love you my guardian อ้อนรักคุณผู้ปกครอง - นิยาย love you my guardian อ้อนรักคุณผู้ปกครอง : Dek-D.com - Writer
×

    love you my guardian อ้อนรักคุณผู้ปกครอง

    โดย lovelyaloha

    เพราะความรักและความหลงเธอ เขาจำเป็นต้องปล่อยเธอไปไกลตัวไกลใจถึง 7 ปี วันนี้ยายหนูของเขากลับมาแล้วมีหรือที่คนอย่างเขาจะรอช้า แผนการณ์ต้อนหนูเข้ากรงจึงถูกเขางัดมาใช้ทุกรูปแบบ ยายหนูจะไปไหนรอดเสียล่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    28,161

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    66

    ผู้เข้าชมรวม


    28.16K

    ความคิดเห็น


    352

    คนติดตาม


    501
    จำนวนตอน : 40 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ก.พ. 62 / 08:33 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


                                                                                             คำโปรย

     "เอ็ดเวิร์ดคือใคร” ถามเธอเสียงเข้ม ใบหน้าคมคายนิ่งไม่สบอารมณ์

    “เพื่อนค่ะ”

    “ฉันรู้ว่าเพื่อน ฉันหมายถึงสนิทกันถึงขั้นไหน”

    “ก็สนิทนะคะ” คำตอบแบบกำปั้นทุบดินของภัคพร ทำเอาภูธเรศหัวเสีย แม้รู้ว่าเธอไม่ตั้งใจจะยียวนกวนประสาทแต่เขากำลังจะระงับอารมณ์ไว้ไม่ได้ ให้ตายเถอะ อายุจะสี่สิบแล้ว ทำอะไรเป็นเด็กไปได้ ชายหนุ่มก่นด่าตัวเอง

    “คุณภูจะถามว่าเอ็ดเวิร์ดเป็นเพื่อนหรือแฟนของหนูใช่หรือเปล่าคะ” หญิงสาวถามอมยิ้ม ทำไมเธอจะไม่รุ้เล่าว่าคุณภูก็หวงเธอ สมัยมัธยมต้นที่ยังเรียนอยู่ที่นี่ ใครมาจีบคุณภูเป็นต้องจัดการทุกคน

    “อืม” เขายอมรับอย่างเสียไม่ได้ ชายหนุ่มมั่นใจว่ายายหนูภัคจะต้องไม่โกหกเขา

    “เพื่อนแท้แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะคุณพ่อขา” หญิงสาวแกล้งเรียกผู้ปกครอง ภูธเรศถึงกับไปไม่ถูก เป็นผู้ปกครองก็ว่าไม่เหมาะแล้ว นี่เธอเห็นเขาเป็นพ่อเลยหรือนี่

    ______________________________________________________________________________________________________

    แล้วหนูภัคคิดว่าฉันกับหนูภัคเป็นอะไรกันล่ะ” เขาเลียบเคียงถามอยากรู้สิ่งที่เธอคิด

    “ไม่รู้ค่ะ ไม่อยากเดา อย่างที่บอกค่ะ อยากได้ความชัดเจน” หญิงสาวเอียงหน้าเพื่อสบตากับชายหนุ่ม เธอเห็นดวงตาที่พราวระยิบระยับของเขาแล้วแทบจะอยากจะถอนคำพูดในทันที

    “ชัดเจนระดับไหนดีล่ะ ระดับนี้ดีไหม” จากที่ภัคพรนั่งทับอยู่บนตักแกร่งของภูธเรศอยู่นั้น ชายหนุ่มยกตัวเธอขึ้นแล้วหมุนเธอให้ใบหน้าหันเข้าหาเขา กลายเป็นว่าตอนนี้สาวน้อยกำลังนั่งคร่อมตักของเขาแทน ภัคพรร้องทันทีด้วยความตกใจกับท่านั่งอันแสนหมิ่นเหม่ของตน ส่วนภูธเรศรู้สึกขอบคุณที่ชุดยูนิฟอร์มเป็นกางเกงที่สุดแสนจะอำนวยความสะดวกให้กับเขา

    “คุณภู ปล่อยหนูนะ หนูจะลง ทำอะไรน่าเกลียด” หญิงสาวแก้มแดงเหมือนลูกตำลึงสุก พยายามขยับกายเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมและท่านั่งที่ไม่เหมาะสม

    “อยู่นิ่งๆ ขยับมากๆ มันไม่เป็นผลดีกับเธอนะหนูภัค” เสียงขู่ของเขาทำให้หญิงสาวต้องหยุดนิ่งโดยอัตโนมัติ เธอไม่ได้ไร้เดียงสาจนถึงขนาดไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร เธอเม้มปากแน่นอย่างขัดใจ เธอกำลังถือแต้มอยู่เหนือเขาแท้ๆ ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเธอต้องยอมเขาอีกตามเคย


    *** เรื่องนี้มีฉาก NC นะค้า ใครไม่โอเคกดข้ามได้เลยน้าา ***

    *** นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น หาสาระอะไรไม่ได้ นอกจากความฟินขั้นสุดดด อิอิ***

    *** อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์ ติชม ให้กำลังใจกันด้วยนะคะ จะได้มีแรงปั่นต่อมาให้ได้ฟินกันอย่างต่อเนื่องเน้อออ***


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น