ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ความสุขกับความทุกข์ในเวลาเดียวกัน
อนที่ 5
วามสุและวามทุ์ในเวลาเียวัน
วามสุและวามทุ์ในเวลาเียวัน
เมื่อผมรู้ว่าเฮุนเ้าโรพยาบาลนั้นทำให้ผมเ็มแล้วรู้สึหน่วอยู่้าในอ ผมรีบเินิ่รไปในโรพยาบาลทันที นลืมไปว่า ผมมีเรียนเรียนภา่ำ
" เเบฮยอน เฮุนเป็นยัไมั้ "
ลู่หานเินเ้ามา็ถามถึเฮุนหวัว่าไม่เป็นอะไรนะ
" ยัไม่รู้เลยลู่หานหมอยัไม่ออมาเลยอ่า หวัว่าปลอภัยนะ "
แน่นอนใระมานั่ยิ้มละ นโนรถนนะ
*
นี่็ปาไป 2 ั่วโม นี้ 2 ทุ่มแล้วนะ ทำนายยัไม่ฟื้นอีละ ห้ะ ไ้ยินันไมเนี๊ย เห้อ นาย้อไม่เป็นอะไรนะเฮุน ันรันายนะ
" เฮุนนายฟื้นึ้นมาหาัน มาุยับันสิ นะ เฮุนเมื่อไหร่นายะฟื้น เฮ้อ"
ถึะรู้ว่ายัเ้าัว็ยัไม่ฟื้นมาอยู่ีเฮ้อ
ผมเ่ปะละุยะนที่นอนไ้ หึ....
ผมมอหน้าเฮุนอนที่ำลัหลับทำนายนี่หน้าสนใยัี้นะ .............หน้าูบอ่า....... ผม่อย ๆ ยื่นหน้าเ้าไปใล้ ๆ ปาอเฮุน ่อยๆ อีนิ
.
.
.
อีนิ.
.
.
.
.
.
.
แ่
" ะทำอะไร ะูบันหรอ ? "
นั้นเาื้นมาแล้วอ่า ทำไละรับ ทำไ แล้เป็นลมีไหม ?
" ปะ...ป่าว...สะหน่อย อย่าหลัวเอหน่อยเลย ันเห็นอะไริหน้านายอยู่ันเลยะเอาออให้ ันลัวมว่ามันะสปแล้วนายป่วยอยู่ ็...ะ....็แ่นั้น "
ผมรีบอบอย่าะุะั แส่ ้าย-วาเพื่อไม่ให้เฮุนสสัย
เฮุนไม่สสัยเลยหลอ..................
" หว้าเสียาษั ิว่าะูบันสะอี ไม่เป็นไรหรอั้นันูบนายเเทน "
ลู่หานใเบิาว้าเมื่อไ้รับไออุ่นอย่าแนบิ ริมฝีปาไ้บเบียเ้ามาให้โพร่ปา ลิ้นที่ไ้รับาเฮุนั
" เฮุนฟื้นยัอ่ะ ลู่หาน ือันื้ออินเ้ามา ูบัน "
านยอลเ้ามาเอาแ่พูนเห็นภาพ .....
