🍇ไร่ปลูกรัก🍇

ลำดับตอนที่ #3 : ข่าวร้าย

+  ข่าวร้าย  +

        คนก่อปัญหาแทนที่จะสลด นั่งสำนึกผิดว่าทำให้ผู้หญิงหน้าตาดี(มาก)สองคน ตบตีกันจนหน้าบวมบูด และมีประวัติด่างพร้อยว่าบ้าผู้ชาย

แต่นิชคุณกลับคิดว่าธุระไม่ใช่  ..

มือเรียวป้องปากหาวหวอดๆ  ก่อนจะพ่นลมหายใจแบบเหนื่อยหน่าย อารมณ์แบบอยากกลับบ้านมากๆ แต่บังเอิญว่าเหลือบดู ‘ปาเต็ก ฟิลิปป์’ ที่ข้อมือขาวๆ เห็นว่ายังไม่สมควรจะกลับบ้านเพราะยังไม่เลยเที่ยงคืน นิชคุณจึงตัดสินใจโทรหาเพื่อนรัก

“โหล โหล  หนึ่งโหล  สองโหล  ไอ้หมีชวานแกอยู่ร้านอ่ะเปล่า”

“อยู่เซ่! กะลังยุ่งเลย แกโทรมาก็ดีแล้ว รีบเข้ามาไปห้ามทัพเลย”

 “ห้ามทัพ???  คืออะไรว่ะ  ที่ร้านมีเรื่องอะไรอ่ะ”

“อย่าเพิ่งถาม มรึงรีบโผล่หัวมาเร็ว ๆ เหอะ ว๊ากกก อย่าเพิ่งงง ไปต่อยกันนอกร้านสิโว๊ยยยย  ไอ้คุณแค่นี้ก่อนนะมรึงรีบมาหล่ะได้ยินม๊ายยย !!  ”

ตรู๊ดดดดด

“เอ่อ อืมม อะไรหว่ะ  เสียงร้อนรน เหมือนนิวเคลียร์ลง .. “ เสียงปลายสายเงียบหายไป พร้อมๆ กับเสียงโครมครามจากอะไรบางอย่างก็ดังแทรกเข้ามา  “ .. ที่ร้านมีเรื่อง’ไรแว๊”

        แม้จะรู้สึกเสียวสันหลังวูบวาบ ประกอบกับหนังตาขวากระตุกตุ๊บๆ เหมือนพลังงานอะไรสักอย่าง ต้องการสื่อสารว่า  ‘ถ้าไปมรึงซวยแน่นๆ’  แต่ก็ขับรถคู่ใจออกไปที่ผับหรูของเพื่อนรัก

ไม่นานนักเขาก็โผล่มาถึงผับของ ‘ฮวางชานซอง’ เพื่อนรักตัวใหญ่ใจดีเหมือนน้องหมีแท๊ดดี้แบร์  ..

        นิชคุณกวาดตามองลูกค้าและผู้สังเกตการณ์ยืนอออยู่หน้าทางเข้าผับเต็มไปหมด ด้วยความสงสัย จึงแหวกๆ เบียดๆ แทรกตัวเข้าไปภายในร้าน ก่อนจะเหวอแดรก นึกว่าตนเองอยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบแบ่งแยกดินแดนอะไรสักอย่างหนึ่ง  

คุณพระ!!

นี่มันผับหรือสนามรบครับพี่น้องง !

ว่าแต่เขามีเรื่องอะไรกัน???  .. ทำไมแต่ละคนทำหน้าถมึงทึง อาวุธครบมือทั้งสองฝ่าย พร้อมจะฆ่ากันตายได้ตลอดเวลา  หรือ แก๊งค์ไหนเหยียบตาปลากันรึเปล่าครับ

กวักมือเรียกชานซอง เดชะบุญที่เพื่อนรักก็หันมาพอดี พร้อมถาดโลหะในมือ  

ยังไม่ทันจะอ้าปากถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ถาดในมือเพื่อนหมีก็ประเคนใส่หัวทุยๆของน้องเหม่งเสียงดังเม้ง!

