คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Special Fic ... Hey man~ ชั้นนี่งายที่รักนาย ^O^ Part1(100%)
Special Fic ... Hey man~ ชั้นนี่งายที่รักนาย ^O^
Daesung talk :
หวัดดีฮะ ผมชื่อ คัง แดซองฮะ^__^ วันนี้เป็นวันที่สดใสคุณว่ามั้ยฮะ กร๊ากๆ ว่าแต่ทุกคนไปไหนหมดเนี่ย ว่าแล้วผมก็เดินตรงไปยังห้องนั่งเล่น ที่พวกนั้นชอบอยู่เป็นประจำ
“ทุกโค๊นน ทำไรกันอยู่~^0^”
“พวกเรากำลังทดสอบว่าใครเซเมะ ใครอุเคะอยู่น่ะเส่...”พี่จียงตอบผมโดยไม่เงิยหน้ามามองเลยแม้แต่น้อย
“อะไรคือเซเมะ อุเคะ อ่าครับ-___-^^”
“เอาเหอะ.. เดี๋ยวนายก็รู้เองแหละ มาทำด้วยกันดิ”ว่าแล้วผมก็ถูกไอซึงดึงลงมานั่งข้างๆ
“งั้นฉันถามเทมโปกับแดซองก่อนละกันนะ” ผมยังไม่เข้าใจเลยว่ามันคือไร ไอเมาะเมะ เคาะเคะเนี่ย=__=ไรวะ!!งงจริงๆชีวิต
“คำถามข้อแรก ... สิ่งที่รักมากที่สุดในชีวิต”
“ครอบครัว/โดเรม่อน^0^”คุณคงรู้นะฮะว่าผมจะตอบข้อไหน .. แล้วพี่จียงก็เขียนอะไรลงไปในกระดาษ
“นายเคยไปเที่ยวกลางคืนมั้ย?? ถ้าเคยประมาณกี่ครั้งต่ออาทิตย์”
“เคยนะแต่ไม่ได้นับ .. ก็บ่อยแหละ”เอ่อ ... ผมเคยไปเที่ยวกี่ครั้งน้า ... 3 ครั้งมั้งเท่าที่ผมจำได้-0-* ผมเคยไปเดินสะพานพุธไง กร๊ากๆ
“ฉันเคยไป3ครั้งอ่า^___^”
“อ่าแดซอง นายเคยไปเที่ยวผับด้วยหรอ ..” อะไร๊ หน้าอย่างผมมันไปผับมิได้ชิมิ .. อย่าหาว่าผมโม้นะ~ ผมอ่ะ ... ไม่เคยไปผับเลยสักครั้งงงT^T แต่เพื่อความเนียน เราต้องซุยได้โล่~!!
“เคยสิ!>.,<”ทุกสายตามองผมด้วยความอึ้ง -- --* อารายย ผมไปผับมันผิดตรงหนายย ความจริงผมไม่ได้ไปนิหว่า .. แสดงว่าผมไม่ผิ๊ด ฮ่าฮ่าบวก -*-
“ไปตอนไหน? ... กับใคร ??” T_________Tมาเป็นชุดเลยฮะ - -* ม่าย ผมต้องซุย! เพื่อโล่ของผม=__=
“ฉันจำไม่ได้ว่าตอนไหน .. ฉันก็ต้องไปกับแฟนฉันสิ!”
“อืม..... แล้วเท๊มอ่ะนายไปกับใคร??”
“กิ๊ก” พี่เท๊มทำหน้าตายแล้วตอบอย่างไร้วิญญาณ ผมอยากถามพี่นะฮะ .. หน้าเถื่อนอย่างพี่มีกิ๊กกะเค้าด้วยเรอะ??
