คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : พิสูจน์คุณค่าของนาย
"พิสูน์...ุ่า" ผมอึ้ไป้วยพร้อมับพูไป้วย
"ใ่แล้วล่ะ ุ่าอนายไ้ถูทสอบ้วยภารินี้" ยัยเทพธิาพู
"แล้ว...เธอะบอว่าที่ส่นมาที่นี่เพื่อให้พิสูน์ุ่าว่ามีประโยน์พอที่พวเธอะใ้เราในารทวืนสมบัิลับนั่น แ่นั้นอ่ะนะ ?" ผมพูพร้อมับแสอาารโมโห
"ใ่แล้วล่ะ พวเราแ่้อารใ้วามสามารถอนายในารทวืน 'รันาิ' ็เท่านั้น" ยัยเทพธิาพูแบบไม่ใยี
"ไม่เห็นแ่ัวไปหน่อยรึไ แบบนั้นน่ะ" ผมพูลับ
"ใ่แล้วล่ะ พวเรามันเห็นแ่ัว ไม่มีปัาแม้แ่ะปป้อสมบัิที่วรปป้อ แถมยัปล่อยให้มันถูแย่ิไป แม้แ่าระทวืนมันลับมา็ยัไม่มีปัาทำเอไ้" ยัยเทพธิาพู
"พูทุอย่าออมาโยไม่ปปิอะไรเลยนะ พวเธอวาแผนอะไรไว้ันแน่" ผมพู
"็อย่าที่บอไป พวเราแ่ะใ้ประโยน์าวามสามารถอนัผภัยแบบพวนายในารทวืนสมบัิอสวรร์ลับมา ็เท่านั้น" ยัยเทพธิาพู
"แล้วถ้าไ้ลับมาแล้วะเป็นยัไ" ผมถาม
"โลในทุๆมิิะลับืนสู่วามสบสุอีรั้"
"ไม่มีารนอเลือ ไม่มีภัยพิบัิอี" ยัยเทพธิาอบ
"ั้นหมายถึพวเธอ พวนัผภัยที่ถูส่มา แล้วั้น ะเป็นยัไ่อไป" ผมถาม้วยสีหน้าริั
"พวเราะลับไปสู่สวรร์เหมือนเิม ใ้ีวิบนสวรร์เหมือนเิม ไม่ลับลมาที่โลอี"
"ส่วนพวนัผภัยแบบพวนายทุนะลืมวามทรำเี่ยวับพวเราทั้หม" ยัยเทพธิาพู
"ยอมรับไม่ไ้หรอ เรื่อแบบนั้นน่ะ" ผมพูพร้อมำมือแน่น
"ว่าไนะ" ยัยเทพธิาพู
"ั้นบอว่าั้นยอมรับมันไม่ไ้ยัไเล่า อยู่ๆเธอ็เ้ามาในีวิอั้น แล้วันมาบออีว่าเป็นเทพธิาส่วนัว แถมยัให้นอนหนุนัอี แล้วยัมาแย่้าวั้น้วย แถมยั แถมยั" ผม้มหน้าพูพร้อมับน้ำาไหล
"นายรู้หรือเปล่าว่าพูอะไรออมา ั้นเป็นเทพธิานะ" ยัยเทพธิายืนยันัวนอีรั้
"็แล้วมันยัไเล่า" ผมะโนใส่หน้ายัยเทพธิา
"นายนี่มันเินเยียวยาริๆ" ยัยเทพธิาพู
"เทพธิาอย่าพวเราน่ะมีอายุัยเป็นพันๆปี ไม่เหมือนมนุษย์อย่าพวนายหรอนะที่มีอายุแ่ 70 - 80 ปี็ายแล้ว าระให้มีวามสัมพันธ์ับมนุษย์น่ะ แ่นี้็เพียพอแล้ว" ยัยเทพธิาพู่อ
"ใรสนันเล่า ่าหัวเรื่อนั้นมันสิ" ผมพูัลั่น
"เมื่อเวลาผ่านไปร่าายอนายะแ่ล เหี่ยวล สายาฝ้าฟา ฟันหลุ ผมร่ว"
"แ่เทพธิาอย่าพวเราะสภาพเิมไปนับพันๆปี เ้าใรึเปล่า" ยัยเทพธิาอธิบาย
"ไม่เ้าใเฟ้ย ไม่้อมาพูอะไรอ้อม้อม พูออมารๆเลยเ่" ผมะโน
"ั้นบอว่าเรื่ออเรามันเป็นไปไม่ไ้ยัไเล่า นายเลิพูาเหลวไหลัทีไ้มั้ย !!!" ยัยเทพธิาะโนออมาพร้อมน้ำา
"ฮึ ฮือ ฮือ" หล่อนร้อไห้
ผมไ้แ่ยืนู พูอะไรไม่ออ
"ั้นอโทษ" ผมอโทษเธอ
"มันไม่ใ่วามผิอนาย" ยัยเทพธิาพูพร้อมับเ็ราบน้ำา
เราสอน่าเียบใส่ันไม่พูอะไรัน่อ
.......
