คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผอสระอี
ตอนที่ 2 ผอสระอี
ข่าวดียิ่งกว่าพี่ฟิล์มมาเรียนโรงเรียนเราอีกค่ะคุณครูค้า..อิอิหล่อน่ามั่มจริงๆเลยหุหุ
“สวัสดีครับ ผมวีระพงศ์”วีระพงศ์กล่าวแนะนำตัวคนในห้องเรียน
“สวัสดีคร้าาาาาาาาาา”เพื่อนผู้หญิงในห้องขานรับสวัสดีวีระพงศ์
“สวัสดีฮ่าาาาาาาาาาาาาา”เสียงของกลุ่มกระเทยควายประจำห้องขานรับไม่แพ้กัน
+-+ ฉิ่งๆๆๆสายตาประทะกันของกลุ่มกระเทยควายกะหญิงทั้งห้องโดยไม่สนผู้อาวุโสที่ยืนหัวโด่อยู่หน้าห้อง
“เอ่อ...นักเรียน”ครูผู้เงียบอยู่นานพูดขึ้น
ฉิ่ง.. สายตาเมื่อครู่หันมาหาครู แล้วก็สงบศึกทางสายตาลง
“อืม...วีระพงศ์ไปนั้งตรงที่ว่างตรงนั้นสิจ๊ะ”ครูชี้ให้มานั้งที่ข้างๆฉัน วะวะว่าไงนะขะข้างฉันงันหรอ.....
ขอบใจเพื่อนสุดLoveของฉันที่ไม่มานั้งตรงนี้หุหุ
“เรนเธอจะมานั้งตรงนี้ทำไมนะถ้าไปนั้งกับยัยแก้มละก็วีระพงศ์ก็คงจะได้นั่งกับฉันแล้วฮือๆๆๆเสียดาย”ยัยโบไม่อยากจะเชื่อเด็กสาวผู้เรียบร้อยอย่างเธอจะบ้าผู้ชายพระเจ้าชวยมดกินกล้วยไม่จริงแต่มันจริงไปแล้ว มาแล้ววีระพงศ์มานั้งกับฉันแล้วหุหุ ความรู้สึกแบบนี้ฉันค่อยๆหันไปมองรอบตัวเอง อึก...(เสียงกลืนน้ำลาย)พวกผู้หญิงและกระเทยควายในห้องหันมามองที่ฉันคนเดียวเลย บรือๆๆๆน่ากลัว ไม่ได้มันเป็นโอกาสดีฉันหันไปทำความรู้จักกับวีระพงศ์ ฉันสวยออกขนาดนี้มีหรือผู้ชายจะไม่มองหุหุปฏิบัติการหักอกผู้ชายมาถึงแล้วถึงหล่อยังไงฉันก็ทิ้งได้หุหุ
“สวัสดีค่ะ”ฉันทักเขาเขาหันมา
“สวัสดี”เขาตอบกลับมาเสียงหวนๆ
“ฉัน ชื่อแก้มใสเรียก แก้มเชยๆก็ได้นะค่ะ”ฉันแนะนำตัว
“ชื่อแก้มใส แต่แก้มเธอไม่เห็นใสเลยนะดูมันดำดำนะ ฮะๆๆๆ” วะ...ว่าไงน่าาาาาาาาามันจะมากไปแล้วนะนายเนียแก้มฉันขาวขนาดนี้ว่าดำหรออย่าหาว่าหล่อแล้วมาว่าฉันได้นะยะมากไปแล้วแค้นๆๆๆๆ
“นี่ฉันแนะนำตัวดีดีนะยะพูดงี้เดียวหมดหล่อหลอกนะยะ”เขาทำหน้าไม่รู้เรื่อง
“ผมไม่มีวันหมดหล่อหลอกนะครับจะบอกให้คงยากที่จะทำให้มันหมดไปนะครับหุหุ (คนเขียน: พระเอกเราหลงตัวเองเหมือนนางเอกเลยนะค่ะ) อ้าย!...จะมากไปแล้ว
“กริ๊ด!...........ไอ้@#$%&*+@$%&( และอีกมากมาย)”มันทำหน้าไม่สะทกสะท้านอะไร
“ครูครับยัยเนี่ยว่าครูว่าไอ้@#$ %&*+@$%&( และอีกมากมาย) ครับ”น่าน........มาหาว่าฉันว่าครูอีกหน้าด้านจริงๆ ฉันว่านายยะ
“ยัยเนตรนภาเธอว่าครูเหรอฉันต้องทำโทษเธอซะแล้ว”ครูว่าเสียงดุ
“ครูคร้าาาาาาาไม่จริงนะคร้าาาาาาาา”ฉันพูด
“อย่ามาแก้ตัวเลิกเรียนเธอไปรดน้ำต้นไม้ที่สวนหลังโรงเรียนห้ามใครไปช่วย”ไม่น้าาาาาาาาาที่นั่นน่ากลัวจะตายยิ่งตอนเลิกเรียนด้วยมันยิ่งน่ากลัวไม่นะโธ่............แงแงแง
“เพราะนายคนเดียวเลยรู้ไหมสวนหลังโรงเรียนนะน่ากลัวขนาดไหนแงแงแงนายไอ้หน้าเห่ (เห่ หมายถึง ตัวเงินตัวทองค่ะ)”
“เพราะฉันหรอไม่ยักรู้นะฮะฮะ”อ้าย...................ไอ้บ้าาาาาาาาาาาาา
แล้วในที่สุดเวลาที่ฉันไม่อยากให้ถึงก็มาถึงแงแงแงเลิกเรียนแล้วนะสิให้เมย์โบเรนไปด้วยก็ไม่ได้แงแง
ฉันเดินมาที่ห้องอุปกรณ์เพื่อที่จะเอาบัวรดน้ำต้นไม้พอได้ฉันก็ไปที่สวนหลังโรงเรียนถึงแล้ว
วืด............วูบบบบบบ ลมพัดบางๆ แต่ทำฉันขนลุกเลยอะ ฉันตักน้ำใสบัวรดน้ำต้นไม้แล้วก็รดน้ำต้นไม้ไปเรื่อยๆ
มับ..
อะไรเนียใครจับไหลฉันหรือว่าจะเป็น ผอสระอี แงแงแงอยากร้องไห้เป็นภาษาเกาหลี ฉันค่อยๆหันไปหันไปแล้วก็เจอกับ .................
ความคิดเห็น