“อืมม งั้นขอต่อไป.. ของขวัญที่อยากได้จากแฟนมากที่สุด”
“ของที่มาจากใจ” งั้นคนที่เป็นแฟนที่เท๊มก็ต้องควักหัวใจมาให้พี่เค้าน่ะสิฮะ=__= ใครจะเป็นผู้โชคร้ายคนนั้นนะ น่าสงสารจริงๆเรยกร๊ากๆ -0-*
“ตุ๊กตาโดเรม่อนตัวโตๆ” แน่นอนฮะ หนึ่งเดียวในใจผมคือโดเรม่อน~>__<
“ถ้าคุณกำลังอาบน้ำอยู่แล้วมีผู้ชายร่างสูงใหญ่กระแทกประตูห้องน้ำเข้ามาคุณจะ..”
“ต่อยมัน” ตอบสมกับหน้าตาจริงๆ เถื่อน .. -*-
“เอ่อ ... นุ่งผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งหนีไปหาคนช่วย=__=”ผมเป็นพวกมีสติสัมปชัญญะฮะ ไม่ใช้กำลัง..
“คุณคิดยังไงกับเรื่องSEX”
“เป็นเรื่องที่น่าค้นหา...” ผมรู้ละฮะ .. ว่าพี่เท๊มหื่น-.,-
“เอ่อ //-//-// ไม่รู้สิ คือฉันไม่ค่อยรู้เรื่องนี้อ่ะ” ความจริงผมอยากจะตอบว่ามันเป็นเรื่องน่าอายนะครับ .. ก็ผมไม่รู้จริงๆนี่หว่า=___=
“โอเค ... ฉันได้ผลออกมาแล้ว .. และฉันก็มีเกมให้พวกนายเล่นด้วย แต่ฉันขอถามนายก่อน ... แดซอง”
“หือ??”
“นายคิดว่าตัวแมนเต็มร้อยมั้ย??”
“แน่นอน!! ฉันก็ต้องแมนเต็มร้อยดิ หุ่นฉันออกจะล่ำฮ่าๆๆๆ” นี่ผมพูดไรเนี่ย=___=
“แต่ว่าผลที่มันออกมานายเป็นอุเคะนะ .. แสดงว่านายไม่แมนเต็นร้อยซะแล้วล่ะ”ห๊า ~~~!! ว่างายน้า ผมไม่แมนหรือนี่!! เป็นไปบ่ได๋ -*-
“อะไรน๊า~!! ว่าแต่อุเคะคือไร??”
“คือฝ่าย ‘รับ’ ยังไงล่ะ”ห๊ะ!? .. ผม รับ .. ให้ตายเถอะโรบิ้นฮูด ให้กระฉูดสิแบคแมน ทับให้แบนสิวอนเดอร์วูเมน มันคือความอัปยศอย่างยิ่ง!!
“บ๊ะ .. นี่ซึงรี .. ฉันเคะจริงๆอ่ะ=.,=”
“อ เอ่อ ... ฉันว่ามันก็ถูกนะ แฮะๆ” โอ้ออ มายก๊อธเดธ!!! ความแมนของผ๊ม >_<*
“งั้นฉันมีเกมให้นายเล่น .. เท๊มนายจะเล่นด้วยกันมั้ย?”พี่จียงหันไปถามพี่เท๊ม
“ก็ลองดู”
“โอเค .. เกมที่ฉันจะให้พวกนาย 2 คนเล่นก็คือ ศึกชิงความแมน!!! แดซองถ้านายอยากจะแมนนะ .. นายต้องกดไอเท๊มให้ได้ ส่วนเท๊มถ้าหากนายไม่อยากเสียความแมน ... นายก็ต้องกดไอแดซอง กติกาก็คือ .. ห้ามใช้ยาปลูกSexหรือยานอนหลับยาดับประสาททั้งสิ้น พวกนาย 2 คนสามารถเลือกตัวช่วยได้ 1 คน แต่ว่าฉันเป็นกรรมการนะ เพราะงั้นพวกนายเลือกได้แต่ ซึงรีกับแทยังเท่านั้น”
“ฉันเลือกซึงรี”ว่าแล้วผมก็ดึงแขนซึงรีมากอดเอาไว้ แต่ไอเกมนี้ทำผมเครียดไม่น้อย ทุกท่านก็ดูตัวตาเท๊มแล้วดูตัวผมสิฮะ-___- โคตรสูสีกันเลย -*-
“งั้นฉันเอาแทยังก็ได้”
“ไม่มีเวลากำหนดนะ ... เกมจะจบก็ต่อเมื่ออีกคนสามารถกดอีกคนได้ถือเป็นอันตัดสิน .. Game Start!!!!” เหอๆ-*- ลางสังหรณ์ว่าผมจะแพ้อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแล้วล่ะฮะ ... แต่ว่า ...!! เพื่อความแมนผมจะพยายามฮะ!-*-
........................................................................................................................................................
“นี่ซึงรี .. ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำไงดีอ่า- -^^”ผมนั่งบ่นๆอยู่ในห้องของซึงรี ผมละเครียดฮะ!
“อ่าฮะ....ฉันว่านายน่ะรับ ดีแล้วนะ” เฮ่ยไอ่นี่ตกลงจะช่วยหรือซ้ำเติมวะ!!
“ก็ฉันแมนนี่-0-*”ผมพูดพลางถกเสื้อให้มักเนดู
“>.,<พี่ฮะเอาเสื้อลงเถอะ!!”ไอมักเนเอามืออุดจมูกตัวเองแล้วบอกให้ผมเอาเสื้อลง -0-* นี่ผมตัวเหม็นหรอ ??
“อ่านี่ซึงรี ฉันตัวเหม็นขนาดนั้นเลยหรอ??”
“เปล่านะฮะ-___-^^ (พี่กำลังยั่วผมใช่มั้ยเนี่ยย)”
“แล้วนายจะอุดจมูกตัวเองทำไมอ่ะ” มันทำหน้าเลิกลั่ก .. นี่ผมตัวเหม็นแน่ๆเลย
“ปล่าวนะฮะ .. คือเอ่อ ..” เว่ยย บังอาจหาว่าผมตัวเหม็น ... อย่างนี้ต้องแกล้ง! ว่าแล้วผมก็ถลกเสื้อวิ่งเข้าไปหาไอมักเน ... มันก็วิ่งหนีผมแล้วปิดตาด้วยฮะ-0-*
“พี่ทำอะไรอ่า!~” มักเนว่าขณะที่กำลังวิ่งปิดตาหนีผมอยู่-0-*
“แกล้งนาย” สงสัยผมต้องไปตรวจร่างกายหน่อยละฮะ -0-* รู้สึกงงกับไอมักเน แต่ก่อนอื้นขอแกล้งก่อนละกันฮะกร๊ากๆๆ-0-*
........................................................................................................................................................
เดี๋ยวมาต่อ
........................................................................................................................................................
Tempo Talk :
โย่ว แม๊น ว๊อทซาบ ไอแอม Mr T.O.P สวัสดี สวีดัด กระผมเทมโปแห่ง Big Bang!! พอเถอะครับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า=__= ทุกท่านคงรู้แล้วว่าผมต้องแข่งกับแดซอง ... ไอจีมันก็รู้จักหาคู่แข่งให้ผมนะฮะ =___= แดซองมันเคะแตกจะตาย จะให้มันมากดผมเนี่ยนะ=____= ต้องใช้แรงมหาศาลพอดู เพราะผมถึกฮะ!
“นี่เท๊ม...นายจะเอาไงวะ??” ยองเบถามผมขณะที่ผมเดินออกมาซื้อของข้างนอกด้วยกัน
“ก็...จับแดซองกดจบ!” ผมตอบหน้าตาย
“แล้วอยู่ดีๆเมิงจะวิ่งไปกดมันเลยไง๊??”ยองแบพูดประชดใส่ผมแล้วทำหน้ากวนส้นใส่ผม-0-*
“ไม่ใช่โว้ยย~!! กูไม่เถื่อนขนาดนั้นซะหน่อย-0-*”ไอ่นี่เห็นผมเถื่อนขนาดนั้นเลยรึไง๊
“ก็หน้าเมิงส่อ .. เอาเถอะ แล้วเมิงจะทำไง??”ไอ่นี่ด่ากูแล้วแส่เปลี่ยนเรื่อง-_____-^^
“เออน่า ... กูมีแผนของกูแล้วกัน ^___,^”ผมทำหน้าวอนส้นใส่มัน
“เมิงอย่ามา...คิดไม่ออกก็บอกมาเหอะน่าจะได้ช่วยกัน”ไอ่นี่เสือกรู้ทัน -*-
“เอออออ เมิงเก่งเมิงฉลาดเมิงสมองเลิศ”
“ไม่ต้องมาประชดกู”
“ใครบอกกูประชด?? กูพูดจริ๊ง เมิงออกจะสมองดีขนาดนี้”
“.....-*-.....”
