คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Special Fic ... Hey man~ ชั้นนี่งายที่รักนาย ^O^ Part2(100%) End
Special Fic ... Hey man~ ชั้นนี่งายที่รักนาย ^O^
Tempo Talk:
ตอนนี้ผมเริ่มไม่เข้าใจตัวเอง...ตอนแรกกะว่าจะแกล้งแดซองเล่นๆ แต่เหมือนกับว่าความรู้สึกผมของมันเริ่มไม่เล่นด้วยซะแล้ว บางทีเหมือนกับว่าผมจะชอบแดซองเข้าจริงๆซะแล้วล่ะฮะ เมื่อเช้านี้ก็เหมือนกัน ... ผมไม่พอใจที่ซึงรีกบแดซองสนิทกันมากเกินไป หรือที่เรียกง่ายๆว่าหึง ขอโทษนะแดซอง สงสัยฉันจะรักนายเข้าแล้วล่ะ...
“นี่เท๊ม” ตอนนี้ผมออกมาข้างนอกกับไอจีฮะ อยู่บ้านแล้วปวดหัวผมเลยอาสาจะมาช่วยมัน ผมเป็นคนดีมั้ยฮะ^^ จริงๆแล้วไม่ใช่หรอกฮะ=__= ผมโดนบังคับฮะ ... ในถานะที่เป็นพี่ใหญ่ของวง เฮ้อ..แก่สุดแล้วมันผิดตรงไหนห๊า-___-^^
“รายยย”ผมตอบกลับไปด้วยเสียงยานคราง ... อยากอยู่บ้านจังT^T .. (นั่นแน่อยากอยู่กะแดอ่ะดิ) คิดถึงใครบางคน
“เป็นไงมั่งผ่านมา2วันแล้ว ทำคะแนนได้ยั๊ง”
“มหาศาลเลยละแม๊น...เออ .. ฉันลืมบอกนาย แดซองยอมแพ้ฉันแล้วล่ะ”
“ห๊า~!!”ไอจีทำตาโตแล้วมองหน้าผมอย่างไม่เชื่อ
“ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น .. ก็เมื่อคืนฉันจะได้กดมันอยู่แล้วล่ะ .. แต่มันบอกฉันมาก่อนว่ายอมแพ้แล้ว แต่ฉันอยากถามอะไรนายอย่างนะจี ... คิดไงเอาแดมาแข่งกะฉันวะ”
“อ่านะ ... ก็ฉันหมั่นไส้ไอแดมันอ่ะเด้ ... เคะแตกซะขนาดนั้นยังทำตัวแมนอีก อีกอย่าง...ฉันว่านาย2คนก็เข้ากันดีนา”
“จริง..?”แหมไอจีตาถึงนะเนี่ย^__^ กร๊ากๆๆ =__=
“เฮ้ๆๆ อย่าคิดว่าฉันจะดูไม่ออก 2วันมานี้สายตาที่นายมองแดซองมันเปลี่ยนไปนะ”ห๊ะ!!-.,- สายตาที่ผมมองแดซองเปลี่ยนไป?? =___= เวลาผมมองใครตาผมก็เป็นงี้ทุกครั้ง ตอนผมมองแดซองมันแตกต่างกันตรงไหนวะ??
“-.,-”
“เอาเถอะ -*- งั้นฉันถามนายตรงๆเลยแล้วกัน ... นายชอบแดซองใช่มะ??” ... แม่งรู้ได้ไงวะ ...
“...เอ่อ ... เปล่าซักหน่อย”ผมตอบโดยไม่สบตาไอจี ... =__=
“โกหกไม่เก่งเลยน้า~นายเนี่ย”
“ใครบอก ... ฉันไม่ได้โกหกซักหน่อย”
“โอเคๆ ไม่โกหกก็ไม่โกหก ไปซื้อของกันเถอะ”
“เออ...-*-” สงสัยต้องไปตรวจสภาพสายตาหน่อยและ -*- จะได้รู้ว่าเวลาผมมองแดซองมีอะไรแปลกไป-*-(นี่แกไม่รู้จริงๆอ่ะ-*-)
..................................................................................................................................................
G – Dragon talk :
เซงฮะ ... เซงคนปากไม่ตรงกับใจ หลังจากที่ผมไปซื้อของกลับมาผมก็คิดแผนอะไรออก ... แกล้งไอเท๊ม! จะมีอะไรที่สนุกกว่านี้มั้ยเนี่ย?? ฮ่าฮ่าฮ่า ผมเดินไปเจอเป้าหมายในห้องนั่งเล่น นั่นก็คือแดซอง คราวนี้เหลือแต่เป้าหมายที่2
“นี่แดซอง~”ผมเรียกแดซองแล้วเข้าไปกอดจากด้านหลัง
“มีอะไรฮะ พี่จียง”แดซองไม่ขัดขืนผมแถมเอนตัวลงมาพิงผมอีก ... แบบนี้แหละน้า ไอเท๊มถึงได้ชอบ
“คิดยังไงกับพี่เท๊มหรอ??”
“เอ่อ .... เค้าเป็นพี่ที่ดีมั้งฮะ...”
“นายคิดงั้นจริงๆอ่ะหรอ..”
“ฮะ..?? ทำไมหรอฮะ” ฮ้าเสร็จฉันแน่ไอเท๊ม กร๊ากๆ
“แต่ฉันคิดว่าพี่เท๊ม ... เค้าน่าจะชอบนายนะ”
“ห๊า~ .. อ เอ่อคงไม่ใช่หรอกฮะ พี่เข้าใจผิดม้าง พี่เค้าจะมาชอบผมได้ไง”
“งั้นหรอ?? ... พิสูจน์มั้ยล่ะ??”
“พิสูจน์? ... พิสูจน์ยังไงฮะ??”
“มาเป็นกิ๊กพี่1อาทิตย์ เป็นไง ^__^”
“ห๊ะ!! เป็นกิ๊กพี่แล้วจะพิสูจน์ยังไงฮะ??-___-^^”
“น่า...เดี๋ยวก็รู้ฮึๆ เอาเป็นว่าตกลงแล้วกันนะ พี่ไปก่อนละบ๊ะบาย~”แล้วผมก็ลุกออกมา มัดมือชกไงล่ะฮะ ฮ่าๆนายเสร็จฉันแน่ไอเท๊มเอ้ย อยากปากไม่ตรงกับใจเอง ช่วยไม่ได้~^___,^
.....................................................................................................................................
