เมียไร้อันดับ (กินตับ จับกด)

ลำดับตอนที่ #2 : เมียไร้อันดับ

ปัจจุบันอาการทางกายของท่านดีขึ้นแล้ว แต่อาการทางใจ ยังน่าเป็นห่วงมากทีเดียว! 

บิดาของเธอไม่ยอมแตะต้องอาหารหรือเครื่องดื่ม หากแตะก็น้อยมากจนน่าใจหาย ท่านเอาพร่ำโทษตัวเอง ว่าเป็นความผิดของตัวท่านแต่เพียงผู้เดียว ที่ทำให้ห้างสรรพสินค้าเลิศศาสตรานนท์ประสบภาวะขาดทุน จนเกิดเป็นหนี้เสียมากมาย และกำลังถูกฟ้องร้องล้มละลาย

ภัทรลดาทราบดีว่ากาลอวสานของห้างสรรพสินค้าเลิศศาสตรานนท์จะต้องมาถึงในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน ในเมื่อ‘เขา’ ไม่ยอมรอมชอมใดๆ ทั้งสิ้น

ซึ่งเขาที่ว่า ก็คือชายหนุ่มที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของเธอในเวลานี้นี่เอง!

...ชานนท์! เจ้าหนี้รายใหญ่ที่บิดาของเธอติดค้างอยู่

ลำพังเธอและพี่ชายนั้นไม่เท่าไร เพราะมันก็เป็นแค่ของนอกกาย แต่สำหรับบิดาแล้ว มันคือความภูมิใจ หรือจะเรียกให้ถูกคือ ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้คือลมหายใจของบิดาทีเดียว ท่านสร้างมันมากับมือ ท่านคงไม่สามารถปล่อยให้มันพังลงต่อหน้าต่อตาได้ แม้ว่า... เศรษฐกิจปัจจุบันจะไม่ได้เอื้อแก่การทำธุรกิจนี้อีกต่อไป ในเมื่อแค่เพียงปลายนิ้วแตะสัมผัส ก็สามารถกดสั่งซื้อและจ่ายเงินออนไลน์ได้ในพริบตา 

อีกทั้งตัวห้างก็เริ่มเก่าไปตามกาลเวลา ไม่สามารถสู้ห้างใหม่ๆ ที่ผุดขึ้นมาราวดอกเห็ดในทำเลที่ดีกว่าได้ แล้วไหนจะข่าวเสียหายที่มีออกมาไม่เว้นแต่ละวันของห้างอีก ไม่ว่าจะเป็นมิจฉาชีพที่แฝงกายอยู่ หรือว่าจะเป็นเรื่องผีสางที่ถูกบอกเล่าต่อกันมา จนทำให้ห้างสรรพสินค้าแห่งนี้แทบจะกลายเป็นสถานที่รกร้างไปเสียแล้ว

ทุกอย่างดูเหมือนจะจงใจทำร้ายกัน เสมือนไม่มีใครอยากเห็นห้างสรรพสินค้าแห่งนี้มีชีวิตอีกต่อไป นั่นยิ่งทำให้บิดาของเธอยิ่งตรอมใจ

คุณหมอเจ้าของไข้ที่ให้ความดูแลบิดาบอกกับเธอว่า สาเหตุของเส้นเลือดที่แตกไปอาจจะมีสาเหตุมาจากความเครียดของท่าน ซึ่งเธอก็เห็นด้วยกับข้อสันนิษฐานนี้ เพราะก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น บิดาเครียดกับเรื่องชะตาของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้มาก พยายามครุ่นคิดหาทางออกให้กับห้างสรรพสินค้าแห่งนี้จนไม่เป็นอันกินอันนอน แม้กระทั่งตอนที่ฟื้นตื่นขึ้นมาจากการรักษา ท่านก็ไม่ได้ใส่ใจตัวเองเลยแม้แต่น้อย เอาแต่เฝ้าถามถึงความคืบหน้าของคดีความ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง และเมื่อทนายความแจ้งว่า การฟ้องร้องยังคงดำเนินต่อไป ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ความกระตือรือร้นในน้ำเสียงของท่านก็หายวับไป เสมือนดวงตะวันที่ลาลับขอบฟ้าในยามเย็น ต่างกันก็เพียงดวงตะวันที่เราเห็นอยู่ทุกวันยังคงสามารถโผล่พ้นขอบฟ้าออกมาเมื่อวันใหม่มาทักทาย ต่างกับบิดา ท่านทำเหมือนกับว่าไม่อยากจะตื่นขึ้นมาอีกแล้ว

          ทุกวันหลังทราบข่าวว่าการฟ้องร้องยังคงดำเนินต่อไป บิดาของเธอเอาแต่เหม่อลอย ไม่ยอมหยิบจับอะไรเข้าปากอีกเลย ไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือยา