วุ่นรักป่วนเมือง ทอมแวมไพร์ vs ดี้ผีดิบ [LoVe SCarY]

ลำดับตอนที่ #2 : วันแรกก็ซวย

พวกผู้ชายเนี่ยพากันอิจฉาฉันไปทั่ว ฉันยังเคยโดนจดหมายขู่เลยว่าให้เลิกยุ่งกะไอเบล ไม่งั้นจะเจอดี ฮะๆ แต่ฉันไม่กลัวหรอก ไอพวกงี่เง่าสมองกลวงเอ๊ย ฉันเป็นแชมป์เทควันโดนะเฟ่ย



\"พี่แจนคะ พี่แจน หนูชอบพี่แจนค่ะ\" เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กม.ต้น



ฉันไม่แปลกใจเลยล่ะ มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วล่ะ ทุกๆวันจะมีเด็กสาวมาสารภาพรักกับสาวห้าวอย่างฉัน ฉันล่ะเซ็งกับชีวิตจิงๆเลย - -



\"ยัยเด็กบ้า ไปให้พ้นเลยนะ - - ^^ แจนไปกันเถอะ\"



อันนี้ก็ไม่แปลกหรอก ยัยเบลนี่ก็หวงฉันเป็นบ้าเลย เวลามีใครมาบอกว่าชอบฉัน ยัยนี่ก็จะด่า มองตาค้อนๆใส่ฉัน แล้วก็ลากหนีไปทางอื่น



\"โอ๊ย เบลเบาๆหน่อยสิ ฉันเจ็บนะ\"



\"แจนอ่ะ ทำไมมีแต่คนมาชอบแจนนักล่ะ รู้มั๊ยเบลหึงนะ\"



\"ช่วยไม่ได้นิ คนมันน่าตาดีก็งี้แหละ\"



\"แจน นี่เบลจริงจังนะ มาพูดเป็นเล่นอยู่ได้\"



\"ใครบอกว่าเราไม่จริงจัง เราก็จริงจังนะ\"



\"เออแจน เย็นนี้ว่างมั๊ย ไปเที่ยวกัน\"



\"ว่าง\"



ทำไมยัยนี่อารมณ์มันเปลี่ยนเร็วจังฟะ เฮ้อ



ออด~



เสียงออดเข้าเรียนคาบเช้าดังขึ้น



\"แจนไปส่งเบลหน่อยสิ\"



ฉันกับยัยเบลอยู่คนละห้องกันน่ะ แล้วก็เป็นประจำทุกครั้ง ฉันต้องไปส่งยัยนี่ก่อนทุกที ด้วยข้ออ้างที่ว่ายัยเบลเป็นผู้หญิง ฉันล่ะสงสัยจิงๆเลย แล้วฉันไม่ใช่ผู้หญิงหรือไงฟะ เอาเหอะๆ ฉันมันสาวห้าว ฉันมันทอม



\"อืม ไปสิ\"



\"ฮิๆ\"



ยัยเบลเดินควงแขนฉันไปที่ห้องเรียนของเทอ เมื่อถึงห้องยัยเบลก็โบกมือบ๋ายบายแล้ววิ่งเข้าห้องไป



เฮ้อ น่าเบื่ออ่ะ เปิดเทอมแล้วอ่า เซ็งกับชีวิตจิงๆเลย



\"จันทิมา เทอมาสายอีกแล้วนะ\"



เฮ้อ คุณครูหัวไข่ดาว



\"ขอโทดค่ะ อาจารย์\"



\"เทอนี่ ไม่ไหวเลยจิงๆ ถ้าไม่ติดว่าพ่อเทอเป็นผู้อุปถัมภ์โรงเรียนนะ เทอโดนไล่ออกไปนานแล้ว\"



อี๋ อาจารย์เห็นแก่เงิน เฮอะ นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันโดนพ่อบังคับนะ ฉันก็จะลาออกเหมือนกันนั่นแหละ นึกว่าฉันอยากอยู่นักรึไง ไอโรงเรียนนานาชาติเนี่ย มันก็ไม่เห็นจะต่างกับโรงเรียนอื่นๆซักเท่าไหร่เลย



ฉันกระแทกก้นลงบนเก้าอี้เป็นการประชด แต่บังเอิญมีอีหมาตัวไหนก็ไม่รู้ มันเอาเปลือกกล้วยวางไว้บนเก้าอี้ ฉันก็เลย



