คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ไม่มีเหตุผล
ตอนที่ 5
มหา'ลัย.......
เลิกเรียน
แบคฮยอนพอเลิกเรียนเสร็จก้อแจ้นมาดักรอชานยอลที่คณะ
" แบคฮยอน !!" °__°
"ทำไมต้องตกใจด้วยหล่ะ ก้อแค่มาหาแค่นี้เอง"
"แบค มีอะไรหรอครับ วันนี้ผมรีบกลับ" ชานยอลที่ทำถ้รุกลี้รุกลน จนจับสังเกตุได้
"ชานยอลนายเป็นอะไรหรือเปล่า นายดูแปลกไปนะ นายจงใจจะหลบหน้าชั้นใช่มั้ย"
"ปะ เปล่านะ ผม......."
คริสเลิกเรียนเสร็จก้อมารับชานยอลที่คณะ ผ่าเสียงกรี๊ดและฝูงคนมาก (แกฮอตขนาดนั้นเชียว #มันก้อจริง)
แต่ภาพที่คริสเห็นคือ สองคนนั้นกำลังกอดกันอยู่ ทั้งที่เขาสั่งไว้แล้วเชียว !
นายไม่รักชั้นแล้วหรอ ทำไมนายถึงต้องหลบหน้า หรือนายมีคนอื่น นายโกรธอะไรชั้นหรือเปล่า ชั้นทำอะไรผิด แล้วทำไมบอกว่าไปทำงานแต่นั่งกินข้าวกับคนอื่น คำถามทุกอย่างถาโถมเข้ามาในควของแบคฮยอน น้ำใสๆ ก้อไหลรินมาจากดวงตาสวยๆ (?) คู่นั่น
"แบคฮยอน นายร้องให้ทำไม" ชานยอลใช่มือปาดน้ำตาของคนตัวเล็กออก
"นายไม่รักชั้นแล้วหรอ ฮึกๆ" เสียงสะอื้นเริ่มดังขึ้น
"รักสิ ครับสิรักแบคฮยอนคนเดียวนะ แบคกี้คนดีของชานชาน" ชานยอลเลือกที่จะเก็บเรื่องที่คริสสั่งห้ามยุ่งกับแบคฮยอนไว้ ชานยอลค่อยๆ ปลอบคนตัวเล็ก มืออีกข้างค่อยๆลูบหลังเพื่อเป็นการปลอบโยน คนตัวเล็กก้อเอาหน้าซบ อกของร่างสูง
"อืม ..ฮึก..ชั้นเข้าใจ..ฮึกแล้วล่ะ"
"เข้าใจแล้วนะครับ…..” ชานยอลก้มลงจุมพิตบนลงหน้าผากของคนตัวเล็ก
แบคก้อเดินกลับบ้านไป สบายใจยิ่งขึ้นเมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของร่างสูง
ชานยอลที่กำลังเดินกลับไปที่คณะ ก้อรู้สึกถึงแรงกระชากที่ข้อมือ
"โอ้ย !!! คุณคริส "
"กล้ามากนะที่ขัดคำสั่งชั้น"
"คือ ..แบคฮยอยเค้า...." ชานยอลที่กำลังจะอธิบายก้อต้องหยุดชะงักไปทันที
"เงียบ !!!!! กลับบ้านเดี๊ยวนี้"แล้วคริสก้อลากชานยอลไปขึ้นรถ
คฤหาสตระกลู อู๋
ลงจากรถมาคริสก้อลากชานยอลมาที่ห้องของตัวเอง พลั่ก !! คริสเหวี่ยงชานยอลลงไปบนเตียง ชานยอลไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าตนเองกำลังจะโดนอะไร พยามถอยหนี จนชนหัวเตียง
" คุณคริสปล่อยผมเถอะนะครับ ผมขอโทษที่ขัดคำสั่ง"
"........." คริสคงยังกดมือทั้งสองข้างของชานยอลไว้ ใบหน้ายังคงซุกไซร์คอหอมๆนี้อยู่
"ขอร้องแหละ ครับปล่อยผมเถอะนะครับ"
ชานยอลที่ร่างกายไม่ต่างอะไรกับคริสมากเพราะแรงเหวี่ยงทำให้ชานยอล จุกจนแทบไม่มีแรง แต่ชานยอลยังคงดิ้นด้วยแรงที่หลืออยู่
ชานยอลไม่เหลือวิธีไหนแล้วจึงร้องอ้อนวอนเผื่อคนตรงหน้าจะได้สติขึ้นมาทั้งที่รู้ว่า...ไม่มีทาง
"เงียบซะอยู่เฉยๆ...แล้วเก็บแรงเก็บเสียงไว้ครางใต้ร่างชั้นซะดีกว่า" คริสไม่รอช้า ประกบจูบชานยอลทันทีบดเบียดริมฝีปากคนใต้ร่างจมบวมแดง สอดลิ้นเข้าไป ความหาความหวาน จูบนี้รุนแรงไร้ความรักความอ่อนโยนสิ้นดี
E-mail หรือ http://loveluhanney0231.exteen.com/
.