" พวนายไม่ไ้ ะ ะ ูบันนะ ฮ่า ๆ "
แบฮยอนเอาแ่ ๆ
" ลว่า นาย 2 นบันแล้วใ่มั้ย "
ยอูถามึ้น
" ให้มันไ้ยัี้ิว่ะ ไอฮุน "
อินพู
" พอ ๆ ันับ ไอ้ฮุนอนายไม่ไ้เป็นแฟนันสะหน่อย "
ห้ะ ๆ อะไรนะ ทำไมผมพูแบบนั้นออมา
"ลู่หาน นายไม่ไ้อบันหรอ "
เพราะอะไรอ่า นี่ผมถูรถนเพราะเาเลยนะ เพราะเาถึทำให้ผมถูรถน เเ่ะไปบอรั " ันถูรนเพื่อไปบอรันาย นี่นายเป็นนผินะ "
" แล้วันอให้นายไปถูรถนรึป่าวละ ห้ะ ? ริไหม แล้วที่ันบอ็เพราะว่านายอ่ายัไม่อันบเลยนะ แล้วะให้ันยัไละห้ะ โ่ว ันไม่้านนานั้นนะ เฮุน "
เออวะ -.-
" อโทษนะลู่หานันลืมไป ั้น เราเป็นแฟนันนะ "
" อื้มมม"
ผมละปลื้มม
3 เือนผ่านไป
เป็นเวลา 3 เือน แล้วที่ ไอฮุน ออา โรพยาบาล และ 3เือน ที่มันบะลู่หาน อนนั้นมันเอาแ่อ้อนลู่หานเ็บนั้นเ็บนี่ เ ส่วนผมับแบฮยอน เราเเ่านไ้ 3 เือน ว่าแล้วรับ อนนี้ ผมมาส่แบฮยอนไปพูอนบ้านเิอเเบเ้า
" นี่เเบฮยอน ถึพูอนแล้วโทรหายอล้วยนะ "
านยอลบอให้แบฮยอนโทรหาเ้าเมื่อถึพูอน ยัไละ็มันิถึนิ
" โอเร เียวเ้าโทรหา อยู่นเียวอย่าินแ่มาม่าละ เียวสุภาพะป่วนนะ "
" ิถึนะ อย่าลืมโทรหา้วยละ แบ"
ผมโบมือให้แบฮยอนอีรั้
อนนี้ผมำลัเินทาออไปาสถานีรถบัท อนนี้ผมำลัเินทาลับบ้าน และผม็หยิบเอาโทรศัพท์ึ้นมาโทรหาใรบาน
" ุอยู่บ้านผมแล้วรึยั ? นาอึน "
นาอึนเาือใร ?....
( ันถึั้นานแล้ว่ะ ันรอุอยู่นะ )
" แย่ริ นี่ผมทำมหุ้รอนานหรอั้นผมะรีบไปเี่ยวนี้ละ เเ่นี้นะรับ แล้วเอัน"
(่า แล้วเอัน)
" นี่เเบฮยอน ถึพูอนแล้วโทรหายอล้วยนะ "
านยอลบอให้แบฮยอนโทรหาเ้าเมื่อถึพูอน ยัไละ็มันิถึนิ
" โอเร เียวเ้าโทรหา อยู่นเียวอย่าินแ่มาม่าละ เียวสุภาพะป่วนนะ "
" ิถึนะ อย่าลืมโทรหา้วยละ แบ"
ผมโบมือให้แบฮยอนอีรั้
อนนี้ผมำลัเินทาออไปาสถานีรถบัท อนนี้ผมำลัเินทาลับบ้าน และผม็หยิบเอาโทรศัพท์ึ้นมาโทรหาใรบาน
" ุอยู่บ้านผมแล้วรึยั ? นาอึน "
นาอึนเาือใร ?....
( ันถึั้นานแล้ว่ะ ันรอุอยู่นะ )
" แย่ริ นี่ผมทำมหุ้รอนานหรอั้นผมะรีบไปเี่ยวนี้ละ เเ่นี้นะรับ แล้วเอัน"
(่า แล้วเอัน)
" ุรอผมนานไหม ? อโยยอน ผมอโทษที่นะ"
านยอลเินเ้ามาแล้วมานั้้า ๆ ฮโยยอน
" ุ้าอ่าานยอล ันรอุนานแล้วนะ"
" อ่า ผมอโทษนะ "
่อนที่ะ้มมาูนนั้น เธอ พลั่อน
" เียวเราุยันให้รู้เรื่อ่อนสิ "
" อะไรรับ "
" ุไม่ไ้รัอะไรับนายแบฮยอนริ ๆ ใ่ไหม ? "
" ไม่ไ้ไ้รัเาหรอ ผมเยบะุั้ 5 ปี ุ็หน้าะรู้นะ "
ัา
เ้าวัน่อมา
นาอึนื่นึ้นมา็เห็นโทรศัพท์อานยอล
แบฮยอน 110 สายที่ไม่ไ้รับ
?
" หึ.. อย่านาย็แ่อเล่นั่วราว หึ สมเพศ "
ไม่ว่าป่าว นารีบโน้มัวลไปนอน้า ๆ านยอล ่อนที่ะ ถ่ายรูป
BAEKHYUN PART
ทำไม ทำไม ? ทำไม านยอลไม่รับสายละ ั้แ่เมื่อวานแหละนะ หึ ไอ้นบ้า บอให้โทน แล้ว็ไม่รับ
" เอะ.. ้อวาม านยอลนิ รูปหรอ รูปอะไร เอะ... "
ฮึ.......
ภาพที่เห็นมันสร้าวามเ็บปวอย่ามาให้ับานยอล หึ ภาพที่เามีวามสัมพันธ์ับนอื่น ฮึ ....
