น้องรหัสสุดร้าย กับ พี่รหัสสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : เจอกัน

หลังจากที่ฉันสอบสัมภาษณ์เสร็จ  ฉันยังอดคิดถึงอีตารุ่นพี่ปากร้ายคนนั้นอยู่ คนอะไรก็ไม่รู้เดินชนแล้วยังจะให้คนอื่นมาขอโทษ เชอะ..... ยังไงถึงเจอหน้ากันอีก ฉันก็ไม่ขอโทษ เพราะฉันไม่ผิด

“ เป็นไร เดินหน้ามุ้ยมาเชียว ” หยอยถามฉันขณะที่เราทั้งคู่สอบสัมภาษณ์เสร็จแล้ว

“ เจอรุ่นพี่โรคประสาทมานะสิ ” ฉันบ่นให้หยอยฟัง

“ อะไรกันเข้ามาเหยียบมหาลัยวันแรกก็มีเรื่องซะแล้ว ”

“ เออ ซวยชะมัด คนอะไรหน้าตาก็ดีนะ แต่นิสัยแย่สุดๆ ” นึกถึงอีตารุ่นพี่คนนั้นทีไร ลมเสียชะมัด

“ ไม่เอาล่ะเปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า พรุ่งนี้ต้องรีบมาทำกิจกรรมรับน้องแต่เช้า รีบไปหาอะไรทานแล้วก็รีบนอนดีกว่า ” ฉันพูดแล้วก็ลากไอ่หยอยที่หุ่นแสนจะ ผอมเพรียว (ตรงกันข้าม....)ไปหาข้าวกินกัน

.....วันรุ่งขึ้นรุ่นพี่คณะวิทยาศาสตร์นัดน้องตั้งแต่ 6 โมงเช้า ฉันกับหยอยต้องแหกขี้หูขี้ตาตื่น ทั้งๆที่ไม่อยากจะตื่นเลย เพราะวันนี้อากาศกำลังสบายๆ น่านอนต่อเชียว

“เฮ้ย....นี่มันนักศึกษาคณะวิดยาหมดเลยเหรอ ทำไมมันเยอะอย่างนี้เนี๊ย เกือบเป็นพันคนเลยง่า ”        หยอยบอกกับฉันพลางชี้ไปที่เพื่อนๆนักศึกษาอีกกว่าร้อยคน

“ เออ โครตเยอะเลยง่ะ เฮ้ยมัวแต่พูดมากรุ่นพี่เค้าเรียกไปรวมตัวทางโน้นแล้ว ไปสายโดนจับเต้นไก่ย่างไม่รู้ด้วยนะ  ” ฉันพูดพร้อมกับรีบวิ่งไปที่จุดนัดรวมตัว

“ ปะ รีบไปกันฉันยังไม่อยากเกิดเอาตอนนี้ ” ขณะที่เราทั้งสองคนกำลังรีบวิ่งไปนั้น........

“ น้องคับ...ของตกคับ ” ฉันหันไปตามเสียงเรียก

“เฮ้ย // “ เฮ้ย ”

“ ยัยแว่นนี่ ”

“ พี่คนนั้น ”

“ เจอตัวก็ดีล่ะ วันนั้นเธอยังไม่ได้ขอโทษฉันเลยนะ อยู่ดีๆก็วิ่งหนีความผิดไปซะเฉยๆ ” พลบ่นพร้อมกับยังไม่ได้คืนหมวกให้กับเจ้าหล่อน

“ ก็ฉันไม่ผิดนี่พี่ ก็พี่เดินชนฉันเองง่ะ อีกอย่างที่ฉันรีบวิ่งไปก็จะรีบไปสอบสัมภาษณ์ด้วย ” ก็เอาสิ...มาทางไหนฉันก็จะเถียงให้หงายให้คว่ำเลย คนอะไรผิดแล้วไม่ยอมรับ

“ แต่เธอเป็นคนเดินชนฉันก่อน  ” พลพูด

“นี่พี่เป็นผู้ชายประสาอะไรห๊า เรื่องมันผ่านๆไปแล้วยังเอามาพูดอยู่ได้และอีกอย่างนะถ้าฉันเป็นคนผิดจริงฉันย่อมขอโทษแน่นอน แต่นี่ฉันยืนยันว่าฉันไม่ผิด ”

“ เฮ้ย มัวแต่เถียงกันอยู่นั้นแหละ รุ่นพี่ฝังโน้นเค้าเรียกรวมตัวนานแล้วนะแก้ว ” หยอยพูดพลางกับจับแขนฉันเดินไป

“ เอ้า นี่ของๆเธอ ” รุ่นพี่ปากร้ายยื่นหมวกมาให้ฉัน แต่....................

