คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ความหวังดีของปาร์คแจบอม
---ความหวังดีของปาร์คแจบอม---
ปาร์ค แจบอม เดินวนไปวนมา งุ่นง่านอยู่ในห้องพักส่วนตัว นิ้วเรียวถูกขบกัดเบา ๆ อย่างใช้ความคิด กำลังหาวิธี ขจัดความไม่ถูกไม่ควร ก่อนที่มันจะเลยเถิดจนกู่ไม่กลับ
อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้านายเปลี่ยนไปรักคนบ้าได้ มันต้องมีเหตุผล
อา..ใช่แล้ว เพราะเลิกกับยุนอานั้นเอง. เฮ้ย! แต่พอเลิกกับผู้หญิงแล้วไปคบกับผู้ชายปาร์ครับได้นะ แต่ไปคบกับผู้ชายที่เป็นคนป่วย(บ้า) ปาร์คเอ๋อ จริง ๆ เกิดมีพวกแพทย์จรรยาบรรณข้นขลักมาประท้วง แล้วกางจรรยาบรรณออกมาอ่าน แล้วสั่งให้ปิดโรงพยาบาลหล่ะ ..ไม่ได้... ไม่ได้
บุรุษพยาบาลที่แสนจะรักในอาชีพ(?) อย่างปาร์ค แจบอม ต้องทำอะไรสักอย่าง!!!
เขาไม่มีวันยอมให้โรงพยาบาลแห่งนี้ปิดตัวลง เพราะข่าวเสียหายเรื่องคุณหมอกับคนไข้แน่ ๆ
....ไม่ใช่รักมันมากมายนักหรอก...
จะมีที่ไหน?ให้สวัสดิการพนักงานดีเลิศเท่าที่นี่ไม่มีอีกแล้ว ดังนั้น ปาร์คต้องทำอะไรสักอย่าง
“ห่ะจริงเหรอ ??? ได้ ฉันจะรีบกลับไป ขอบใจมากแจบอม !!”
“แค่นี้นะ”
พูดจบ คนปลายสายก็ตัดโทรศัพท์ทันที แจบอมจิ๊ปากอย่างไม่ค่อยพอใจ เบ้ปากเรียวส่งให้โทรศัพท์ ก่อนเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อ
ชริส...ผู้หญิงอาไร๊ไม่มีมายาท
เอาเหอะ อย่างน้อย ‘ยุนอา’ ก็น่าจะเป็นคนรั้ง เจ้านายรูปหล่อ ได้บ้างหล่ะนะ
นายแพทย์อคแทคยอน จิตแพทย์ชื่อดังในวงการ เครียดมาก!! หลังจากต้องปาดเหงื่อ ประเมินค่าเสียหายจากการ เผาเผือก เผามันของผู้ป่วย v.i.p หลายล้านวอนแล้ว แทบอยากจะกรี๊ด ไม่ใช่แค่เลขในบัญชีตกเท่านั้น แต่ความสามารถ แสนพิสดารที่นรกสรรค์สร้างทำให้อยากเช็ดขี้ตาอีกเป็นร้อยรอบ เพราะสิ่งที่เคยมีชีวิต เดินกันยั้วเยี้ย เริ่มตั้งแต่ มาแบบสวย ๆ ไปจนถึงเน่าเฟะ. อ่ะ ฮือ. บางทีมีมาเฉพาะเสียง บ้างครั้งก็มาแต่หัว
เอิ่ม... ผีเพียบ !!!! ผีแมว ผีหมา มากันเต็ม กรูอยากจะบ้า ฮา...ฮืออออ... The eyes ยังเห็นน้อยกว่ากรูอี๊กกก ม่ะ มาเอาแทคเป็นพระเอ๊กเหอะ
“มันเป็นส่วนหนึ่งที่เจ้าต้องเจอ อคแทคยอน พวกนั้นเป็นบริวารของข้า” นิชคุณหัวเราะเสียงใส ร่างบาง ๆ ตั้งหน้าตั้งตากินเผือกเผาแสนไฮโซ ที่จางอูยองเพื่อนรักเผาเผื่อ
โดยใช้เชื้อเพลิงเป็นผนังห้องพักฟื้นผู้ป่วย
“จ๊ะ” แทคยอนก้มหน้ารับสภาพเสียงอ่อย
เหอ ๆ ชาติที่แล้วอคแทคยอน ทำบุญมาด้วยอะไรครับ จะมีเมียทั้งทีก็เป็นซาตาน แถมพ่วงบริวารที่แสนน่ารักอีกเป็นโขยง .. ฮือ..ชีวิตอค ช่างแสนหรรษา!