“เออออ มาช่วยกูคิดได้ยัง?”
“เออๆ กูก็พอคิดออกลางๆนะ ... อยู่ที่ว่าเมิงจะทำรึเปล่า??”เหอะ!หน้าอย่างเทมโปมีอะไรที่ผมทำไม่ได้
“เออบอกมาเหอะ”
“แน่ใจ๊ หน้าอย่างเมิงจะทำได้เร้อ??”ไอ่นี่วอนโดนตั๊ดหน้าบี้ซะแล้ว
“อยากหน้าบี้มะ??-____-^^”
“โห่ล้อเล่นแค่นี้ทำโหดวุ้ย ... เออบอกก็ได้”
“บอกอย่างนี้ตั่งแต่แรกก็จบและ-*-”แม่งชอบกวนตีนผมจริงๆ กวนมากๆสักวันมันจะอยู่ในปากเมิง=___=
“ปกติ...ฉันนอนห้องเดียวกับแดซองใช่มะ?? ... คราวนี้ฉันจะเปลี่ยนให้นายไปนอนแทนที่ฉันจนกว่านายจะกดไอ่แดซองมันสำเร็จ oK!”
“ถ้าแดซองย้ายไปนอนกับซึงรีล่ะ?=___=”
“ไม่ย้ายหรอกน่าเชื่อกูสิ!!”
“หน้าอย่างเมิงเชื่อถือได้หรอวะ??”ผมทำหน้าไม่เชื่อเป็นอย่างยิ่ง
“เอ้อ ... ไอ้เชี่ยเป็นเพื่อนกันป่ะเนี่ย??”
“เออล้อเล่นน่า^____^”เหอๆขอให้มันสำเร็จละกันถ้าแดวองไม่ย้ายห้องหนีผมไปก่อนอ่ะนะ-*-
แล้วผมก็เดินซื้อของที่ต้องใช้กับไอแทยังต่อไป....
........................................................................................................................................................
“กลับมาแล้วเหรอออ~”<<<เสียงของผมเองครับ 555
“เมิงเป็นชินจังรึงาย=__=”
“คนมันหล่อทำไรไม่ผิด^____,^”
-____________-*<<สีหน้าไอแทยัง
“เอาเหอะ”แล้วมันก็ทำหน้าเอือมเดินจากไป=_____= ผมเลยต้องเดินแบกของคนเดียวเขาห้องครัว ไอ้แสดบังอาจหลอกใช้คนสมาร์ทอย่างผม ขออย่าให้เมิงตายดี!!=_______=
“อ้าว~พี่เท๊มกัลบมาแล้วหรอฮะ” เสียงนี้ถ้าผมจำไม่ผิด ... แดซองแน่นอน คู่แข่งความแมนปัจจุบันของผม
“ไม่กลับแล้วจะเห็นพี่มั้ย??-*-”น่าน..เอ๋อรับประทานฮะโดนผมตอกไปดอกนึง
“โหวว พี่แท๊มเดี๋ยวนี้ปากดีนะเนี่ย”ผมปากดีมาตั่งนานแล้วใช่มั้ยครับทุกท่าน
“อยากลองป่ะละ??”เอ๋ออีกรอบครับ ตามมุขผมไม่ทันอ่ะเด้
“ลองไรอ่ะพี่เท๊ม??”มันง่าวหรืออินโนเซนต์กันแน่เนี่ย?? … จะอะไรก็ช่างมันคงเปิดโอกาสให้ผมรุกอ่ะเด้
“ก็ลอง...แบบนี้ไง!”ผมเดินเข้าไปใกล้แดซองแล้วเอาแขนกั้นทางหนีเอาไว้
“พี่จะทำไรอ่า??”แดซองเริ่มทำหน้าบอกบุญไม่รับละฮะ
“.........”ผมไม่ปล่อยให้เสียเวลาประกบปากของแดซองทันที
“อื้อ...”แดซองครางประท้วงผมในลำคอ นึกว่าผมจะปล่อยง่ายๆรึไง?? ผมพยายามดันลิ้นเข้าไปแต่ว่าแดซองเม้มปากเอาไว้แน่น .. งั้นก็ต้องใช้มุขนี้! .. ผมเลื่อนมือไปจั๊กจี้แดซองทำให้เค้าต้องอ้าปากผมจึงใช้โอกาสสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานข้างใน ... แดซองปากหวานใช่เล่นนะเนี่ย ฮึๆ ผมชักติดใจซะแล้วสิ
