ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันแรกแห่งการเรียน
เห้อ ในที่สุดก็มาถึงวันเริ่มเปิดเรียนจนได้ เมื่อคืนดึกไปหน่อยน่ะค่ะ ทำเอาเราตื่นสายเลย
\"นี่ นิกะ ลูกน่าจะลงมาได้เเล้วน่ะ นี่มันจ่ะ 6 โมงครึ่งแล้วน่ะลูก\" แม่ ปลุก ฉัน ให้ลุกขึ้น ในตอนเช้า
\"ค่ะ แม่ จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ\"
\" อ้าว สวัสดี นิกะ \" เห้อ นึกว่าใคร คานาตะ นี่เอง
\" อ้าว ดีจ๊ะคานาตะ ไปโรงเรียนกันดีกว่า \" ชั้นพูด ตอนนี้ชั้นอยากจะไปเจอเพื่อนเร็วๆ
\"นี่ลูก ยังไม่ได้กินข้าวเช้ากันเลย จะไปโรงเรียนกันแล้วเหรอไง ห๊ะ\" เห้อ แม่ชั้นเอ็ด จนได้
\" ค่ะแม่ ไปคานาตะ ไปกินข้าวกันเถอะ\" ฉันพูดกับคานาตะ
\"อืม\"เค้าตอบชั้นกลับมา แค่เนี่ย แค่คำว่า อืม ช่างเป็นผู้ชายที่ไร้ความรู้สึกจริงๆน่ะเนี่ย ตั้งแต่ที่ชั้นเจอนาย
\"เส็ดเเล้ว ไปก่อนน่ะค่ะ ไปกันเถอะ คานาตะ \" ชั้นอยากไปโรงเรียนเต็มทนแล้ว
---*---- บนรถคันหรูของชั้น---*----
\"นี่ เดี๋ยวเราไปเจอกับพวกนั้นที่ไหนน่ะ \" ชั้นถาม
\"ที่บอร์ดไง ลืมแล้วเหรอ ยัยซื่อ บื่อ\" เค้าทักชั้นอย่างนี้ เป็นประจำ เห้อ เมื่อไรจะเปลี่ยนว้า
\"นี่ นาย อย่าเรียกชั้นว่ายัย ซื่อบื่อ จะได้ไหม\" ชั้นชักจะโกรธ
\"ก็ได้ แต่..จนกว่าเทอจะหายซื่อบื่อน่ะ 555+\" เค้าบอกชั้น - -\" นายน่ะนาย.
-*-*-*-*-*-*-*- 15 นาที ผ่านไป เราก้อมาถึงโรงเรียน -*-*-*-*-*-*-*-*-
\" ไปดูเร็ว จะได้เข้าห้อง \" เขาพูดพลางจับมือชั้นแล้วจูงไปที่บอร์ด
เห้อ ชั้นก็ไม่พูดไรน่ะ มันลืมตัวหนิ่ ช่วยไม่ได้จิงๆ
\"เอ่อ..นายจะปล่อยมือชั้นได้ยัง - ///- \" ชั้นก็อายคนอื่นเป็นเหมือนกันน่ะโว้ย
\"เอ่อ โทดที ชั้นลืมตัว - // -\" เหอะๆ คนอย่างนายลืมตัวเป็นด้วยหรือไง
\" เย้ๆๆๆ....\"^o^ นายคานาตะดีใจเหมือนถูกลอตเตอรี่เลย
\"เป็นไรของนายน่ะ นายงั่ง\" ชั้นเริ่มด่าคืนเมื่อเช้าที่ด่าชั้นไว้
\"โธ่ ยัยงั่ง ก็เราได้อยู่ห้องเดียวกันน่ะซิ ทั้ง 6 คนเลย ดูสิ\"
\"เออว่ะ จิงด้วย นั่นไง พวกนั้นมากันแล้ว\" แล้วชั้นก็ชี้ไปยังเพื่อนๆของชั้น
\" นี่พวกเทอดีใจไรกันมากมาย กอีแค่ได้อยู่ห้องเดียวกันเนี่ย \" มากิ เพื่อนสาวของชั้นพูด
\"นี่ เทออย่าไปว่าคนอื่นเลย ทีเทอยิ่งกว่าพวกนี้อีก\" ทาเคชิ เพื่อนนายคานาตะพูด พร้อมกับหัวเราะ
\" เออน่า ขึ้นห้องกันดีกว่าน่ะ เดี๋ยวสายหรอก \" มากิพูด
\"นี่เทอเป็นโรคอะไรเนี่ย เหลืออีกตั้ง ครึ่งชั่วโมง \" ทาเคชิพูด
\"จะรีบขึ้นไปจองโต๊ะน่ะสิ นั่งหน้า ไม่ดี หลังไม่ดี ตรงกลางริมหน้าต่างเนี่ยแหละ ทำเลทอง +.+ \" มากิพูด
\"จ้า แม่คุณเรื่องมาก ขึ้นก็ขึ้น \" ทาเคชิพูด แล้วพวกเราทั้ง 6 ก็เดินไปขึ้นห้องเรียนกัน ...
