คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ✦ Memories
ชั้นจะรอ และ รักนาย ตลอดไป .....
เช้าวันนี้เป็นเช้าที่สดใสอากาศค่อนข้างเย็น สายลมของความหนาวพัดผ่านร่างบางไป ......
ทางที่เคยเดินกับคนที่รัก ...
ทางที่เคยเดินจับมือกันในช่วงหน้าหนาว ... มือของนายที่แสนอบอุ่น ตอนนี้ชั้นรู้สึกถึงมันอีกครั้ง ...
ดงแฮ หยิบรูปของเขากับคิบอมขึ้นมาดู รูปที่เค้ากำลัง จะจูบกัน ...
มันชั่งเหมือนฝันเลย ตอนนี้ไม่มีนายอยู่ข้างๆ ชั้น ... แต่ชั้นกกลับรู้สึกว่า ... นายอยู่ข้างชั้น...
อั๊กกก !!
ชายหนุ่มที่กำลังวิ่งมาด้วยความรีบเร่งชนเข้ากับดงแฮ อย่างจัง
"อ๊ะ .. ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆนะครับ"
ชายหนุ่มคนนั้นกล่างคำขอโทษ และโค้งขอโทษดงแฮ
"นี่นาย ดูบ้างไหมว่าชั้นเดินอยู่อ๊ะ รีบไปตายรึไงห๊ะ ."
ดงแฮหันมาตวาดใส่ชายหนุ่มที่วิ่งชนเค้า
"เอ่อ .. ขอโทษครับ ผมรีบ จริงๆ เดี๋ยวผมไป รร สายแล้วเหลืออีก 5 นาทีเอง ... อ่ะ คุณใส่เสื้อ รร เดียวกับผม.. คุณก็รีบๆนะครับ นี่มันจะเข้าแถว รร แล้ว "
" หึ "
ชายหนุ่มคนนั้นพูดจบก็รีบวิ่งไปทันที...
เค้าเอามือล้วงกระเป๋าดูนาฬิกา ... แต่เค้ากับไม่สนใจเวลาที่นพ้นไป ....
แต่ .... เอ๊ะ เมื้อกี้ อ๊ะ
"รูป คิบอม ..... รูปคิบอม หล่ะ หายไปไหน แล้ว .... "
ดงแฮ มองพื้น และ รอบๆตัว แต่กลับไม่มีรูปเลย ?
มัน มัน หายไปไหน ? ...
" อึก ฮือ .. ร รูปหล่ะ รูปหายไปไหน รูป อึก ฮื ออ รูป รูปปปปป"
ดงแฮ ได้แต่นั่ งร้องไห้อยู่ตรง นั้น รูปของเขาและคิบอม .....
คิบอมหายไป รูปยังจะมาหายอีก หรอ ?
นี่เทวดาเล่นอะไร อยู่ ?
"ใช่สิ วันนี้ เป็นวันสอบด้วยสิ ... เห้ยนี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย ?"
ดงแฮลืมไปว่าวันนี้เป็นวันสอบ ....
ตายแล้ววววว จะไปทันไหมเนี่ย ????
เค้าตัดสินใจวิ่งมา รร อย่างเร็วพลันทันที
รูปคิบอม เดี๋ยวกลับมาหาก็ได้ .. อย่าหายไปไหนเลยนะ ชั้นต้องสอบแล้วว ย๊า !!!!!!!
ตื๊ดดด ตือ ตึ งงง (เสียงอ๊อด รร --* )
"นักเรียนทุกคนวันนี้เป็นวันสอบ แล้ว ขอให้ทุกคนตั้งใจสอบ .... แล้วคนที่มาสาย อย่าหวังว่าจะได้สอบพร้อมเพื่อนเลย "
เสียงอาจารย์ใหญ่ของ รร ประกาศหน้าเสาธง รร..
"ตายแล้วๆๆๆๆ ไม่ทันแน่เลย อ๊ากกกกกกก ไม่ทันจริงด้วย เฮ้อ ... "
ดงแฮที่กำลังวิ่งมา หยุดหน้ารั้ว ร.ร. นี่เค้ามาไม่ทัน สอบหรอเนี่ย ตายแล้วขืนเข้าไป อาจารย์จับตีตายเลย
ทำไงดีเนี่ย เข้าก็ไม่ได้ด้วย ......
