ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นี่หรือ...นัดบอด
เฮ้อ!!! เหนื่อยชะมัดเลย วันนี้ไอ้แพกะไอ้แอนพาฉันเที่ยวซะรอบเมืองเลย แต่ก็ดีได้พักสมองบ้าง เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องหูชาแน่เลยเล่นหนีมาตั้งแต่คาบแรกเลยนี่นา แต่พอคิดถึงเรื่องที่อยู่ในร้านไอติมที่ไรก็รู้สึกแปลกทุกที แต่มันน่าสงสัยนะว่าสายตาคู่นั้นคือใคร แล้วทำไมมันถึงดูมีอำนาจขนาดนี้กับฉันด้วย อืม...ช่างมันเถอะ!!!
" มิกิ..มิกิ โทรศัพท์ลูก"
" ค่า~แม่"
ตึก ตึก โอ๊ย!!!
" เป็นอะไรเนี้ยลูก"
" ถามได้แม่ ตกบันไดน่ะสิ โอ๊ยเจ็บอ่ะ'
" วันหลังก็อย่ารีบนักสิ โทรศัพท์มันไม่หนีไปไหนหรอก"
แล้วฉันก็ลากขาอันเจ็บและแสนหนักมารับโทรศัพท์
" ....โหล"
" เฮ้ย!!! เพื่อนสุดที่ Love โทรมาพูดงี้ได้ไงวะ"
." เออ แกมีอะไรก็ว่ามา"
ื " คืองี้อ่ะ วันเสาร์เราจะไปนัดบอดกัน แต่คนมันขาดเลยชวนแกไปด้วย"
" เฮ้ย!! แกหยุดพูดเลยนะ แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ และอีกอย่างเดี๋ยวน้องมุกเค้าจะโกรธด้วยอ่ะ"
" โธ่เอ๊ยแค่แฟนแกฉันจัดการได้น่ะ ตกลงแกไปแล้วนะ ขอบใจเพื่อน"
ติ๊ด! ตู๊ด ตู๊ด...
" ฮัลโหล ฮัลโหล.. เฮ้ย!แกทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะเว้ย ไอ้แอน ไอ้แอนโธ่เว้ย!!!"
+ ห้องเรียนมิกิ +
" เฮ้ยไอ้มิ หน้าแกไปโดนอะไรมาว่ะ ตาดำซะขนาดนี้'
' โธ่! แพ มิกิน่ะเค้าเลือกชุดที่จะใส่ไปงานวันเสาร์ทั้งคืนเลย"
" หุบปากไปเลยไอ้แอน ก่อนที่บาทาฉันจะช่วยหุบปากแกเอง"
" โธ่ โธ่.. อย่างอนไปเลยเดี๋ยวเราพาไปซื้อเสื้อนะ"
" หา!!!!แกพูดว่าอะไรนะ ไอ้แอนตายซะเถอะ!!!"
แล้วฉันก็วิ่งจับไอ้แอนซะรอบห้องเลย โธ่เอ๊ย กะอีแค่ิ่งไล่จับไอ้แอนไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่เหนื่อยนี่สิ ก็ไอ้บ้าแอนเล่นตะโกนรอบห้องว่า ฉันจะไปนัดบอดน่ะสิ หึ ถ้าวันนี้ฉันจัดการแกไม่ได้ไม่ต้องมาเรียกฉันว่า เจ้าแม่มิกิ
"หยุดนะ! หยุด ...แฮ่ก แฮ่ก"
" ใครจะหยุดให้โง่ 555"
" เฮ้อ!2 คนนี้เมื่อไหร่จะโตกันซะทีนะ เล่นเป็นเด็กๆไปได้ เอ่อ...แต่ว่าไอ้มิมันจะไปวันเสาร์จริงๆหรอเนี้ย"
+พักกลางวัน+
" นี่...มิกิตกลงแกมีชุดไปรึยังอ่ะ"
" ......."หึ
" เฮ้ย!แกยังไม่หายโกรธไอ้แอนมันอีกหรอว่ะ"
" โธ่...มิกิของแอน แอนขอโทษน้าาา"
" o.k.ฉันจะหายโกรธแก ถ้าแกยกเลิกนัดบอดนั่นซะ"
" เอางี้ เดี๋ยวฉันจะพาแกไปเลี้ยงไอติม โอป่ะ"
" ตกลง"ฉันตอบโดยไม่ต้องคิด
" แต่มีข้อแม้ว่า...แกต้องไปนัดบอดกับพวกเรา"
" แต่..."
