คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถ้าดั่งยุบอาจหมดอนาคตได้ 30%
พลัก!!!
อีกนิดเดียวนิดเดียวเท่านั้นถ้าฉันไม่ได้เอามือยันพื้นห้องไว้มีหวัง ดั่ง อันแสนงดงามของฉันได้ยุบลงไปในกระโหลกแน่แล้วฉันก็จะกลายเป็น นางสาวลงเอย ดั่งหัก และจะกลายเป็นแผลใหญ่ในจิตใจทำลายอนาคตอันสดใสของฉันเพราะอะไรนะหรอ
เพราะว่าความมั่นใจของฉันจะหายหมดไปตามดั่งไงละเมื่อฉันไม่มีความมั่นใจฉันก็จะไม่กล้าไปเจอหน้าผู้คนเป็นเหตุทำให้ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเดียวจะโดนเพื่อนล้อ เมื่อฉันไม่ไปโรงเรียนกฎการแบ่งมาตรฐานทางการศึกษาก็จะจองร้างจองพลานฉันเพราะฉันไม่ไปโรงเรียนเลยโดนตราหน้าประนามว่าเป็นคนโง่ เพื่อนๆ ก็จะไม่คบฉันสังคมตัดขาดเกิดความกลุ่มใจไขว่เขว่เผลอตัวไปทำความผิดได้ง่ายแล้วถ้าเกิดว่ามีจิ๋กโกมาทำให้ฉันกลายเป็นคนเลยใช้ให้ฉันทำความผิดแล้วถ้าเกิดว่าฉันทำผิดแล้วโดนการ์ดจับไปสถานกักกันอยู่ที่นั้นฉันอาจโดนรังแกจนทำใจไม่ได้ยอมไม่ไหวคิดสั้นผูกคอตายใต้ต้นตำลึงไม่นะหมดกันชีวิตวัยรุ่นอันสวยงามของฉัน
“ลงเอยตื่นแล้วหรอแล้วไหงลงไปนอนที่พื้นละพื้นมันแข็งนะ”เจ้าตัวการที่ทำให้ฉันเกือบหมดอนาคตทำท่าแอ็บแบ๋วไร้เดียงสาทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่องมันน่านัก
“ไอ้ข้าวผัดแกกล้ามากนะแกเกือบทำลายอนาคตอันแสนงดงามของฉันพังป่นปี้”ฉันเตรียมที่จะประหารชีวิตมันจั่นเจ้าไปเอาเครื่องประหารหัวหมามาว่าไปนั้นมันจะมีได้ยังไงกันเล่าแต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะฉันมีเรื่องสำคัญกว่านั้นที่จะต้องถามไอ้เจ้าบ้านั้น”ข้าวผัดนี้กี่โมงแล้ว”
“อ๋อเจ็ดโมงนะ”
คำตอบที่ออกมาจากปากข้าวผัดทำให้ฉันเกือบเป็นลมนี้ถ้าฉันเดาไม่ผิดถ้าฉันนับถอยหลังสามสองหนึ่งกอลิล่าจังจะมาลากฉันลงไปจากหอและไอ้ข้าวผัดก็จะทำหน้าใสซื่อประมาณว่า ผมปลุกลงเอยไปแล้วครับแต่เขาไม่ยอมตื่นหลังจากนั้นก็แอบหัวลั่นอยู่ในใจสะใจกับการเห็นฉันขัดเศษเหล็กครั้งนี้จะเอาที่ไหนดีเล่าจะให้ฉันขัดหัวครูใหญ่ให้มันเงาแวบเลยดีไหมหรือจะเอาหมอนข้างจอมเวทย์เทโคปองรุ่นล่าสุดที่กำลังจะวางขายอาทิตย์หน้าดีละ
สาม...
สอง....
หนึ่ง...
“ปัง ลงเอย!”
บางทีฉันอาจมีสกิลการมองเห็นอนาคตก็ได้นะฉันนี้มันอัจฉริยะจริง ๆ ไม่ได้ ๆ ฉันจะให้พวกนักวิจัยหัวฟูรู้ไม่ได้พวกนั้นจะจับฉันมาทดลองผ่าสมองเพื่อหาว่าทำไมฉันถึงมีสกิลเวอร์ ๆ พันธ์นั้นแล้วฉันอาจจะกลายเป็นสัตว์ทดลองที่ไม่ได้ออกมาเห็นแสงอาทิตย์อีกชั่วนิรันทำไมชีวิตฉันมันช่างบัดซบเช่นนี้
“ลงเอยอธิบายมาซะว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมลงมาเช็กชื่อ หา อธิบายเหตุผลมาสิ”
เออ...แล้วจะให้ฉันตอบยังไงดีเพราะฉันฝันเพลินงั้นหรอนี้ฉันฝันว่าฉันจะเป็นผู้กล้าช่วยเมืองเลยน้า ไม่ได้ ๆ ถ้าตอบอย่างนั้นมีหวังฉันอาจกลายเป็นปลาหมึกบด แต่ทำไมฉันถึงต้องกลายเป็นปลาหมึกละฉันอาจจะเละเป็นโจ๊กก็ได้นิ อืมพอพูดถึงเรื่องพวกนี้ท้องฉันก็หิวขึ้นมาทะแม่ง ๆ นะ
“ลงเอยนี้ฟังฉันอยู่หรือเปล่า”ท่าทางกอลิล่าคุงจะไม่พอใจฉันเข้าให้แล้วหน้าตากอลิล่าจังตอนนี้ดูคล้ายกับราชากอลิล่าที่อัพเกรดกลายเป็นสุดยอดราชาแห่งกอลิล่า เอ๋ ราชากอลิล่าหน้าตายังไงงั้นหรอก็กอลิล่านั้นแหละแต่ดูมีราคีไม่ใช่สิราศีมากกว่าเท่านั้นเองมั้งจะยังไงไม่รู่แต่ฉันว่ามันน่ากลัวนะ
“เออ..ฟังอยู่คือแบบว่าฉัน...”