“อื้อๆๆ”แดซองเริ่มตีอกผมเพราะหายใจไม่ออก ผมจึงต้องถอนปากออกมาเพราะกลัวแดซองจะเป็นลมไปซะก่อน
“ฮ้า.. พี่เท๊มทำ แฮก อะไรน่ะ ”ทันทีที่ผมถอนปากออกมาแดซองรีบหาอากาศเข้าปอด ปากแดงบวมช้ำ หน้าแดงเพราะความอาย นี่เค้าจะยั่วผมใช่มั้ยเนี่ย??
“ก็จูบไง..”ผมตอบหน้าตาย แต่ในใจผมกำลังร้องแร๊พ ฮ่าๆ ชัยชนะอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแล้วล่ะครับ^_______^
“//>//<//... ผ ผมไม่คุยกับพี่แล้ว!”แล้วแดซองก็วิ่งออกจากห้องครัวไป นายไม่คุยกับฉัน .. งั้นฉันคุยกับนายเองก็ได้ ^____,^ เทมโปผู้นี้มีความสุขฮะ กร๊ากๆ
........................................................................................................................................................
Daesung Talk :
อ๊ากกก~!!! ไอพี่เท๊มโรคจิต ... เมื่อกี้ผมเพิ่งโดนผู้ชายจูบมา ... แล้วผมก็เป็นโดนรุกด้วยอ่า!! นี่ผมเคะจริงๆหรอเนี่ยT^T ย๊ากกกกก เครียดฮะ
“ซึงรี~~!!”ผมวิ่งมาที่ห้องซึงรีแล้วเปิดประตูโพลงเข้าไป
“มีอะไรฮะ??”ซึงนีทำหน้าตาตกใจที่ผมกระแทกประตูเข้ามา แต่ผมไม่ส๊น!! ผมวิ่งเข้าไปกอดซึงรีเต็มลัก ซึงรีช่วยฉันโด้ยยยยTT^TT
“ซึงรี...ฉัน”ผมกอดซึงรีแน่นไม่ยอมปล่อย
“พี่เป็นอะไรฮะ”ซึงรีกอดตอบผม
“ฉ ฉันโดนพี่เท๊มจูบอ่า~T_________T”
“ห๊ะ!! ... จริงหรอฮะ!”ซึงรีคลายกอดผมแล้วดึงให้ผมไปจ้องหน้ามัน
“งื้อ...ฉันจะโกหกนายทำไมอ่า~”
“ผมว่า...พี่เลิกแข่งเหอะครับ...เดี๋ยวพี่โดนกดขึ้นมาจริงๆจะแย่เอานะฮะ”ซึงรีทำหน้าเคร่งเครียด
“งั้นก็แสดงว่าฉันไม่แมนอ่ะดิ>3<”
“พี่เป็นเคะแหละฮะ .. น่ารักดีออก^__^”ง่า...จริงหรอฮะทุกท่าน ผมน่ารักมากกว่าหล่อหรอ??>_<งื้อออ
“แต่ฉันอยากแมนนี่นา..=______=”ซึงรีมองหน้าผมแล้วเอามือมาหยิกแก้มผมส่ายไปมา
“นี่ผมพูดจริงนะพี่อ่ะน่ารักมากกว่าหล่อ!! .. แต่ก็ได้ฮะผมจะพยายามช่วยพี่ .. แต่ว่า!! ตอนที่ผมคิดว่าพี่ไม่ไหวแล้วพี่ต้องเลิกนะฮะ! ถ้าไม่งั้นพี่โดนกด ผมก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะฮะ”
“OK!! ซึงรีนายรู้ตัวป่าวว่านายน่าร๊ากกที่สุดเลย”ผมกอดซึงรีอีกครั้ง ซึงรีจะน่ารักก็คราวนี้แหละ ฮ่าๆบวก
.............................................................................................................................................
.............................................................................................................................................
ตอนกินข้าวมือเย็น...ผมไม่ยอมลงออกไปกินข้าวซึงรีเลยเอาข้าวมาให้ผมกินบนห้อง ทำไมผมถึงไม่ยอมออกไปกินอ่ะหรอ...บ้าหรอ ผมไม่ได้อายพี่เท๊มซักหน่อย!!//>//<// (ช้านยังไม่ได้พูดไรเลย-*-)
“พี่ฮะ...ผมกลับห้องก่อนนะ”ซึงรีพูดก่อนจะยกถาดข้าวแล้วลุกขึ้นยืน
“งืม...Good Night”ซึงรียิ้มให้ผมนิดนึงก่อนเดินออกจากห้องไป.. ผมล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดตาลัยตายอยาก ผมจะทำยังไงดีเนี่ย ... ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว วันนี้พี่เท๊มทำคะแนนใด้มหาศาลเลย-___-^^ แล้วดูผมสิ! .. เตี้ยก็เตี้ยกว่า แรงก็น้อยกว่า ... จะเอาไรไปสู้เค้าวะ!
แอ๊ดด~
เสียงประตูเปิดเข้ามาสงสัยพี่แทยังคงกลับมานอนแล้วแหละ .. เอาเหอะ วันนี้นอนก่อนแล้วกัน ยิ่งคิดยิ่งเครียด
“พี่แทยังฮะ...ถ้าจะนอนแล้วปิดไฟด้วยนะฮะ”ผมพูดโดยไม่หันไปมอง
“ได้เลยแม๊น...อีกอย่าง ฉันไม่ใช่แทยังหรอกนะ”เฮ่ย..-___- เสียงคุ้นๆว่ามั้ย อย่า... ขออย่าให้มันเป็นจริงเล้ย>_<
“พ พี่แทยังอย่าหลอกผมเล่นสิฮะ”ม่าย ... มันต้องไม่ใช่แน่ๆ!!!=___=
“ฉันเปล่าหลอกนายซักหน่อย แล้วฉันก็บอกแล้วว่าฉันไม่ได้ชื่อแทยัง” ผมค่อยๆหันไปมองต้นเสียงอย่างเชื่องช้า ... อ๊ากกก เลวร้าย เลวร้ายมากๆ T^T
“พ พี่เทมโปT^T”ผมเรียกชื่อคนที่อยู่ตรงหน้าออกมาเบาๆ
“ใช่แล้วแม๊น ... ฉันเทมโปมิใช่แทยัง เกทรึยัง??” เกทแล้วT^T เกทมากๆด้วย .. ผมยังไม่อยากโดนกดนะฮะ=__= ซึงรีนายอยู่หนใด ด ด?? ช่วยฉันด้วยย T__________T
“แล้ว...พี่แทยังละฮะ”พี่เท๊มเดินมานั่งบนเตียงข้างผม .. ผมกระเถิบหนีจนชิดกับหัวเตียง
“อ๋อ... มันอยากเปลี่ยนบรรยากาศน่ะ ... แล้ววันนี้ทำไมไม่ไปกินข้าวด้วยกันล่ะ??” พี่ครับ ... คำถามอื่นมีเยอะแยะ ... จะถามทำไม๊คำถามนี้ T^T
“เอ่อ....ก็เพราะ ... เอ่อ คือ ผมอยากเปลี่ยนบรรยากาศฮะ”เหอๆ ไอแดซองแกไม่รอดแน่คราวนี้ - -* พี่เท๊มเขยิบเข้ามาหาผมจนชิด .. ตอนนี้ผมไม่มีทางหนีแล้วฮะT___T ไม่รอดแน่ผม
“หรอ..?? ไม่ใช่เพราะหลบหน้าฉันหรอ”ฉึก! เป้งๆเลยครับ พูดจี้ใจT^T .. มันกลับมาอีกแล้วฮะ...ท่าเดิมเหมือนกับตอนที่ผมถูกจูบเลย ผมเอียงหน้าหลบสายตาที่พี่เค้าส่งมา .. ไม่น่าเลยผม น่าจะเชื่อซึงรีตั่งแต่แรกT^T
“อ เอ่อ...”เอาไงดีวะ แดซอง!! คิดสิ โอ้ยย คิดไม่ออก-*- นี่ผมจะโดนกดจริงๆหรอเนี่ย=___=
“หึ .. นายเนี่ย .. มันน่ากดจริงๆเลยว่ะ” >//< อ๊ากก ..