“ว๊ากกเจ็บนะเว่ย จู่ๆมาตีหัวกรูทะมาย”

“แหหมมมไอ้ตัวดี ดูดิพี่ B1  กับน้อง B2 ของมรึงจะพังร้านกรูหล่ะ  ไปเลยมรึง ไปรีบห้ามทัพเลย ร้านกรูชิบ(หาย)วายป่วงหมดแล้ว!!”

หืมม????    

พี่B1  ก่ะ  น้องB2  ..

อ่อ รู้แล้วว่าใครเป็นฉนวนเหตุของสงคราม   ..  นิชคุณ สุดหล่อ นั้นเองงง .

“ตายห่า!  วันนี้มันวันซวยอะไรของกรูหว่ะเนี่ย”  เสียงใสอุทานด้วยความน่าเอ็นดู ชะเง้อมองเข้าไปแล้วนั่งหัวหดตัวลีบ รีบยกขวดเหล้าขึ้นมาปิดหน้าพร้อมๆ กับไถลตัวลงใต้โต๊ะ

ถึงว่าคุ้นหน้าผู้ชายตัวโตสองคน เหมือนเคยเจอมาก่อน   

 ‘กิ๊ก’  กรูนะเอ๊งงง   

พี่ B1       อยู่ญี่ปุ่น

น้อง B2   อยู่อิตาลี   

แต่ทำไมพร้อมใจกันมาเกาหลีหล่ะพี่น้อง

รีบคลานหนีเอาตัวรอดแต่เพื่อนหมีเหยียบมือไว้ เหลือบตากลมมองค้อนเพื่อนหมีกลายร่างเป็นคิงคอง ถลึงตาใส่แบบโหดสัด สลัดผักมาก ณ.จุดนี้

 “แง่งงง เหยียบทะมายว๊า ปล่อยมือกรูดิ๊ไอ้หมี”

“อ่อยเขาไว้ก็ไปรับผิดชอบดิมรึง อ่อยใครไม่อ่อยดันไปอ่อยมาเฟียกะยากูซ่า แมร่งจะฆ่ากันตายคาร้านกรูหล่ะไปเคลียร์เลยไอ้เหม่ง!!”

แมร่งง!!  เพื่อนหมีใส่ร้ายเหอะ!  

เบ้ปากบิด เมื่อเพื่อนกำลังเข้าใจผิด  เขาจึงจำเป็นต้องแก้ตัว เอ้ย อธิบายให้เพื่อนเข้าใจ  ..

“กรูก็ไม่ได้ไปอ่อยใครนะ กรูก็อยู่ของกรูดีๆงี้!   กรูแค่ยิ้มให้เฉยๆงี้!   เขาขอเบอร์โทรกรูก็ให้งี้!   เขานัดเจอกรูก็ให้มารอที่ร้านมรึงงี้!  กรูไม่ได้อ่อยใครเลยจริงจริ๊งงงง”

         สงสัยคง ”งี้!”  ดังไปนิด ประกอบกับเพื่อนหมี สะกิดตูดแรงไปหน่อย  ร่างโปร่งน้อยๆของนิชคุณจึงถลาออกมาออกมาสู่วงล้อมของสงคราม

“ วะ ว๊ากกกก ไอ้เชี่ยหมี!!”

“พี่โฮมมี่!  / น้องนิชชี่! ”

“ชะอุ้ย!!  .. ตะเอ๋ ตะเองง  มีเรื่อง’ไรกันหรา  คุยน่าสนุกโน๊ะ ฮรี่ๆ คุยกันไปน๊า เค๊าไปหล่ะ”  นิชคุณโปกมือทักทาย  ฝั่งซ้ายเป็นมาเฟีย   ฝั่งขวาเป็นยากูซ่า   ส่งยิ้มหวานๆ   แล้วรีบชิ่ง

ทว่า

เชีย! ..

“เดี๋ยวครับ / เดี๋ยวครับ” 

‘เดี๋ยวครับ’ มาพร้อมคว้าแขนรั้งแล้วกระชากไว้คนละข้าง  

.. ฮือ .. แยกร่างกรูเป็นปาท่องโก๋เลยป่ะหล่ะแมร่ง           

"ยังไปไหนไม่ได้ จนกว่าจะตอบมาว่าจะเอายังไง!"