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-To Be CoNTiNue -*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ติชมกันบ้างน่ะค่ะ ผู้เขียนจาได้ปรับรุง เจอกานตอนหน้าน่ะค่ะ
\"นี่ นิกะ ลูกน่าจะลงมาได้เเล้วน่ะ นี่มันจ่ะ 6 โมงครึ่งแล้วน่ะลูก\" แม่ ปลุก ฉัน ให้ลุกขึ้น ในตอนเช้า
\"ค่ะ แม่ จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ\"
\" อ้าว สวัสดี นิกะ \" เห้อ นึกว่าใคร คานาตะ นี่เอง
\" อ้าว ดีจ๊ะคานาตะ ไปโรงเรียนกันดีกว่า \" ชั้นพูด ตอนนี้ชั้นอยากจะไปเจอเพื่อนเร็วๆ
\"นี่ลูก ยังไม่ได้กินข้าวเช้ากันเลย จะไปโรงเรียนกันแล้วเหรอไง ห๊ะ\" เห้อ แม่ชั้นเอ็ด จนได้
\" ค่ะแม่ ไปคานาตะ ไปกินข้าวกันเถอะ\" ฉันพูดกับคานาตะ
\"อืม\"เค้าตอบชั้นกลับมา แค่เนี่ย แค่คำว่า อืม ช่างเป็นผู้ชายที่ไร้ความรู้สึกจริงๆน่ะเนี่ย ตั้งแต่ที่ชั้นเจอนาย
\"เส็ดเเล้ว ไปก่อนน่ะค่ะ ไปกันเถอะ คานาตะ \" ชั้นอยากไปโรงเรียนเต็มทนแล้ว
---*---- บนรถคันหรูของชั้น---*----
\"นี่ เดี๋ยวเราไปเจอกับพวกนั้นที่ไหนน่ะ \" ชั้นถาม
\"ที่บอร์ดไง ลืมแล้วเหรอ ยัยซื่อ บื่อ\" เค้าทักชั้นอย่างนี้ เป็นประจำ เห้อ เมื่อไรจะเปลี่ยนว้า
\"นี่ นาย อย่าเรียกชั้นว่ายัย ซื่อบื่อ จะได้ไหม\" ชั้นชักจะโกรธ
\"ก็ได้ แต่..จนกว่าเทอจะหายซื่อบื่อน่ะ 555+\" เค้าบอกชั้น - -\" นายน่ะนาย.
-*-*-*-*-*-*-*- 15 นาที ผ่านไป เราก้อมาถึงโรงเรียน -*-*-*-*-*-*-*-*-
\" ไปดูเร็ว จะได้เข้าห้อง \" เขาพูดพลางจับมือชั้นแล้วจูงไปที่บอร์ด
เห้อ ชั้นก็ไม่พูดไรน่ะ มันลืมตัวหนิ่ ช่วยไม่ได้จิงๆ
\"เอ่อ..นายจะปล่อยมือชั้นได้ยัง - ///- \" ชั้นก็อายคนอื่นเป็นเหมือนกันน่ะโว้ย
\"เอ่อ โทดที ชั้นลืมตัว - // -\" เหอะๆ คนอย่างนายลืมตัวเป็นด้วยหรือไง
\" เย้ๆๆๆ....\"^o^ นายคานาตะดีใจเหมือนถูกลอตเตอรี่เลย
\"เป็นไรของนายน่ะ นายงั่ง\" ชั้นเริ่มด่าคืนเมื่อเช้าที่ด่าชั้นไว้
\"โธ่ ยัยงั่ง ก็เราได้อยู่ห้องเดียวกันน่ะซิ ทั้ง 6 คนเลย ดูสิ\"
\"เออว่ะ จิงด้วย นั่นไง พวกนั้นมากันแล้ว\" แล้วชั้นก็ชี้ไปยังเพื่อนๆของชั้น
\" นี่พวกเทอดีใจไรกันมากมาย กอีแค่ได้อยู่ห้องเดียวกันเนี่ย \" มากิ เพื่อนสาวของชั้นพูด
\"นี่ เทออย่าไปว่าคนอื่นเลย ทีเทอยิ่งกว่าพวกนี้อีก\" ทาเคชิ เพื่อนนายคานาตะพูด พร้อมกับหัวเราะ
\" เออน่า ขึ้นห้องกันดีกว่าน่ะ เดี๋ยวสายหรอก \" มากิพูด
\"นี่เทอเป็นโรคอะไรเนี่ย เหลืออีกตั้ง ครึ่งชั่วโมง \" ทาเคชิพูด
\"จะรีบขึ้นไปจองโต๊ะน่ะสิ นั่งหน้า ไม่ดี หลังไม่ดี ตรงกลางริมหน้าต่างเนี่ยแหละ ทำเลทอง +.+ \" มากิพูด
\"จ้า แม่คุณเรื่องมาก ขึ้นก็ขึ้น \" ทาเคชิพูด แล้วพวกเราทั้ง 6 ก็เดินไปขึ้นห้องเรียนกัน ...
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-To Be CoNTiNue -*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ติชมกันบ้างน่ะค่ะ ผู้เขียนจาได้ปรับรุง เจอกานตอนหน้าน่ะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น