เดี๋ยวมาต่อ
.....................................................................................................................................
ผมเดินจามหาไอเท๊มจนทั่ว ... สุดท้ายไปเจอมันนั่งเป่ายิ้งฉุปกับไอแทยัง=_= แม่งไม่ดูอายุกันมั่งเลย สู้ผมก็ไม่ได้ หล่อ มีความสามารถ แถมฉลาดอีกนะเออ กร๊ากๆ
“นี่พวกนาย~…ฉันมีไรจะบอก^^”ผมเดินยิ้มร่าไปหาไอ่สองตัวที่ยังไม่เลิกเป่ายิ้งฉุปกันสักที-___-^
“เฮ้ๆๆฟังฉันหน่อย/เป่า ยิ้ง ฉุป!!!”ไอแสดดด พูดภาษาคนไม่รู้เรื่องรึไงว๊ะ!!
“เฮ้ย! จะเลิกไม่เลิก?? ถ้าไม่เลิกแกสองคนอดข้าว1เดือน!! แล้วอย่ามาหาว่าควอน จียง ผู้นี้ไม่เตือนนะว่อย~!!”น่านฮะผมพูดยังไม่ทันจะจบประโยค มันเลิกเล่นแล้วมานั่งมองผมตาแป๋ว
“ดีมาก~^^ เรื่องที่ฉันจะบอกพวกนายต่อไปนี้... พวกนายต้องสงบสติอารมณ์ให้ดี .. โดยเฉพาะไอเท๊ม เมื่อได้ยินแล้วห้ามมาต่อยหรือเตะหรือกระทืบ .. หรือทำร้ายร่างกายอะไรฉันทั้งสิ้น OK!” ผมพูดดักเอาไว้หมด ... ไม่งั้นหน้าผมก็ต้องมีรอยกำปั้นไม่ก็รอยทีนของไอเท๊มอยู่อย่างแน่นอน=__=
“แล้วทำไมฉันต้องทำอะไรนายด้วยอ่ะ=_=”ไอเท๊มพูดด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจที่ในสิ่งที่ผมเพิ่งจะพูดออกมาอย่างยิ่งยวด ... เดี๋ยวเมิงก็เข้าใจเองแหละ แล้วเมื่อถึงเวลานั้น เมิงก็จะอยากต่อยตูเองแหละไอเถื่อนเทมโป=__=
“ก็เพราะว่า ... แดซองตกลงมาเป็นกิ๊กของฉันแล้วอ่าดี๊^o^*”ผมพูดออกไปด้วยเสียงอันดัง เพราะความมั่นใจเต็มร้อย-*-
“ห๊า~!! ว ว่าไงนะ!???”ไอเทมโปทำหน้าตาไม่เชื่อแบบสุดๆ
“นี่แหละคือเรื่องที่ฉันจะบอกนาย... งั้นฉันไปก่อนนะ บ๊ะบาย~^O^” ว่าแล้วผมก็รีบวิ่งแจ้นออกมาอย่างรวดเร็ว ผมก็กลัวตายคาตีนคิงคองเหมือนกันนะครับ=__= ผมวิ่งออกมาแล้วก็เดินเข้าไปในห้องของแดซอง หวังว่าคงจะอยู่นะ
“แดซองอยู่ม๊าย~”
“ฮะ มีอะไรหรอฮะพี่จียง”
“เอิ่ม...คือฉันเพิ่งจะไปบอกไอเท๊มมาเมื่อกี้นี้ว่านาย ตกลงเป็นกิ๊กกะฉันแล้วอ่า”
“ห๊า~O-O … เอ่อ มีบางอย่างที่พี่ยังไม่รู้นะฮะ คือว่า ผมกับพี่เท๊มเพิ่งจะตกลงเป็นแฟนกันเมื่อวานนี้เอง=__=”
“ว ว่ายังไงน๊า~!!” อ๊ากกก ทำไมพวกแกไม่ยอมบอกฉันก่อนวะเนี่ย~~>__< ควอน จียง โคตรเครียดเลยตอนนี้
“เหอๆ ... แล้วจะทำยังไงต่อไปดีล่ะครับ=_=”
“แล้วนายอยากรู้รึเปล่าว่า เท๊มมันคิดยังไงกับนาย??”
“เอ่อ ... ก็ อยากนะฮะ”
“อืม ... ถ้าอย่างนั้น เราจะยังไม่บอกความจริงกับเท๊ม จนกว่า มันจะเปิดปากออกมาเองว่ามันคิดยังไงกับนาย!!”
“ก็ได้ฮะ ^^”
“แต่ว่า ... นายต้องเล่นละครทำทีว่าเราเป็นกิ๊กกันจริงๆนะ OK!”
“....-*- แล้วผมต้องทำยังไงบ้างล่ะฮะ”
“เหมือนตอนที่นายอยู่กับแฟนนายไง=___=”
“อ เอ่อ ฮะ ก็ได้ฮะ”ไอนี่ทำหยั่งกะไม่เคยมีแฟน -*-
“อืม...งั้นไปกันเถอะ”ผมพูดพรางดึงแดซองออกมาจากห้อง
“พี่จะพาไปไหนอ่า”
“ไปยั๊วะไอเท๊มไง^_____,^”
“อ่า เอ่อ ครับๆ=___=”
กร๊ากๆ คราวนี้แกต้องบอกความในใจออกมาแน่นอน!! ควอน จียง มีความมั่นใจสูงฮะ แล้วยิ่งไอเท๊มกับแดเป็นแฟนกันอยู่ยิ่งง่ายไปใหญ่ ไอเท๊มต้องหึงแน่ๆเลย เชื่อผมดิ ^^ กร๊ากๆ
........................................................................................................................................................