" แบฮยอนลไปิน้าว่อนนะลู "
" รับบบเเม่"
ผมรีบเ็น้ำาที่ไหลออไป่อนที่ะลไปทาน้าว
" แม่ผมว่า ผม้อลับ โล่อนนะแม่ ือ มั้นมียัี้แมา่ ือ เพื่อนผมะส่ ไฟท์ ส่านนส่อาารย์นะ แล้วไฟท์มันหาย ไฟท์นั้นอยู่ที่ผม้วยสิ "
ือผม็ไม่อยาะโหแม่หรอนะ แ่มันำเป็น
"" เเม่เ้านะเอาเป็นว่าิน่อแล้วอยลับเนอะ ""
ผมพยัหน้า่อนที่ะลมาิน้าว่อแ่.....
" อุบ.0...... "
" เป็นอะไรรึป่าวหึ เป็นอะไรบอแม่มาสิ ไปหาหมอีว่าเนอะ"
"" ไม่เป็นไรแม่ เียวผมไปโลแล้ว่อยไปหาหมอ็ไ้ ""
( ห้ะ นายะลีบโลแล้วหรอ นายพึ่ไปเมื่อวานนี่นะ พูเป็นเล่นน่ะ เเบฮยอน )
" ันพูริๆ นะ ลู่หาน ันะลับแล้ว "
(นายเป็นอะไรรึป่าว )
" เียวไว้ เอันแล้วันะเล่าให้ฟันะ "
END BAEKHYUN PART
โล เวลา 12.55 น.
"แบฮยอนทานี่ "
" ันิว่านายะไม่มาแล้วสะอี"
ผมพูัท้อ แะีวิรับ
" ราวนี้บอันสิ ว่าเิอะไรึ้น "
อนนี้ำลัึ้นรถเพื่อไปหาานยอล เพราะ ผมเล่าให้เรื่อที่เิึ้นพร้อมรูป ที่านยอลส่มา
" ทำานยอลเป็นนแบบนี้ไปไ้นะ เรา้อเลียร์แล้วนะเเบฮยอนอนนี้นายือเมียนะ "
ุรู้ไหม ? ว่าเวลาลู่หานโมโห หรือโธร ไฟ้ไหม้ แทบบ้านเเแน่
อนนี้นเราำลัับรถ เอิ่ม ............
" แ่ัน ... อุบบบ "
" แบฮยอน / แบฮยอน " เสียลู่หานและยอูัึ้น้วยวามใ
" ลู่หานันว่า เราพาเเบฮยอนไปหาหมอ่อนเถอะ"
อนนี้เรารอผมรวอยู่ที่ โรพยาบาลรับ แ่ผม็ไม่เลียอะไรนานั้น แ่ริ ๆ ผม้อเป็นนที่เลียมาว่า แ่ทำไมนะ
" ทำไมหมอ้าแบบนี้นะ ้าริ ๆ ไอ่้โรพยาบาลบ้า นยิ่อารม์ ไม่ไ้ะี ๆ นะ หื้อ ๆ ะเผ่าโรบาลแล้วนะ ้าริ นั่นไมาแล้ว"
รู้แล้วเนอะ
" หมอเป็นไมั่เพื่อนผมเป็นอะไรหรอรับ ถ้าหมอพูไม่เ้าหู ผม่อยหมอแน่ นยิ่อารม์ไม่ีอยู่นะ อย่ารนะหมอ"
" ลู่หานพอ ๆ ออมา ๆ"
เฮุน้อับลู่หานออมาละับอารม์ร้อน ๆ อลู่หาน
END BAEKHYUN PART
โล เวลา 12.55 น.
"แบฮยอนทานี่ "
" ันิว่านายะไม่มาแล้วสะอี"
ผมพูัท้อ แะีวิรับ
" ราวนี้บอันสิ ว่าเิอะไรึ้น "
อนนี้ำลัึ้นรถเพื่อไปหาานยอล เพราะ ผมเล่าให้เรื่อที่เิึ้นพร้อมรูป ที่านยอลส่มา
" ทำานยอลเป็นนแบบนี้ไปไ้นะ เรา้อเลียร์แล้วนะเเบฮยอนอนนี้นายือเมียนะ "
ุรู้ไหม ? ว่าเวลาลู่หานโมโห หรือโธร ไฟ้ไหม้ แทบบ้านเเแน่
อนนี้นเราำลัับรถ เอิ่ม ............