“แล้วทำไมแทคเพิ่งจะมาเห็นหล่ะครับคุนนี่”
“ก็เจ้ายกวิญญาณให้ข้า เพื่อแลกกับการอยู่ด้วยกันหนิ ..ฮา..เอาเถอะ เดี๋ยวก็ชิน”
“ครับ ครับ ขอแค่ได้อยู่ใกล้กัน แทครับได้ทุกอย่างแหล่ะ”
“หรออออออ”
เอาเหอะ ... ตอนนี้ อคแทคยอนกลัวอะไรไม่เป็นแล้ว หลังจากช๊อคไปหลายครั้ง เหวอไปอีกหลายหน อคแทคยอนคนนี้เริ่มชิน ...ฮา... จัดมา แค่เห็นหน้าใส ๆ ยิ้มสวย ๆ ของว่าที่เมียจ๋า อคสู้ตาย!!
แต่ก่อนที่ได้คร่ำครวญต่อ ก็ต้องชะงัก เงยหน้ามองหา เพราะเสียงแหลมปรี๊ดดังผ่าอากาศ เสียงแว๊ด ๆ โวยวาย .. คุ้นมาก!!
“พี่ ท่านพี่ ไล่ไอ้อึนให้ข้าที ข้าไม่ไหวแล้ว!!!”
อ้อ เสียงปีศาจน้อยกับกามเทพ !! ..ฮา..ลืมนี่เขามีน้องชายเป็นปีศาจและกำลังมีว่าที่น้องเขยเป็น กามเทพโครตเท่ห์
“นี่มนุษย์น้อยท่านพี่ไปไหนหล่ะหือ …”
“ไป เอ่อ” ตาคมตวัดมอง ชะงักเล็กน้อย ใบหน้าคมฉายแววไม่พอใจชัดเจน จนปีศาจน้อยเริ่มเหวอ “ผมบอกกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าเรียกมนุษย์น้อย ฟังกันบ้างสิครับ “
.
เออ ว่าแต่ คุนนี่หายไปไหน?? ตะกี้นี้ยังนั่งแป้นแล่น อยู่เล้ยยยย!!!!
อีจุนโฮหัวเราะคิกคัก ทำหน้ายื่น ปากยาวล้อเลียนว่าที่พี่เขยที่ตอนนี้เริ่มอยู่ไม่สุข จนฮวางชานซองต้องยื่นหน้าหล่อ เข้ามาใกล้แล้วขโมย หอมแก้มปีศาจขี้แกล้ง!
จุนโฮเบิกตาโต หน้าซีดแล้วเปลี่ยนเป็น แดงก่ำ รู้สึกถึงอุณหภูมิในร่างกายพุ่งสูงจนตัวร้อนหน้าร้อน “อ่ะ ไอ้บ้าอึน “
“คิคิ เป็นแฟนกันก็ต้องหอมแก้มกันได้สิครับ”
“เหรอ”
“จ๊ะ”
“โอ้ยยยยย ไปสวีทกันที่อื่นโว้ยยย!!” คู่รักคู่ใหม่ผวาแล้วกระพริบตาปริบ ๆ แทบจะพร้อมกัน เมื่อเห็น อคแทคยอนยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์และทำท่าจะหาเรื่องพาลไปทั่ว
เพราะหาว่าที่เมียจ๋าไม่เจอ!!!
