รักวุ่นวายของไอดอลสาวหน้าใหม่

สวัสดีทุกคนฉันเอลลี่เด็กสาวที่อายุ16ปี ฉันเป็นคนไทยแต่ฉันมาเป็นเทรนนี่

อยู่ที่ประเทศเกาหลีได้10เดือนแล้ว กว่าที่ฉันจะมาเป็นเทรนนี่ที่เกาหลีได้ฉันรู้สึกว่ามันยากมากและเหนื่อยด้วยแต่พอฉันทำมันสำเร็จฉันกลับรู้สึกว่ามันคุ้มค่ากับการที่ฉันพยายามมากเลยแหละ หลังจากที่ฉันมาเป็นเทรนนี่ได้ไม่นานฉันก็ถูกจัดเข้าไปอยู่ในทีมเดบิ้วต์ ซึ่งในทีมนี้ก็จะมีสมาชิกทั้งหมด 5 คน รวมฉันด้วย คนแรกมินะนางสาวญี่ปุ่นเป็นเมมเบอร์ต่างชาติที่ห่างบ้านมาไกลเหมือนกันกับฉัน เราสองคนเป็นรูมเมทกันด้วยเลยทำให้เราค่อนข้างที่จะสนิทกันถึงแม้จะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องก็เถอะ ถึงฉันจะอยู่เกาหลีมาเกือบปีแล้วก็ตามแต่ภาษาของฉันมันก็ยังงูๆปลาๆอยู่เหมือนนิ ฮ่าฮ่าฮ่า ต่อมาคนที่สอง มินจู คนนี้เป็นสาวเกาหลีที่อยู่ในทีมมาก่อนใครและมีแววว่าจะได้เป็นหัวหน้าวงด้วย เพราะอะไรนะหรอ ก็มินจูนะสิ เต้นก็เก่งร้องก็ดีหน้าตาก็ยังวิชวลอีก เพอร์เฟคไปหมดทุกอย่างจริงๆเลยนะคนนี้ฉันยังอิจฉาเลย ส่วนคนที่สาม เวนดี้ คนนี้เป็นมักเน่น้องเล็กสุดในกลุ่มที่อายุแค่14ปีแต่ความสามารถนี่ล้นเหลือ เวนดี้นางเก่งเกินอายุนางจริงๆนะ ถึงนางจะอายุน้อยกว่าฉันแค่สองปี แต่ความสามารถของนางคือเก่งกว่าฉันอีกนะ และคนที่สี่ เยจี ออนนี่สาวของพวกเรา เยจีคือคนที่อายุเยอะที่สุดในทีม เยจีคือคนเกาหลีเข้ามาในทีมพร้อมกันกับมินจูเลยทำให้พอฉันเข้ามาฉันก็เห็นสองคนนี้แล้ว ส่วนคนสุดท้ายก็คือฉันเอง เอลลี่สาวไทย หน้าตาดีทึ่สุดในทีม อันนี้ไม่มีใครพูดแต่ฉันแต่งตั้งตัวเอง ฮ่าฮ่าฮ่า

เช้าวันจันทร์วันแรกของสัปดาห์

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด!!!!!!!!

โอ้ยยยย มินะะะะะ เธอช่วยกดปิดนาฬิกาปลุกของเธอสักที่ได้มั้ยเนี้ยมันดังนานแล้วนะ!!  คนตั้งไม่ตื่น คนตื่นไม่ได้ตั้ง ทุกเช้าเล๊ยยย