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Daesung talk :
ตอนนี้ผมกำลังถูกพี่จียงลากไปห้องนั่งเล่น=___= เพื่ออะไรน่ะเหรออ?? ไปยั๊วพี่เท๊มไง -*- สร้างสรรค์จริงๆผมขอคารวะ งานการไม่มีทำ นั่งยั๊วคนอื่น มีความสุขฮะ-___-^
“อาฮะ! เจอเป้าหมายแล้ว”แล้วพี่จียงก็ลากผมเข้าไปในห้องครัว ที่มีพี่เท๊มนั่งเครียดอยู่คนเดียว ผมก็พอจะเดาออกนะฮะว่าพี่เค้าเครียดเรื่องอะไร ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตั่งตัวพี่จียงก็ดันตัวเข้าไปในห้องครัวอย่างรวดเร็ว
“นี่...แด หิวข้าวมั้ย??”พี่จียงพูดแล้วส่งซิกมาให้ผม
“หิวฮ...เอ่อ หิวสิที่รัก” พี่เท๊มตวัดควับมามองผมด้วยสายตาที่ผมมองไม่ออก ... แต่ที่แน่ๆไม่ดีแน่=_=
“งั้นหรอ..?? งั้นเดี๋ยวจีต้มมาม่าให้กินเนอะ ฟอดด” พี่เค้าไม่พูดเปล่า หอมแก้มผมไปหนึ่งฟอด -*- พี่เท๊มเริ่มมองด้วยสายตาที่โหดร้าย T^T ผมจะทำต่อไปดีมั้ยเนี่ย ... รู้สึกผิดจัง
พี่จียงเข้าไปต้มมาม่าในห้องครัว ประมาณ 3 นาทีก็เดินออกมา มันอาจจะเร็วนะฮะ... แต่ผมรู้สึกว่ามันช้า~~~มากๆเลยล่ะฮะ ... เพราะพี่เท๊มเค้าจ้องหน้าผมไม่ยอมหยุดเลยอ่าT_T
“เสร็จแล้ว~…รอนานมั้ย??^^”ผมรีบหาพี่จียงแล้วยกชามมาม่ามาวางบนโต๊ะ
“เอ่อ...ไม่นานหรอกฮะ” T______T แง๊ พี่จียงใจร้าย พี่เค้าให้ผมนั่งตรงข้ามกับพี่เท๊ม ทำไมถึงทำกับแดได้~
“มาๆเดี๋ยวเค้าป้อนนะ”ว่าแล้วพี่ก็ช้อนคางผมผมเลยจำใจต้องอ้าปากแล้วกินมาม่าเข้าไป ทั้งๆที่ตอนนี้ผมอยากเลิกเต็มทน
ปึ้ง!!!!!
พี่เท๊มตบโต๊ะอย่างแรงแล้วลุกขึ้นยืน =___= ลางร้ายกำลังใกล้เข้ามา โอ้วม่าย
“……แดซอง!! ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ทำอย่างนี้ต้องการอะไรกันแน่??”พี่เท๊มมองผมด้วยสายตาเคร่งเครียด ..T^T จะให้ผมบอกหรอว่า อยากรูว่าพี่รักผมจริงๆหรือเปล่า?? ไม่มีทาง=_=
“….เอ่อ....”ผมอ้ำอึ้งไม่รู้ว่าจะอ้างว่าอะไรดี=___=
“นี่เท๊ม... แล้วนายจะโมโหทำไม?? นายยังจำได้มั้ยว่าที่ซุปเปอร์นายบอกฉันว่าอะไร??” งง ฮะ ...?? ก็เนอะผมไม่ไปด้วยนี่หว่า -*-
“.......ก็ ฉัน ฉัน อายนี่หว่า!!!=___=”พี่เท๊มว่าแล้วหน้าแดงแปร๊ด ... เคยเห็นมั้ยฮะ คิงคองอาย =___=
“แล้วความจริงมันคืออะไรล่ะ?? ... เอาไว้ให้พวกนายสองคนบอกกันเองก็แล้วกัน แล้วตอนเย็นๆฉันจะมาเปิดประตู”ว่าแล้วพี่จียงก็ผลักผมกับพี่เท๊มเข้ามาในหเองนอนแล้วล๊อกประตูจากด้านนอก ...?? เฮ้ย ไรนะ ... O_O อยู่กับพี่เท๊ม 2 ต่อ 2 ในห้องนอน โอ้วว ~ มีเพียงสองเรา... เฮ้ยๆๆ ว ว่าไงนะ สองต่อสองงั้นหรอ?? อ๊ากก ซวยย!!! แง๊ แล้วผมจะรอดมั้ยเนี่ย?? T^T
“.........”ในห้องมีแต่ความเงียบ ... พ่อแก้วแม่แก้ว ช่วยลูกแก้วด้วย~=___=
“แดซอง...นายยังไม่ตอบฉันเลยนะว่าทำอย่างนี้เพื่ออะไร??” พี่เท๊มถามผมด้วยสายตาค้นหา ... ฮือๆ อย่ารู้เลยจะดีกว่ามั้ย??
“เอ่อ ...” ผมหลบสายตาพี่เท๊มแล้วใช้ความคิด -*- จะบอกหรือไม่บอกดีหว่า ?? =_=
“จะบอกดีๆหรือจะให้ทำอย่างอื่นด้วย??” ว่าแล้วพี่เท๊มก็รวบตัวผมเข้าไปในอ้อมกอด อ๊ากกก>//< แง๊ ทำอย่างอื่น ?? อย่าบอกนะว่า... T^T
“อ...เอ่อ บ บอกก็ได้…คือ”
“ว่าไง?? หืม” พี่เท๊มท้วงแล้วเอาแก้มเค้ามาถูกับแก้มผม เฮ้ยย เอาขี้กลากมาติดผมหร๊อ=_=
“คือ ... ผม แค่ .... อยากรู้ว่า ... พี่ .... รักผมจริงๆรึเปล่า”>//<
“อยากรู้ว่าอะไรนะ?? ไม่ได้ยิน” ไรว้า ผมแค่พูดเบา(เหมือนมดตด-*-)นิดเดียวเอง=___=
“ผมอยากรู้ว่าพี่รักผมจริงๆรึเปล่า>//<”
“หืม..?? อยากรู้จริงอ่ะ??”
“ฮะ”
“แล้ว...นายรักฉันรึเปล่าล่ะ??”พี่เท๊มถามผมกลับแล้วดันตัวผมมาจ้องตา -*- จะจ้องทำไม๊?? -*- ผมก็อายเป็นนะ >//<
“เอ่อ ...”-///-
“ว่าไง ?? ถ้านายตอบฉันมาก่อนฉันก็จะบอกนายว่าฉันคิดยังไงกับนาย”โอ้ยย คำว่ารักมันพูดง่ายที่ไหนกันเล่า!!
“คือ....”