“ หยุดเลยคำพูดที่ออกมาจากปากเธอนั้นมันเชื่อถือไม่ได้กว่าแปดสิบเปอร์เซ็นในสมองเธอมีแต่เรื่องไรสาระ เธอหัดดูตัวอย่างของข้าวผัดบ้างสิ เขาไม่เคยมาทำหน้าที่สายหรือขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่นิด ”
“ คืออย่าไปว่าลงเอยเขาเลยนะแคนน่อนคือผมไม่ดีเองแหละถ้าผมพยายามปลุกลงเอยให้ตื่นได้ทันเวลาลงเอยคงจะไปทันผมมันไม่ดีเองแหละ “ ตอแหลขั้นเทพฉันไม่เชื่อหรอกว่าข้าวผัดมันจะปลุกฉันถึงแม้จะเป็นหน้าที่มันก็เหอะแต่อย่างมันนะเวลาเห็นฉันโดนทำโทษคือเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับมันต่างหาก
“ไม่ใช่ความผิดของข้าวผัดหรอกนะคะถ้าข้าวผัดมัวแต่ปลุกลงเอยข้าวผัดก็อาจสายด้วยแม้การรักเพื่อนเห็นมิตรสหายสำคัญมันจะยิ่งใหญ่มากเพียงใดแต่หากสิ่งนั้นทำให้ข้าวผัดละเลยหน้าที่การงานก็จะไม่ดีข้าวผัดนะทำถูกแล้วคะ”ฉันรู้สึกเหมือนเห็นฉากหลังทุ่งดอกไม้บานจากด้านหลังกอริล่าจังนะแต่ทำไมมองฉากหลังของข้าวผัดกลายเป็นสายฟ้าฟาดกันเล่านี้หรือชีวิตรักต่างสายพันธุ์ระหว่างกอลิล่ากับมนุษย์มันช่างน่าสงสารอะไรเพียงนี้
ฉันควรจะแว็บนะช่วงเวลานี้การดูหนังรักข้ามสายพันธุ์กอลิล่ากับมนุษย์มันก็สยองดีถึงแม้ว่ามันจะดูทะแม่ง ๆ ก็เถอะแต่ถ้าฉันไม่หนีเวลานี้ฉันอาจเสียโอกาสอันดีงามนี้ไปข้าวผัดฉันยกโทษให้ขอให้มีความสุขกับชีวิตรักนะมีลูกเต็มบ้านกอลิล่าเต็มเมือง
เคร้ง !! ฉับ
ขณะที่ฉันย่อยไปเปิดลูกปิดประตูก็มีวัตถุปริศนาขว้างมาขวางไว
กรรไกร มัน คือกรรไกรใช้ตัดกระดาษ ฉับ ๆ หน้าที่ของมันใช้ตัดกระดาษแต่ท่าทางคนที่จะมอบกรรไกรให้ฉันคงใช้ผิดวิธีการขว้างบวกกับวิถีทางนั้นกะจะฆ่าฉันชัด ๆ ความสามารถการตอบสนองทางร่างกายของฉันเมื่อมีอันตรายมายังใช้ได้ผลเหมือนเดิมถ้าฉันขาดความสามารถนั้นแทนที่กรรไกรนั้นจะตัดได้เพียงแค่ผมยาวสลวยสีแดงจะกลายเป็นอย่างอื่นที่สำคัญยิ่งกว่าผมนะสิ
“ขอโทษทีหลุดมือนะ แล้วนั้นกำลังจะไปไหนหรอ”เจ้าของกรรไกรยิ้มแปร่นมาทางฉันดูท่าทางมันจงใจมากกว่าหลุดมือนะอย่าหาว่าฉันใส่ร้ายข้าวผัดเลย ก็ดูสิในมือข้างขวามันมีทั้งคัดเตอร์ ฟุตเหล็กเตรียมขว้างอย่างนั้น ส่วยมือข้างซ้ายนะหรอก็กำลังดันหน้าผากกอลิล่าจะที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อไงละดูไปก็น่าสงสารนะแต่ฉันสงสารตัวเองมากกว่า
ความคิดเห็น