คู่เดทอลเวง (น่ารัก ขายขำ)

ลำดับตอนที่ #7 : คู่เดทอลเวง

           “ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ!” ฉันตะโกนไล่ผู้หญิงคนนั้น และทำท่าจะเอาเรื่องคนทั้งคู่ ในวินาทีนั้นพอเลือดขึ้นหน้า ฉันก็ไม่สนใจแล้วว่าตัวเองจะเป็นเช่นไร

“เธอมีสิทธิอะไรมาไล่ฉันไม่ทราบ ในเมื่อนี่มันเป็นร้านของผัวฉัน!” หญิงสาวที่แต่งหน้าจัดตะโกนกลับมาอย่างไม่มีความละอาย เธอเรียกน้ากิตว่า ‘ผัว’ ออกมาได้อย่างเต็มปากเต็มคำโดยไม่รู้สึกกระดากใจเลยแม้แต่น้อย บอกตามตรงขนาดฉันที่เป็นคนฟังยังรู้สึกระคายหูแทนเลย

“ร้านนี้เป็นของบ้านฉัน ที่สืบทอดกันมาหลายรุ่น กรุณาจำใส่กะโหลกหนาๆ ที่มีแต่อากาศเอาไว้ด้วย!” ฉันพูดอย่างเอาเรื่อง

“นี่แกกล้าว่าฉันเหรอ!? หนอย นังนี่!” แม่เนเน่ทำท่าว่าจะเข้ามาหาเรื่องฉัน แน่นอนว่าฉันเองก็เตรียมตัวจะสวนกลับอยู่แล้ว แต่ยังไม่ทันที่จะได้ลงไม้ลงมือตอบโต้ หรือหยิบกระทะฟาดหน้าแม่คนนี้กลับไป น้ากิตตัวปัญหาก็รีบออกมาห้ามทัพเสียก่อน

“เอะอะโวยวายอะไรกัน? โตๆ กันแล้ว พูดจากันก็น่าจะเข้าใจแล้วนี่!”

“ก็นังคนนี้น่ะสิคะคุณกิต มันมาด่าเนเน่ แถมไล่เนเน่ออกจากร้านของคุณด้วย!” คนฉอเลาะรีบชิงพูดก่อนพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปซบอกกับตัวปัญหาที่แท้จริง ฉันที่ยืนอยู่ได้แต่ทำหน้าประหลักประเหลือก แอบเบ้ปากออกมาด้วยความหมั่นไส้ เพราะเห็นว่าน้ากิตเองก็ทำตัวเข้าข้างยัยเนเน่อะไรนี่อย่างไม่ลืมหูลืมตา

“อ้าวใบเฟิร์น ทำอย่างนี้ไม่ถูกต้องนะ!” อดีตสามีของน้าแพรวทำเสียงไม่พอใจขึ้นมา เชื่อได้เลยว่ากำลังหลงแม่เนเน่อะไรนี่ชนิดที่เรียกว่าหัวปักหัวปำ

“น้ากิตนั่นแหละที่ทำไม่ถูก น้าแพรวเขาทำอะไรผิดน้ากิตถึงได้ไปมีผู้หญิงคนอื่น แถมยังกล้ามาเหยียบย่ำจิตใจอีกต่างหาก! อีกอย่างนะ นี่มันร้านของบ้านเฟิร์น คนที่มาแต่ตัวก็ควรจะไปแต่ตัว อย่าได้มาอ้างสิทธิอะไรทั้งนั้น!” ด้วยความเหลืออด ฉันเลยพูดตอกหน้าชายโฉดหญิงชั่วกลับไป ความจริงแล้วฉันเองก็ไม่ใช่คนร้ายกาจ แต่ถ้าใครมาทำให้คนที่รักฉันเสียใจ ใบเฟิร์นคนนี้ก็พร้อมที่จะสู้สุดใจขาดดิ้นเลยทีเดียว

“ร้านของบ้านแกเหรอ? อีกเดี๋ยวมันก็ไม่ใช่แล้ว เพราะฉันคงไม่ไปส่งดอกส่งต้นกับธนาคารให้พวกแกหรอกนะ ไม่ช้าธนาคารก็จะต้องมายึดไป!” น้ากิตหัวเราะออกมาอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า