" ไม่มีแต่ทั้งนั้น หรือว่าแกจะไ่ม่อาไอติม"
" ก็ได้"
" เฮ้ย...พวกแกเข้าใจใช่ปะ ว่าฉันไม่ได้เห็นแกกินอ่ะ ที่ทำไปเพราะช่วยเพื่อน พวกแกสะกดเป็นไช่มั้ยคำว่า น้ำ-ใจ น่ะ"
ท่านผู้อ่านเห็นแล้วใช่มั้ย ว่าฉันโดนแกล้งขนาดไหน ขนาดกัดกันเอง แล้วยังมาไล่กัดฉันอีก
" พี่มิกิ อาจารย์ปลาให้มาพบที่ห้องพักครูน่ะค่ะ"
" น่ะ...น้องมุก"เกิดอาการติดอ่างซะงั้น
" พี่มิกิอย่าลืมไปหาอาจารย์ปลานะค่ะ มุกไปนะ"
" ไอ้มิ แกไม่รีบไปว่ะ"
" รู้แล้วน่าแพ สงสัยหูชาแน่เลย"
แล้วฉันก็นั่งฟังเทศน์อยู่นาน และก็เป็นไปตามคาดหมายฉันเนี้ยหูชาเลย และยังโดนจารย์ปลาหมึกให้ไปทำความสะอาดโรงยิมตั้ง 1 อาทิตย์
+ วันเสาร์ +
้้ีีี " มิกิ มิกิ เพื่อนมาหาน่ะลูก"
" ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ เดี๋ยวพวกหนูขึ้นไปตามเอง"
" ดีจ๊ะ"
------------------------------------------------------------
แอ๊ด~
" โอ้โห~ทำไมห้องไอ้มิมีแต่สีชมพูอ่ะ"
" นี่ล่ะไอ้พวกปากไม่ตรงกับใจ"
เอ๊ะ!ฉันได้ยินเสียงอะไรอยู่ข้างหูอ่ะ เสียงมันคุ้นจัง หรือว่าจาเป็น
" นี่...พวกแกมาทำอะไรในห้องฉัน"
" แหม...แ่ม่แกก็ให้มาปลุกแกไง ถามหน่อยดิ ทำไมห้องถึงเป็นสีชมพูแบบนี้อ่ะ"
" โธ่...พวกแกคิดหรอว่าฉันจะเลือกสีชมพู สีเนี้ยแม่ฉันเลือกต่างหาก" พอพูดจบ ฉันก็กำลังจะหลับต่อ แล้วก็ถูก...ดึง
" ตื่นก่อนไอ้มิ วันนี้แกสัญญาว่าจะไปไหน"
" เท่าที่ฉันสมองอันฉลาดคิด...ก็ไม่มีนี่"
" ไอติมไงเพื่อน"
" ไอติมหรอ ไอติม!!!"
หา!ไอติม แล้วฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัว ไอติมจ้า รอก่อนน้า~ และแล้วฉันก็แต่งตัวเสร็จด้วยชุดตัวเก่ง กางเกงยีนส์ขายาว เสื้อยืด และที่ขาดไม่ได้ หมวกไง
" นี่...ไอ้มิแกจะไปรบที่ไหนว่ะ"
" อย่า...อย่าพูดแบบนั้นนี่สวยที่สุดแล้ว"
" เออน่า...ไอ้แพแกก็รู้ว่ามันเป็นงัย"
+ คาราโอเกะ +
" ขอโทษนะที่พวกเรามาช้า"
" ไม่หรอก...พวกเราเพิ่งมาเอง เราชื่อมินเป็นแฟนของแอน ส่วน 2 คนนี้ชื่อ บอลกะเบส"
" นี่เพื่อนเรา ชื่อแพกะมิกิ"
" หวัดดี/Hi"
เฮ้อ...น่าเบื่อจังอ่ะ รู้งี้ไปหาน้องมุกที่บ้านดีกว่า แต่ฉันไม่น่าไปสัญญาบ้าๆเลย เพราะไอติมนั่น...
" ไอ้มิ...ไอ้มิ มานี่เร็ว"
" อะ...อืม"
แล้วพวกเราก็คุยกันอย่างสนุก(ยกเว้นฉัน)ก็มันเซ็งอ่ะ ฉันว่าหนีไปบ้านน้องมุกตอนนี้ก็ทันน้า ไม่องไม่เอามันแล้วไอติมน่ะ และแล้วก็ถึงเวลา...