\"บรื๋อ\" ฉันลื่นตกเก้าอี้ เสียงดังปัง โต๊\"ล้มทับตัวฉัน ส่วนเก้าอี้มันขาหักกระเด็นไปไกลแล้ว



\"โอ๊ย\" เจ็บเป็นบ้าเลย ใครมาแกล้งฟะ ถ้าจับได้นะ จะจับหักคอเลย



\"นี่ ยัยจันทิมาเทอทำอะไรของเทอน่ะ มีเก้าอี้ให้นั่ง ทำไมต้องลงไปนอนบนพื้นฮะ\"



โธ่เอ๊ย อาจารย์นี่ปัญญาอ่อนรึไงนะ เห็นๆอยู่ว่าฉันโดนโต๊ะทับ ขาเก้าอี้ก็หัก คิดไปได้ว่าลงไปนอนที่พื้น



\"ฮะๆ ฮ่าๆ ฮะๆ ฮ่าๆ\" เสียงเพื่อนๆหัวเราะกันยกใหญ่



มันน่าขำนักใช่มั๊ย เพื่อนเดือร้อนแทนที่จะช่วยกลับมาหัวเราะตอกย้ำซะงั้น ไอพวกเพื่อนชั่วเอ๊ย



\"แจน เป็นไรมากมั๊ย ให้เราช่วยนะ\" บีมเป็นคนอาสาเข้ามาช่วย



นี่สิ เค้าถึงเรียกว่าเพื่อนแท้ เข้ามาช่วย ไม่ใช่เอาแต่นั่งหัวเราะ



\"โอ๊ย ก็เจ็บน่ะสิ ถามได้\"



\"ค่อยๆลุกนะ\"



บีมพยุงฉันให้ลุกขึ้นยืนแล้วไปหาเก้าอี้ตัวใหม่มาให้ฉันนั่ง



\"ขอบใจนะ\"



\"ไม่เป็นไร\" แล้วบีมก็เดินไปนั่งที่ของตัวเอง



\"จันทิมา\"



\"คะ\"



\"ตามครูมาที่ฝ่ายปกครองหน่อย\"



\"ค่ะ\"



เฮ้อ น่าเบื่อ ห้องปกครองอีกแล้ว ฉันไม่ได้กลัวหรอกนะ ฉันเซ็งต่างหากล่ะ ฉันมาที่นี่เกือบจะทุกวันเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่เพราะเก็บของได้อะไรหรอก แต่เพราะว่าฉันทำผิดระเบียบต่างหากล่ะ



\"นี่ จันทิมา เมื่อไหร่เทอจะทำตัวให้เป็นเด็กดีเหมือนกับเพื่อนๆคนอื่นๆเค้าบ้างฮะ\"



\"ไม่รู้สิคะ\"



\"นี่จันทิมา เทอกำลังพูดกับครูอยู่นะ สำรวมหน่อยสิ\"



\"ค่ะ\"



โธ่เอ๊ย ครูหัวไข่ดาว นี่พูดมากชะมัดเลย จะหักคะแนน หรือให้ไปขัดส้วมก็บอกมาสิ ฉันไม่อยากฟังครูบ่นนะ



\"อาจารย์จะให้หนูทำอะไรก็ว่ามา\"



\"ไปขัดส้วมทั้งโรงเรียน ให้เสร็จภายในเย็นนี้\"



\"ทั้งโรงเรียนเลยหรอ\"



\"ใช่ เพราะเทอพูดจาก้าวร้าวกับครู\"



\"หึย...ค่ะ...กรอด กรอด - -^^^^^\"



ฉันกัดฟันตอบ ขัดทั้งโรงเรียนเนี่ยนะ ฉันเป็นลูกผู้อุปถัมภ์โรงเรียนนะ ถ้าไม่มีพ่อฉันมันก็ไม่มีโรงเรียนนี้ แล้วนี่อะไรเนี่ย ตอบแทนผู้มีพระคุณโดยการให้ลูกเค้าไปขัดส้วมทั้งโรงเรียนงั้นหรอ โอ๊ย ฉันอยากจะฆ่าอาจารย์จิงๆเลย



ว่าแล้วฉันก็เดินกระทืบเท้าออกไปนอกห้อง แล้วไปหยิบอุปกรณ์ขัดส้วมตรงไปยังห้องน้ำ เพื่อขัดส้วม