“เลิกงุ้งงิ๊งกันก่อนได้ไหมห่ะ!!!..ไปช่วยกันตามหาคุนนี่ สิ ไอ้เปี๊ยก นายด้วย คิวปิด ทำตัวให้มันมีประโยชน์หน่อยเซ่ ฮึ่ยโมโห ตามป้อกันอยู่ได้ “
อคแทคยอนสั่งเสียงขุ่น หน้าคร้ามดุ ตาคมกริบฉายความไม่พอใจชัดเจน กำลังจะก้าวออกจากห้องไป เพียงแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินนวยนาดเข้ามาทัก
“แทคค่ะ !!”
แทคยอนหันไปตามเสียงเรียกอย่างเคยชิน ใครสักคนในที่ไกล ๆ ยืนโปกไม้โบกมือหย่อยๆ พร้อมกับลากอะไรใบใหญ่ ๆ มาด้วย
โอ้ย!ทำไมไม่เข้ามาใกล้ๆ ครับพี่น้อง .. มองไม่ค่อยเห็น แฮร่ ลืมใส่แว่น .มิน่าตามัวเชียว
“คิดถึงจังเลยค่ะที่รัก!” ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็แสดงความคิดถึงด้วยการโผเข้าคล้องคอหนาของแทคยอน ตามด้วยจูบแก้มซ้ายย้ายไปขวาแล้วส่งยิ้มสวยตาหยี
“คิดถึงยุนอามากไหมค่ะแทค”
“....”
พูดพลางย้ายก้นงอน ๆ ไปนั่งแหมะบนโซฟาหนาตัวใหญ่ ก่อนยู่จมูกเล็กน้อยเมื่อเห็นคราบสีดำเป็นทางยาว เหมือนรอยเช็ดอะไรบางอย่าง
“นี่รอยอะไรค่ะแทคยอน สกปรกจัง เอาไปทิ้งเถอะค่ะ”
“รอยเช็ดมือของคุนนี่ “ แทคยอนตอบนิ่ง ๆ แล้วยิ้มบางๆ ให้รอยเลอะเขม่าควันจาง ๆ บนโซฟาขนมิ้งตัว3ล้านวอน
-ว่าที่เมียจ๋าซนจังเลย-
-ว่าแต่ตอนนี้เมียจ๋าอยู่ไหนหว่า??? …เกิดมีใครคลั่งว่าที่เมียจ๋าที่แสนน่ารักแล้ว แต๊ะอั๋งจะทำไงหล่ะ ไม่มีทาง อค ไม่ยอม ไม่ย๊อมมม ไม่ยอม ไม่นะม่ายยย อ๊ากกก...-
แค่คิดอกก็จะระเบิดแล้ว ตอนนี้ขอไปหานิชคุณก่อน เรื่องอื่นช่างหัวมัน !!!
“ผมมีธุระสำคัญมาก ขอตัวก่อน”
ร่างบอบางผวาเข้ามาซบที่แผ่นหลังหนาแล้วซุกใบหน้าสวยพร่ำ “แทคยังโกรธยุนอาใช่ไหมค่ะ?
“.....”
“ยุนอาสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทิ้งแทคอีกแล้ว ยุนอาขอโทษนะค่ะแทค เรามาเริ่มกันใหม่นะค่ะ”
“.....”