“ทำไมน้ากิตถึงได้เลวแบบนี้?!” ฉันตะโกนด่าด้วยความโมโห ก่อนจะหันไปประคองน้าสาวที่ทำท่าเหมือนกับจะเป็นลมหลังจากที่เจอเหตุการณ์สะเทือนใจเข้าไป

“คุณกิต...ทำไมถึงได้เป็นคนแบบนี้นะ” กระนั้นน้าสาวของฉันก็ไม่เคยต่อว่าอดีตสามีด้วยถ้อยคำหยาบคายแม้แต่เพียงคำเดียว ฉันได้แต่ส่ายหน้านึกสงสารน้าที่เป็นคนดี...แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครอย่างจับหัวใจ

“เพราะคุณมันจืดชืดและไร้รสชาติยังไงล่ะแพรว ผมต้องการสิ่งที่มันเร้าใจและดูแล้วให้ความสดชื่นในชีวิต” ชายแดพูดอย่างตัดสิ้นเยื่อใย ไม่มีแม้แต่คิดจะรักษาน้ำใจคนฟังเลยแม้แต่น้อย

“เราไปกันเถอะค่ะคุณกิต เนเน่ว่าอย่าไปสนใจคนพวกนี้เลย ฮ่าๆๆ”

เมื่อสองคนนั้นเดินออกจากร้านไป และทิ้งให้ฉันกับน้าแพรวต้องหาวิธีแก้ปัญหากันเพียงลำพัง ฉันก็ลองนึกทบทวนหาทางออกสำหรับเรื่องนี้ แต่ดูเหมือนว่าฉันกลับคิดวิธีที่กลายเป็นว่า มันจะทำให้ชีวิตของฉันกับน้าแพรวต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล...

*************************

“หา! อะไรนะใบเฟิร์น?!” ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดหู เมื่อน้าสาวถามขึ้นมาเสียงดัง เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นหยุดลงในทันทีที่ได้ยินข้อเสนอของฉัน...

“เฟิร์นไม่ได้พูดเล่นนะคะ แต่อยากจะให้น้าแพรวลองสมัครดูจริงๆ” ฉันทำหน้าจริงจัง ขณะที่เปิดคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คให้เธอดูเว็บไซด์หนึ่ง ที่ด้านหน้าเต็มไปด้วยรูปหัวใจและรูปผู้ชายกับผู้หญิงทั้งคนไทยและคนต่างชาติ

น้าแพรวทำหน้าขมวดคิ้วหากันเมื่อเห็นแล้วว่ามันคือเว็บไซด์หาคู่ และเอาแต่ส่ายหน้าเพราะไม่แน่ใจว่าความคิดพิลึกพิลั่นของฉันนั้นจะดีจริงหรือไม่

“น้ารู้...ว่าใบเฟิร์นโมโหเรื่องน้ากิต น้าเองก็ใช่ว่าจะไม่โกรธเขา แต่อยู่ๆ จะให้น้าไปหาผู้ชายใหม่ทางอินเตอร์เน็ตมันใช่เรื่องที่เราควรจะในตอนนี้เหรอ?”

ดูเหมือนว่าน้าแพรวจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับความคิดนี้สักเท่าไหร่ แต่ฉันกลับคิดว่า นี่เป็นโอกาสที่ดี ที่น้าแพรวจะได้หลุดพ้นจากผู้ชายเลวๆ คนนั้น เพราะฉันเชื่อว่าอีกไม่นาน คนที่ไม่ได้ความอย่างไอ้น้ากิตมันก็คงไปไม่รอด และต้องกลับมาตายรัง แล้วน้าสาวที่แสนดีของฉันก็คงจะยอมให้อภัยสามีสุดชั่วของตัวเองแน่ๆ ฉะนั้น สู้ให้น้าแพรวหาสามีใหม่ที่ดีๆ ไปเลยน่าจะดีกว่าหาตรงนี้