คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 การพบเจอ
ตอนที่ 3
____มหา’ลัย______
“ป่ะ แบคไปเรียนกันแบค ใกล้เวลา แล้วป่ะ” ลู่หานเอ่ยกำลังจะเดินก้อต้องชะงักด้วยคำถามของ แบคฮยอน
“ลู่หาน มีคนบอกว่า เมื่อวาน มีรุ่นน้องคนนึง กลับบ้านพร้อมกับกจริงหรอ มีอะไรหรือป่าว”
“มะ ไม่มี อะไร ก้อแค่เดินชนกัน นะ เค้าก้อช่วยเก็บของ แล้วก้อขอ กลับบ้านด้วยแค่นั้นเอง แกก้อรู้ว่าชั้นไม่ชอบคนเด็กกว่าอยู่แล้ว “ ลู่หานรีบตอบออกไป
“จ้า ไม่มีก้อไม่มี จำเอาไว้แล้วกันเถอะนะ” แบคฮยอน พูดแล้วก้ออมยิ้ม
“ไปแบค พูดอะไรไร้สาระ ไปเรียนได้แล้ว” ลู่หานรีบลากแบคขึ้นไปเรียน (ไรท์: พี่ลู่ค่ะ ฟิคเรื่องนี้ที่แต่งมาหาสาระมิได้เลยนะคะ )
_____กลับไปที่บ้าน ชานยอล _____
"แม่ฮ้ะ เสียงอะไรล่วงหรอฮ้ะ อ้ะ ! แล้วนั่นใครนะครับ ???"
“คะ เค้า คือ เจ้าหนี้ของเรานะลูก” แม่ชานยอลพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ
“เอ่อ คุณครับ....ช่วยกรุณาพลัดพวกเราหน่อยได้มั๊ยครับช่วงนี้ พวกเราจำเป็นต้องเงินจริง” ชานยอลอ้อนวอน
“พลัดงั้นหรอ.........” คริสนิ่งไปสักพักแล้วมองไปที่ชานยอลแล้วก้อนึกอะไรออก
“ชั้นว่ามีความคิดที่ดีดว่านั้น .....คือถ้านายยอมไปทำงานกับชั้น แค่ 3 เดือน....” คริสยื่นข้อเสนอให้
“แต่ผม...ต้องดูแลพ่อแม่ ต้องเรียน นะครับ ไม่มีเวลาทำงานให้คุณหรอกนะครับ” ชานยอลตอบเพราะเป็นห่วง พ่อก้อเข้าโรงพยาบาล แม่ก้อต้องทำงานอยู่คนเดียว
“คิดดีๆนะ ทำงานแค่ 3 เดือน ฉันก้อต้องเรียนเหมือนกับนายนั่นละ ถ้านายยอมทำงานกับชั้นแค่ 3 เดือนชั้นจะยกนี้ให้ และจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พ่อนายที่ป่วยอยุ่....... แต่ถ้าไม่ ก้อจ่ายเงินทั้งหมดมาเดี๊ยวนี้ !!”
“แม่ครับ.....” ชานยอลมองไปที่ผู้เป็นแม่ ผู้เป็นแม่แค่พยักหน้าให้แล้วยิ้มบางๆ
“ครับ ผมตกลงวันนี้ผมของไปเยี่ยมก่อนได้ไหมครับ”
“ได้สิ เย็นนี้หลังเลิกเรียนต้องกลับพร้อมชั้น เข้าใจมั๊ย แล้วเก็บของให้เรียบร้อยด้วย ” คริสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ
“ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ “ พูดจบชานยอลก้อช่วยแม่เก็บของแล้ว พวกครสก้อกลับออกไป
“ชานยอล ลูกจะไหวหรอลูก ไม่ไหวก้อบอกแม่นะลูก” แม่ของชานยอลพูดด้วยความห่วงใย
“ไหวสิครับแม่ 3 เดือนเองครับ รีบๆ กันเถอะครับ จะได้ไปเยี่ยมพ่อกัน ผมมีเรียนตอนบ่ายด้วย” ชานยอลไม่อยากให้ผู้เป็นกังวลต่อให้มากเค้าต้องทน พ่อกับแม่จะได้สบาย
รพ.XXXXXX
หลังจากชานยอลเยี่ยมพ่อเสร็จ ก้อเตรียมตัวจะไปเรียน คาบบ่าย เนื่องจากโชคดีที่ไม่มีเรียนคาบเช้า
“แม่ฮะ ผมไปเรียนแล้วนะฮะ วันนี้ผมต้องไปอยู่กับคุณคริสแล้ว แม่ไม่ต้องเป็นห่วงผมนะฮะ ครบ 3 เดือน ผมจะรีบกับมา” พูดไปก้อพยามยามกลั้นน้ำไม่ให้ไหลเพราะไม่อยากให้ผู้เป็นแม่เป็นห่วง
“ชานยอล ลูกถ้ามีอะไร บอกแม่นะ แม่ขอโทษนะลูกที่ทำให้เดือดร้อน” พูดจบผู้เป็นแม่ก้อโผกอดลูก น้ำตานอง
“ไม่เป็นไรหรอกฮะแม่ ผมเต็มใจ ผมต้องไปแล้วละครับ ผมรักแม่นะครับ”
ตอนเย็น
______มหา’ลัย _______
“ไอฮุน ” ไคเอิ้นน
“ไอฮุน !!!!!!!!”