" แ่ัน ... อุบบบ "
" แบฮยอน / แบฮยอน " เสียลู่หานและยอูัึ้น้วยวามใ
" ลู่หานันว่า เราพาเเบฮยอนไปหาหมอ่อนเถอะ"
อนนี้เรารอผมรวอยู่ที่ โรพยาบาลรับ แ่ผม็ไม่เลียอะไรนานั้น แ่ริ ๆ ผม้อเป็นนที่เลียมาว่า แ่ทำไมนะ
" ทำไมหมอ้าแบบนี้นะ ้าริ ๆ ไอ่้โรพยาบาลบ้า นยิ่อารม์ ไม่ไ้ะี ๆ นะ หื้อ ๆ ะเผ่าโรบาลแล้วนะ ้าริ นั่นไมาแล้ว"
รู้แล้วเนอะ
" หมอเป็นไมั่เพื่อนผมเป็นอะไรหรอรับ ถ้าหมอพูไม่เ้าหู ผม่อยหมอแน่ นยิ่อารม์ไม่ีอยู่นะ อย่ารนะหมอ"
" ลู่หานพอ ๆ ออมา ๆ"
เฮุน้อับลู่หานออมาละับอารม์ร้อน ๆ อลู่หาน
" หมออเเสวามยินี้วยนะรับ ุั้รรภ์ไ้ 2 เือนแล้วนะรับ "
อนนี้ผมออมาาโรพยาบาลและริ่ไปบ้านานยอล ลไมรับ นที่ไม่ไ้รัันแ่มาแ่านเพราะเห็นผมเป็นอเล่น อีน็ไปมีวามสัมพันธ์ับนอื่น ส่วนอีน็ ฮึ ท้อ
" แบฮยอนนายใเย็นๆ ่อนนะ "
ยอูยัปลอมใผมเหมือนเิม
อนนี้ผมมาถึบ้านแล้วรับ ผมทำใอยู่นะรับ เอะ เสียอะไรที่ห้อ
" นี่านยอล่ะ นาอึนเ็บ อ๊า อื้อออ อ๊าา "
" ุ็อยู่นิ่ ๆ สิ"
นั้นละรับือน้ำาอผมที่ไหลรินออมา ผมทนไม่ไหว ผมเปิประูเ้ามา เห็นภาพที่ผมไม่เยิว่าเาะหัหลัผมแบบนี้
" สบายีไหม ? ปาร์านยอล "
" แบฮยอน " ผมใมาที่ แบฮยอนมา " นายมาไ้ยัไ"
" มานเห็นระทำเลวแบบนี้นไานยอล านยอล ันทำอะไรผิหรอ ? ห้ะ ทำไมนายถึเอาผู้หินอื่นมานอนที่ ๆ เป็นอเรา ห้ะ "
" รำาเนาะ "
ผมไม่เยิว่าผมะไ้ยินำ ๆ นี่าปานที่ผมรั หึ เผมมอและเหลือบเห็นผู้หิที่ื่อนาอึน ยิ้มเยาะเย้ย ว่าแผนมาีละสิ
" ็ไ้ ในเมื่อนายอยาให้เรื่อมันบแบบนี้น นายป็นนทำร้ายิใัน นายเลือเอนะ เรา็บันเท่านี้ละ พอสัที เราเลิัน "
เพลียะ..
เเรบาอีนมายัใบหน้า อานยอลทันที แล้วแบฮยอน็วิ่ออไป
"" ันทนไม่ไหวแล้ว อสัรั้ละัน ""
" ทำไมนายทำับแบฮยอนแบบนี้"
ลู่หานเินเ้ามาแล้วเอาแ่พลัานยอล แ่านยอลไม่ิะัืนอะไร
" นายทำแบบนี้ับเพื่อนันทำไม ันิผิที่ฝาแบฮยอนให้นายูแล แ่นายับมาทำเเบบนี้นยัไ ไ้ยัห้ะปาร์านยอล นายยัมีหัวิหัวใ วามเป็นนอยู่ไหม ทำไม นะ ันหน้าะ ปิเสธเรื่อารเเ่าน ระหว่า นาย ับ แบฮยอน ั้แ่เเร เหอะ ถ้ารู้ว่า้อแ่านแล้วแบฮยอน้อเอเรื่อแบบนี้น ันรับรอว่าันไม่มีทาที่ะให้นอย่านายมาูแลเเบฮยอนหรอ ันิผิเอที่ให้นายเเ่านับแบฮยอน ันิผิเอที่ให้นายูแลเเบฮยอน และัน็ิผิ ฮึ.. ิผิที่เอานอย่านายมาเป็นพ่ออลูแบฮยอน ันไม่หน้าให้นายทำ ..."
ยัพูไม่บ เฮุน็เ้ามาับมือรั้ไว้
" พอ่อนเถอะลู่หาน "
" ไม่ เพราะเพื่อนอนาย เพราะเพื่อนนาย ทำร้ายิใ และ ลูอแบฮยอน ันะเป็นนทำร้ายิในาย มาว่าแบฮยอน 100 เท่า 1000 เท่า ำไว้"
ลู่หานพลัเฮุนนล้มแล้ววิ่ออไป ึ้แน่นอน ยอู ใร ๆ ็รู้ว่าเวลาโธร โมโห เาเียบแ่ะทำร้ายที่หลัและเ็บริ ๆ
ยอูมอ้อน เฮุน อิน านยอล และ ผู้หิที่ื่อ นาอึน
" ันไม่อยาให้เป็นเรื่อให่ นาย้อเลียร์ ับเรื่อนี่ อิน ไม่ั้นันเอาเรื่อ นายแน่ เพราะารระทำั่ว ๆ อเพื่อนุมันทิ้เ็ไว้ในท้อเพื่อนผม "
CHANYEOL PART
อนนี้ผมำลันั่ิอยู่รับ ิหนัมา อึ นี่ผมทำร้ายนที่เ้ารัผมนานั้นเลยหรอ นี่เวลาผ่าน ไป 3 อาทิย์ แล้วนะ ผมยัไม่เยลืมสิ่ที่แบฮยอน บอเลิผม
" เพระามึเลย านยอล ลู่หานโธรู ะล้าแ้นใหู้แทนมึ "
เฮุนพูัท้อแะีวิ หายนะำลัเ้ามาในีวิผมแล้วนี่ โอเฮุน
" ใ่ เพราะมึเลยเพราะมึนเียวเลย ยอู ไมุ่ยับูั้ 3 อาทิย์ แล้วนะเว้ย "
อิน็เรับ
" มึะโทูรอว่ะ วันนั้น็รู้ ๆ ันอยู่ ว่าเเบไปพูอนอ่า ู็แ่ สนุ ๆ นะเว้ย ถ้าแบไปลับมา็ไม่เห็นหรอ "
" แสว่าที่แบฮยอนลับมา ือแบฮยอนผิใ่ปะวะ ? มึหน้าะรู้อยู่แใและสำนึผิ เาท้อับมึนะเว้ย มึะเป็นพ่อนแล้วนะเว้ย ทำไมมึทำแบบนี้นละวะ เ้ายอมเเ่านับมึเพราะเารัมึไม่ใ่หรอ มึิิวะ มึเยพอมั้ปะ ? "
เฮุนพูึ้นอย่าโมโห
" เออใ่ เยพอมั้ปะ นที่ี เามาหามึแล้วนะเว้ย แทนที่มึะไป้อ มึับทำเรื่อให้มันให่โึ้นไปอี ูไม่อยาพูอะไรนะเว้ย เพราะเห็นว่ามึเป็นเพื่อนูมานาน นานมาพอที่ะรู้นิสัยมึ แ่ำไว้ มึ้อเลียร์ ับแบฮยอนเพราะเรื่อนี้อ่า ูับไอฮุน โน้วยนะเว้ย เลียร์ ๆๆๆๆๆ เลีร์่วน้วย "
ผมไม่อบ แ่ผมำลัิ เรื่อแบฮยอนอยู่
ผมอโทษ แบฮยอน
******************************************************
ะสสานานยอลีไหม ? อืม อิฮุน อิอิน ลโทษเพื่อน้วยารบ่น -.-
สสานเเบฮยอน ท้อแล้ว แ่ับ านยอล ็ เอิ่ม เินบรรยาย พอรู้สึผิ เหอะ ใระให้ืนีัน่าย ๆ ละ เอะ
เราะเปลื่ยนื่อเรื่อนี้เป็น It hurts the "heart". มันเ็บที่ใ แล้วนะ เ้าใ้อัน เผอิเห็นื่อนี้มันรับเนื้อเพลอไรท์เอร์พอีอ่า อบใ่มะ โอเรรันอ่านู๊ฟ ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น