เมื่อยัยเทพธิาร้อไห้นพอใแล้ว็เริ่มพูัน่อ
"สำหรับารพิสูน์ุ่าอนัผภัย ะเป็นัวัสินว่านๆนั้นสามารถทำประโยน์ให้ับโลนี้ไ้หรือเปล่า" ยัยเทพธิาพู
"ิ่ายๆ็เหมือนารสอบเ้าโรเรียนนั่นแหละ" ยัยเทพธิาอธิบาย
"แล้วถ้าสอบะเป็นยัไ" ผมถาม
"ถ้าสอบ็เท่าับว่านายะไม่ไ้รับารเหลียวแลาพวเราอี่อไป"
"เป็นไ้แ่นัผภัยธรรมาทั่วๆไป เพราะถูัสินแล้วว่าไมุ่้มที่ะลทุน้วย" ยัยเทพธิาพู
"ลทุน ?" ผมสสัยในำพูอยัยเทพธิา
"็ารเียเวลามาูพันาาร ารให้ำแนะนำ ารสอนอะไรหลายๆอย่า" ยัยเทพธิาพู
"หมายวามว่ายัใ้ีวิไ้ามปิสินะ" ผมพู
"็ใ่ แ่วามทรำอนายเี่ยวับพวเราะถูลบทิ้ไป แล้วนาย็ะมอไม่เห็นพวเราอี่อไป" ยัยเทพธิาพู
"แล้วไม่ใ่ว่ามีนที่ให้วามร่วมมือในารนำสมบัิลับลับมาเยอะๆมันีว่ารึไ ?" ผมถาม
"มีแ่ปริมาแ่ไม่ไุ้ภาพ็ไม่ไ้อะไรึ้นมาหรอนะ แล้วพวเรา็มีันแ่ 9 น"
"ถ้าัพี่ไม่อนที่้ออยทำานแทนพระเ้าออ็เหลือแ่ 8 ไม่สามารถมาามูแลพวนายไ้หมหรอนะ" ยัยเทพธิาพู
"หมายวามว่าเทพธิา 1 นนีู่แลนทีละเป็น 10 เป็น 100 เลยั้นรึ ?" ผมถาม
"ไม่ถึ 100 หรอ เพราะหลัามีาริ้นบทพิสูน์นัผภัยึ้นมาทำให้เทพธิาแ่ละนมีนูแลแ่ 1 - 2 นเท่านั้น" ยัยเทพธิาพู
"แล้ว...เธอมีนูแลี่น" ผมแอบถาม
"มีนายนเียวเนี่ยแหละ แล้ว็ไม่เยมีมา่อน้วย"
"นายเป็นนแร" ยัยเทพธิาอบพร้อมหลบหน้า
"...ั้นเหรอ" ผมหน้าแพร้อมหลบหน้าอบเหมือนัน
"ยัไ็เถอะ าบทพิสูน์นี้ั้นไ้ำอบแล้ว" ยัยเทพธิาพู
"ห๊ะ แล้วลั้นสอบผ่าน หรือสอบันล่ะ" ผมลุ้นสุๆ
"ผล็ือ...." ยัยเทพธิาพู้าๆให้ผมลุ้น
ความคิดเห็น