คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : -หึง-
**หึง (?)
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังจนหูจะแตก แต่เจ้าของโต๊ะทำงาน ไม่ได้ให้ความสนใจ จนคนเดินผ่านไปมางงเต๊ก!
ปกติคุณหมอไม่ค่อยชอบเสียงดัง
ปาร์แจบอมเบิ่งตาตี่ๆของตัวเองกว้าง แล้วมองตามสายตาคมที่ให้ความสนใจกับอะไรบางอย่างกลางสนามหญ้ามากกว่า
อ่อ.. คุนนี่นั่นเอง ย่าห์ คนบ้าอีกแล้ว
แจบอมจิ๊ปากแล้วกำลังจะเดินไปรับให้ แต่หูโทรศัพท์ถูกยกออกเสียก่อน
“อ้าว”
“คุณมาก็ดีแล้วแจบอม!!”
“เอ่อ ครับ สวัสดีครับคุณหมอ” เสียงใสสั่นเล็กน้อย เริ่มรู้สึกถึงไอยะเยือกใกล้เข้ามาจนต้องแกล้งยิ้มเจื่อน ๆ กลบเกลื่อนความกลัว
เงอะ อย่าบอกนะว่ายุนอามันเผลอพูด เหอะ ๆ อะ ฮือ อะฮือ กรูไม่อยากกินรามย๊อนนนน
“คือผมอธิบายได้นะครับ”
“ไม่ต้อง ผมรู้ว่าคุณหวังดี ขอบใจนะ” แทคยอนไม่ได้ละสายตาจากกลางสนาม พูดเรียบ ๆ ติดจะขรึมแบบฉบับที่คุ้นเคย จนแจบอมลอบถอนหายใจ
แน่หล่ะ แจบอมคนนี้ออกจะหวังดี ไม่โกรธเลยหรอ สักนิ๊ด อะไรกันท่าทางแบบนี้นี่มัน
แจบอมเกาหัวแกรก ๆ ก่อนจะผล่ะออกไปจากห้อง แต่ยังไม่ทันที่จะได้ปิดประตู รอยยิ้มสดใสก็เหมือนถูกตัดฉับลง และก็ต้องสะดุ้งเฮือก เพราะได้ยินประโยคที่แสนจะเลือดเย็นต่อมา
“ผมขอบใจที่คุณช่วยออกซื้อดอกไม้ง้อ คุนนี่ 30% ตั้ง 3 เดือน เริ่มตั้งแต่เดือนนี้นะ”
“ห่ะ !!!!”กำลังจะโวยวาย ถ้าเผอิญไม่สบสายตาคมดุนั้นเสียก่อน “ครับ ตามนั้นครับ”
เสียงประตูค่อย ๆ ปิด ไปแล้ว อคแทคยอนละสายตากลับเข้ามาที่ห้องทำงานแล้วตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ
ถ้าไม่ช๊อคตายไปซ่ะก่อน
“วะว๊ากกกกก ผะผี” เง่อะ ขนลุกเลย กรู “ ปะ ไปเล่นกันที่ห้องอื่นสิโว้ยครับ” แทคยอนพูดพลางเอาเท้าเขี่ย ๆ สิ่งมีชีวิตที่เคยเรียกว่าหมาน้อยกับลูกแมวที่แสนจะน่ารัก
เหอ เหอ.. ถ้าหมาน้อยปุกปุยมันไม่หัวหลุดและลูกแมวมันไม่เหลือแต่ซี่โครง หน่ะนะ
โถวววน่ารักเชี๊ยะ ขบรองเท้ากรูอี๊กกกกกก ... ฮืออออ
-โลกนี้ไม่มี สิ่งมีชีวิตใดจะน่ารัก น่าร้ากกกก ได้เท่า คุนนี่ของ อคอีกแล้ว คิคิ-
คิคิ..พอ ‘ไอ้เปี๊ยก’ ไปฟ้องเดี๋ยวก็เดินงอนตุ๊บป่องมาเองแหล่ะ ...ฮา....ทำงานรอดีกว่า
“โฮจางงงจ๋า” จู่ๆ คิวปิดหน้าอึนก็โผล่มา พร้อมกับดอกไม้ช่อโตสีชมพูหวานแหววกับรอยยิ้มกว้าง หวานเยิ้มเหมือนเคย แววตาคมกริบมองคนที่ตนเรียกแบบแน่วแน่จริงจัง
“ทำแบบนี้ไม่น่ารักนะครับเบบี๋!” ปากก็ดุ แต่มือก็ยืนดอกไม้ให้
“ทำอะไรห่ะ ข้าทำอะไรห่ะ ไหนพูดดีเซ่” อีจุนโฮแง่งใส่อย่างหัวเสีย ทำปากขมุบขมิบ ส่งเสียงจิ๊ปากอย่างหงุดหงิด
“ก็....ก็ตะเอ๊งกำลังจะทำให้มายสาว๊กของเค๊าทะเลาะกันอ่ะ จริงป่ะหล่ะ”
“ก็จริง”
“ย่าห์โฮจางจ๋า อย่าเลยน้า”
“พี่คูณณณณณ ยู้ฮู้ พี่ ท้านนนนนนพรรรรรี่”
นิชคุณชะงักแล้วค้างเมื่อเห็นน้องชายบินทำท่าลันล้า เข้ามาหาด้วยสภาพมีแต่หัว
“อ่ะชริส ใครสั่งใครสอนให้แกทำตัวน่ากลัวว่ะห่ะ ไอ้แสบ”
“ไม่ ไม่น่ากลัวน้า น่ารักออก แต่ช่างเถอะข้ามีเรื่องมาฟ้อง!!”
“เรื่องแทคยอน กับเรื่องชะนีเหรอ?? ข้ารู้แล้ว” ซาตานนิก จิ๊ปากอิ่ม พร้อมส่ายหัวส่ายหน้าระอา
“รู้แล้ว!? .. เฮ้ย!!! แล้วพี่ก็ปล่อยไปเหรอ ไหงเป็นงี้หล่ะ ไม่หงไม่หึงเลย จริง ๆอ่ะ ”
ตาขีดตวัดมอง คู่หูอินเลิฟแล้วขมวดคิ้ว “ท่านกำลังทำอะไรเหรอ แล้วนี่กำลังจะไปไหนกัน ...จางอูยอง V8 เฮ้ย V8 นี่ได้ยินข้าไหม???
หึง?คืออะไรหล่ะ ออ... หวง
“หวงของเป็นเด็ก ข้าไม่ทำหรอกเสียเวลาเที่ยว”
“เที่ยว???”
“อือช่ายยยย ยานแม่ เฮ้ย!! เสียงยานแม่นี่หว่า?? แล้วทำไมเค้าได้ยินชัดเป๊ะเลยอ่ะ ว๊ากกกก พี่จิ้งหรีดมาฟังเร็ว ๆ เข้า เสียงยานแม่สัญญาณชัดเหมือนโฆษณา 4G ในเมืองไทยเลย”
.นิ
แแต่คนถูกเรียกแม้จะเบ้ปากส่งเสียงจิ๊จ๊ะรำคาญ แต่สาวเท้าเข้าใกล้ เงี่ยหูฟังตามคำชวน... เงียบเชียบ ...
“ไม่เห็นได้ยินเสียงยานแม่ของแกเลยนะไอ้บวมเลิกบ้าได้แล้วแล้วมาช่วยกันขุดเร็วๆเข้า อีกนิดเดียวก็เสร็จ”
“จะไปกันทางนี้เหรอ??? จุนโฮร่อนลงมาดูทางรอดเล็ก ๆ ที่ขุดพอให้ตัวรอดพ้นรั้วไปได้
“ช่ายยย คิคิ น่าสนุกนะ ข้าก็อยากไปข้างนอกเหมือนกัน เบื่ออ่ะ”
อคแทคยอนผู้ซึ่ง มีความมั่นใจเต็มร้อย ว่าหน้าตาดี รูปร่างสมาร์ท ฐานะดี ดังนั้น ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องวิ่งไล่ตามผู้หญิงคนไหนให้เหนื่อย และค่อนข้างมั่นใจว่าวิธีนี้ได้ผล
ได้ผลจริง จริ๊ง .. หรอออออออ???? Whyyyyyyy อคสุดหล่อถึงต้องมาวิ่งบุกป่าผ่าดง บุกตึก 1-12 หาว่าที่เมียจ๋า ทุกซอก ทุกมุม ในโรงพยาบาลให้มันเหนื่อยเล่น จนตับจะแล่บออกมาหล่ะคร้าบบ พี่น้อง!!!
-รอให้มาง้อ จนรากจะงอกแล้วก็ยังไม่มีวี่แวว ‘ไอ้เปี๊ยก’ ไม่ได้ไปฟ้องเหรอ? ไม่ม้างงง -
“ห่ะ หายไปตั้งสามคน นี่พวกคุณดูแลคนไข้กับอย่างไงห่ะ ไปหาให้ทั่วเลย ไปเซ่ยืนบื้อทำซากอะไร!!” เสียงตะโกนโหวกเหวก ลั่นทั่วโรงพยาบาลเป็นการยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าตอนนี้ อคแทคยอนกำลังโกรธจัด
“ เหนื่อยจังเลยแทคคคค” แทคยอนเหวอ เพราะเสียงหวานลากยาว ใบหน้าคมหันขวับไปทางต้นเสียง แล้วยิ้ม เห็นร่างโปร่งบางแผ่หลาบนโซฟา ก่อนสะบัดหัวสะบัดหน้าไม่สนใจยังทำหน้าขรึมใส่ต่อไป
“ไปไหนมา??”
เสียงใส ๆ บวกด้วยกับท่าทีน่ารัก ส่ายหัวด๊อกแด๊อกแล้วเดินเข้ามาคล้องคอเนี้ยะ
-มะมันน่ารักเนอะ-
“ย่าห์โกรธหรอกเหรอ คิคิ หิวจังเลย หิวจังเลย” ไม่พูดเปล่า หน้าใส ๆ ยังยืนเข้ามางับอากาศรอบตัวใกล้ๆ จนแทคยอนผู้เคร่งขรึมเริ่มจะเคลิ้มตาลอย
-ว๊ากกก ไม่ได้ ไม่ได้ ห้ามเคลิ้มเด็ด ๆ -
ตากลมโตเหลือบมองไปที่ใบหน้าคมที่เริ่มขึ้นสีแล้วหัวเราะคิก แล้วทำท่าแบ๋วแบบที่อูยองชอบทำประจำ คือ อมลมพองแก้ม ตาหยี+ปากจู๋ แล้วค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้าหา
-อย่าหลุดนะแทคยอน โกรธให้ได้ตลอดนะ-
“ขอจูบหน่อยสิ” สิ้นเสียง คำขอก็โผเข้านั่งตักใหญ่รวดเร็ว แล้วรีบเด้งตัวออกเมื่อรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง
-ปัง!! ตายกรูตาย เงอะ โอยยั่วกันเกิ๊นนนน-
อคแทคยอนจินตนาการบรรเจิดไปว่าเรียวปากนั้นได้ประกบบนเรียวปากของเขาแล้วเริ่มสะท้าน
“ย่าห์ไอ้ทะลึ่งงงงงงง แกสั่งให้มันหดลงไปเลยนะ”
ใบหน้าสวยแดงจัด ปากแว๊ด ๆ แล้วทำท่าจะเดินออกไป พร้อมกับชี้นิ้วไป ที่ห้องน้ำ
“ไปทำให้มันหดเดี๋ยวนี้นะ!!”