“ถ้านายยังอ้ำอึ้งอย่างนี้...ฉันจะคิดว่านายไม่ได้รักฉันก็แล้วกัน”แล้วพี่เท๊มก็ทำหน้าเศร้า ...
“โว้ยยย~!! คำว่ารักมันพูดง่ายที่ไหนกันเล่า อุ๊บ-///-”
“หืม…^___,^ นายจะพูดคำว่ารักกับฉันอย่างงั้นหรอ??”
“อ อืม...><”แล้วผมก็โดนพี่เท๊มดึงไปกอดเต็มลัก
“ถ้าอย่างนั้น .. ฉันก็อยากบอกนายว่ารักเหมือนกันนะ ...”ห๊ะ!! ว ว่าไงนะ ... พี่เท๊มบอกรักผมงั้นหรอ?? >///<
“ฉ ฉัน รักนายนะ”
“ฉันก็รักนาย...แดซอง ชอย ซึงฮยอน รัก คังแดซอง”
“เทมแด4ever^^”ว๊ากกกร๊ากกก ผมมีความสุข .... มีความสุขมากๆเลยฮะ^^
“แล้วนายกับจีเป็นกิ๊กกันจริงๆหรอ??”พี่เท๊มถามผมด้วยสีหน้าหมองลง
“เปล่าซะหน่อย ... แดซองรึกเทมโปคนเดียวต่างหาก”(มันหวานจนคนแต่งเองอยากจะอ้วก[แล้วเมิงจะแต่งทำมาย??-*-])
“จริง?? ..”
“อืม”
“ไม่เชื่อ..”
“ไมอะ?? ให้ฉันทำไงนายถึงจะเชื่อ”
“ให้ฉันกดนายก่อนดิ^^ ถึงจะเชื่อ”
“อืม....ห๊ะ!!!” =___=ถึงจะเป็นแฟนกันแล้วนะฮะ ... แต่ผมก็ไม่อยากเสียบริสุทธิ์นะT^T
“นะนะนะ”เท๊มเริ่มอ้อน -*- ไม่น่าดูเลยเชียว
“เท๊ม...คือแดยังไม่พร้อมอ่ะ รอไปอีกหน่อยได้มั้ย?? ”
“....^^ก็ได้... แต่ถ้านายทำตัวน่ารักเกินไปฉันอาจจะทนไม่ได้ก็ได้นะ”
“…>//<…”
“แต่ว่าพอออกไปต้องไปเอาคืนไอจีก่อน=_= บังอาจมายั๊วเทมโปผู้นี้ได้”ขอให้ตายดีนะฮะพี่จียง=__= ผมคงช่วยอะไรไม่ได้
“แต่ก่อนอื่น...เอาคืนนายก่อนดีกว่า หึหึหึ” =___= ซวย!!
........................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................
Tempo talk :
ว่าไงฮะ...ตอนนี้ผมกำลังแกล้งแดซองอยู่แล้วก็เอาคืนด้วย... ฐานที่บังอาจมาหลอกผม=_= ไอจีก็อีกคน รวมหัวกันดีนัก=_= อย่างนี้ต้องโดน!!
“นี่เท๊ม...นายอย่าทำอะไรฉันเลยน้า~”แดซองเริ่มอ้อนผม ... ไม่ไหวฮะ ... ตาแป๋วๆนั่นทำให้ผมเริ่มใจอ่อน
“ไม่ได้!! ฐานที่นายเอาแก้มไปให้ไอจีหอม ต้องโดนเอาคืน 2เท่า!!”ความจริงผมอยากเอาคืนซัก10เท่าเลยนะเนี่ย=_=
“โถ่...นายก็รู้ว่าที่ฉันทำอย่างนั้นเพราะว่าอะไรนี่” แดซองก้มหน้าแล้วเอานิ้มจิ้มกันไปมา
“แต่ฉันไม่ชอบ!! ยังไงๆฉันก็จะเอาคืนนาย!!”
“นายจะทำอะไรฉันอ่า”
“จูบนาย^^ ต่อหน้าสมาชิกในวงทุกคน!!!!”คนอื่นจะได้รู้สักทีว่าแดซองเป็นของใคร
“ห๊า~!! ว ว่าไงนะO*O”แดซองทำท่าตกใจอย่างยิ่งยวด
“หรือว่าจะให้ฉันทำอย่างอื่นแทน???”
“เอ่อจูบก็ได้...”
“^^OK สัญญา”
“อืมสัญญา”
“ถ้านายผิดสัญญา ... ฉันจะทำอย่างอื่นแทน ฮึๆ”ผมว่าพลางทำหน้าหื่นๆใส่แดซอง แดซองหน้าแดงแปร๊ดเลยละครับ
“ล แล้วนายจะลงโทษพี่จียงยังไง??”
“ความลับ^___,^”
“บอกหน่อยไม่ได้หรอ??”
“เอาน่าเดี๋ยวนายก็รู้เอง แต่ตอนนี้นายควรทำใจรับชะตากรรมตัวเองก่อนละกัน”
“=___=”
“^___,^”
“เมื่อไหร่พี่จียงจะมาเปิดประตูอ่า...”แดซองว่าพลางทำปากมู่ทู่
“นายไม่อยากอยู่กับฉันแล้วหรอ??”
“ใครบอก...ฉันหิวแล้วต่างหาก=_=”
“ฉันก็เหมือนกัน”
“โห่...พี่จียงนะพี่จียงทำกันได้”
“เฮ้อ...หิ๊ว”อ๊ากกกกกกหิวข้าว~~TT [ ] TT
“อ๊ะ!... ฉันจำได้ว่าซื้อขนมเอาไว้นี่นา”ว่าแล้วแดซองก็เดินไปหยิบถุงขนมออกมาจากตู้ข้างๆเตียง
“โอ้วว แดซอง สวรรค์มาโปรดจริงๆ”
“ฮ่าๆ>_< โชคดีจริงๆ”
“ป้อนมะ?”ผมว่าพลางหยิบขนมออกจาชิ้นนึงแล้วถามแดซอง
“เอาดิ”แดซองว่าพลางอ้าปากรออย่างเด็กๆ ผมยื่นให้แดซองก่อนจะดึงกลับมาแล้วเอาเข้าปากตัวเอง
“เท๊มบ้าอย่าแกล้งกันดิ”ผมไม่พูดอะไรแล้วดึงถ้ายถอยของแดซองแล้วประกบปากแล้วใช้ลิ้นดุนขนมเข้าไปในปากของแดซองแล้วถอนริมฝีปากออกมา
“เปล่าแกล้งซะหน่อย”
“บ บ้า!!”