“T^T…พี่อย่ากดผมเลยนะ...ผมยอมแพ้แล้ว”เอาวะ! ยอมเคะดีกว่าเสียบริสุทธิ์ให้ผู้ชายด้วยกัน
“หืม...เอางั้นหรอ?? ... ก็ได้แต่มีข้อแม้นะ ... แลกกับการที่นายจะไม่โดนฉันกดโดยการที่นายต้องมาเป็นแฟนฉัน!”ห๊ะ!? ช่วยบอกผมทีว่าเมื่อกี้ผมหูฝาด >.,<
“ว ว่าไงนะ??”
“นายจะยอมโดนกดหรือว่าจะมาเป็นแฟนฉันฮึ-____,-”T____T ฮือ ... แดซองSo Sad
“..........”ทางเลือกสองทางที่ผมเลือกไม่ถูก=___= เป็นแฟนผู้ชายกับโดนผู้ชายกด อันไหนมันจะแย่ไปกว่ากัน
“หืม..ว่าไง??”พี่เท๊มเริ่มไซร้คอของผม >///< อ๊ากม่ายๆๆ ฮือๆ
“ก ก็ได้...ผมยอมเป็นแฟนพี่ก็ได้”เป็นแฟนผู้ชายอาจจะดีกว่าโดนผู้ชายกดก็ได้=___= ไมชีวิตผมมันซวยงี้วะ
“^____,^ งั้นต้องแสดงความเป็นเจ้าของก่อน??”พี่เค้าว่าก่อนจะก้มลงไปตรงซอกคอของผมแล้วเม้มเบาๆ >//< อ๊ากกก พี่เค้าทำอะไรเนี่ย!! ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลย นี่ผมหวั่นไหวกับพี่เท๊มหรอเนี่ย >___< ม่ายยผมไม่ได้ชอบผู้ชายยย
“เรียบร้อย .. ต่อจากนี้ไป... นายเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น!” -0-* บอกได้คำเดียว แดซองอยากตายฮะT______T
“นี่ก็ดึกแล้วนอนกันเหอะ”ว่าแล้วพี่เท๊มก็ดึงผมไปกอดไว้แน่น ... เห็นผมเป็นหมอนข้างรึงาย=__=
“พี่เท๊ม .. ผมไม่ใช่หมอนข้างนะฮะ”
“นายก็เป็นหมอนข้างของฉันคนเดียวไง ... เลิกบ่นได้แล้ว นอนเหอะ”แล้วพี่เค้าก็ปิดไฟแล้วกอดผมแน่นเข้าไปอีก
“พี่เท๊ม ปล่อยน้า~”นั่งสนิท ... วุ้ย ... นอนแบบนี้ก็ได้วะ .. แบบนี้ก็อุ่นดี -*- ................................
...................................................................................................................................................
