คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #99 : เหล็กสีคราม
หน้าโรเี๊ยม
"พวนั้นมา้าะมั...." ยัยผมบ๊อบยืนินน่อไ่พร้อมับบ่นไปพลา
"ุรุ้~" เสียยัยอมเวทย์ัมาาในป่า
"อโทษที่ให้อย่ะ"
"เสร็แล้วสินะ...."
"แล้วนั่นอะไรน่ะ !!!" ยัยผมบ๊อบใับเป้ใบให่ที่ผมแบอยู่
"อ้อือว่า....." ยัยอมเวทย์อ้ำอึ้
"เพราะ่า Str อยัยนี่ไม่พอน่ะสิ ั้นเลย้อเป็นนแบ" ผมพู้วยท่าทาทุลัทุเล
"อ้อ อย่าี้เอสินะ"
ยัยผมบ๊อบเินไปทารถม้าที่ออยู่้าๆโรเี๊ยม
"ั้นเหมารถม้าันนี้ไว้แล้วล่ะ พอีว่าเ้าะเ้าเมือ้วย็เลยอิไปับเ้า"
"เห~ รถม้าสินะะ" ยัยอมเวทย์ูะื่นเ้น
"ไม่เยนั่หรอ ?" ผมหันไปถาม
"็เยเห็นอยู่นะะอนอยู่ที่เมือแ่็ไม่เยนั่หรอ่ะ"
"รั้แรสินะ อย่าเมารถละันล่ะ...."
.................................................
รึ่ั่วโม่อมา
"แหวะะะะะ อ๊ว !!!"
"นะ นี่มันอะไรันะเนี่ย อ๊ว" ยัยอมเวทย์ผู้เพิ่เยสัมผัสอาารเมารถเป็นรั้แร
"ว่าแล้ว....."
"มอไป้านอนะ มันะทำให้รู้สึมึนหัวน้อยหน่อย" ผมลูบหลัไปพลาพูไปพลา
"ไม่เห็นเหมือนนั่เรือเลย อุ๊ปปปปปป...."
"อึ๋ยยยยยยย" ยัยผมบ๊อบทนูไม่ไหว
"แฮ่ แฮ่ แฮ่ แฮ่" ยัยอมเวทย์นอนหมแรหลัาที่อ๊วนหม
"อะ น้ำ...." ผมยื่นน้ำให้ยัยอมเวทย์ื่ม
"อบุ่ะ...."
"อึ อึ อึ อึ" ยัยอมเวทย์ยอย่าไว
"แล้ว็นอนไปเลย ะไ้ไม่้ออ้วอี"
"สสัยมีอะไรให้ั้น้อเออีเยอะแน่ๆเลย่ะ..." ยัยอมเวทย์เริ่มเปิปา
"บอให้นอนยัะมาวนุยอี" ผมเอาสันมือสับลไปลาหน้าผา
"อุ๊ปปปปปป !!!"
"นี่นาย...." ยัยผมบ๊อบหันมาทาผม
"ว่าไ ?"
"นายิ้อแ้ัวเรื่อาบไ้รึยั ?"
"อ่า าบอร้านที่เ้าให้เรามาสินะ"
"็แ่บอไปว่า 'เพราะผมอ่อนหัเินไป' เลยไม่สามารถใ้มันไ้ เท่านั้นล่ะ"
"เห~" ยัยผมบ๊อบหันมามอหน้า
"อะไรเล่า !!!"
"เปล๊าาาาาาา"
................................................
หลายั่วโมผ่านไป
"มอเห็นเมือแล้วรับุลู้า" ลุนับรถหันมาบอพวเรา
"รู้สึเหมือนไม่ไ้ลับมานานเลยแฮะ" ผมมอออไปนอรถ
"นั่นสินะ..." ยัยผมบ๊อบพู
"นี่ือ....เมืออพวุสินะะ" ยัยอมเวทย์มอาม
"เอาล่ะ ถึแล้ว" ลุนับอรถที่หน้าประูเมือ
"อบุมานะรับ/ะ"
"เอาล่ะ เราะไปไหนัน่อน ?" ยัยผมบ๊อบถาม
"ั้นอยาไปร้านายสมุนไพร่ะ" ยัยอมเวทย์พู
"ไปร้านลับมี...." ผมี้ไปร้านให่ๆรหน้า
"ั้นไปร้านลับมี่อนละันเนอะ" ยัยผมบ๊อบเสนอ
.......................................
ภายในร้าน
"ุลุรับ !!!" ผมเินเ้ามา่อน
"หวาววววว ร้านโล่โ้นานี้ ะเ๊มั้ยะเนี่ย ?" ยัยอมเวทย์เปิประเ็น
"ไม่เ๊หรอรับุหนู...." ลุสมิทเินออมาาหลัร้าน
"หวัีรับ/่ะ" ผมับยัยผมบ๊อบทั
"อะ เอ่อ สวัสี่ะ" ยัยอมเวทย์
"สวัสีรับๆ"
"เินทาลับมาาเมือท่าเรือแล้วสินะรับ" ลุทัพวเรา
"อที่ลุอยาไ้ ผมเอามาแล้วนะ"
ผมล้วมือลไปหยิบไอเท็มในระเป๋าทั้ 2 ิ้นที่ลุเยอเอาไว้ออมา
"นะ นี่มัน...." ลุสมิทแลูะใับไอเท็มทั้ 2 ิ้น
"ทำไมถึในานั้นันล่ะ ็ลุเป็นนอเอไม่ใ่เหรอ ?" ยัยผมบ๊อบสสัย
"อาาาาา ะใ็ไม่แปลหรอนะรับ ็ไอเท็มพวนี้มันหายาสุๆไปเลยนี่นา"
"อนแรผมไม่ิ้วย้ำว่าพวุะหามันมาไ้น่ะ"
"อ้าวววววว"
"ยัไเนี่ยลุ...." ผมทำหน้าปลาาย
"ไอเท็มทั้ 2 ิ้นนี้น่ะราาในลาราวๆ 1-2 ล้าน็ริ"
"แ่่วนี้น่ะเป็น่วที่อาลามานานมา"
"ทำให้ราาในลามืพุ่สูไปว่า 10 ล้านเลยล่ะรับ" ลุอบ
"10 ล้าน !!!!"
"แล้วลุะเอามันไปทำอะไรเนี่ย !!!" ยัยผมบ๊อบโผล่ึ้น
"ริๆแล้วหลัาที่ไ้เห็น 'เหล็สีราม' อุ ผม็เิอยาที่ะอัพเรอาวุธใหุ้ั้แ่แรแล้วล่ะรับ" ลุสมิทมอมาที่ผม
"หมายถึ 'าบสั้นเล่มนี้' สินะรับ" ผมหยิบาบสั้นในระเป๋าไอเท็มออมา
"อาาาา นี่เป็นไอเท็มพิเศษที่พบไ้เพาะแถวนี้เท่านั้น และเมื่อไม่นานมานี้ผม็ศึษาน้นพบวิธีารอัพเรมันนสำเร็รับ"
"สรุป็ือำเป็น้อใ้เ้า 2 ิ้นนี้สินะ..."
ความคิดเห็น