....................................
………………..
หลังจากที่ผมป้อนขนมแดซองแปปนึงไอจีก็มาเปิดประตูให้ผมกับแดซอง...ทันทีที่ประตูเปิดผมกะแดซองเดินไปยังห้องครัวทันที=_=เพราะความหิวมันรุมเร้านั่นเอง
“นี่เท๊ม...ในตู้เย็นไม่มีอะไรกินเลยอ่ะ”แดซองว่าพลางค้นๆของในตู้เย็นที่มีอยู่น้อยนิด
“โอ้ว โนน~ … พรุ่งต้องลงข่าวหน้า1แน่ๆ ชเวซึงฮยอนและคังแดซองแห่งบิ๊กแบงเสียชีวิตเพราะหิวตาย=_=”
“บ้าป่าว-*- ออกไปหาข้าวกินข้างนอกกันเถอะ”
“ก็ดี...ว่าแต่ไปกินร้านไหนดี”
“อยากกินเตี๋ยว>_<”แดซองว่าทำหน้าอ้อนๆมาให้ผม
“ก็ได้ อยากกินอยู่เหมือนกัน แล้วจะกินร้านไหนอ่ะ ร้านเตี๋ยวมีต้องเยอะแยะ”
“ร้านชายแดหมี่เกี๊ยวไง”ใครมันคิดชื่อร้านแว๊=_=
“โอเค ... Let’s go!!!”ว่าแล้วผมก็จุงมือแดซองออกมาจากบ้าน
ทันทีที่ถึงร้านผมกับแดซองก็สั่งหมี่เกี๊ยวมาคนละ2จาน เพราะท้องไส้ที่เริ่มส่งเสียงร้อง ผมไม่อยากให้มันร้องดังไปกว่านี้เพราะมันเสียลุคคนหล่อ=_= ไม่ถึง15นาทีผมกับแดซองก็กระซวกลงท้องไปหมดทั้งสองจาน
“ฮ้า..อิ่มแปล้เลย^ [ ] ^”แดซองพูดแล้วยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“หรอ...แต่ฉันยังไม่อิ่มเลยนะ”
“อ่าว?? ... นายอยากกินไรอีกล่ะ”
“อยากรู้หรอ???”
“อือหึ”
“อยากรู้จริงๆนะ”
“ก็จริงดิ-0-”
“ตอนนี้อ่ะ... ฉันอยากกิน ..... นายมากๆเลยอ่ะ ^____,^”
“ท เท๊มบ้าลามก”แดซองหน้าแดงแล้วหลบสายตาผม
“^^ เอาเถอะ ไหนๆวันนี้เราก็ออกมากินข้าวนอกบ้านกันแล้ว ... ไปเดินเล่นกันเถอะ พึ่งจะหัวค่ำกลับช้าหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก”
“อืม... พี่ฮะเก็บตังค์หน่อยฮะ”แดซองเรียกพนักงานมาเก็บตังค์แล้วผมกับแดซองก็ไปเดินเล่นกันสองคน
“จะไปไหนกันดี”แดซองถามผม
“สวนสาธารณะ ... มีที่ๆนึงที่มองเห็นดาวชัดมากเลยล่ะ”
“หรอ...”
“อืม...”แล้วผมก็ดึงมือของแดซองมาจับเอาไว้
“นี่เท๊ม...นายรักฉันจริงๆรึเปล่า??”
“ทำไมนายถึงถามแบบนั้น??”
“ก็ฉันอยากรู้นี่นา...เพราะว่าฉันรักนายจริงๆฉันเลยอยากรู้ว่านายรักฉันเหมือนที่ฉันรักนายรึเปล่าไง”ผมยิ้มให้แดซองแล้วดึงมือของแดซองมาทาบตรงหน้าอกข้างซ้ายที่หัวใจของผมกำลังเต้นอยู่
“นี่ไงเสียงของหัวใจฉัน” เวลาที่ผมอยู่ใกล้แดซองหัวใจของผมมันจะเต้นแรงมาก มันจะเต้นแบบนี้สำหรับคนที่ผมรักเท่านั้น
“หัวใจของฉัน...มันเต้นเพื่อนายคนเดียวนะ”แดซองหน้าแดงหน้าก้มหน้า
“ทีนีรู้แล้วใช่มั้ย?? ไปกันต่อเถอะ” แล้วผมก็จุงมือแดซองไปที่ๆผมชอบมาสงบจิตใจตอนที่กำลังสับสน
ทันทีที่ไปถึงมันคือที่โล่งว่างๆลมพัดเย็นสบาย ดาวนับพันประดับอยู่บนท้องฟ้า...
“โห~ สวยมากๆเลยอ่ะเท๊ม ฉันชักชอบที่นี่แล้วสิ^^”แดซองวิ่งไปรอบๆแล้วล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้า แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนข้างๆแดซอง
“ฉันชอบมาที่นี่ตอนที่มีเรื่องกลุ้มใจน่ะ ... แต่อยู่ที่นี่ก็เหมือนอยู่กับนาย อยู่แล้วสบายใจ แต่มันแปลกกว่าตรงที่ .. ฉันอยากกดนายทุกเวลา”
“เท๊มบ้า! หื่นจริงๆเลย”แดซองว่าพลางตีแขนผมเบาๆ
“นี่แด...เมื่อไหร่นายจะให้ฉันกดง่า>___<”
“ก..ก็ฉันกลัวนี่นา=_=”
“โถ่...มันไม่น่ากลัวอย่างที่นายคิดหรอกน่า ... ลองให้ฉันกดสักทีแล้วนายจะติดใจ เชื่อฉันสิ!!”
“เหอๆ...นายอยากกดฉันขนาดนั้นเลยหรอ??”
“ก็ใช่สิ เวลานายทำตัวน่ารัก ... แล้วฉันกดนายไม่ได้ นายทำให้ฉันทรมาณนะ”
“>//<”
“เอาเถอะ...ก็ได้ นายยังไม่พร้อมนี่นะ”
“เอ่อ...ฉันจะให้นายกดก็ไก้ ... แต่!!! นายต้องให้ฉันร่วมวางแผนแกล้งพี่จียงกับนายด้วย”
“จริงอ่ะ!!!! จริงนะ!!! ได้อยู่แล้ว”
“อาฮะ=_= วันนี้กลับบ้านเถอะใกล้จะ3ทุ่มแล้ว แต่เท๊มฉันจะให้นายกดก็ต่อเมื่อ แผนแกล้งพี่จียงมันเข้าท่าเท่านั้นนะ!!”
