แมวเหมียวเมียงมอง รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #4 : [แมวเหมียวส่งงาน]:: Secret love ปฏิบัติการแอบรัก / วิเชียรมาศ

Secret love :ปฏิบัติการแอบรัก
 

                เรื่องราวของ พริมา บวรรัตน์ หรือ พริม หญิงสาวคนหนึ่งที่ตกลหุมรัก ภูธเรศ  วรินทร์กุล หรือ ภูหมอนิติเวชหนุ่มที่เป็นเพื่อนสนิทของพริมา แต่ด้วยความที่ภูธเรศมีคนรักอย่าง นุชนาถ หรือ นุช อยู่แล้วทำให้พริมาได้แต่เก็บความรู้สึกนี้ไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ความรักของพริมาที่เพียงแค่ต้องการเห็นภูธเรศมีความสุขโดยที่เธอคอยดูอยู่ข้างๆในฐานะ ‘เพื่อน’ จะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้ในSecret love :ปฏิบัติการแอบรัก

                แนะนำตัวก่อนละกัน อันตัวเรานั้นมีนามว่า วิเชียรมาศ หรือเรียกสั้นๆว่า วิชชี่ ละกัน สั้นดี  เนื่องจากเรื่องนี้เป็นการวิจารณ์นิยายเรื่องแรก อาจจะวิจารณ์ได้ไม่ดีเหมือนคนอื่นเค้า แต่วิชชี่จะพยายามเต็มที่นะ แต่ถ้าแย่จนทนไม่ไหวจริงๆขอให้ไปตำหนิเหมียวๆตัวอื่นนะ อย่ามาตำหนิเค้า

                งั้นเริ่มเลยละกัน

               
             ชื่อเรื่อง วิชชี่คิดว่ามันไม่ค่อยเข้ากับเนื้อหาของเรื่องนะคะ ในความคิดของวิชชี่ คำว่า “ปฏิบัติการ” มันออกแนวทำภารกิจ เหมาะกับcomedyมากกว่า ซึ่งเรื่องนี้ค่อนข้างเศร้า (3/5)

                เนื้อเรื่อง ถึงจะเป็นแบบพล็อตธรรมดาทั่วไป แต่วิชชี่ว่ามันมีเสน่ห์บางอย่างดึงดูดให้อ่าน วิชชี่สนใจเรื่องนี้ตั้งแต่คำโปรยแล้วล่ะ ให้อารมณ์แบบเศร้าๆเจ็บๆ ให้ความรู้สึกอยากติดตาม (9/10)

                ภาษา เหมาะสมค่ะ ทั้งกับสถานะกับคนที่พูดด้วย ลักษณะการพูดที่เปลี่ยนไปตามสถาณการณ์อะไรประมาณนี้ แต่มีความใส่ใจเล็กๆน้อยๆ เช่น เกิด’ไรขึ้นล่ะ ตรงนี้ถ้าเป็นวิชชี่คงไม่คิดว่าต้องใส่แน่ๆ น่าชื่นชมค่ะ แต่มีคำพูดนึง ติดใจมากเลยค่ะ ในตอนเป็นห่วง ที่ภูธเรศพูดกับพริมาว่า "ไปเลือกร้านเร็วๆเลยนะเธอ..." คำว่า"นะเธอ" เนี่ยให้ความรู้สึกเหมือนตุ๊ดพูดเลยค่ะ ตอนแรกวิชชี่ก็คิดว่าอาจจะแกล้งทำ แต่พออ่านอีกทีก็ไม่มีบทบรรยายที่บ่งบอกว่าแกล้งแต่อย่างใด วิชชี่เลยคิดว่าไม่เหมาะค่ะ

                เรื่องนี้มีข้อติน้อยนะคะ คำผิดไม่ค่อยมี อ่านได้เพลินๆเคล้าน้ำตา อินไปกับเรื่องก็ง่ายด้วย น่าชื่นชมมากค่ะ (13.5/15)

การดำเนินเรื่อง อ่านได้เรื่อยๆตลอดนะคะ แต่จะมีค่อนข้างงงในช่วงแรกที่ภูธเรศบอกว่ารับปากแม่ของพริมาว่าจะดูแลพริมาอย่างดี ตอนแรกวิชชี่คิดว่าคงเคยเจอกันแล้ว แต่สรุปมาเฉลยตอนหลังที่ค่อนข้างห่างจากตอนที่ได้กล่าวไว้ทำให้ประหลาดใจนิดหน่อย หรือมีแต่วิชชี่ที่เป็นก็ไม่รู้ แต่นอกจากนั้นไม่มีปัญหาค่ะ

แล้วก็มีที่น่าชื่นชมอีกอย่างคือ มีการเขียนเชิงอรรถอธิบายอย่างละเอียด และมีแทรกรูปภาพ เช่น ตอนที่บรรยายอุปกรณ์ที่ใช้หาลายนิ้วมือ เลยทำให้รู้ว่ามีรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร การใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆอย่างนี้น่าชื่นชมมากค่ะ (13/15)

การตกแต่ง  ตกแต่งบทความ วิชชี่ว่าก็โอเคนะ ตัวอักษรก็ตัดกับแบคกราวน์ทำให้อ่านไม่ยาก แต่เพ่งนานๆก็คงปวดตา ถ้าจะแนะนำก็คงต้องเปลี่ยนแบคกราวน์หรือถ้าไม่อยากเปลี่ยนจริงๆ  ก็ไม่เป็นไรพอรับได้อยู่ ส่วนเพลงก็เข้านะเศร้าหน่อยๆเข้ากับเรื่องอยู่ (4/5)

  สรุปเลยนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากค่ะ สำหรับใครที่ชอบนิยายเศร้าๆเคล้าน้ำตาหน่อยๆ เป็นมาโซชอบเจ็บแทนนางเอก หรือใครที่ไม่ได้ชอบแนวนี้เป็นพิเศษแต่ถ้าได้ลองอ่านดูอาจจะรู้สึกชอบขึ้นมาก็ได้นะคะ  รวมคะแนน 42.5/50 คะแนนค่ะ

แอบกระซิบ : จริงๆแล้ววิชชี่อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ก่อนจะตั้งร้านแล้วค่ะ ในฐานะแฟนคลับคนหนึ่งก็ขอเอาใจช่วยไรเตอร์นะคะ

เรื่องนี้เป็นการวิจารณ์ครั้งแรก ผิดพลาดยังไงหรือไม่พอใจอะไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

วิเชีรมาศ

 

รับงาน

ชื่อ/นามปากกา:

Link/Banner:

เจ้าพอใจกับคำวิจารณ์หรือไม่:

ขอบคุณที่มาให้อาหาร
แล้วก็อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยนะเหมียว~