คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : +ไวน์ปนเปื้อน+
+ไวน์ปนเปื้อน! +
มือเรียวเล็กของจางอูยองสั่นเทา เมื่อเห็นซองเอกสารสีน้ำตาลที่ตนทำเรื่องขอใบรังรองคุณภาพจากสำนักงานเกษตร ถูกตีกลับและประทับตรา ‘ไม่อนุมัติ’
“เกิดอะไรขึ้น??? .. ” จางอูยองนั่งถอนหายใจหน้าเครียด “ .. ทำไมถึงไม่อนุมัติ แล้วให้เหตุผลว่าไวน์ปนเปื้อนหล่ะ !!!!!! ”
มือเรียวกดโทรศัพท์มือถือเครื่องเก่า ไม่กี่อึดใจเขาก็กรอกเสียงลงไปด้วยความร้อนรน
“จุนโฮ นายก็รู้ว่าองุ่นของพี่แทคไม่ได้ใช้ยาไม่ใช่เหรอ ทำไมนายถึงไม่อนุมัติ”
‘ถึงฉันรู้ แล้วไงหล่ะ ก็คนอื่นเขาไม่ได้รู้ด้วยนี่นา’
“จะ จุนโฮ! .. ” อูยองใจหายเมื่อได้ยินน้ำเสียงของปลายสายที่ตอบกลับมาอย่างเย็นชา “ ..เกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ของพวกเรา”
‘พวกเรา? .. ฮ่า ๆ ไม่ใช่หรอกฉันหน่ะ มันเป็นคนนอก อะไรดี ไม่ดี ฉันก็มีหน้าที่รายงานตามหน้าที่ นายกับพี่ชายของนายก็หาทางออกเอาเองก็แล้วกัน ฉันไม่อยากยุ่งด้วย พอกันที!”
ตรู๊ดด ๆๆๆๆ
จางอูยองกำโทรศัพท์ในมือแน่น เมื่อถูกตัดสายอย่างไร้เยื่อไยเขาหวนนึกถึงใบหน้าเปื้อนยิ้มของเพื่อนรัก แล้วตัดพ้อเสียงแผ่วด้วยความผิดหวัง “ทำไมนายถึงทำกับพวกเราแบบนี้นะอีจุนโฮ”
.
.
.
“ฮ่า ๆๆๆ ป่านนี้ไอ้แทคยอนมันคงแค้นแทบกระอักเลือดตาย เพราะไวน์ที่มันอุตส่าห์บ่มขายไม่ได้สักขวด ” เสียงหัวเราะร่วนของพ่อเลี้ยงก๊อตฟรี่ เกา ดังลั่นสำนักงานเกษตรประจำจังหวัด
“ใช่ ต่อให้ไวน์เมกเกอร์อันดับหนึ่งของโลกเป็นคนปรุง แต่ถ้าไม่มีใบรับรองมาตรฐาน ก็ไม่มีบริษัทไหนโง่ซื้อไปขายต่อหรอก แต่ไม่แน่นะ ถ้ารักกันมาก ก็อาจโง่” จุนโฮขบกราม ตากร้าว เมื่อนึกถึงมารหัวใจ “ .. แต่ก็ดี ขอให้รักกันให้มากๆ จะได้หายนะไปพร้อมๆ กัน”
“คุณนี่ร้ายจังเลยอีจุนโฮ” พ่อเลี้ยงเจ้าเล่ห์ เอ่ยปากชมด้วยน้ำเสียงกระด้าง
“เปล่า ผมก็แค่ เจ็บแล้วจำเท่านั้นหล่ะ ผมจะรอวันที่อคแทคยอนซมซานกลับมาขอร้องผม ส่วนคุณ ” อีจุนโฮแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในลิ้นชัก แล้วจ่อปืนมาที่ หัวของแขกไม่น่าไว้วางใจ “.. ไสหัวออกไปจากห้องทำงานของผมได้แล้ว”
“ฮ่าๆๆ ผมไปก็ได้” ก๊อตฟรี่ เกา หัวเราะร่วน ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะหันยิ้ม “ .. อ่อ ขอบคุณสำหรับ ใบรับรองคุณภาพของไร่ผมนะครับ คุณเกษตร ”
“ไสหัวไป!” จุนโฮตวาดแว๊ด
“ฮ่าๆ เปลี่ยนใจมาอยู่ข้างผมเมื่อไหร่ก็บอกนะครับคุณเกษตร” พ่อเลี้ยงเจ้าเล่ห์ยอมล่าถอย แต่ไม่วายพูดจาก่อกวน
ตาเรียวมองตามแผ่นหลังสูงใหญ่ที่หายออกไปจากห้องทำงานแล้วถอนหายใจโล่งอก มือเรียวยกขึ้นกุมขมับอย่างเครียดจัด “ผมจะรอให้พี่ขอร้องผม พี่แทค แค่พี่เอ่ยปากเท่านั้น”
.