“ได้เลย!!”เพราะแผนแกล้งพี่จียงของผมนั้นสุดยอดมากๆเลยล่ะฮะ ฮ่าๆๆๆ คราวนี้ผมต้องได้กดแดซองแน่นอน ผมมั่นใจ >___________< แดซองจ๋ารอเท๊มแป๊ปนะจ๊ะ 5555555555555
..........................................
Daesung talk :
“ย๊ากกก~ … ไอบ้าทั้ง2ไปไหนกันมาฮะ!! รู้มั้ยว่าพวกนายทำให้ฉันเป็นห่วง”ทันทีที่ผมกับเท๊มกลับถึงบ้าน ก็เจอกับจิ้งเหลนบ้าอารมณ์ตะโกนใส่หน้า -*-
“จะไปไหนมันก็เรื่องของเรา...ว่าแต่นายเถอะ ทุกทีไปไหนมาไหนไม่เห็นจะเป็นห่วง ครั้งนี้ทำไมถึงเป็นห่วงออกนอกหน้าอย่างนี้ละ??” เท๊มตอกกลับพี่จี เหอๆ ทุกทีพี่จีเค้าก็ห่วงแบบนี้นี่ -*- เท๊มเกิดบ้าไรขึ้นมา
“อะไรของนาย??...ฉันก็ห่วงพวกนายอย่างนี้ตลอด เบลอรึเปล่า เดี๋ยวพาไปหาสัตว์แพทย์”พี่จีพูดพรางทำหน้าเยอะเย้ย “ฮึๆ หรือว่า...ไม่อยากให้ฉันเป็นห่วงแดซอง??”
“อ๊าว~มันก็แน่นอนอยู่แล้ว ... เพราะแดซองเป็นแฟนฉันนี่นา”เท๊มพูดพรางดึงตัวผมเข้าไปโอบ -“- ไร้สาระจริงๆ2คนนี้
“เออออ ... รู้แล้วว่าแฟนกัน ระวังจะโดนแย่งล่ะ!!-____,-” พี่จีพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ไม่สำเร็จหรอกน่า ... นายก็รู้ว่าแดรักฉันคนเดียว 55+” -*-ใครบอก ผมรักพี่จีต่างหาก ฮ่าๆๆๆ รักแบบพี่ที่แสนดีน่ะฮะ-.,-
“เหอๆ จริงเหรอแดซอง ..?? นายไม่รักพี่หรอ”พี่จีทำสายตาอ้อนวอนมาทางผม
“รักสิฮะ^^*”
*เพล้ง* ...
เสียงหน้าแตกของพี่เท๊มฮะ 55+ สะจายได้เอาคืน=__=
“กิบกิ๊ว~..เห็นมั้ยๆ”พี่จียงเยอะเย้ยเท๊มเสร็จก็เดินเข้ามากอดผม
“ไหงนายบอกว่าไม่ได้เป็นกิ๊กกับจีไงแด- -^^^^^^^^^^”พี่เท๊มเริ่มบูด=__=
“ก็ไม่ได้เป็นไง...เป็นพี่ที่รักของผมต่างหาก เน้อ~…พี่จียง”
“ช่ายยย~…ร๊ากนายน้องรักของพี่ฮ่าๆ ... ไปอาบน้ำนอนได้แล้วป่ะพรุ่งนี้มีทำงานแต่เข้านะ เท๊มด้วย พรุ่งนี้ต้องไปทำงานพร้อมกับแดนะ รีบไปได้แล้วไป๊ ชิ่วๆ”แหม หลอกเท๊มเสร็จก็ถีบไสไล่ส่งกันเลยนะ=__=
“นี่แด...เมื่อกี้นายแกล้งฉันหรอ”ทันทีที่ถึงห้องนอนพี่เท๊มก็เริ่มทันที=_=
“เอาน่า ... หนุกหนานๆ”ผมตอบแบบส่งๆ
“หนุกกะผีดิ! จำไว้เลยนะแด” แค่นี้ก็โกรธ-*- โถ่เอ๊ย
“จ้าๆ ... ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”ว่าแล้วผมก็ถือผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่ใส่ใจ
“อ่าววว...ให้ฉันอาบด้วยสิ!”
“เฮ้ยๆๆ ไม่ต้องมาเลย อย่ามาหื่นแถวนี้”
“ โด่ -0-* คนหล่อเซ็ง”
…………………………….
…………………………….
Ohh Dear ~55
.........
หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จก็มานั่งเช็ดผมที่ยังไม่แห้งดีบนเตียง แต่ก็ถูกคนบางคนดึงไปกอด
“เท๊ม..!! ฉันจะเช็ดผม ปล่อย!!”ผมพยายามดิ้นให้ออกมาจากอ้อมกอด แต่มันก็มีค่าเหมือนเดิม เซง=_=
“ก็ฉันไม่ปล่อยอ่ะ ...”เท๊มยังคงกอดผมไม่ยอมปล่อย ตายห่า ถ้าเกิดหัวผมเป็นชัณตุจะทำไงเนี่ย
“หัวฉันเปียกอยู่นะ!! นี่มันก็ดึกแล้วด้วย ไปอาบน้ำเลยไป”ผมดิ้นๆ แต่ก็ต้องหยุดอย่างหมดหวัง ... ไรเนี่ย ผมอุตสาห์ฟิตร่างกายมาตั่งนานเพื่อให้ตัวเองแมน กลับมาเคะให้ไอคิงคองนี่ซะได้ =_=
“มาเดี๋ยวฉันเช็ดให้^^”มาแล้วเท๊มก็ดันตัวผมออกมานิดหน่อยแล้วดึงผ้าเช็ดตัวที่พาดไหล่ผมอยู่มาขยี้หัวผม
“เฮ้ย ... ไม่เป็นไรเดี๋ยวเช็ดเอง”ผมพยายามแย่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากมือเท๊ม มั๊นก็ยังดื้อ โยกไปโยกมาเหมือนลิงไม่มีผิด ผมจึงต้องหันหลังกลับไปเพื่อนจะได้แย่งได้ถนัด แต่ผลที่ได้มันไม่ใช่อย่างนั้น ...
