ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fiction love องค์รักษ์ตัวร้ายท้าทายหัวใจเจ้าชายRIPPER (Y&N)

    ลำดับตอนที่ #3 : chapter 2~ซูซิจากญี่ปุ่นและการมาของโกคุเดระ

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 53


    คนที่มาเคาะประตูห้องเจ้าชาย
    เป็นใครหว่า
    ชิชิชิ
    ทำไมเจ้าชายถึงใจดีกับคนที่มาใหม่จังไปดูกันเลย

    ___________________________________________________________________________________________________________

    "เจ้าชายซุซิที่เจ้าชายสั่งให้หม่อมฉันบินไปซื้อที่ญี่ปุ่นน่ะมันก็อร่อยอยู่หรอกนะแต่ว่ามันแพงมากเลย"อดีตองค์รักษ์ที่เลื่อนตำแหน่งไปเป็นมือขวาของเจ้าชายเบลเฟกอลว่าพลางเบ้ปาก

    "เอาน่าเอาน่า..ถ้าหอบไปซื้อมาจากญี่ปุ่นก็ดีแล้วอย่าคิดว่าเจ้าชายไม่มีรางวัลให้ล่ะชิชิชิ"เจ้าชายเช็ดผมไปพร้อมกับหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมาให้มาม่อน

    "อ่ะ..พอใจมั้ย"เจ้าชายว่าแล้วก็ฉีกยิ้มนิดๆ

    "เจ้าชายเอาโพยหวยมาให้หม่อมฉันทำไมเพคะ"เจ้าชายได้ยินถ฿งกับเหวอนิดๆ

    "เฮ้ยเจ้าชายหยิบผิด"ว่าแล้วก็หยิบเซ็คขึ้นมา2ใบถ้าใครได้เห็นตัวเลขก็คงต้องตลึงไปตามๆกัน

    "อ่ะใบนี้รางวัลจริงๆ"

    "อะไรเพตะเจ้าแค่5ยูโรจะไปพออะไร"มาม่อนพลิกดูเซคใบแรกก็ถึงกับตลึง

    "เฮ้ยอันนั้นค่าลูกอมเจ้าชายไปจ่ายให้ด้วยอีกใบน่ะของแท้"(ไรเตอร์5ยูโรต้องเขียนเซ็คด้วยแฮะ)

    "อ่ะโห้ตัวเลขงามดีนิเพคะ"มาม่อนว่าแล้วก็พรมจูบลงบนเซคทั้ง2ใบ

    "มาม่อนฉันมีงาน2งานที่อยากให้เธอทำ"เจ้าชายว่าพลางแสยะยิ้มตามแบบฉบับ

    "ว่ามาเลยเพคะหม่อมฉันทำได้ทุกอย่างขอเพียงค่าตอบแทนต้องงามเท่านั้น"โรคงกกำเริบ

    "งานที่1.  หาพ่อครัวจากญี่ปุ่นมาทำซูซิให้เจ้าชายเบี้ยงกี้จังทำไม่ได้เรื่อง"

    "เพคะ"

    "งานที่2. จัดการกับองค์รักษ์คนใหม่ของเจ้าชายไล่มันออกไม่ได้ก็ฆ่าไปซะชิชิชิ"

    "พะ..เพคะหม่อมจะพยายาม"มาม่อนถึงกับพงักไปเล็กน้อยเพราะเจ้าชายไปเคยสั่งฆ่าใครถ้าไม่มีเรื่องกันจริงๆจังๆ

    _________________________________________________________________________________________________________
    ที่นอก  ปราสาท

    "ปล่อยนะเฟ้ย"เด็กหนุ่มโกคุเดระพยายามดิ้นออกมาจากวงล้อมของทหาร

    "เข้าไปไม่ได้นั่นมันเขตพระราชวัง"ทหารหารทั้งส่วนหนึ่งพยายามรั้งเขาเอาไว้อีกส่วนได้รับบาดเจ็บจากระเบิด

    "ปล่อยเว้ยฉันจะไปหา...."โกคุเดระยังพูดไม่จบก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา

    "ฮาฮิ..เอ๊ะอะ..เสียงดังอะไรกันค่ะ"เด็กสาวฮารุเดินถือถาดขนมเพื่อจะเอามาให้เด็กกะชงักหยุดเมื่อเห็นทหารเป็น100จับคนบุกรุกเพียงคนเดียว

    "ปล่อยสิโว้ยจะเข้า"

    "ฮาฮิ...ถ้าจะมาหาคุณรีบอร์นกับคุณสึนะล่ะก็ไม่อยู่หรอกนะค่ะพึ่งไปทำธุระที่ญี่ปุ่นเมื่อกี้นี้เองค่ะ"ฮารพล่ามแต่โกคุเดระไม่ได้สนใจแม้แต่น้องเขากลับมองไปบนที่หอคอยที่มีคนที่เขาตามหายืนอยู่บนนั้น

    "ปล่อยสิโว้ย"โกคุเดระกระชากแขนฮารุไปกระซิบกระซาบ

    V
    V
    กรุณาอ่านเบาๆ

    "นี่เธอพาฉันเข้าไปหน่อยสิ..ฉันสัญญาจะทำตามที่เธอสั่ง1วันเลยเอ้า"โกคุเดระก้มหน้ามาหาฮารุ

    "จะ..จริงเหรอค่ะ"ฮารุที่หน้าอยู่ในระยะห่างกับโกคุเดระไม่ถึงเซ็นก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้น

    "อื้อ"โกคุเดระรับคำพร้อมฉีกยิ้มแล้วพลักฮารุไปหาทหาร

    "อะเอ่อ..คือว่า..เค้าคนนี้มาหาฮารุเองแหละค้าไม่มีอะไรหรอกค่า"ฮารุพูดกับทหารจนพวกนั้นถ้อยกลับไป

    "ขอบใจมากจุ๊บ"โกคุเดระจุ๊บแก้มฮารุไปทีนึง

    "อ่า..ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอค่ะฉันฮารุนะค่ะ"

    "ฉันชื่อโกคุเดระกำลังจะย้ายเข้ามาในปราสาทหลังนี้ฝากตัวด้วยนะคร้าบ"โกคุเดระพูดพลางฉีกยิ้มบางๆ

    "หะ..หาย้ายมาอยู่ที่นี่"

    _________________________________________________________________________________________________________
    อะไรนะย้ายมาอยู่ที่นี้แล้วเจ้าชายเราจะไปวีนแตกหรอกหรอ

    ติดตามตอนหน้าด้วยนะครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×