.
.
“ไม่คุณ แทคไม่ขาย เอาเช็คคืนไป .. ” อคแทคยอนยัดเช็คเงินสดจำนวนหลายร้อยล้านวอนคืนใส่มือเรียวของคนรัก “ .. คุณจะซื้อทำไม มันไม่มีใบรับรอง ซื้อไปมันก็ขายไม่ได้ ก็รังแต่จะขาดทุน”
“รับเช็คซ่ะ ”
“ไม่ ! ” เขาเอ่ยเสียงเครียด หมุนตัวออกออกไปมองต้นองุ่น “ .. แทคไม่ขาย!”
“อคแทคยอน”
“ไม่ขาย!!”
“มีเหตุผลหน่อยได้ไหม รับเช็คซ่ะ แล้วเอาไปขึ้นเงิน จะได้จ่ายค่าจ้างให้คนงาน”
“เรื่องคนงานแทคจะจัดการเอง คุณไม่ต้องห่วงหรอก อย่าทำแบบนี้เลยนะ เดี๋ยวบริษัทจะพลอยเสียหายไปด้วย”
“นี่มันไม่ใช่เงินบริษัท แต่เงินเก็บส่วนตัวของคุณ .. ” นิชคุณบอกเสียงอ่อน ปลายนิ้วเล็ก ๆ แตะลงบนริมฝีปากของคนรักเป็นเชิงห้ามไม่ให้ค้านจนกว่าเขาจะพูดจบ “ .. ไร่นี่เป็นของเรา คนงานก็คนของเรา ถ้าเราไม่ช่วยกันแล้วใครจะช่วยเรา รับไปเถอะน่า ”
“แต่ ...”
“ไม่มีแต่ รับไป .. ” นิชคุณยู่จมูก บอกคนรักด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะยัดเช็คเงินสดใส่มือแทคยอนอีกครั้ง “ .. ส่วนเรื่องไวน์ลอตใหม่ ที่ไม่มีใบอนุญาต แทคไม่ต้องเป็นห่วงนะ เรื่องนี้คุณจะจัดการเอง ถ้าขอใบรับรองคุณภาพในพื้นที่ไม่ได้ คุณจะทำเรื่องขอใบรับรองคุณภาพจากต่างประเทศ”
“หืมมมม???”
“มันอาจขอยากหน่อย แต่ถ้าต่างประเทศรับรองคุณภาพ ต่อไปเราก็ไม่จำเป็นต้องขอใบรับรองจากที่อื่นอีก แล้วก็สามารถส่งไวน์ขายได้เกือบทั่วโลก ทีนี้หล่ะ แทคได้บ่มไวน์หัวฟูฟันเหยินแน่ ส่วนคุณก็จะนั่งนับเงินเก๋ๆ คิคิ ”
“จริงเหรอ แทคไม่เห็นรู้เรื่องเลย ”
“โอยยย แทคจะไปรู้อะไรหล่ะ วันๆ อยู่แต่ในไร่ กะโรงบ่ม .. ” นิชคุณบ่น ปรายหางตามองคนหน้าเครียดแล้วถอนหายใจเฮือก ย้ายตัวเองจากโซฟามานั่งบนตัก ซุกใบหน้าออดอ้อน
“ .. ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าแบบนี้สิ เรื่องใบรับรองคุณจะจัดการเองนะ ตอนนี้แทครีบเอาเงินไปจ่ายคนงานเหอะ ”
“ขอบใจนะคุณ .. ” แทคยอนถอนหายใจหนักๆ โน้มใบหน้าลงจูบบนหน้าผาก ก่อนจะเค้นยิ้ม “ ..ขอบใจจริงๆ”
“อื่อ รีบไปได้แล้วเดี๋ยวแบงค์ปิด .. ” คนบนตักดันกายตนออกก่อนจะลุกขึ้นยืน แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาออกไปไหน มือเรียวก็ถูกดึงให้ร่างเซถลาลงมานั่งบนตักใหญ่อีกครั้ง “ .. แทคเล่นอะไรเนี่ยรีบไปซี่ ”
“เดี๋ยวก็ได้..” มือหนาของแทคยอนโอบรัดเอวบางของคนตัวเล็กกว่าเข้ามาแนบกาย ส่งยิ้มกรุ้มกริ้ม ใช้นิ้วหัวแม่มือไล้เบาๆ บนเรียวปากอิ่ม “ .. ตอนนี้มีงานสำคัญกว่ารออยู่”
เขากระซิบชิดเรียวปากที่เพิ่งคลึงเล่น แล้วทาบทับริมฝีปากของตนลงไปเบียดแนบ ร่างโปร่งบางสะท้านน้อยๆ ยิ่งทำให้เข้าไล้ปลายลิ้นกับริมฝีปากล่างอย่างหยอกเย้า
นิชคุณกำเสื้อตรงแผงอกแกร่งของคนรักแน่น ความเสี่ยวซ่าน เร่าร้อนก่อตัวขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เรียวปากยังคงถูกดูดเม้มหนักมากยิ่งขึ้น ตากลมแป๋วหลับลงช้าๆ ปล่อยให้สติกระเจิดกระเจิงกับการจุมพิตที่เร่าร้อนแต่แฝงด้วยความอ่อนโยน และการตักตวงอย่างไม่รู้จักอิ่มของคนตัวใหญ่
แทคยอนดูดเม้มที่ต้นคอขาว เพลิดเพลินกับการดูดเม้มผิวนุ่มขาวผ่อง พอใจกับการประทับตราสีกุหลาบจางๆ ที่ตนทิ้งเอาไว้ บนเรือนกายบอบบาง แต่แสนอบอุ่น มือหนาสอดเข้าลูบไล้แผ่นหลังเนียนนุ่มก่อนจะวนกลับมามาสะกิดที่ปลายยอดอก
“แทคหิว .. ขอกินคุณก่อน” ” เขาบอกเสียงต่ำพร่า ไล่จุมพิตเคล้อคลอที่ใบหู เอื้อมมือถอดเสื้อยืดตัวใหญ่ออกจากร่างที่สั่นระริก ปลายนิ้วแตะลงบนยอดอก “เริ่มจากตรงนี้”
สิ้นคำก็โน้มใบหน้าลงครอบครอง ดูดดึงสลับกับขมเม้ม หยอกล้อจนอิ่มหนำทั้งสองข้าง ก่อนจะวกกลับขึ้นมาจูบเรียวปากอิ่มหนักๆ อีกครั้ง
“คุณหวานทั้งตัวเลยรู้ไหม .. ” เสียงทุ้มกระซิบต่ำพร่าแหบ ค่อยๆเลื่อนมือลงไปตามชายโครง ก่อนจะหยุดที่ขอบกางเกง “ อยากกินตรงนี้ด้วย ” ออกแรงเพียงน้อยนิด ยกร่างระทดระทวยให้ลอยขึ้น จากนั้นจึงรูดกางเกงพร้อมกับชั้นในสีขาวออกไปกองที่พื้นอย่างง่ายดาย
นิชคุณครวญครางเมื่อถูกแทคยอนกอบกุมและเคล้าคลึงที่จุดอ่อนไหว จากเนิบช้าไปเร่งรัวหนักหน่วง ไม่นานนัก ร่างโปร่งก็กระตุกตุบๆ หน้าท้องขมวดรัดแน่น จากนั้นจึงปลอดปล่อยสิ่งที่แทคยอนต้องการออกมาให้เขาดื่มกิน
“หวาน” แทคยอนยิ้มให้คนที่ปรือตาอยู่บนตัก แล้วส่งปลายนิ้วเข้าปากของตัวเอง ดื่มกินของหวานที่ตนเป็นคนบีบคั้น หลังจากนั้นจึงปลอดเข็มขัด รีดซิปกางเกง
“อยากได้ตรงนี้ด้วย” ประคองคนที่โงนเงนขึ้นมาจูบหนัก ๆ ที่ขมับ สอดมือยกสะโพกมนขึ้น ก่อนจะครอบกดลงฝังส่วนหนึ่งของร่างกายตน เองในส่วนที่อ่อนนุ่มที่สุดของคนรัก ร่างกายสอดประสานแนบชิดเป็นหนึ่งเดียว
แทคยอนแทบจะคำรามกับความสุขสมที่ได้รับ ความต้องการของเขาพุ่งเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ได้แตะต้องเนื้อนวล ขณะเดียวกันคนรักแสนหวานก็ปลดปล่อยเสียงครวญคราง เมื่อถูกโถมเข้าหา สองเสียงหวีดร้องประสาน ก่อนจะโอบกอดกันแน่นเมื่อความสุขถูกปลดปล่อยออกมา และเติมเต็มซึ่งกันและกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุยกัน คุยกัน
มาสั้นแต่หื่นกานจะโดนด่าไหม 555555
ก็มันใกล้จบแล้วอ่า ก็เลยจัดให้พ่อเลี้ยงหน่อย ถ้าโดนแบนก็ซวยไป เพราะกานไม่แก้แบนค่ะ
ยังไม่ได้ตรวจเน้ออ
Enjoy reading
ความคิดเห็น