." อ่าวตุ๊ด ... จะกลับยัง" ไค
"ตุ๊ด PRONG sss!!!!!!! เออ กับดิว่ะ"
"เออ แล้วจะยืนทำซากอะไร ไปดิว่ะ"
"เออ บ่นจังไอดำ เด่ะก้อแก่ไวละมึง"
" Sa ladddddd " อย่างกูเขาไม่เรียกว่าดำ เขาเรียก สีแทน เฟ้ย !!!
" แทนขาวละสิไม่ว่า " พูดจบไอคุณโอเซ มันก้อทำหน้า ก้อไม่รู้สินะ.... ใส่ผม
"ชิๆ วันเสาร์ ไปผับกัน ตรง xx xxx โอเค๊ กูไปล่ะ" พูดจบไอดำก้อวิ่งไปเลย ผมไปตกลงกับมันตอนใหน ว่ะ
" เอ้า พี่ลู่หาน !!"
"เอ้า เซฮุนเจอกันอีกแล้ว "
" ครับ กลับพร้อมผมมั๊ย เดี๊ยมผมไปส่งผมเอารถมา"
" เอ่อ.... เกรงใจ น่ะเซฮุน"
"ไม่เป็นไรหรอก ผมเต็มใจ "
" อืม.....ก้อแด่ะ"
"เชิญครับนางฟ้า ...... " เซฮุนเปิดประตูและผายมือไปยังประตูเชิญ ลู่หานขึ้นไปนั่ง
"บ้านพี่อยู่ไหนหรอครับ "
"คอนโด ตรง XX น่ะ"
"อ่อ ใกล้ๆ บ้านผมเลย "
แล้วลู่หานก้อเผลอหลับไป ใบหน้าหวานหลับตาพริ้ม ขนตายาวเป็นแพ จมูกนิ๊ดหน่อย ปากสีชมพูได้รูป
พี่ลู่หานเวลาหลับพี่น่ารักกว่าเดิมอีกนะ พี่จะรู้ตัวมั๊ยว่าพี่น่าจับ ก(อ)ด แค่ไหน....
แก้มเนี่ยหน้าฟัดจริงๆเลย อย่าทำตัวน่ารักกว่านี้ได้มั๊ยพี่จะทำให้ผมรักพี่มากขึ้นไปถึงไหน..
รถจอดสนิท.....
ลู่หานยังคงหลับตาพริ้มอยู่.... เซฮุนจึงปลุกขึ้นมา
" พี่ลู่หาน พี่ลู่หานครับ ตื่นได้แล้วครับ"
"อื้อ....ถึงแล้วหรอ"
"ครับ"
“ ขอบคุณมากนะ” แล้วลู่หานก้อลงรถไป
พี่ลู่ผมจะบอกพี่ยังไงดีว่าผม ชอบพี่ ไม่ไช่สิ ผมรักพี่เลย ถ้าผมบอกพี่ไปพี่จะโกรธผมมั๊ย ทำไมพี่ถึงไม่ชอบเด็ก ผมจะทำให้พี่ชอบเด็ก โดยเฉพาะเด็กอย่างผมให้ได้.........
เนื้อเรื่องเริ่มเข้มข้นแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ตอนนี้มันสั้นจริงๆๆๆ บอกแล้วต่อ ไป จะ ไปหาคู่ฮุนฮานบ้าง จะเริ่มจีบกันแล้วอ๊ายยย
คริสยอล ........... รออ่านตอนต่อไปแล้วกัน 555555
อย่าเพิ่งปารองเท้ามานะ - -
ใครอ่านแล้วไม่เม้นไรท์จะไปกัดหูถึงที่เลย !!! ไรท์ๆม่ใช่หมานะ เม้นวันละนืด ไรท์จะได้บิกบานลงไวๆ ค่ะ
รักรีดจุ๊บๆๆๆ จะมีใครรักไรท์บ้างมั๊ย ฮือๆ ไปหาพี่ลู่และ ค่ะ
จะอัพต่อเมื่อไหร่ เมื่อนั้นแหละค่ะ
ความคิดเห็น