“……อยากจูบฉันขนาดนี้ก็ไม่บอก”เท๊มยิ้มกริ่มอย่างพอใจแต่ผมเนี่ยดิ=_= ทันทีที่ผมหันกลับมาเท๊มมันก็รวบเอวผมเอาไว้แน่น แต่ที่มากกว่านั้นก็คือ ... ตอนนี้จมูกของผมกับเท๊มกำลังจ่อกันอยู่
“บ้าหรอ?? ใครจะไปอยากจูบนายกัน!!”ผมพยายามขืนตัวออกมาห่างๆแต่ก็มีผลไม่มากนัก -*- คิดผิดคิดถูกเป็นแฟนกับมัน
“ ก็นายไง ^^ถ้าอยากได้เดี๋ยวฉันจัดให้!!”
“ฉันไม่อยากได้เว้ยย อุ๊บบบ!!” ว๊ากก คนไม่อยากได้มายัดเยียดให้กูไมวะเนี่ย ลิ้นของเท๊มเข้ามารุกล้ำโพรงปากของผม ผมพยายามขืนตัวออกมาแต่ก็ไม่สำเร็จ บ้าเอ๊ย!!
“ว้าว…ปากนายยังหวานไม่เปลี่ยนนะ ... แล้วจะหวานไปทั้งตัวรึเปล่าเนี่ย?? อยากรู้จัง”เท๊มถอนริมฝีปากออกมาแล้วทำท่านั่งครุ่นคิด
“เหอะๆคนนะไม่ใชมนุษย์น้ำหวาน จะหวานไปทั้งตัวได้ไง คงจะมีแต่รสเค็มน่ะแหละ”ผมพูดแกมประชดเท๊มแล้วเช็ดหัวตัวเองต่อไป
“แต่ฉันชอบกินเค็มนะ ... สำหรับนายรสไรก็ยอม^^”
“เหอะๆแล้วไหนอ่ะแผนแกล้งพี่จียง”ผมทวงสัญญากลับไป
“เอิ่ม...เริ่มตอนนี้เลยละกันนะ”
“OK”
“แผนมีอยู่ว่า..........”
........................................................................................................................................................
วันรุ่งขึ้น
G-Dragon Talk :
วันนี้ผมตื่นแต่เช้า...อากาศก็สดชื่น ฮ้า~ เป็นวันที่สดใสจริงๆ สุดยอด!!! เยส ๆๆ มันอะไรกันนี่!!?? แล้วผมก็เริ่มโรคจิต =____= ไปอาบน้ำดีฟร่า~>.<
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำเหมือนทุกวันที่ทำในตอนเช้า
แอ๊ด~~{เสียงเปิดประตู}
ปึ่ง!! ตึ่ง!! โครมมม!!!
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!”นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!! พอผมเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไป ก็ลื่นสบู่เฮงซวยที่เจือกเสร่อมาให้ผมลื่น ... ไม่พอ กลมังที่ไม่รู้มาจากไหนหล่นมากระแทกหัวผมเต็มลัก อ๊ากก ปวดเอวว ปวดหัว T^T เจ็บปวดด~
ผมพยายามลุกขึ้นอีกครั้งเพื่อที่จะอาบน้ำต่อ ... ด้วยความที่เป็นหัวหน้าวง ต้องมีความรับผิดชอบฮะ -_-++ชิ้งๆๆ อีกอย่างผมต้องไม่พยายามแสดงความเจ็บให้พวกบ้านั่นเห็นด้วย ไม่รู้จะแก้ตัวว่าไง -*- ถ้าบอกความจริง มีหวังถูกซ้ำเติมจมดินแน่=__=
ก๊อกๆ
“พี่จียงเป็นอะไรเปล่าฮะ เมื่อกี้นี้ผมได้ยินเสียงร้อง”ซึงรี น้องรักที่แสนดี^.,^~ ช่างเป็นห่วงตรงเวลาจริงๆ
“เปล่าหรอก ... พี่ตกใจแมงสาบหน่ะ”ผมตอบกลับไปอย่างปกติ แต่ในใจ เหอะๆๆ เพราะกูโง่ลื่นสบู่แล้วโดนกลมังหล่นใส่หัวไม่มีอะไรหรอกน้องรัก เหอะๆๆ
“หรอฮะ ... ถ้าไม่มีอะไรงั้นผมไปก่อนนะ”รู้สึกจะอาลัยอาวรณ์ซะเหลือเกิน
“อะฮะ”ไป๊..ไปเลยชิ้ว~~
แล้วผมก็เริ่มอาบน้ำต่อ แม่งเอ๊ย ซวยแต่เช้าเลย แล้วสบู่มันมาอยู่หน้าประตูได้ไงวะ?? ตอนกลางคืนก็จำได้ว่าเก็บหมดแล้วนี่หว่า ?? แล้วสบู่มันจะเคลื่อนที่มาเองได้ไง เอ้อ สงสัยโคม่าแล้วตู=_= เดี๋ยวจะเริ่มเป็นเหมือนพระเอกหนังเรื่อง คนโคม่า แต่คราวนี้มามาดใหม่ จียง คนโคม่า เฮ้ยย!!เริ่มไม่ปกติและกูคิดไรไร้สาระ=_=
พอผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาจากห้อง วันนี้เวรซึงรีทำกับข้าว ดีสบาย ยืนมากๆแล้วปวดเอว เพราะไอสบู่กะไอกลมังเฮงซวย!! เขวี้ยงทิ้งให้หมดบ้านเลย ความแค้นส่วนตัวเว้ย!!