“ชะนีนี่มันเป็นใครห่ะ ไอ้ว่าที่พี่เขย !!!!” อีจุนโฮนั่งเท้าคางถามเสียงขุ่น
“มีเรียกที่ร้งที่รัก อ่ะ อย่าบอกนะว่า ....ย่าห์ ไอ้หมอแกกล้านอกใจพี่ชายข้าเหรอ หึ่ย ...ข้าจะฟ้องงงง!” ปีศาจตาขีดตัวเล็กบินกระฟัดกระเฟียดถลึงตาขีดขุ่นให้ แทคยอนที่ยังยืนนิ่งอยู่ ก่อนจะค่อย ๆ ยิ้มร้ายพูดด้วยน้ำเสียงลันล้าเริงร่า
“ ...ฮา...ทีนี้ข้าจะไปพาพี่ข้ากลับ คิคิ รักกันให้มาก ๆ น้า”
“ไอ้เปี๊ยกเดี๋ยว .. ไอ้เปี๊ยก!” แทคยอนเหวอ ตะโกนโวยวาย พยายามแกะมือกาวของแขกสาวสวยออก ตวัดตาคมมองคิวปิดหน้าอึนที่ยืนยิ้มกรุ่มกริ่ม
“โอววว มาย ไอดอล เจ้านี่มันไอดอลของข้าเจงๆ แต่เรื่องจับปลาสองมือข้าขอผ่านหล่ะกันนะ นี่ จะบอกให้เอาบุญนะ อีจุนโฮหน่ะร้ายแค่ไหนก็ไม่มีทางร้ายไปกว่า ซาตานนิกหรอกรายนั้น โครตร้าย ... ฮา.... เตรียมตัวรับชะตากรรมอันเยือกเย็นได้เลย..บรื่อ..แค่คิดก็ขนหัวตั้งแล้วอ่ะ ข้าไปก่อนหล่ะ โชกเลือด เอ้ย! โชคดีนะ”
“ว๊ากกกก เฮ้ยๆ เดี๋ยวดิ กลับมาช่วยกันก้อนนน ท่าน คิวปิด คิวปิ๊ดดดด” แทคยอนโหยหวนโดยไม่สนใจอาการเหวออ้าปากค้างของยุนอา
“ทะแทคพูดกับใครค่ะ นี่อย่าบอกนะว่าเรื่องที่แจบอมเล่าให้ฟังเป็นเรื่องจริง”
“เรื่อง??”
“ก็เรื่องที่แทครักยุนอามาจนเริ่มเป็นประสาทอ่อน ๆ ไงค่ะ ไม่เป็นไรค่ะแทค ยุนอากลับมาแล้ว
ยุนอาจะดูแลเยียวยา และฟื้นฟูจิตใจของแทคเองค่ะ”
“....”
“ งั้นเดี๋ยวยุนอาเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องเดิมน่ะคะ อันที่จริงยุนอาไปหาแทคที่คอนโดแล้วแต่แม่บ้านบอกว่าแทคไม่ได้กลับ เลยเดาว่าน่าจะอยู่ที่นี่ “
อคแทคยอนเหวอแล้วยืนกระพริบตาคมปริบ ๆ มองร่างหญิงสาวลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เท่าบ้าน เดินโบกมือไปตลอดทางเหมือนนางงามรอขึ้นเครื่องบิน
เพราะปาร์คแจบอมหรอกเหรอเนี้ยะ!!!!???
-อ๊ากกก ไอ้ปาร์ค ฉันจะตัดเงินเดือนแก๊!!!!!-
แต่ก็เอาเหอะ ...
บางทีมีคนมากระตุ้นความรู้สึกหน่อยก็ดีเหมือนกัน คุนนี่จะได้รู้ตัวสักทีว่ารักแทคยอนมากแค่ไหน??-
-เอ จะร้องไห้ไหมน้า จะกอดแข็งกอดขาไม่ให้แทคไปอ่ะเปล่า?? คิคิ หรือว่าจะงอน อันนี้น่ากลัวอ่ะ เพี้ยง ขออย่าให้ดุก็พอ เหอะ -
+++คุยกัน คุยกัน+++
ปาร์คน่ารักจัง!!! (= =)’ โทรตามชะนีมาด้วยน้า 55+++ ตอนนี้สั้นเนอะ ไรท์ก็ว่างั้น คิคิ
พรุ่งนี้ค่อยตามต่อน่ะค่ะ แซ่บเวอร์ขอบอก โฮะ ๆ ๆ ๆ
(ไม่ได้ตรวจน้า)
Enjoy reading คร่า
kanka
ความคิดเห็น