ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fiction love องค์รักษ์ตัวร้ายท้าทายหัวใจเจ้าชายRIPPER (Y&N)

    ลำดับตอนที่ #2 : BELPHEGORTALK~เจ้าชายไม่ต้องการองค์รักษ์

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 53


    ความเดิมตอนที่แล้วนะครับที่

    เคียวยะกำลังจะฟาดทอนฟา

    ใส่เบลแต่จะเป็นยังไงไปดูกันครับ

    __________________________________________________________________________________________________________
    เจ้าชายรู้สึกเหมือนถูกมองจากด้านบน

    พรึบ  พรึบ  พรึบ

    มีดทั้งหมดที่ถูกชัดออกไปเฉียดแก้มไอ้บ้าคนหนึ่งที่บังอาจบุกเข้ามาที่ห้องเจ้าชาย

    ชิชิชิชิ

    เลือดออกมาแล้ว  สีแดงดีซะด้วย

    พรึบ พรึบ พรึบ พรึบ พรึบ<<<มีดเป็น10

    เคร้ง  เคร้ง!

    หวืด  หวืด หวืด!!<<<เสียงควงทอนฟา

    "หลบได้เก่งดีนิ"เจ้าชายพลางปรายตามอง

    ".............."บังอาจมากที่ไม่ตอบเจ้าชาย

    "แกเป็นใครบังอาจบุกรุกห้องเจ้าชายรู้มั้ยบทลงโทษคืออะไร"

    "ผมคือองค์รักษ์ของเจ้าชายเบลเฟกอล"

    "ชิชะ  เจ้าชายไม่ต้องการองค์รักษ์ไรสาระแล้วก็นะนายเหรอองค์รักษ์เจ้าชายไม่เคยพูดคำราชาศัพท์บ้างหรือพูดไม่เป็นน่ะฮะบังอาจมองหน้าเจ้าชายอีก"เจ้าชายบ่นยาวพลางชี้หน้าไอ้บ้านั่น

    "หึหึหึ  ผมจำเป็นที่จะต้องก้มหัวให้เจ้าชายที่กำลังจะตกบรรลังค์ด้วยเหรอ"ไอ้บ้านั่นพูดแล้วก็แสยะยิ้มบางๆ

    "แกว่ายังไงนะ"

    "สัวต์กินพืชถึงจะอยู่ในฐานะอะไรก็สัวต์กินพืชวันยังค่ำ"อะไรว่ะ

    "แก๊......."

    "ผมให้เวลาคุณ20นาทีให้การอาบน้ำอีก10นาทีในการแต่งตัว"องค์รักษ์ปัญานิ่มพูดแล้วก็เดินไปที่ประตู

    รู้จักเจ้าชายน้อยไปซะแล้ว

    พรึบ พรึบ  มีดของเจ้าชายไม่เคยพลาดเป้า

    หมับ  เหวอรับได้ไงว่ะนั่น

    "พูดดีๆสงสัยจะไม่ชอบ"ไอ้บ้านั่นแล้วมันก็เดินเข้ามา

    อย่านะเว้ย

    เดินมาที่เตียงแล้ว

    พุ่บ!มันอุ้มกระชายพาดบ่าทั้งๆที่เจ้าชายยังดิ้นกระแด๋วเหมือปลาโดนน้ำร้อนลวกอยู่

    พลัก!

    "โอ๊ยทิ้งมาได้นะเฟ้ย"เจ้าชายโวยวาย


    ก็มันทิ้งเจ้าชายลงอ่างน้ำอย่างแรง

    ปวดก้นง่ะ

    "เจ็บนะเว้ย"

    "หึ"หึเหอะอะไรไอ้บ้า

    "........เหลือเวลาอีก15นาที"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ(ไรเตอร์//แต๋วแตกแล้วครับท่าน)ฆ่ากันเลยเซ่

    "นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน"ฮ่ะฮะฮ่า

    "สิทธิ์เพราะอะไรถึงไม่มี"

    "เพราะฉันคือเจ้าชายยังไงล่ะชิชิชิชิ"เหตุผลธรรมดาที่เจ้าชายต้องให้มันรู้ว่าที่ต่ำที่สูงเป็นยังไง

    "หึ"กรี๊ดเอาอีกนะสายตาที่มองแบบสมเพชน่ะ

    "สะ..สควอโล่"

    "................"

    "สควอโล่"

    "......."

    "สะ........"

    "ไม่ต้องเข้ามา"ไอ้บ้านั่นมันยกท่อนเหล็กท่อนฟานั่นมาขว้างไว้

    "แต่ว่า"สควอโล่พูดยังไม่จบสายตารังเกียดก็พุ่งเข้าใส่

    "ไอ้บ้าเอ้ย"สควอโล่ทิ้งท้ายกับคำสถบที่พ่นออกมาอย่างเสียอารมณ์

    "สะ"ชิ้ง!!!!!!สายตานั่นควบคุมทุกอย่าง

    "...........อาบน้ำ"

    "ไม่มีน้ำแล้วเจ้าชายอาบไงอ่า"ข้ออ้างที่ไม่ได้ใช้สมองสักนิด

    "ไหนว่าเป็นเจ้าชายอัจฉริยะไงช่วยเหลือตัวเองก็ไม่ได้โง่ดักดาน"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดอยากจะกรี๊ดแล้วโดกัดหูตัวเอง

    "แกแก๊ฝากไว้ก่อนเถอะ"

    "ไม่ยักรู้ว่าอยากให้มีคนดูตอนอาบน้ำก็ไม่บอกตั้งแต่แรก"กะ.......กรี๊ด

    "แก..มัน"

    เจ้าชายยังพูดไม่ทันจบมันก็ก็แทรกขึ้นมา

    "ไม่อาบน้ำก็ไม่ต้องอาบซกมกแบบนี้ก็ตามใจผมมีงานต้องทำอีกเยอะ"

    "ออกไป"


    "หึ"  มันสบถแล้วก็เดินออกไป

    อ้าวแล้วตกลงมันชื่ออะไรฟ่ะลืมถามเลยเสียอารมณ์

    จบภาค   BELPHEGORTALK~

    แล้วองค์รักษ์ฮิบาริก็เดินออกไปโดยทิ้งเสียงสถบที่ทำให้คนฟังสยิ้วได้

    ส่วนเจ้าชายเบลเฟกอลก็นั่งทึ้งหัวตัวเองอยู่ในอ่างน้ำ

    10นาทีผ่านไป

    ก๊อกๆ

    ก๊อกๆ

    "เจ้าชายหม่อมฉันมาแล้วเปิดประตูด้วเพคะ"เสียงเรียบง่ายที่ทำให้เจ้าชายเบลเฟกอลตาโตได้

    "มาแล้วเหรอ....ปล่อยให้รออยู่ตั้งนาน"เจ้าชายเบลเฟกอลแสยะยิ้มแล้วก็เดินไปเปิดประตู

    แอ๊ด
    ________________________________________________________________________________________________________

    ใครมาว่ะอยากรู้

    ไอ้ไรเตอร์ตัดตอนเร็วมากๆๆๆๆๆๆๆ

    ถ้ายังไงก็เม้นๆด้วยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×