แทคยอนพยักหน้ารับ ตาคมกระพริบปริบ ๆ เดินสั่น ๆ กำลังจะก้าวเข้าไป
“แทคค่ะ ยุนอามาชวนไปทานมือเย็นค่ะ”นิชคุณหันไปมอง ผู้หญิงผมยาว รูปร่างยั่วยวนที่เดินเข้ามาคล้องแขนแทคยอน
“เอ๋ ? เด็กนี่ ใช้พวกหนีเที่ยวเมื่อตอนกลางวัน ที่ทำให้ชาวบานเข้าวุ่นวายรึเปล่านะ”
ยุนอาพูดพลางทำหน้าเหยียดยิ้ม แววตาเอาเรื่องจนปิดไม่มิด
“คิคิ มาเร็วไอ้อึน มาดูละครหลังข่าวฉากตบตีแย่งพระเอกกันเหอะ” อีจุนโฮป้องปากหัวเราะคิกคัก ตาขีดจดจ้องตาแบ๋วแล้วหันไปยิ้มให้ฮวางชานซองที่เสกป๊อบคอร์นกลิ่นหอมมายื่นให้
“อ่ะ ขอบใจ ท่านว่าใครจะได้พระเอกไปครองเหรอชานซอง”
ฮวางชานซองอมยิ้มกับท่าทางน่ารัก แล้วกระซิบบอกข้างหูขาว “ไม่มีใครได้หัวใจเค๊าไปครองนอกจากตัวเองหร๊อกกก ฮริ้ววว”
“.... อะ ไอ้บ้าอึนนน หยอดบ่อย ๆ มันก็เขินนะโว้ยยย หยุดพูดมากแล้วกินไปเลย”อีจุนโฮยัดป๊อบคอร์นเข้าปากคิวปิดหน้าอึนที่นั่งยิ้มระรื่น
“คิคิ เขินเหรอ??? ไม่ต้องเขินแล้วหล่ะคนกันเอ๊งงงงงง”
“ช่ายยยย/ช่ายยยยย”
“ว๊ากกกก/ว๊ากกกก ทะทำไมพวกเจ้ามองเห็นพวกข้าด้วยห่ะ ไอ้พวกคู่หู” เพราะมินจุนและอูยองยืนส่งยิ้มให้ จ้องตาแป๋วกระพริบตาปริบ ๆ บนขอบหน้าต่าง
“เหอๆ คือแบบว่า พี่จิ้งหรีดเค้ามองเห็นยานแม่นะครับแต่ไม่ได้ยินเสียง แต่ v8 ลูกรักของยานแม่ ได้ยินเสียงแต่ไม่เห็นตัวไง๊ ทีนี้พวกเราก็เลยผนึกกำลังกัน โดยการ in love ผลที่ได้ก็เลยชัดแจ๋วเหมือนจอพลาสม่า ผสม 3D ทะลุจอ คิคิ”
คิวปิดหน้าอึนนั่งมึนอย่างเหวอๆในขณะที่ปีศาจน้อยหัวเราะหัวเราะก๊าก ทำท่าถูกอกถูกใจเหมือนได้เพื่อนใหม่
“คิคิ ดีจัง ทีนี้เราก็จะได้ไม่เหงาเนอะ พี่จิ้งหรีด” จางอูยองหัวเราะคิกคักแล้วเบิกตาโตเมื่อเห็นละครกำลังดำเนินไป
“ชรูววว เงียบ ๆ นะครับ นางเอกกำลังจะเอาคืนโดยการจะ ... แอร๋ยยยย คุนนี่จะทำอะไรอ่ะ เค้าเขินจุงเบย ฮรี่...”
“แทคคคค ชะนีตัวนี้ใครเหรอ?” นิชคุณถามเสียงใสซื่อทั้งที่ในใจเดือดปุด ๆ ตากลมประกายดำสนิท ชนิดที่ใครเผลอจ้องต้องเสียวสันหลัง โดยเฉพาะคนถูกถามที่ชักเริ่มยืนไม่สุขเดินวนไปวนมาหาคำตอบ
-ก. แฟนเก่า.... ข.เมียเก่า.... ค.คนรักเก่า...ง.ถูกทุกข้อ เงอะ..ชะตาอคขาดแน่เบยยยย
อาใช่แล้ว ข้อ จ. ....