           8.20 นี่คือเวลาที่ฉันจะต้องตื่นในทุกๆวัน แต่จริงๆเวลาที่ฉันตื่นปกติอะมันไม่ใช่เวลานี้หรอกนะ แต่เดี๋ยวนี้นะสิมินะรูมเทจชาวญี่ปุ่นของฉัน ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วไม่เคยตื่นเลยนะสิ คนที่รับกรรมก็เลยตกมาอยู่ที่ฉันนะสิ ฉันต้องเป็นคนตื่นมาปิดนาฬิกาปลุกให้นางทุกครั้งเลย น่าตีชะมัดยัยมินะเนี๊ยยย ฉันรีบเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนที่ฉันสายไปมากกว่านี้ กิจวัตรประจําวันของฉันในทุกๆวันก็จะวนลูปอยู่แบบนี้แหละ วันนี้คือวันที่พวกฉันจะต้องเลือกเพลงเพื่อทำการแสดงให้ประธานค่ายดูตอนประเมินตอนสิ้นเดือนวันนี้พวกเราเลยต้องช่วยกันเลือกเพลงที่เอามาใช้ แต่ว่าครั้งนี้พี่ๆเมเนให้จทย์มาว่าพวกฉันจะต้องใช้เพลงสากล 1 เพลง และเพลงเกาหลี 1 เพลง งานช้างเลยมั้ยล่ะ ขนาดแค่เดือนละเพลงเหมือนที่ผ่านมาพวกฉันก็แทบจะอ้วกเป็นเลือดอยู่แล้ว นี่มาเพิ่มเพลงและยังเป็นคนละแนวอีกพวกฉันคงเป็นซอมบี้แน่ๆเดือนนี้ หลังจากที่ตัดสินใจเลือกเพลงกันอยู่นาน ในที่สุดก็ตัดสินใจได้สักทีว่าจะใช้เพลงไหนในการประเมินของเดือนนี้       เพลงสากลพวกเราทุกคนใช้เพลงของ DOJA CAT นั้นก็คือเพลงงงงงง WOMAN นั้นเองค่าาาา ใครๆก็ต้องรู้จักหรือไม่ก็ต้องเพลงได้ยินเพลงนี้ผ่านหูบ้างแหละใช่มั้ยล่ะเพลงเขาดังจะตาย ส่วนเพลงเกาหลีพวกเราใช้เพลง NEXT LEVEL ของ AESPA ก็เรามันชาวกวังย่าอะเนอะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ป่านนี้ทุกคนคงรู้หมดแล้วสินะว่าจริงๆแล้วฉันเป็น MY  

          หลังจากที่พวกเราเลือกเพลงกันเสร็จต่อไปเราทุกคนก็จะต้องมาช่วยกันออกแบบท่าเต้นและการแสดงของเราว่าจะแสดงออกมาในรูปแบบไหน หลังจากที่พวกเราช่วยกันออกแบบท่าเต้นอยู่นั้นพี่เมเนก็เข้ามาบอกดุว่าทำไมพวกเราถึงไม่ไปทานมื้อเที่ยงกัน พวกเราทุกคนมองหน้ากันแบบตกใจมาก ว่านี้คือเที่ยงแล้วหรอ เอาง่ายๆก็คือพวกเราซ้อมกันจนลืมเวลาไปเลย จากนั้นพวกเราทุกคนก็รีบไปที่โรงอาหารของบริษัทเราที่จะมีเด็กฝึกเท่านั้นที่จะทานที่ได้ ส่วนพี่เมเนกับไอดอลวงรุ่นในค่ายจะมีโรงอาหารแยกออกไปอีกที่ ขณะที่พวกเรากำลังทานมื้อเที่ยงกันอย่างเร่งรีบอยู่นั้นจู่ๆเยจีออนนี่ของเราก็พูดขึ้นมาว่า

“ทุกคนพี่มีอะไรสนุกๆอยากลองทำกันมั้ย” 

ทุกคนหันมองหน้ากันอย่างพร้อมเพรียงและตอบเป็นเสียงเดียวกันอย่างบังเอิญ

“ทำ” ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า พวกเราขำแล้วมองหน้ากันขำขัน 