“ละแล้วจะให้เอายังไงหล่ะครับ”   

“น้องนิชชี่ต้องเลือก  ‘พี่’  หรือว่า ‘มัน’  ”

“เอ่อ” หันซ้ายส่งยิ้มให้ปืนไรเฟิล

“พี่โฮมมี่ครับ”

“เอ่อ” หันขวาก็ส่งยิ้มให้ดาบซามูไร

‘นิชคุณ หรเวชกุล’  ยืนนิ่งน้ำคลอเบ้า อยากครวญเพลงนี้ที่สุด  ..  ดนตรีมา !!

 ‘อย่าเลย  อย่าบอกให้ฉันเลือกเลย  เพราะฉันเคยรู้เลย  ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร’  

ฮืออออ   เลือกซ้ายก็ตาย  เลือกขวาคงไม่รอด  

        "ปล่อยมือน้องนิชชี่เดี๋ยวนี้นะไอ้เด็กเมื่อวานซีน!"  พี่B1 ตวาดใส่น้องB2 พร้อมเงื้อหมัดต่อย หวังจะให้ปล่อยแขน .. แล้วนิชคุณจะหลบไปไหนได้ ก็ในเมื่อถูกรั้งไว้แบบนี้ ผลก็เลยโดนต่อยเต็ม ๆ

ใบหน้าหวานสะบัดตามแรงหมัดจนหน้าหัน  .. เลือดกลบปาก!

เจ็บสึด!

“อ๊ากกก ไอ้แก่ แกกล้าดียังไงมาทำร้ายพี่โฮมมี่ของกรูห่ะ! อย่าอยู่เลยมรึง!!!”  น้องB2ก็ใช้เสียงข่ม แล้วสาวหมัดใส่หน้าพี่ B1  หวังจะแก้แค้นให้ พี่โฮมมี่ที่โดยต่อยปากแตก !

ทำดีครับน้องB2 !!!  …

แล้วนิชคุณจะหลบไปไหนได้ ก็ในเมื่อถูกรั้งไว้แบบนี้ ผลก็เลยโดนต่อยเต็ม ๆ อีกครั้ง!!

ใบหน้าหวานสะบัดตามแรงหมัดจนหน้าหัน อีกครั้งแต่คราวนี้  .. เบ้าตาแตก!

เจ็บสึด สึด !! 

        คนถูกต่อยสองครั้งกัดฟันกรอด  ตากลมขุ่นตวัดมอง มาเฟียกับยากูซ่าที่ยืนเหวอหน้าถอดสี เรียวปากอิ่มเม้มแน่น ค่อย ๆ คลายออกเปลี่ยนเป็นตวาดใส่คนทั้งคู่ด้วยความโกรธจัด รีบสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมแล้วหันไปคว้าไรเฟิลขึ้นกราดยิง

ปัง ปัง ปัง ๆๆๆๆๆๆๆ

“ไอ้พวกเชี่ย !!  กล้าดียังไงมาต่อยกรูห่ะ  ไอ้พวกสันขวานนนนน  พวกมรึงตายยยย!!!!!”  

        “เฮ้ย !! ไอ้คุณองค์ลง .. ”  ชานซองที่ยืนสังเกตุการณ์ด้านนอกรีบถลาเข้าไปแทรกกลาง แล้วคว้าแขนเพื่อนรักตากลมไว้อย่างรวดเร็ว  “ ... ไอ้คุณ ใจเย็นๆ นะเพื่อนนะ   พวกคุณกลับไปก่อนเถอะครับ ผมขอร้อง”

        และไม่ต้องให้บอกซ้ำ  นักเลงสองสัญชาติรีบเผ่นแน่บออกจากผับ  แต่ยังมิวายแอบซิ่งปาดหน้ากันแล้ววางมวยบนท้องถนน  แต่ชานซองคิดว่าธุระไม่ใช่  ..  จึงหันกลับมาประคบน้ำแข็งให้เพื่อนที่นั่งหน้างอ

“เป็นไงบ้างหว่ะ เจ็บมากรึเปล่า”

