ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คู่เดทอลเวง (น่ารัก ขายขำ)

    ลำดับตอนที่ #4 : คู่เดทอลเวง

    • อัปเดตล่าสุด 17 ม.ค. 67


    นับว่าเป็นโชคดีที่ฉันเองก็เป็นคนคุยสนุก และค่อนข้างจะรู้ทันเรื่องรอบตัวอยู่ไม่ใช่น้อย แม้บางทีเรื่องบางเรื่องอาจจะดูยากไปสักนิดสำหรับเด็กที่ยังเรียนไม่จบอย่างฉัน กระนั้นฉันก็ทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดีและฟังในสิ่งที่เขาอธิบายให้ได้เข้าใจ

    “ผมไม่คิดว่าผู้หญิงน่ารักๆ อย่างคุณแพรวจะยังโสดอยู่” เทมส์พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ทำเอาหัวใจของฉันเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะ ฉันลืมไปแล้วว่าจะต้องอธิบายให้เขาได้เข้าใจว่าฉันไม่ใช่น้าแพรวคู่เดทของคุณอาเขา

    “แล้วคุณนที คุณอาของคุณล่ะคะ ทำไมถึงยังโสดอยู่ล่ะ บางทีทั้งเขาและฉันอาจจะมีเหตุผลเดียวกัน” เมื่อฉันยังไม่คิดจะเฉลยความจริง ก็เลยเล่นละครสวมบทบาทเป็นน้าแพรวต่อไป เพราะคิดว่าเอาไว้ไปบอกเขาตอนหลังก็คงจะไม่สาย ในเมื่อต่างฝ่ายต่างก็มาเป็นตัวแทนด้วยกันทั้งคู่

    “คุณอาของผมเอาแต่ทำงานหนัก แล้วก็ไม่มีเวลาให้กับความรัก”

    “ส่วนของฉันก็ผิดหวังในความรัก...” ฉันพูดไปตามความเป็นจริง เพราะน้าแพรวที่ใสซื่อบริสุทธิ์ถูกผู้ชายเฮงซวยคนนั้นหักอกแล้วทิ้งไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่

    “ผู้ชายคนนั้นคงจะตาต่ำแน่ๆ ที่ทิ้งผู้หญิงแบบคุณไป” เทมส์พูดเหมือนกับจะปลอบใจฉัน ที่กำลังใช้ส้อมตักขนมหวานตรงหน้าเข้าปากเป็นการแก้เขิน

    “เขาเลือกที่จะไปคบกับผู้หญิงที่สาวกว่าและสวยกว่า จริงๆ ฉันเองก็ไม่ค่อยได้เจอใครสักเท่าไหร่ วันๆ ก็ขลุกอยู่แต่ในครัว ทำขนม อบขนม ไม่มีเวลาแต่งตัวหรือคิดจะไปแข่งสวยกับใคร” ฉันบอกเขาในสิ่งที่น้าแพรวเป็น ซึ่งเทมส์ก็พยักหน้าเข้าใจ หรือถ้าพูดให้ถูก ดูเหมือนเขาจะรู้สึกเห็นใจซะมากกว่า

    “ความสวยเป็นสิ่งฉาบฉวย แต่ความดีต่างหากที่ยั่งยืนกว่า”

    “บางทีความดี ก็แพ้จริตมารยานะคะ” ฉันคลี่ยิ้มออกไป นึกเศร้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้าสาวทั้งที่เธอเป็นคนดีไม่เคยคิดร้ายกับใคร หรือคิดจะแย่งของๆ คนอื่น

    “แต่ผมดูออกนะว่าผู้หญิงคนไหนเข้ามาด้วยจุดประสงค์อะไร...” สายตาของเทมส์ทอประกายวิบวับ และจ้องฉันเขม็งราวกับจะมองทะลุไปถึงก้นบึ้งของจิตใจ กระนั้นฉันก็ไม่ได้ใส่ใจหากเขาเองก็คิดจะประเมินทุกอย่างจากลักษณะท่าทางและทัศนะคติของฉันที่พูดแทนน้าแพรวเสียเป็นส่วนใหญ่

    “แล้วคุณคิดว่าผู้หญิงอย่างฉันเหมาะสมกับคุณอาของคุณรึเปล่าล่ะคะ?” ฉันลองหยั่งเชิงถามออกไป ในเมื่อรู้ดีว่าสุดท้ายการพบกันในวันนี้ทั้งเขาและฉันต่างก็ต้องพากันไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทั้งอาและน้าของตัวเองได้ฟัง ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่น้าแพรวตัวจริงก็เถอะ

    หากยังไม่ทันที่เทมส์จะได้ตอบอะไรกลับมา...จู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้าของฉันมันหมุนเคว้งและมีอาการคล้ายกับจะเป็นลม นะ...นี่ฉันเป็นอะไรกันแน่! หรือฉันจะถูกผู้ชายตรงหน้านี้วางยา!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×