แมวเหมียวเมียงมอง รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #6 : [แมวเหมียวส่งงาน]:: No Choice ขอโทษนะ ฉันไม่ได้รักนาย / รัตนกำพล

It’s not my cup of tea.

สวัสดีครับ คุณเครฟิช 18  ผมรัตนกำพลครับ ก่อนอื่นเลย รัตนกำพลทานแต่วาย วิทย์และตลกขบขันนะครับ แต่ก็นะ คุณเครฟิชเป็นคนแรกเลยที่ให้อาหารผม ดีใจครับบอกเลย พอเปิดแมวเหมียวเมียงมองก็นั่งรออาหารเลยครับ วิเชียรมาศได้อาหารก่อน ตามด้วยขาวมณีสองเรื่องแล้วก็สีสวาด นั่งมองออเดอร์ตาละห้อย แล้วของผมล่ะ ในที่สุด คุณเครฟิชก็มาให้อาหารครับ นั่งยิ้มเลยทีเดียว ใจคิดว่าอาจจะเป็นวายตอนเห็นชื่อเรื่องครั้งแรก พอเริ่มอ่านถึงรู้ว่าไม่ใช่แนวครับ - It’s not my cup of tea.- ส่งอาหารผิดนะครับ คราวหลังระวังหน่อยนะครับ ขาวมณี สีสวาด วิเชียรมาศ อาจไม่ใจดีเหมือนผม (โดนรุมตบ//แอบนินทานิดนึง ขาวมณีเปลี่ยนแนวที่ผมอ่านอยู่เรื่อยเลยอ่ะ)

ขอออกตัวสักนิดว่านี่เป็นการวิจารณ์นิยายเรื่องแรกของผมครับ ดังนั้นหากไม่เหมาะสมหรือผิดพลาด คุณเครฟิชติงมาได้เลยครับ ขาวมณีรอรับหน้าอยู่ ก๊าก(วิ่งหนี)

1.ชื่อเรื่อง : No Choice ขอโทษนะ ฉันไม่ได้รักนาย  ชื่อภาษาอังกฤษกับภาษาไทยมันไม่ค่อยจะสอดคล้องกันนัก No choice แปลว่า ไม่มีทางเลือก อาจจะแก้เป็น You’re not my choice. แปลเป็นไทยประมาณว่า นายไม่ใช่คนที่ฉันเลือกครับ 3.5/5

2.เนื้อเรื่อง : ค่อนข้างน่าสนใจครับ เรื่องของผู้หญิงที่แต่งงานโดยไม่รู้ตัว ในช่วงแรกๆยังไม่ค่อยดึงดูดผู้อ่านด้วยหลายๆอย่างครับ หลังๆนี้ดีขึ้นครับ สนุกขึ้นเรื่อยๆเมื่อนางเอกเริ่มชอบxy  8/10 ครับ

3.ภาษา : คำผิดพบบ้างประปรายครับ แล้วก็บางคำฟังดูแปลกๆครับ เช่น ในบทนำ

“เป็นอะไรของเธอ ทำหน้าซะเศร้า กลับไปคราวนี้มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า เห็นตอนกลับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แต่ดูตอนนี้สิ เศร้าอย่างกับแมวที่บ้านตายงั้นแหละ”  น่าจะเปลี่ยนเป็น “เป็นอะไรของเธอ ทำหน้าซะเศร้า กลับไปคราวนี้มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า เห็นตอนไป ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แต่ดูตอนนี้สิ เศร้าอย่างกับแมวที่บ้านตายงั้นแหละ”  เข้าใจครับ ว่านางเอกกลับไปบ้านแล้วกลับมาหารีวิว แต่พอเอามารวมกัน แรกๆผมงงๆครับ อ่านไปอ่านมาถึงเข้าใจ

แล้วก็   ในที่สุดรีวิวก็ทักขึ้นเมื่อเห็นฉันอาการไม่ดี... น่าจะเปลี่ยนจากคำว่าอาการ เป็น สีหน้านะครับ อาการไม่ดีให้ความรู้สึกเหมือนนางเอกป่วยเลยครับ

แล้วก็ช่วง  ฉันเลยกอดเขาตอบอย่างไม่ต้องคิดมาก เอาแค่กอดตอบก็พอมั้งครับ มีอย่างไม่ต้องคิดมาก มันให้ความรู้สึกห่างเหินเล็กๆครับ และอีกหลายๆช่วงที่ผมอ่านแล้วมันรู้สึกขัดๆครับ(พอแค่นี้นะครับ ติดโรคขี้เกียจมาจากวิชชี่) 12.5/15

3.การดำเนินเรื่อง : ใช้ได้ครับ บางช่วงดูรีบๆไปนะครับ เหมือนยังบรรยายไม่จบเลยก็ถูกตัดฉากแล้ว ลูกเล่นค่อนข้างเยอะนะครับแต่ไม่ค่อยนำมาเขียนเท่าไหร่เลย บรรยายสักนิดเถอะครับว่าตัวเอกหน้าตาเป็นอย่างไร ลักษณะนิสัย การแต่งตัว อะไรทำนองนี้ครับ อย่างตอนเลือกชุด ถ้าบรรยายชุดที่รีวิวเลือกด้วยจะทำให้เห็นภาพมากกว่านี้ครับ เช่น ชุดที่ตั้งโชว์นี้เป็นชุดราตรียาวสีทองดูสง่า ปาดไหล่ ประดับด้วยดอกไม้สีน้ำตาลเข้มเข้ากันได้ดีกับชุดสีทอง ช่วงเอวมีผ้าพันเป็นโบว์เล็กๆเพิ่มความเก๋แล้วปล่อยเป็นระบายลงมาใต้โบว์ ดูน่ารักและสง่างามในคราวเดียวกันเหมาะกับเดน่า บลา บลา บลา แล้วก็ตอนเล่นเกม รีบตัดจบจังครับ กำลังจะอินเลยจบตัดแล้วอ่ะ(แมวดิ้น) 13.5/15

4.การตกแต่งบทความ : ตัวหนังสืออ่านยากไปนิดครับ ใช้สีดำเถอะครับ เหมียวขอร้อง พื้นหลังเลือกสักแบบดีกว่ามั้ยครับ แล้วก็เลือกที่มันไม่วิ้งๆเถอะครับ ผมลายตา ส่วนตัวชอบแบบที่เป็นลายอิฐ ในบทที่ 9 ครับ (บทที่ 17 ก็สวยครับ///มันยังไม่มี) 4/5

รวม 41.5/50

ไปหาดเจ้าสำราญกันครับ(ออกทะเล -*-) ตกแต่งเยอะขึ้นจากตอนแรกที่ผมเห็นนะครับ ตอนแรกที่ผมอ่านมันยังไม่มีพื้นหลังวิ้งๆเลย ผมอ่านเรื่องนี้ราวๆสองสามรอบครับ ทำไมเหรอ เพราะผมลืมเนื้อเรื่องและส่วนที่ผมวิจารณ์นะสิ ขออภัยในความล่าช้าครับ อ่านใหม่แล้วรู้สึกว่ามีหลายๆตอนได้รับการปรับปรุง ดีขึ้นจากที่ผมอ่านครั้งแรกครับ สุดท้าย ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆให้แก่นักอ่านทุกท่านครับ 

เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่าน

                                                                                                                              รัตนกำพล

แมวเหมียวเมียงมอง ยินดีรับใช้ครับ