“เจ็บเด้ ถามได้ !!  โอยยย เจ็บสึดสึด กรูกลับบ้านดีกว่า ถ้าพรุ่งนี้หน้ากรูเป็นแผลเป็นนะ กรูจะตายไปฆ่าพวกมันถึงญี่ปุ่นกับอิตาลีเลยไม่เชื่อมรึงคอยดู ”  

ชานซองถอนใจ เค้นยิ้มบางๆ ให้เพื่อนรักที่ถลึงตาดุ กล่าวอาฆาตก่อนจะเดินกระแทกเท้าออกจากร้านไป  ...

.

.

.

“ ไปมีเรื่องมาอีกแล้วใช่ไหมไอ้ตัวดี! ”

"เฮ้ย!!! ... "  คนถูกทักสะดุ้งสุดตัว พยายามก้มหน้างุดๆ เพื่อซ่อนรอยฟกช้ำ แล้วเดินเข้าบ้าน  “อ๊าววว ป๋า กับหม่ามี๊ ยังไม่นอนอีกเหรอครับ  งั้นดีเลยหม่ามี๊จ๋า น้องคุนนี่เจ็บปากอ่ะครับ ดูให้ลูกหน่อยซี่ปากลูกแตกอะเปล่า”

“เมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวแบบนี้สักทีห่ะ!”

“แบบไหนเหรอครับ?”

“ก็แบบ .. “  ชายตามองลูกชายนอนหนุนตักภรรยา แล้วถอนหายใจเฮือก  “ .. แบบไม่รู้จักโต พอ ๆ กับเป็นเพลย์บอยชอบหาเรื่องนั้นหล่ะ”

“ก็จนกว่าคุณจะมีผัวมั้ง”

“ว๊ายตายแล้ว ทำไมพูดแบบบนี้ค่ะ ม่ามี๊เสียใจ อ่ะฮืออ”

“โอ๋ ๆ ขอโทษครับ คุณพูดเล่นอ่ะ คุณไม่ได้คิดแบบนั้นหรอกครับ เดี๋ยวคุณหาสะใภ้สวยๆ เอ็กซ์ๆ นมโตๆให้แม่นะครับ  แม่อย่าร้องไห้น๊า”

“ เปล่า ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ หม่ามี๋เสียใจที่น้องคุนนี่พูดไม่เพราะต่างหาก น้องคุนนี่ต้องเรียกพี่เขาว่าสามีสิค่ะลูก”

“ .. ฮ่า .. ฮ่า ... ตลกจังเลยนะครับแม่”

“ไม่ตลก”

“หืม??”

“แกมีคู่หมั้นเป็นผู้ชาย”

“ห่ะ!!!  .. ” ตากลมเบิกโตพอๆ กับไข่ห่านหรืออาจจะใหญ่กว่า มึนหัวตึ๊บรู้สึกวิ้งๆ เหมือนฟ้าผ่ากลางกบาลเหม่ง ๆ  

นี่มันเรื่องห่าอะไรอีกหว่ะครับเนี่ย????

“เดี๋ยวๆ เมื่อคืนป๊าหนีเที่ยว ’เกะ แล้วเมาค้างอ่ะเปล่าครับ”

 “อย่าอ้าปากกว้างค่ะลูก ไม่งาม”

“พรุ่งนี้แกเตรียมตัวเก็บของเลย”

“ปะไปไหนหล่ะ”

“พรุ่งนี้แกต้องไปดูแลงานที่ไร่”

“ไม่!!!!!”

“ถ้าแกไม่ทำ ฉันจะยกให้แทคยอนเขาฟรี ๆ”

“ใครครับแทคยอน”

“ตาแทคเป็นคู่หมั้นลูกค่ะ”

“ห่ะ!!!!”  นิชคุณเหวออ้าปากค้าง รู้สึกเหมือนฟ้าผ่าใส่กลางกบาล จนมึน และตึ๊บ!!   ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

คุยกัน คุยกัน

พระ-นาย  เขาจะได้เจอกันแล้วอ่ะ เย้!!

ยังไม่ได้ตรวจน๊า

Enjoy reading

kanka