“อรุณสวัสดิ์ฮะพี่จียง”แดซองเดินออกมาจากห้อง แล้วมานั่งตรงข้ามกับผม
“อืมดี”
“พี่จียงฮะ...ทำไมพี่นั่งแปลกๆอ่ะ”บ๊ะไอ่ตี่...แม่งเห็นได้ไงวะผมแค่นั่งบิดนิดเดียวเอง ก็แม่งเจ็บตูดทำไงได้-*-
“อะไร๊...พี่ก็นั่งงี้ทุกวัน บ้าเปล่า”ผมตอบแล้วทำหน้าซื่อ
“สงสัยผมคงคิดไปเองมั้งฮะ แหะๆ”แดซองยิ้มแหยๆแล้วเกาหัว
“งั้นแหละ”
“ไง...”แทยังที่เดินออกมาจากห้องทักผมกับแดซองแล้วนั่งลงข้างๆผม
“ซาบโย่ว ว่าไงแม๊น”ไอเท๊มออกมาคนสุดท้ายแล้วนั่งลงข้างๆแดซอง
“ทริบเปิ้ลกู๊ด เลยล่ะแม๊น!!”ผมตอบออกไป ช่ายแล้ว วันนี้เป็นวันโคตรๆดีของผม ฮะๆๆ
“เสร็จละฮะ~วันนี้มีไก่ทอด+ไข่เจียว+ซุบหมูนะฮะ”ซึงรียกกับข้าวมาวางแล้วตักข้าวให้กับทุกคน .. ซึงรีนี่ก็ดีเนอะ ทำให้ทุกอย่าง เหมือนตัวเองเป็นเด็กโข่งไงไม่รู้ -*- สงสัยคิดไปเอง
“ทานละนะคร้าบบ~~”แล้วทุกคนก็ลงมือกระซวก โดยเฉพาะไอเทมโป กินเหมือนอดอยากมาแต่ชาติปางก่อน ไม่เป็นไรเพื่อนเดี๋ยวแกตายจะส่งชักโครกไปให้
“แดซอง ... กินไก่มั้ย”ไอเท๊มเรียกแดซองให้หันไปดูไก่ชิ้นโตที่มันเพิ่งแย่งไปจากซ่อมผมมื่อกี้ เฮ้ยๆๆไม่แฟร์ กูตักก่อนไมไม่ได้แดก=__=(เพราะแกโง่ไง)
“เอาดิกำลังอยาก”แล้วไอเท๊มทันก็ยื่นซ่อมไปหน้าแดซองแต่มันเจือกวกกลับมาเข้าปากตัวเอง
“เอ๊า!! ตกลงจะให้กินมั้ยเนี่ย”แดซองพูดอย่างอารมณ์เสีย มองหน้าไอเท๊มก็ดูออกแล้ว .... ว่ามันหวงก้าง แถมชอบแย่งคนอื่นแดก =__=
“…….”
เคร้งง!!
O___O {สีหน้าทุกคน}
ที่อึ่งไม่ใช่เพราะไรหรอก ... ก็แค่ไอเท๊มมันจูบแดซองต่อหน้าทุกคน... แค่นั้นเอง แค่นั้นจริงๆ ห่าเอ๊ย!! ถ้าไม่คิดที่จะกินไก่จริงๆไมต้องแย่งไปด้วยฟร๊ะ!! เสียอารมณ์-*- แทยังก้มหน้ากินต่ออย่างอายๆ แต่ซึงริเนี่ยดิ ยังอึ้งไม่หาย
“พ พวกพี่คบกันแล้วหรอฮะ??”เออว่ะไอแทกับซึงยังไม่รู้นี่ ลืมเลย สงสัยจะโคม่าจริงๆผม-*-
“อ เอ่อ อืม”แดซองตอบอายๆ ถึงขั้นจูบแล้ว มันกดกันยังวะ-*- โฮ่ๆๆ ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้แอบดู
“เอ๊าทุกคน!! รีบกินรีบไปทำงาน รีบกลับบ้าน รับอาบน้ำ รีบนอน รีบตาย เฮ้ยย”โทดที-*-ผมพูดเพลิน แล้วผมก็ช่วยซึงรีกับแทยังยกจานข้าวไปเก็บ แล้วก็ไปขึ้นรถไปทำงาน...
........................................................................................................................
ตกเย็น
วันนี้ผมไปอัดรายการกับแดซอง2คน แอบแต๊ะอั้งไปเยอะเลยฮ่าๆๆๆ แกล้งไอเท๊มมัน ว๊ากกกกร๊ากกก แต่ก่อนอื่น วันนี้ต้องแอบดูห้องไอสองศรีผัวเมียก่อน
จียง คนโคม่ามาแล้ว~~-*-
..........................................................................................................
Sungri talk
เหอๆ -*- วันนี้ผมถูกพี่จียงลากมาแอบดูห้องของพี่แดซอง เมื่อเช้าผมยังอึ้งไม่หาย นี่ผมช่วยพี่แดซองไม่ทันรึนี่=__= เวรกรรม
“โอ้ยยๆ ปวดเอวจิงเว้ย ไอสบู่กลมังเฮงซวย บัตซบจริงๆ”พี่จียงบ่นๆขณะกำลังนั่งส่องห้องของพี่แดซองอยู่
“โหดร้าย”ผมพูดเบาๆ พี่จียงหันมาจิกสายตาทำให้ผมต้องหลบตา T^T ผมทำไรผิด
สักพักพี่แดซองก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพี่เท๊ม พี่จียงตั่งตาดูอย่างใจจดใจจ่อ ประเสริฐ---*--- พี่เท๊มกดพี่แดซองลงบนเตียงแล้วฮะ!! ดูพี่แดซองจะขัดขืนด้วย ไม่ได้ผมต้องไปช่วย!!
“เฮ้ย! แกจะไปไหน”พี่จียงดึงเสื้อของผมเอาไว้
“ไปช่วยพี่แดซองไงฮะ”
“-*-ไปทำบ๊ะไร? นี่มันเรื่องของผัวเมีย ดูอยู่เฉยๆแหละ”พี่จียงดึงผมให้นั่งลง
“ว๊ากกผมไม่ดูแล้ว ไปนอนดีกว่าทนดูไม่ได้”ว่าแล้วก็รีบหลบมาอย่างรวดเร็ว-*- พี่แดโดนพี่เท๊มกด!! ม่ายยย ไม่จริง>.,< ว่าแล้วผมก็...กลับไปนั่งดูกับพี่จียงเหมือนเดิม ชอบฮะ หนังสด {ยิ่งกว่าอิจีอีกนะเนี่ย}
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
.........................................................................END………………………………………………………………………
จบได้ดีจริงๆเลย
555+
จบแบบบ้าๆ
กร๊ากๆๆ-*-
เดี๋ยวแต่งSFให้จบก่อนละกัน
จะแต่งคู่ที่รีเควสมา
OK!
กร๊ากๆ-*-
เม้นเยอะจะแต่งแยะนะจ๊ะ
555+
ความคิดเห็น