการนี้ล่ะ?”ฉันถาม
“ความลับ”เขาตอบ
“ไม่งั้นหักค่าตัว 50 %”ฉันขู่อีก
“กลัวจัง”เขากวนใส่
“พี่ยูริไปไหนแล้วล่ะ”ฉันถาม
“7 – Eleven”เขาตอบ
“แล้วนายไม่ไปด้วยล่ะ?”
“ขี้เกียจ”อืม...ขานายก็เลยสั้น ไม่สูงกับเขาซ่ะที (ว่าไปนั่น ตัวเองขาก็สั้นเหมือนกันแหละ)
“ไปเที่ยวกันมั้ย”ฉันถาม
“จะพาฉันไปกินตับเหรอ?”เขากวนฉันตอบ
“ตาบ้า =*=”ฉันว่า
“เขินอ่ะดิ”เขากวน
“หลงตัวเอง”ฉันต่อว่าเขาอีก
“อืม^-^”เขาตอบ
“โรคจิต”ฉันด่าเขา
“อืม”เขาตอบ
“หน้าด้าน”ฉันว่าอีก
“ถูกต้องนะครับ”เขาตอบ
“อ้าว..ยามะคุง”เสียงหญิงคนหนึ่งดังขึ้น ขณะที่ฉันกำลังคิดคำด่าต่อๆไปให้กับยามะอยู่
“หือ? ชิดะ”ยามะพูดก่อนจะกดหยุดกล่องแล้วเดินมานั่งลงข้างๆฉันอย่างหมดสนุก
“มาถ่ายรายการเหรอ”เธอถามแล้วยิ้มให้
“อืม”ยามะตอบเธอเบาๆ
“ไม่คิดจะแนะนำกันเลยเหรอ?”เธอถามยามะแล้วมองสลับมาที่ฉัน
“ชิดะนี่แพนด้า แพนด้านี่ชิดะ”ยามะพูดงึมงำในลำคอ แถมยังพูดเร็วอีกตังหาก
“เอ่อ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ หนูชื่อ แพนด้า ค่ะ”ฉันแนะนำเองให้รู้แล้วรู้รอดและจะลุกขึ้นไปจับมือแต่ยามะดึงแขนฉันไว้
“ยินดีเช่นกันจ้ะ พี่ มิราอิ ชิดะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ”เธอแนะนำตัวเองบ้าง
“รู้จักกันแล้ว...เธอไปได้แล้ว”ยามะไล่ชิดะ
“ยามะจัง...นายนี่ไร้มารยาทจริงๆเลย นี่เธอเพิ่งมาเองนะ”ฉันว่าเขาพลางหยิกแขนขวาของเขาที่อยู่ใกล้มือฉันที่สุดในตอนนี้
“โอ๊ย!!เจ็บนะ ก็ไม่มีธุระอะไรแล้วนิ”ยามะบอกพลางแกะมือฉันออกและลูบแขนตัวเองปอยๆ
“เอ๊ะ...นี่น้องแพนด้าที่เป็นผู้ผลิตรายการหรือเปล่าจ้ะ”ชิดะถามฉันอย่างนึกขึ้นได้
“อ๋อ...ค่ะ ใช่ค่ะ”ฉันตอบพี่ชิดะพร้อมกับยิ้มให้
“งั้นคงต้องทำงานหนักมากเลยสินะ”
“ก็ไม่ได้มีเวลามาเดินเล่นอย่างเธอ”ยามะตอบ
“พี่ไปก่อนดีกว่านะจ้ะ แล้วเจอกันใหม่นะ”พี่ชิดะบอกก่อนจะสะบัดผมยาวๆใส่แล้วเดินกระแทกเท้าจากไป
“ทำอะไรกันอยู่เหรอครับ?”พี่ยูริที่กำลังเดินตรงมาที่ม้าหินอ่อนที่ฉันนั่งอยู่กับยามะจัง ซึ่งพี่ยูริกำลังกินไอศกรีมชนิดแท่งอย่างมีความสุข แต่ก็ถามยามะจังออกมาเพราะเพิ่งเห็นว่าคุณชิดะเดินเขามาคุยด้วยแล้วเดินจากไปด้วยอารมณ์โกธรเล็กน้อย
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ยูริ แล้วครั้งต่อไปจะจัดสัมภาษณ์กันนะ หนุ่มๆคิดว่าจะจัดสัมภาษณ์ใครดีจ้ะ”ฉันถาม
“เรื่องนี้ควรถามฉันไม่ใช่หรือไง?”ยามะพูดขัดพร้อมกับเอามือชี้หน้าตัวเอง
“ก็ถามกันทั้งหมดนั้นแหละน่า”ฉันตอบ
“ลองสัมภาษณ์ Hey Say Jump สิ กำลังเราว่างเลยนะ”ยามะเสนอพลางยิ้มหน้าแป้น
“เอ๊ะ!! พวกพี่ฮิคารุเขาจะไปถ่ายรายการกันนิ คงเหลือแค่เราชาว 7 นะ”พี่ยูริขัดขึ้นมา
“แต่วันก่อนพี่ฮิกกิยังมาบ่นว่าอยากมารายการของแพนด้าอยู่เลยนิ”ยามะจังว่า
“ถ้างานนั้นมันสำคัญจริงๆก็ไม่เป็นไรหรอกน่า ถ้ามาบอกว่า ‘มีธุระ’ แต่ที่จริงแอบไปเที่ยวเล่นกับ ‘สาวๆ’ ล่ะก็...ตายแน่!!”ฉันพูดก่อนจะมองทั้งสอง และพี่ยูริก็ยิ้มแหย่ๆให้ ส่วนยามะจังก็นั่งยิ้มแบบเดียวกันแล้วเหงื่อแตกไปใหญ่
ความคิดเห็น