" เอ่อ...ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
" งั้นให้เราไปส่งนะ"
" ไม่!...ไม่เป็นไร" โธ่ถึงนายจะหน้าตาดีขนาดไหนนะนายเบส ฉันก็ไม่สนหรอกเฟ้ย และขณะที่ฉันกำลังเดินไปเปิดประตู...
" โอ๊ย!!!ใครเปิดประตูมาโดนหน้าว่ะ"
และขณะที่กำลังหันหน้าไปว่า ก็ได้รู้ว่าเป็น....
" มิกิ..มิกิ โทรศัพท์ลูก"
" ค่า~แม่"
ตึก ตึก โอ๊ย!!!
" เป็นอะไรเนี้ยลูก"
" ถามได้แม่ ตกบันไดน่ะสิ โอ๊ยเจ็บอ่ะ'
" วันหลังก็อย่ารีบนักสิ โทรศัพท์มันไม่หนีไปไหนหรอก"
แล้วฉันก็ลากขาอันเจ็บและแสนหนักมารับโทรศัพท์
" ....โหล"
" เฮ้ย!!! เพื่อนสุดที่ Love โทรมาพูดงี้ได้ไงวะ"
." เออ แกมีอะไรก็ว่ามา"
ื " คืองี้อ่ะ วันเสาร์เราจะไปนัดบอดกัน แต่คนมันขาดเลยชวนแกไปด้วย"
" เฮ้ย!! แกหยุดพูดเลยนะ แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ และอีกอย่างเดี๋ยวน้องมุกเค้าจะโกรธด้วยอ่ะ"
" โธ่เอ๊ยแค่แฟนแกฉันจัดการได้น่ะ ตกลงแกไปแล้วนะ ขอบใจเพื่อน"
ติ๊ด! ตู๊ด ตู๊ด...
" ฮัลโหล ฮัลโหล.. เฮ้ย!แกทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะเว้ย ไอ้แอน ไอ้แอนโธ่เว้ย!!!"
+ ห้องเรียนมิกิ +
" เฮ้ยไอ้มิ หน้าแกไปโดนอะไรมาว่ะ ตาดำซะขนาดนี้'
' โธ่! แพ มิกิน่ะเค้าเลือกชุดที่จะใส่ไปงานวันเสาร์ทั้งคืนเลย"
" หุบปากไปเลยไอ้แอน ก่อนที่บาทาฉันจะช่วยหุบปากแกเอง"
" โธ่ โธ่.. อย่างอนไปเลยเดี๋ยวเราพาไปซื้อเสื้อนะ"
" หา!!!!แกพูดว่าอะไรนะ ไอ้แอนตายซะเถอะ!!!"
แล้วฉันก็วิ่งจับไอ้แอนซะรอบห้องเลย โธ่เอ๊ย กะอีแค่ิ่งไล่จับไอ้แอนไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่เหนื่อยนี่สิ ก็ไอ้บ้าแอนเล่นตะโกนรอบห้องว่า ฉันจะไปนัดบอดน่ะสิ หึ ถ้าวันนี้ฉันจัดการแกไม่ได้ไม่ต้องมาเรียกฉันว่า เจ้าแม่มิกิ
"หยุดนะ! หยุด ...แฮ่ก แฮ่ก"
" ใครจะหยุดให้โง่ 555"
" เฮ้อ!2 คนนี้เมื่อไหร่จะโตกันซะทีนะ เล่นเป็นเด็กๆไปได้ เอ่อ...แต่ว่าไอ้มิมันจะไปวันเสาร์จริงๆหรอเนี้ย"
+พักกลางวัน+
" นี่...มิกิตกลงแกมีชุดไปรึยังอ่ะ"
" ......."หึ
" เฮ้ย!แกยังไม่หายโกรธไอ้แอนมันอีกหรอว่ะ"
" โธ่...มิกิของแอน แอนขอโทษน้าาา"
" o.k.ฉันจะหายโกรธแก ถ้าแกยกเลิกนัดบอดนั่นซะ"
" เอางี้ เดี๋ยวฉันจะพาแกไปเลี้ยงไอติม โอป่ะ"
" ตกลง"ฉันตอบโดยไม่ต้องคิด
" แต่มีข้อแม้ว่า...แกต้องไปนัดบอดกับพวกเรา"
" แต่..."
