คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : 11
บทที่ 11
มีสมาิในรอบรัวหยามาเินไปและเป็นระูลมาเฟีย เธอไม่ล้าที่ะพูออมาัๆ เธอทำไ้แ่สบสิอารม์่อนแล้วรอเวลาที่เหมาะสมึะหนีไป และอนนี้เธอ้อัารับผู้าย่อนอย่าแน่นอน นั่นือหยาสามีอเธอที่ำลั้อมอเธอาเีย้าๆ สายาอเาูราวับว่าเาอยาะินเธอนหมลู่อันอันอไม่ไ้ที่ะรู้สึลัว และเธอ็รู้สึอยาะร้อไห้เนื่อาหยา อยู่ในสภาพผัเป็นเวลาสามปี ึ้อใ้เวลาสัระยะหนึ่่อนที่เาะฟื้นฟูารทำานอร่าาย ในะนี้ เาไม่สามารถูแลัวเอไ้ ันั้นเายั้อารวาม่วยเหลือาเธอ
มีหลายสิ่ที่้อบันทึลู่อันอันำทุอย่าอย่าละเอีย สิ่เียวที่ทำให้เธออับอายือหยา มีวามบพร่อในารเลื่อนไหว แม้ว่าเาะ้ออาบน้ำหรือเ้าห้อน้ำ เธอ็ะ้อให้วาม่วยเหลือ สิ่ที่ทำให้เธอัวลมาว่าือทัศนิอุยายที่มี่อเธอ ุยายอเามีสีหน้าใี เธอพูุยับเธอมามาย ูเหมือนว่าเธอะพอใับหลานสะใภ้มา อย่าไร็าม ยิ่เธอปิบัิ่อเธอมาเท่าไร็ยิ่หมายวามว่าเธอะไม่ปล่อยเธอไป่ายๆ หยาที่เห็นว่า ลู่อันอันออไป้านอมาระยะหนึ่แล้ว เมื่อใ็ามที่เาเห็นารแสออที่ี้อายอเธอ เา็รู้สึบัน
“ภรรยาอันอยู่ที่ไหน” หยาถามนรับใ้ยืนอยู่้าเา และพวเา็รีบเรียลู่อันอันลับมาอย่ารวเร็ว อนนี้มีเพียพวเาสอนอยู่ในห้อ ลู่อันอันถอนหายใ้วยวามโล่อ เธอไมุ่้นเยับารมีนรอบัวเธอมาเินไป
“มานี่ ่วยันเ้าห้อน้ำหน่อย” หยาพูับเธออย่าหยาบาย วาออันอันสั่นไหวทันที เธอไม่อยาะเื่อว่าหยาหมายถึอะไร ่วยเาเ้าห้อน้ำเหรอ หมายวามว่าเธอ้อ่วยเาปัสสาวะหรือเปล่า ลู่อันอันนึถึอนที่เธอ่วยเ็ร่าายอเา มันไม่ใ่วามทรำที่ี อวัยวะเพศายนาให่อเาระหว่าาอเาน่าลัวแม้ว่าะถูึลับ็าม เธอไม่้อารที่ะถือไว้เพื่อเา
“ันะไปหานอื่นมา่วย อทนไว้่อน” ลู่อันอันล่าวอย่าเร่รีบ หยา หัวเราะเบา ๆ และมอเธอ้วยสายาที่ลุมเรือและพูว่า
"เธอเป็นภรรยาอัน เธอไม่รับผิอบในาร่วยเหลือันเหรอ หรือเธอมีวามลับบาอย่าที่ทุนำเป็น้อรู้” ลู่อันอันัฟันะที่เธอสามารถบอำุามอหยาาำพูอเาไ้ แ่เธอไม่มีทาเลือลู่อันอันอาศัยอยู่ในบ้านอนอื่น และเธอไ้สารภาพับหยาว่าเธอแ่านับเาแทนเ้าสาวัวริ ราวับว่าเธอยอมรับะารรมอเธอแล้ว เธอ็เินไปที่้าน้าอหยาพร้อมที่ะ่วยเาลุึ้น ล้ามเนื้อลีบสามปีไม่ไ้ทำให้หยาผอมเินไป มันยัยาสำหรับผู้หิเ่นเธอที่ะ่วยเาึ้นมา ริๆแล้วเาเพีย้อารแล้เธอแ่เาไม่ไ้ทำให้เรื่อยาสำหรับเธอและไม่ไ้มอบน้ำหนัทั้หมอร่าายอเาให้ับเธอ
ลู่อันอัน่อยๆ ่วยหยาไปเ้าห้อน้ำ เธอยฝาัโรึ้นและมอไปที่าเหลวมๆ อหยาอนนี้เธอประสบับ่วเวลาที่น่าอึอัใแล้ว และเธอไม่อยาทำมันอีเลยริๆเธอมอไปทาอื่นและพู้วยน้ำเสียอู้อี้
“ันไม่ไ้มอ รีบทำให้มันเสร็ะ” หยา้มลเล็น้อยและระิบ้าหูอเธอว่า
"ันไม่มีแร ัน้อารวาม่วยเหลือาเธอนะ ภรรยาที่รัอัน” ใบหน้าอลู่อันอันแึ้นทันที เามัน็แ่ัวประหลาเาะพูแบบนั้นในหูอเธอและเรียเธออย่าเ้าู้ไ้อย่าไร
“ที่รั ่วยันถอาเหน่อย” หยาเห็นว่าลู่อันอันเินอายและพู้วยรอยยิ้ม อันอันำลัิ้นรนอยู่ภายใน อนนี้เธอเป็นภรรยาอเาแล้วริๆ และเธอสัาับหมอว่าะูแลเาอย่าี นอานี้เธอยั้อารเินสำหรับอาารป่วยอแม่อี้วย เธอึ้อทนรับวามอัปยศอสู
ลู่อันอันหลับาแล้วเอื้อมมือไปที่าเอเา เธอลำอยู่นาน่อนที่ะึาเอเาล และเธอ้อพยุอาอเา..ลู่อันอันระับวามลำบาใในใอเธอและ่วยหยาเธอไม่ล้าลืมาใน่วเวลานั้น อย่าไร็าม อาอหยาในมืออเธอร้อนึ้นเรื่อยๆ และมันให่ึ้นเรื่อยๆ! เมื่อไ้ยินเสียหยุเธอ็รีบถอนมือออ อย่าไร็ามอวัยวะนั้นไม่ไ้ห้อยลมา แ่มันั้รแทน
“ ที่รัุำลัทำให้ัน้อารอยู่นะ” หยาระิบ้าหูออันอัน
ความคิดเห็น