เช้ามา
“แดซอง...ตื่น ... ตื่นสิ!”อืม ... เช้าแล้วหรอ ผมค่อยลืมตาขึ้นมารับแสงยามเช้า …. แต่ ... ก่อนที่ผมจะเห็นแสงอาทิตย์ ... ผมดั๊น ... เห็นหน้าพี่เท๊มจ่อเต็มๆ อ๊ากกก ใกล้ขนาดนี้ไม่จูบผมไปเลยล่ะ=__=
“อ เอ่อ ... ผมไปอาบน้ำดีกว่า”ว่าแล้วผมก็พยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอด ... แต่มันไม่ขยับเลยสักนิด
“จะรีบไปไหน ... จูบอรุณสวัสดิ์ก่อนสิ^^”ห๊ะ... อะไรนะ ผมไม่ได้ยิ๊น =__=
“อ เอ่อ ... ไม่รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่จียงบ่นนะ” แถไว้ก่อนพ่อสอนไว้-. ,-
“นายไม่ทำ ... งั้นฉันทำเอง จุ๊บ!!!!” O____O อ๊ากกก ถึงแม้จะเป็นสำผัสเบาๆ แต่ผมก็รู้สึกถึงแรงสำผัสที่ริมฝีปาก ผมโดนผู้ชายจูบอีกแล้วหรอเนี่ย=___=
“^____,^ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ ไม่รีบเดี๋ยวโดนบ่น”ว่าแล้วพี่เท๊มก็เดินออกจากห้องไป ... เฮ้อ .. ชีวิตผม มันจะรอดมั้ยเนี่ย=___=
ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปนอกห้อง ... ก็ไปเจอกับซึงรีพอดี ... ที่พึ่งสุดท้ายของผม=___=
“หวัดดีฮะ^^พี่แดซอง เมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ย” สบายมากเลยล่ะหยั่งกะนอนอยู่บนสวรรค์-0-*
“.......”ผมไม่พูดอะไรแล้วเดินเข้าห้องครัว -*- ตอนนี้มีแต่เครียดกับเครียด-0-*
“พี่เป็นอะไรรึเปล่าฮะ”ซึงรีดึงข้อมือของผมเอาไว้ แล้วถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงผม
“เปล่า แค่เครียดนิดหน่อย”
“หรอฮะ ... มีอะไรบอกผมได้นะ^^”ซึงรีจับมือผมแล้วแกว่งไปแกว่งมา
“ฮื้อ^__^”เห็นนายยิ้มฉันก็เบาใจขึ้นเยอะแล้ว .. ขอบใจนะซึงรี
ปั่ง!
เสียงปิดประตูดังขึ้นทำให้ผมกับซึงรีหันไปมองต้นเสียง พบกับพี่เท๊มเดินหน้าบูดออกมาจากห้อง แล้วเดินมากระชากมือผมออกมาจากมือซึงรีแล้วลากผมเข้าไปในห้องครัว
“พี่เท๊ม!! เป็นอะไรของพี่เนี่ย!?”ผมสะบัดมือออกจากมือพี่เท๊มแล้วตะโกนออกไปอย่างลืมตัว
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร ... ฉันก็แค่ ‘ หึง ’ นายยังไงเล่า!! ก็ฉันไม่ชอบเวลาที่นายอยู่กับซึงรี ... มันทำให้ฉันโมโห!!”
“.....................”อึ้งฮะ พี่เท๊มหึงผมหรอเนี่ย ... ทำไมผมต้องใจเต้นแรงด้วย ... ผมไม่เข้าใจตัวเองเลย... สงสัย...บางที .. ผมอาจจะเริ่มชอบพี่เท๊มก็ได้ ... เฮ้ยยย ผมไม่ได้ชอบผู้ชายย ไม่ๆๆ!!! แดซองนายต้องแมนรู้มั้ย ... นายมันแมน!!
................................................................To be con……………………………………………….
เยี่ย ร จบตอนแล้วว วู้วๆๆ
กร๊ากๆๆ
ฮ่าๆ คู่ต่อไปรอรีเควสอยู่นะ
ความจริงแล้วอยากแต่งจีแด 555
เอาเถอะ-*- คู่ไหนมีให้จิ้นเยอะสุด
จะแต่งคู่นั้นแล ^___^
เม้นด้วยน้า~
ความคิดเห็น