ตายๆๆๆๆๆๆ
คิบอมถ้านายยังอยู่ ชั้นคงมา รร เช้ากว่า นี้ สินะ ...
"นี่นาย นี่นายๆ "
เสียงชายหนุ่มคนนึงดังขึ้นมา .... เสียงใคร ....
"อ้าว นี่ นายที่ชนชั้นหนิ มีอะไรห๊ะ "
ดงแฮหันไปมอง
"นี่นาย นายมาสายใช่ไหม ? เราก็มาสายเหมือนกัน เราไม่กลาขเปอ่ะ นายกล้าไหม ? เราเป็นเด็กไหม่ด้วย"
ชายหนุ่มคนนั้น ถามดงแฮ ...
ที่แท้ก็เด็กไหม่ นี่เอง .... หรอกให้เข็ดไปเลย ...
"อ๋อ นายอยากเข้าไปไหม ? "
ดงแฮ คิดกลอุบายมากมายในสมอง เค้าจึงต้องการแกล้ง ชายหนุ่มคนนั้น ....
"อยากสิ เดี๋ยวชั้นสอบไม่ทัน แล้วนายไม่สอบหรอ .."
"ชั้นหน่ะหรอ เอ่อ .. อ้อ ๆ ชั้นสอบไปแล้วหน่ะๆ เอ่อ ... นายฟังชั้นนะ นายเดินไปตรงรั้ว ร.ร. แล้วตะโกน ให้อาจารย์ใหญ่มาเปิดให้"
ดงแฮ ต้องการที่จะแกล้ง ชายหนุ่มคนนั้นจึง พูดไปแบบนั้น
"จริงหรอ อืม ... ขอบคุณมากๆ นะ เออนี่ชั้น อึนฮยอกนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ นายหล่ะชื่ออะไร ? "
"ชั้น ... ลีดงแฮ .... รุ่นเดียวกับนานแหละ ไปได้แล้วเดี๋ยวสอบไม่ทันนะๆ "
ดงแฮ เอ่ยพยายามให้อึนฮยอกไปตามแผนของเค้า
"อืม ขอบคุณมากๆนะ ดงแฮ ชั้นไปสอบก่อนนะ บ๊ายบาย ๆ "
อึนฮยอก ยิ้มให้แล้วเดินไปหา อาจารย์ใหย่ที่หน้า รั้ว ร.ร
ช่วยไม่ได้ นายอยากทำรูปชั้นหายเอง นายต้องเจอแบบนี้ .. มันน้อยไปด้วยซ้ำ ....
ทางด้านอึนฮยอก ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เดินตรงไปที่รั้ว ร.ร. ทันที
"อาจารย์ใหญ่ฮ่ะ ... ผมจะเข้าไปสอบเปิดด้วยฮ่ะ "
อึนฮยอกตะโกน หน้า ร.ร. สายตาของอาจารณ์ที่ขึ้นชื่อว่าดุที่สุดหันมามอง สายตาพิฆาต !!!.
"นายกล้ามากนะ .."
อาจารยย์ใหญ่เอ่ยขึ้นมาแล้วเดินมาหาอึนฮยอกทันที
"เอ่อ .. อาจารย์ว่าอะไรนะห๊ะ เอ่อ ผมขอเข้าไปสอบนะครับ เปิดให้ผมทีสิห๊ะ ผมรีบจริงนะ "
"ตั้งแต่ชั้นสอนมาไม่เคยมีใคร สั่งชั้นเลยนะ นายเป็นคนแกรจริงๆ นะ ... นายกล้ามาก !!"
อาจารย์ เน้นเสียงขึ้นมาจนหน้ากลัว
"เอ่อ .. อาจารย์ไม่สบายรึเปล่าฮ่ะ คือผมจะเข้าไปสอบเปิดทีสิฮ่ะ "
อึนฮยอกยังคงอ้อนวอนอยู่ตรงนั้น
อาจารย์ ตัดสินใจเปิดประตู้รั้ว แล้วอึนฮยอกก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเร่งรีบเค้ากำลังวิ่งไปสอบแต่แล้ว ...