“ฮ้ะ มีไรว่ะ ตะโกนทำไมอยู่แค่นี้” ฮุนนี่
“กูเรียกคุณมึงตั้งนานแล้วครับ ไอคุณชายเซฮุนครับ คุณมึงนั่งเหม่ออะไร ครับเลิกเรียนแล้ว จะกลับมั๊ย”
“กลับ ดิ”
“กูพูดตั้งยาวมึงตอบกูแค่เนี๊ย !!”
“กลับ ครับ ไอคุณ ไก่ พอ ใจ คุณ มึง ยัง ครับบ เอ่อ ! เมื่อ วาน กู ได้ คุย กับพี่ลู่ เข้าแล้วนะเว้ย!!!” เซฮุนพูดแบบลอยหน้าลอยสบายใจ
“ เออ จริง ดิว่ะ คุยไรบ้างว่ะ เล่าให้กูฟังหน่อย กูไม่ได้อย่กรู้นะ กูแค่สงสัย ???????”
“เออ กูเชื่อว่ามึงไม่อยากรู้เจรงงงง ๆๆๆๆ ก้อ ไม่มีอะไรมาก ก้อกูเดินชนพี่เขา ของตกช่วยเก็บของ ถามชื่อ แ ล้วก้อขอกลับบ้านด้วยกัน แค่นั้นเอง” พูดเสร็จฮุนนี่ก้อทำหน้า ฟินส์
“อ่อหรอ ไม่น่าละเห็นคุณมึงนั่งเหม่อ หายานแม่ ทั้งวัน แล้วมึงจะจีบพี่เขาหรือยังว่ะ”
“กู้อว่าจะเริ่มแล้วหละ “ แล้วอยู่ดีเสียงกรี๊ด ก้อเกิดขึ้นอยู่หน้าห้อง “พวกนั้นมันกรี๊ดอะไรกันว่ะ “
“ไม่ต้องเดา ก้อ ไอคริส รุ่นพี่ปี 3 ไง ไม่เห็นจะดีกว่ากูตรงไหนเลย (?) ก้อแค่ หล่อกว่าสูงกว่า รวยกว่า ขาวกว่า กูก้อค่นั้นเอง”
“นี่มึงบอกว่า แค่นั้นเองหรอว่า ไอคุณไก่ดำ “
“ไก่ดำ _____มึงเส่ !!! ไปกลับบ้าน” พูดเสร็จไอคุณไคมันก้อเดินสะบัดก้นงอลไปเลย
______ทางด้านคริส_____
“กรี๊ด !!!!!!!! อ๊ายยยย เพ่ คริสสสสสสส หล่อ มากอร่า แกดูดิ โคตร หล่อเลยอร่า” ผู้คนแถวนั่นหันมาสนใจคริส ไม่ว่าจะ ญ เมะ เคะ ต่างๆ
“คริสเดินไป ไม่ได้สนใจผู้คนเหล่านั้นเมื่อเรียนเสร็จ เค้าก้อตรงไป หาชานยอลทันที”
“แต่ไปถึง คริสชะงัก เมื่อเห็นภาพตรงหน้า แล้วก้อเริ่มเดือด ขึ้นมา”
TO BE CON.........
แล้วจะรีบมาอัพให้น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ให้ทายว่าคริสจะเห็นอะไร 555555
ตอนหน้า คริสยอลมา เยอะคะ
อุตสาห์จะอู้ซะหน่อยยยย
ใครอ่านแล้วไม้เม้น !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พูดคุยทวงฟิคได้ ไม่ค่อยมีเม้น ต่อไปไรจะเริ่มอู้งานแล้ว งอลลลลล ><
ความคิดเห็น