คู่เดทอลเวง (น่ารัก ขายขำ)

ลำดับตอนที่ #20 : คู่เดทอลเวง (๒๐)

บทที่ 6

เขาจงใจแนบชิดความแข็งแรงที่ร้อนระอุเข้ามาจดจ่อกับส่วนที่อ่อนไหวของฉัน ยิ่งฉันพยายามดิ้นรนมากขึ้นเท่าไหร่ มันก็กลับยิ่งเพิ่มแรงเสียดทานมากขึ้นเท่านั้น บอกตามตรงว่าในวินาทีนี้ฉันแทบจะไม่เป็นตัวของตัวเองเลยก็ว่าได้ เพราะตรงจุดที่ได้สัมผัสกัน มันยิ่งทวีความรุ่มร้อนขึ้นมา และกระตุ้นความรู้สึกและสัญชาติญาณความเป็นผู้หญิงของฉันให้พุ่งทะยานสูงขึ้น

เทมส์เองก็เช่นเดียวกัน เขาไม่คิดจะหยุดการกระทำทุกอย่างอีกต่อไป เมื่อตอนนี้พวกเราทั้งคู่ถูกปกคลุมไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา ก็ใช่สิ มิน่าเขาถึงบอกว่าชายหญิงไม่ควรที่จะอยู่เพียงลำพังกันสองคน ยิ่งโดยเฉพาะวัยเจริญพันธ์อย่างพวกเราที่ร่างกายเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงด้วยกันทั้งคู่แบบนี้ มันจะไปเหลืออะไร...นอกจาก ‘กิจกรรมรัก’ ที่แสนจะเร่าร้อน

เขาโอบกระชับเอวของฉันให้อยู่ในตำแหน่งที่พอเหมาะพอเจาะ ฉันส่งเสียงร้องประท้วงออกมา เมื่อรับรู้ได้ถึงบางสิ่งที่กำลังกดลึกเข้ามาในส่วนที่อ่อนนุ่มของฉัน สองมือที่แข็งแกร่งกระชับสะโพกของฉันให้แนบชิดเข้ามาหาตน วินาทีนั้นฉันรู้สึกว่าร่างกายเหมือนกำลังจะถูกแยกออกเป็นสองส่วน ยามที่เขาขยับตัวและกดเจ้าสิ่งนั้นให้ลึกยิ่งขึ้น

 “มะ...มันเจ็บ” ฉันร้องออกมาในทันทีที่รู้สึกว่าสิ่งที่แข็งขึงกำลังแทรกผ่านเข้ามาอย่างไม่มีผ่อนปรน

“นี่เธอ...อย่าบอกนะว่า...” เทมส์ขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น เมื่อเขารู้สึกได้ถึงบางอย่างในกายของฉัน เพราะในยามนี้เขาเองก็ไม่สามารถขยับเขยื้อนต่อไปได้ดังใจ เมื่อร่างของฉันเกร็งเขม็งคล้ายกับถูกสาปให้กลายเป็นหิน ฉันทำตัวแข็งทื่อเหมือนกับตอไม้ ราวกับว่าไม่กล้าจะขยับเขยื้อนตัวเพราะกลัวว่าจะเจ็บมากกว่าที่เป็นอยู่

“เอามันออกไปนะ!” น้ำตาหยดเล็กๆ ไหลรินออกมาด้วยความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ในตอนนี้ ทั้งเจ็บทั้งอาย แต่อีกใจก็นึกเกลียดตัวเองที่อยากจะให้เขาทำมันต่อไปให้สุดทาง

“ทำไมไม่บอกผมว่าคุณยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่!” คนพูดขบกรามแน่น สายตาที่เขาจ้องมองมาที่ฉันดูดุดันและฉายแววตกใจที่ได้รับรู้ความจริงในเรื่องนี้

“...”

“ไหนบอกว่าเคยมีสามีมาแล้วยังไงล่ะ! นี่คุณคิดจะมาไม้ไหนกันแน่” ใบหน้าของเทมส์ดูเปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึม คล้ายกับกำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ในใจ

“ทำไมล่ะ ถ้าฉันเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ คุณจะยอมรับผิดชอบในการกระทำของตัวเองอย่างนั้นน่ะเหรอ?” ความจริงฉันเองก็ไม่ได้ต้องการจะให้เขามารับผิดชอบอะไรในเรื่องนี้ เพราะถ้าฉันไม่สมยอมซะอย่าง เรื่องมันก็คงไม่เลยเถิดมาไกลจนถึงขนาดนี้

ใช่...ถ้าจะโทษก็ต้องโทษที่ตัวฉันเองด้วยที่ไม่ทันได้ระมัดระวังในเรื่องของการกินสับประรด ทั้งๆ ที่ปกติแล้วฉันมักจะคอยเตือนตัวเองในเรื่องนี้อยู่เสมอๆ อีกทั้งฉันก็ไม่ได้คิดจะขัดขืนเทมส์ในตอนแรก ตั้งแต่ที่เขาเริ่มลงมือถอดเสื้อผ้าของฉัน

“นี่คุณคิดว่าจะใช้ความบริสุทธิ์มาผูกมัดคุณอาของผมอย่างนั้นสินะ!” เขาส่งเสียงคำรามกร้าว ก่อนจะค่อยลดเสียงลง เมื่อเห็นหยดน้ำใสๆ ไหลรินลงมาจากดวงตาของฉัน ใบหน้าหล่อจัดมีสีเข้มขึ้นที่โหนกแก้ม สายตาที่จ้องมองมาดูจะตกใจเล็กน้อยที่ได้รับรู้ความจริงที่ฉันไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน

“...”

ฉันได้แต่นิ่งงันอ้ำอึ้งไม่รู้จะพูดตอบกลับไปว่ายังไง จะเรียกร้องอะไรในตอนนี้ทุกสิ่งก็ดูเหมือนจะสายไปเสียแล้ว เพราะสิ่งที่ฉันได้สูญเสียไปมันคงไม่มีทางที่จะย้อนกลับคืนมาได้ ในเมื่อเขาได้ครอบครองฉันอย่างสมบูรณ์แบบ ฉันยังคงนิ่งงัน มีแต่เพียงรอยรื้นของน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด

เทมส์รั้งใบหน้าของฉันให้มาเผชิญหน้า หากฉันพยายามแต่หลบสายตาคมกริบที่กำลังรีบเค้นความจริง ความเงียบปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง มีแค่เพียงเสียงลมหายใจที่ดังสลับกันเท่านั้นที่สอดแทรกขึ้นมาในห้วงเวลาที่น่าอึดอัดใจจนฉันอยากจะจมหายไปกับที่นอนอยู่ซะจริงๆ

“ฉันไม่มีอะไรจะพูด...และคุณก็ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรในเรื่องนี้” ฉันหลับตาลงและเบือนหน้าหนีไปอีกด้าน คิดอย่างที่พูดออกมาจริงๆ