“เพื่อนเก่า สมัยเรียนชั้นอนุบาลบานบุรีจ๊ะ คุนนี่”
“แทคค่ะ!! หมายความว่าไงค่ะ เด็กนี้เหรอค่ะที่ทำให้แทคเปลี่ยนไป”ยุนอาตวาดเสียงดังจนนิชคุณเบิกตากว้างแล้วเบะปากน้ำตาคลอ หันมองแทคยอนอย่างน่าสงสารเหมือนเด็กน้อยน่ารัก ถูกแม่เลี้ยงใจยักษ์ดุด่า
“ทะแทคครับ ฮืออ .. ป้านี่ดุจังเลยคุนนี่กลั้วกลัว” ซาตานนิกเบะปากน้ำตาไหลพรากแล้วโผเข้าซบอกอุ่นของคุณหมอที่ยืนงงเป็นแมวหล่อตาแตก!!
“นี่เด็กบ้านี่ ปล่อยแฟนชั้นเดี๋ยวนี้นะ” มือเรียวกระชาก ร่างเล็กของนิชคุณ ไปปะทะกับขอบโซฟาดังตุ๊บ ท่ามกลางความตกตะลึงของ พระเอกร่างใหญ่ แฟนละคร
“โอววววคุนนี่ รับบทเป็นนางเอกเรื่องดาวพระศุกร์เหรอ???” จางอูยองหันมากระซิบถามมินจุนที่ได้แต่นั่งยิ้มกรุ่มกริ่มอยู่ข้าง ๆ กัน
“นั้นดิ ทำไมเพื่อนนิกไม่สู้คนหว่ะครับ เพื่อนอึนเซ็งเบยยยย!” คิวปิดอึนนั่งเคี้ยวป๊อบคอร์นอย่างเบื่อหน่าย เบ้ปากเรียวเพราะละครไม่ได้ดั่งใจ
อคแทคยอนเสียวสันหลังวาบเมื่อผวาเข้าไปประคองแล้วตาคมเหลือบ มองลึกเข้าไปในแววตาของคนข้างตัวที่มันนิ่งผิดปกติ
“ใจเย็น ๆ นะจ๊ะทุกคน แฮร่ แทครักทุกคน อ้าวเฮ้ย ม่ายช่ายม่ายช่าย รักคุนนี่คนเดียวจ๊ะ”
ตากลมดำสนิทตวัดปราดรวดเร็วแล้วเลยมองต่ำ ปากอิ่มสวยยิ้มกริ่ม มือเรียวเล็กจับจูงข้อมือหนาของคุณหมอเสน่ห์แรง ผลักเบา ๆ ให้นั่งที่โซฟาตัวนุ่ม
“นั่งลงแทค”
แทคยอนขมวดคิ้วแต่ก็นั่งลงอย่าง งง “จะทำอะไรครับ?”
“ทำให้เจ้าเป็นของข้า”
“ห่ะ/ ห่ะ/ห่ะ/ ห่ะ/ห่ะ”
อีจุนโฮเหวอแล้วปล่อยกร๊าก เสียงดังลั่น เมื่อรู้ว่าพี่ชายของตนกำลังจะทำอะไร“คิคิ พี่ชายข้ารับบทดาวพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก แซมด้วยพระอาทิตย์ ยันราหู...ฮา...”
-----++++++-------
คุยกัน คุยกัน
‘ทำให้เจ้าเป็นของข้า’ ทำจะไดหว๋า 555555 ++++
(ถ้ารีดใจร้อนอยากรู้ เร็ว ๆ ก็ถามปีศาจตาขีดนะจ๊ะ พี่กับน้องเขารู้กัน หุหุ)
แต่ถ้าโฮจางงงไม่บ๊อกกก ก็รอไรท์เฉลยวันพรุ่งนี้น้า 555+++ งานนี้มีเงิบ
ไม่ได้ตรวจนะค่ะ+++ อ่านฟิคไรท์ทำใจเนอะ+++ ^0^
Enjoy reading จ๊ะ
kanka
ความคิดเห็น