" ไม่มีแต่ทั้งนั้น หรือว่าแกจะไ่ม่อาไอติม"
" ก็ได้"
" เฮ้ย...พวกแกเข้าใจใช่ปะ ว่าฉันไม่ได้เห็นแกกินอ่ะ ที่ทำไปเพราะช่วยเพื่อน พวกแกสะกดเป็นไช่มั้ยคำว่า น้ำ-ใจ น่ะ"
ท่านผู้อ่านเห็นแล้วใช่มั้ย ว่าฉันโดนแกล้งขนาดไหน ขนาดกัดกันเอง แล้วยังมาไล่กัดฉันอีก
" พี่มิกิ อาจารย์ปลาให้มาพบที่ห้องพักครูน่ะค่ะ"
" น่ะ...น้องมุก"เกิดอาการติดอ่างซะงั้น
" พี่มิกิอย่าลืมไปหาอาจารย์ปลานะค่ะ มุกไปนะ"
" ไอ้มิ แกไม่รีบไปว่ะ"
" รู้แล้วน่าแพ สงสัยหูชาแน่เลย"
แล้วฉันก็นั่งฟังเทศน์อยู่นาน และก็เป็นไปตามคาดหมายฉันเนี้ยหูชาเลย และยังโดนจารย์ปลาหมึกให้ไปทำความสะอาดโรงยิมตั้ง 1 อาทิตย์
+ วันเสาร์ +
้้ีีี " มิกิ มิกิ เพื่อนมาหาน่ะลูก"
" ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ เดี๋ยวพวกหนูขึ้นไปตามเอง"
" ดีจ๊ะ"
------------------------------------------------------------
แอ๊ด~
" โอ้โห~ทำไมห้องไอ้มิมีแต่สีชมพูอ่ะ"
" นี่ล่ะไอ้พวกปากไม่ตรงกับใจ"
เอ๊ะ!ฉันได้ยินเสียงอะไรอยู่ข้างหูอ่ะ เสียงมันคุ้นจัง หรือว่าจาเป็น
" นี่...พวกแกมาทำอะไรในห้องฉัน"
" แหม...แ่ม่แกก็ให้มาปลุกแกไง ถามหน่อยดิ ทำไมห้องถึงเป็นสีชมพูแบบนี้อ่ะ"
" โธ่...พวกแกคิดหรอว่าฉันจะเลือกสีชมพู สีเนี้ยแม่ฉันเลือกต่างหาก" พอพูดจบ ฉันก็กำลังจะหลับต่อ แล้วก็ถูก...ดึง
" ตื่นก่อนไอ้มิ วันนี้แกสัญญาว่าจะไปไหน"
" เท่าที่ฉันสมองอันฉลาดคิด...ก็ไม่มีนี่"
" ไอติมไงเพื่อน"
" ไอติมหรอ ไอติม!!!"
หา!ไอติม แล้วฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัว ไอติมจ้า รอก่อนน้า~ และแล้วฉันก็แต่งตัวเสร็จด้วยชุดตัวเก่ง กางเกงยีนส์ขายาว เสื้อยืด และที่ขาดไม่ได้ หมวกไง
" นี่...ไอ้มิแกจะไปรบที่ไหนว่ะ"
" อย่า...อย่าพูดแบบนั้นนี่สวยที่สุดแล้ว"
" เออน่า...ไอ้แพแกก็รู้ว่ามันเป็นงัย"
+ คาราโอเกะ +
" ขอโทษนะที่พวกเรามาช้า"
" ไม่หรอก...พวกเราเพิ่งมาเอง เราชื่อมินเป็นแฟนของแอน ส่วน 2 คนนี้ชื่อ บอลกะเบส"
" นี่เพื่อนเรา ชื่อแพกะมิกิ"
" หวัดดี/Hi"
เฮ้อ...น่าเบื่อจังอ่ะ รู้งี้ไปหาน้องมุกที่บ้านดีกว่า แต่ฉันไม่น่าไปสัญญาบ้าๆเลย เพราะไอติมนั่น...
" ไอ้มิ...ไอ้มิ มานี่เร็ว"
" อะ...อืม"
แล้วพวกเราก็คุยกันอย่างสนุก(ยกเว้นฉัน)ก็มันเซ็งอ่ะ ฉันว่าหนีไปบ้านน้องมุกตอนนี้ก็ทันน้า ไม่องไม่เอามันแล้วไอติมน่ะ และแล้วก็ถึงเวลา...
" เอ่อ...ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
" งั้นให้เราไปส่งนะ"
" ไม่!...ไม่เป็นไร" โธ่ถึงนายจะหน้าตาดีขนาดไหนนะนายเบส ฉันก็ไม่สนหรอกเฟ้ย และขณะที่ฉันกำลังเดินไปเปิดประตู...
" โอ๊ย!!!ใครเปิดประตูมาโดนหน้าว่ะ"
และขณะที่กำลังหันหน้าไปว่า ก็ได้รู้ว่าเป็น....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น