“ เฮ้....เดี๋ยวก่อน รู้จักไหมคำว่า ขอบคุณ นะ หรือว่าไม่รู้จัก ฉันจะได้ช่วยสอน ”

เอาเถอะน่าสถานการณ์อย่างนี้รีบๆพูดไปซะ จะได้จบ

“ ขอบคุณ ” ฉันพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา

“ อะไรนะ ฉันไม่ได้ยินที่เธอพูด ” พลแกล้ง พร้อมกับชูหมวกขึ้นไม่ให้ฉันหยิบถึงและก็เอียงหูมาใหล้หน้าฉัน

“ ขอบคุณ ” ฉันตะโกนเสียงดังใส่รูหูรุ่นพี่ จากนั้นไอ่รุ่นพี่ปากร้ายก็ส่งหมวกให้กับฉัน ดูสิยังจะมายิ้มแบบกวนเท้าอีก

“ ปะรีบไปเถอะ ” หยอยบอก

หลังจากนั้นเราทั้งคู่ก็รีบวิ่งไปที่จุดนัดรวม

“ น้องๆคับ คนไหนที่มาถึงแล้วให้มาเอาใบเขียนชื่อ เขียนรหัสที่ด้านหน้า พร้อมกับติดรูปถ่ายด้วยนะคับ พรุ่งนี้จะเป็น เปิดสายพี่รหัส และอย่าลืมนำขนมมาให้พี่รหัสด้วยนะคับ ”

“ แก้ว แกคิดว่าพี่รหัสแกจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” หยอยถามฉันพลางกับกำลังติดรูปถ่าย

“ไม่รู้สิ.....ชายก็ได้ หญิงก็ดี ”ฉันตอบหยอย

“ ถ้าเป็นฉัน ฉันอยากได้ผู้ชาย อิอิ ”

                “ จะเป็นใครก็ช่างนะ แต่อย่าเป็นพี่ปากร้ายคนนั้นแล้วกัน ” ฉันพูดกับหยอยพร้อมกับปะรูปพร้อมชื่อจริงและรหัสลงบนบอร์ด

                นั่นสินะ พี่รหัสฉันจะเป็นใคร ขอให้เป็นใครก็ได้ไม่ใช่รุ่นพี่ปากร้ายคนนันแล้วกัน สาธุ.........................

“ ไอ่พล.....รู้ล่ะยังว่าใครเป็นน้องรหัส ” ป๋อม เพื่อนสนิทของพลถามขึ้นขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินไปดูบอร์ดน้องรหัสปี49

“ ยังเลยก็จะไปดูพร้อมกับแกนั่นแหละ ”

“ แกว่าจะเป็นน้องผู้หญิงหรือผู้ชายว่ะ ถ้าเป็นฉันอยากได้น้องผู้หญิงว่ะ ปีนี้น่ารักๆเชียว ” ป๋อมบอกพลพร้อมกับกวาดสายตามองรุ่นน้องที่กำลังโดนรุ่นพี่ปี 3 รับน้องอยู่

“ไม่รู้สิ หญิงหรือชายก็ได้ แต่อย่าเป็นยัยเด็กแว่นคนนั้นแล้วกัน นึกถึงทีไรลมเสียทุกที ” พลบ่นให้ป๋อมฟัง

“ เฮ้ย อะไรว่ะ น้องเค้าเพิ่งเข้ามา เป็นเจ้าบ้านที่ดีในการรับน้องหน่อยสิ อีกอย่างฟังเหตุการณ์ที่แกเล่ามันก็ผิดทั้งคู่แหละ ต่างคนต่างเดินไม่ดูนี่หว่า ” ป๋อมออกความคิดเห็น

“ ไม่รู้ว่ะ ยังๆข้าก็ถือว่ายัยนั่นนะผิด ” พลพูดแล้วก็เดินไปถึงหน้าบอร์ดน้องรหัส

“ เออๆยังไงๆแกก็ว่าแกถูกเสมอ ไม่เถียงล่ะ ขี้เกียจ ไหนมาดูดีกว่า.........ว่าใครน้าจะได้เป็นน้องรหัสของพี่ป๋อมและพี่พล ”

ขณะที่ทั้งคู่กำลังกวาดสายตาหาน้องรหัสอยู่นั้น

“เฮ้ย......ยัยแว่น”พลอุทานออกมาเสียงดัง

“ อะไรว่ะ พูดซะเสียงดังเชียว ทำไมน้องรหัสสวยมากถึงกับตะลึงเชียวเหรอว่ะ” ป๋อมแซวเพื่อน

“ ไม่ใช่................แต่เป็นยัยแว่นที่เดินชนข้าเมื่อวานต่างหาก ”

“ห๊า อะไรนะ โอ้โห้ว่าแล้วไงเพื่อน เกลียดสิ่งไหนมักได้สิ่งนั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆดีใจด้วยว่ะ ”

ในขณะที่ป๋อมพูด พลก็กวาดสายตาดูประวัติน้องรหัสที่ตัวเขาเองไม่อยากได้มาเป็นน้องรหัสเอาเสียเลย

ชื่อ นางสาวแก้วนารา นามสกุล วรชัยกุล ชื่อเล่นชื่อ แก้ว รหัส XXXXXXXXX มาจากกรุงเทพ ชอบแฮร์รี่ พอตเตอร์มากที่สุด เกลียดหนอนมากที่สุด เอ๊ะเกลียดหนอนเหรอ!!!!!!!!!!!! ดีล่ะยัยแว่น พรุ่งนี้แหล่ะของขวัญสุดพิเศษที่พี่รหัสอย่างฉันจะมอบให้น้องรหัสอย่างเธอ..............................................