"เดี๋ ยว สิ "
"เอ๊ะ .."
อึนฮยอกยังไม่ได้วิ่ง อาจารย์ใหญ่ก็จับไหล่เขาให้หันไปหา
"อาจารย์มีอะไรรึเปล่าฮ่ะ ?"
"นายรู้ไหมว่าชั้นหน่ะ เป็นคนยังไง ?"
"ก็เป็นอาจารย์ใหญ่ยังไงหล่ะฮ่ะ "
อึนฮยอกยังคงไม่รู้ชตากรรมชีวิตตัวเอง --*
"ไปวิ่งรอบสนาม 30 รอบ แล้วไปยืนกลางสนามทั้งวัน ไปสิ๊ !"
อาจารย์ใหญ่ชี้ไปทางสนามหญ้าแล้ว ตะโกนสั่งอึนฮยอก
"แต่อาจารย์ฮ่ะ ผมต้องไปสอบนะ อาจารย์ "
"ไปวิ่งเดี๋ยวนี้ ไป๊ !"
"ครับ "
อึนฮยอกปฏิเสธไม่ได้ TT
เวลาผ่านไปครึ่งวัน แดดก็แรง ร้อนก็ร้อน หิวด้วย ....
"อ๊ะ นี่ สงสาร .."
ดงแฮเดินมาหาอึนฮยอกและยิ่นถุงอาหาร น้ำให้อึนฮยอก ....
"นะ นาย นี่เอง ... ดงแฮ นี่ ขอบคุณมากๆนะ "
อึนฮยอกไม่แม้แต่จะ โกรธดงแฮแต่กลับขอบคุณ นี่มันอะไรกันเนี่ย ?
ดงแฮเปิดกล่องอาหารดงแฮ ข้างในมี กิมจิและ ข้าวปั้น ..
อึนฮยอกไม่กินแตงกวา จึง เขี่ยมันออกแล้วเอากิมจิมาทาบนข้างปั้น ...
"เอ๋ ..."
ดงแฮสงสัยกับการกระทำของอึนฮยอก ..
"ทำไม หรอ ง่ำๆ"
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกๆๆ "
ดงแฮ ปัดๆไป ..... ทำไมนะ .... นายกินเหมือนคิบอมกินเลย .....
"นี่ดงแฮ นายไปที่ใต้ต้นไม้ก่อนเถอะแดดมันร้อน .."
อึนฮยอกบอกดงแฮด้วยความเเป็นห่วงแต่ตัวเองกลับต้องยืนตากแดดเพราะดงแฮ
"แล้วนายไม่ไปเองหล่ะ"
ดงแฮถามอึนฮยอก .... อย่าตอบอะไรให้ชั้นซึ้งนะอึนฮยอก
"ก็ชั้นโดนอาจารย์สั่งคนเดียว แต่นายไม่โดน นายก็ไปพักเถอะเดี๋ยว เป็นลมไป ^^ "
อึนฮยอกพูดแล้วยิ้มให้ดงแฮ ...
ทำไมกันนะ ดงแฮทำกับอึนฮยอกขนาดนี้แต่อึนฮยอกกับไม่โกรธดงแฮ เยแม้แต่นิดเดียว กับเป็นห่วงด้วยซ้ำ ..
"เอ่อ .... ชั้นว่าเราไปกันเถอะ .. อาจารย์ไม่รู้เรื่องหรอก"
ดงแฮเอ่ยชวนอึนฮยอก
"ไม่ได้หรอก นายเมื่อยเบื่อก็ไปสิ ชั้นกลัวอาจารย์จะว่าเอาหน่ะ "
"มานี่มา .."
ดงแฮลากอึนฮยอกออกจากสนามแล้วพาเดินไป นอก ร.ร
------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ไม่เข้มข้นมากนะค่ะ
แต่รับรองเรื่งอนี้เข้มข้นจริงๆนะค่ะ
จี้ลองไห้เพื่อนอ่านมาแล้วเพื่อนบอกว่าตอนกลางๆเรื่อง - จบเรื่อง มันส์มาก มันแบบว่า ......
555555555555555555555555555
ความคิดเห็น