“ว่าแต่ออนนี่คิดจะให้พวกเราทำอะไร” เวนดี้มักเน่ของทีมเราถามขึ้นมา

เยจีออนนี่ก็เลยตอบกลับไป “เดี๋ยววันนี้พวกเรากินข้าวกันช้าๆแล้วค่อยขึ้นไปซ้อมกันดีมั้ย รอให้เทรนนี่ผู้ชายมาก่อนแล้วเราค่อยไปดีมั้ย” เอาหล่ะออนนี่พี่ใหญ่ของฉันกำลังจะทำอะไรเนี่ย ในบริษัทไม่ได้มีกฎห้ามว่าเทรนนี่ผู้ชายกับเทรนนี่ผู้หญิงห้ามเป็นเพื่อนกันก็ตาม แต่เพียงแค่ไม่อยากให้สนิทสนมกันมากเกินไปเพราะหากเดบิวต์แล้วอาจจะมีข่าวฉาวภายหลังตามก็ได้มันอาจจะเป็นการดับอนาคตตัวเอง ทางบริษัทเลยจะแบ่งเวลาการพักเที่ยงของฝั่งผู้ชายและผู้หญิงเพื่อที่จะหลีกเหลี่ยงให้เจอกันน้อยที่สุด แต่ใครจะไปคิดล่ะ ว่าจู่ๆพี่ใหญ่ของฉันก็มีแผนการอะไรแบบนี้กับเขาด้วย หลังจากนั้นพวกเราก็ทำตามแผนการของออนนี่ของพวกเรา 

หลังจากนั้นไม่นานก็เริ่มมีเด็กฝึกผู้ชายเริ่มทยอยเดินมาทานข้าวในโรงอาหาร แต่แบ้วจู่ๆก็มีเด็กฝึกกลุ่มนึงเดินเข้ามาทักมินจูและเยจีออนที่ของพวกเราที่โต๊ะ ฉันเดาได้ว่าเด็กฝึกกลุ่มนี้คงจะอยู่ในทีมเดบิ้วต์ของฝ่ายชายเหมือนกันเพราะพวกเขาไม่ได้มีป้ายชื่อห้องเหมือนกับเด็กฝึกคนอื่นๆ แต่ฉันสังเกตว่ามีหนึ่งในหกกำลังจ้องฉันอยู่ หลังจากที่เด็กฝึกกลุ่มนั้นเดินออกไปฉันเลยรีบชวนทุกคนขึ้นห้องซ้อมก่อนที่พี่เมเนมาเห็นแล้วพวกเราจะซวยกันไปหมด หลังจากนั้นพวกเราก็ออกแบบท่าเต้นเพลง woman กันจนจบ หันมามองนาฬิกาอีกทีตอนนี้ก็ 22.40 แล้ว และแล้ววันนี้พวกเราก็อดทานมื้อเย็นกันอีกเคยเพราะพรุ่งนี้ตอนเช้าจะมีการชั่งน้ำหนักเลยทำให้วันนี้พวกเราไม่ได้ทานมื้อเย็นกัน แต่ตอนนี้เสียงท้องฉันร้องดังกว่าเพลงที่เปิดในลำโพงส่ะอีกนะ พอทุกคนเก็หนแบบนั้นแล้วเลยรีบเก็บของเพื่อที่จะกลับหอกัน ฉันทนความหิวไม่ไหวเลยขอลงมาหาไรกินแถวๆบริษัทก่อน แต่ดึกขนาดนี้แล้วร้านอื่นก็คงปิดไปกันหมดแล้ว เหลือแต่ร้านสะดวกซื้อที่เปิดที่เปิดอยู่ ฉันเลยเดินไปซื้อรามยอนกินรองท้องก่อนกลับหอ พอฉันมานั่งกินที่เก้าอี้หน้าร้านได้สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมายืนอยู่ข้างหน้าฉัน พอฉันเงยหน้าขึ้นไปเท่านั้นแหละ คุณพระ !!!!!!!!!! เขาคือเด็กหนุ่มที่ฉันสัมผัสได้ว่าเมื่อตอนบ่ายเขาจ้องฉันตลอดเวลา พอฉันได้จ้องหน้าเขาแบบชัดๆ จู่ๆฉันมันก็ใจเกเรมีความคิดในหัวฉันมันก็ลอยขึ้นมา “นี่คนหรือพระเจ้ากันแน่เนี่ย” แต่ดูเหมือนว่าความคิดในหัวของฉันมันจะเสียงดังไปหน่อย “ฮ่าฮ่าฮ่า ชมเกินไปแล้ว” ใช่จ้ะ ทุกคนนั้นคือสิ่งที่เขาตอบกลับฉันเพราะความคิดในหัวของฉันมันดังเกินไปจนเขาได้ยิน จากนั้นเขาก็นั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างหน้าฉัน จากนั้นเขาก็เริ่มแนะนำตัว .....