คู่เดทอลเวง (น่ารัก ขายขำ)

ลำดับตอนที่ #28 : คู่เดทอลเวง

“เฮ้ย...ปะ...เปล่า! ไม่ได้ไปเจอเลย น้าจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรล่ะ ก็ในเมื่อเขาเป็นคนทิ้งน้าไป” คนพูดรีบกล่าวปฏิเสธออกมาด้วยท่าทีร้อนลน จนฉันอดที่จะนึกกลัวไม่ได้ แต่กระนั้นฉันก็ยังเชื่อใจว่าอีกฝ่ายจะไม่โกหกหรือคิดจะปิดบังในเรื่องนี้ ในเมื่อสิ่งที่น้ากิตทำมันเลวร้ายเกินกว่าที่จะให้อภัยได้

“เฟิร์นก็แค่สงสัยเท่านั้นน่ะค่ะ เห็นน้าแพรวแต่งตัวสวยออกไปข้างนอก แถมยังดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษอีกด้วย” ฉันบอกเรื่องที่สงสัยไปตามตรง เพราะเป็นห่วงน้าสาวเพียงคนเดียว กลัวว่าจะถูกผู้ชายคนนั้นปอกลอกหรือหลอกลวงอะไรอีก

“ก็ใบเฟิร์นบอกว่าไม่อยากให้น้าจมอยู่กับความทุกข์เองนี่นา นี่น้าก็พยายามอย่างเต็มที่นะ ที่จะมีความสุข หรือว่าอยากให้น้ากลับไปเป็นแบบเดิมล่ะ?”

“เปล่าค่ะ ถ้าไม่ได้เกี่ยวอะไรกับน้ากิต แค่นี้เฟิร์นก็สบายใจแล้ว อ้อ...มีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ”

“เรื่องอะไรจ๊ะ?”

“เฟิร์นจะเริ่มฝึกงานในอีกสามวันนะคะ” ฉันบอกเรื่องที่ทางโรงแรมตอบรับการฝึกงานของฉันให้น้าสาวได้รับรู้

“ได้โรงแรมแล้วเหรอ? พยายามเข้านะ การฝึกงานเป็นก้าวแรกของการทำงาน และมันสำคัญมากๆ เลยล่ะจ้ะ อีกอย่างใบเฟิร์นจะได้เรียนรู้การทำเบเกอรี่ของโรงแรม ที่ไม่ใช่การบริหารร้านเล็กๆ แบบของเรา” น้าแพรวดูตื่นเต้นไปกับฉันด้วย เธอรู้ว่าฉันเลือกที่จะไปฝึกงานในแผนกเบเกอรี่ เพื่อที่จะได้นำสิ่งที่เรียนรู้มาปรับปรุงร้านของเราให้ดียิ่งๆ ขึ้น หรือถ้าเป็นไปได้ฉันเองก็อาจจะเลือกทำงานในโรงแรมหลังจากที่เรียนจบไปสักปีสองปีเพื่อหาประสบการณ์

“ขอบคุณค่ะ แต่เฟิร์นห่วงว่าน้าจะไม่มีคนช่วยดูร้านนี่สิ”

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอ ส่วนเรื่องร้าน น้าจัดการเองได้” เมื่อน้าแพรวตอบมาแบบนี้ ฉันจึงได้แต่พยักหน้ารับและรับประทานอาหารเย็นต่อไป