เมียไร้อันดับ (กินตับ จับกด)

ลำดับตอนที่ #13 : เมียไร้อันดับ

ตอนที่ 2

สิ่งที่เป็นอยู่

ผู้ชายหนึ่งเดียวที่มีโอกาสแตะต้องของรักของคนในตระกูลเลิศศาสตรานนท์ทอดสายตามองออกไปที่วิวนอกหน้าต่างเบื้องหน้าด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม แสงไฟระยิบระยับของกรุงเทพฯ ยามราตรีในยามนี้ไม่ต่างอะไรกับแสงดาว ส่องสว่างไสว งามจับตาเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เขามองมันด้วยความคิดว่า มันก็คือไฟนีออนหลากสีที่หลอกล่อเหล่าแมลงเม่าให้บินเข้าหา ไม่เคยปรารถนาจะชื่นชมความงามของมัน และแม้ว่าสวยแค่ไหนก็ไม่เคยใคร่สนใจ เพราะความทุกข์ที่มีในใจมันทำให้เขามองอะไรก็ไม่สวยเลยสักอย่าง

หากวันนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว สิ่งที่เขาปรารถนาสำเร็จลุล่วงทุกประการ ได้ครอบครองแม้กระทั่งหัวใจของเลิศศาสตรานนท์!

เขาครวญคิดถึงหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างก่อนหน้านี้ ความหอมหวานของเธอทำให้โลกที่เขาอยู่สดใสขึ้นทันตา ข้อสันนิษฐานของเขาไม่ได้ผิดสักนิดเลย เธอยังคงบริสุทธิ์ดุจน้ำค้างแรกของราตรีอยู่ แม้ว่า... เธอจะมีชายคนรักอยู่แล้วก็ตามที

และไม่แน่ เขาอาจจะเป็นจูบแรกของเธอไปเสียด้วยซ้ำ เพราะเธอยังเงอะงะและอ่อนประสบการณ์เสียเหลือเกิน

หรือถ้าไม่ใช่ ‘ไอ้หน้าจืด’ นั่นก็คงก็คงเป็นครูที่แย่มาก เพราะเธอไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้แม้กระทั่งจะควบคุมตัวเองได้อย่างไร หรือว่าต้องการอะไร

ซึ่งไอ้หน้าจืดที่ว่าก็คือ ‘พีระ รัตนโชติ’ แฟนหนุ่มของภัทรลดานั่นเอง

หมอนี่มีดีกรีเป็นถึงว่าที่ด็อกเตอร์ด้านวิศวกรรมโยธาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังที่อีกซีกโลกหนึ่ง เขาทราบมาว่าเหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนหมอนี่ก็จะเรียนจบในสาขานี้ และจะเดินทางกลับประเทศไทยทันทีที่เรียนจบ เพื่อมาชดใช้ทุน รวมทั้ง... เพื่อแต่งงานกับภัทรลดาด้วย

เขายังจำวันที่หมอนี่มารับภัทรลดาออกไปกินข้าวด้วยกันเมื่อสี่เดือนก่อนได้ดี ขณะนั้นทางมหาวิทยาลัยของเขาปิดเบรก แม้เป็นช่วงสั้นๆ แต่หมอนั่นก็ยังอุตส่าห์บินกลับมา การันตีได้เป็นอย่างดีว่าภัทรลดามีความหมายกับเขามากเพียงใด แล้วไหนจะรอยยิ้มหวานฉ่ำยามอยู่ใกล้เธออีก

ส่วนภัทรลดานั้นเล่า ก็คงรักและเทิดทูนหมอนี่ไม่ต่างกัน เพราะไม่ว่าใครหน้าไหนจะเข้ามาขายขนมจีบในช่วงที่หมอนี่ไปเรียนต่อ เธอก็จะปฏิเสธออกไปตรงๆ เรียกว่าประตูบานนี้ถูกปิดตายสำหรับผู้ชายทุกคน ยกเว้นพีระเพียงเท่านั้น ทำให้ชานนท์อยากทดสอบความรักของทั้งสองขึ้นมาครามครัน จนกระทั่งโอกาสนั้นมาถึง เขาก็ไม่รีรอเลยที่จะพิสูจน์...