คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : การเปลี่ยนแปลง
“ กินแคนั้นก็พอแล้ว.....จะตะกละไปถึงไหน ”
“ ยัยอ้วนเตี้ยอีกตะหาก ”
อ้ากกกกกกกนาย!! คิมมินแจ ฉันจะฆ่านายไอ้ปีศาจร้าย ไอ้ขี้เหร่ ไอ้ ไอ้ ไอ้*,±‰§΅؟ש/*--=#@ วันนี้ทั้งวันฉันรู้สึกหงุดหงิด จนกระทั่งเกือบๆ 6 โมงเย็นโน่นแหละพอรดน้ำต้นไม้แล้วเห็นสิ่งสวยๆงามๆก็ทำให้อารมณ์ดีขึ้นสวนของพวกเรามันกำลังเจริญงอกงามจริงๆนะ ดอกไม้ก็กำลังออกดอกสวยงาม ผลไม้อย่างชมพู่ก็เก็บกินได้เลย แล้วไหนจะพวกพริก ใบกระเพราอีกงามเชียว
“ นี่หนูๆหนูนั่นแหละ ที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ ” ฉันหันรีหันขวางไปตามเสียงเรียกที่อยู่หน้าบ้าน
“ เหวอ!!” และตกใจเผลอร้องออกมานึกว่ายักษ์ที่ไหนมายืนอยู่หน้าบ้าน ก็ตัวใหญ่ขนาดนั้นมากัน 3 คนใส่เสื้อผ้าสีดำแว่นดำด้วยใส่แล้วมองเห็นเหรอนั้นน่ะ
“ มีอะไรเหรอคะ ” ฉันเดินไปถามแต่เว้นระยะห่างจากรั้วพอสมควร
“ หนูอยู่ที่นี่มานานหรือยัง เอ่อแล้วระยะนี้หนูเห็นคนแปลกหน้าบ้างมั้ย ”
“ เห็นค่ะ ”
“ เหรอ!ๆๆแล้วอยู่ไหนล่ะ”
“ ก็อยู่นี่ไงคะ ” ฉันชี้ไปที่พวกชายร่างยักษ์นั่นก็พวกเขาหน้าแปลกเอ้ย!แปลกหน้าจริงๆนี่นา
“ นี่!!อย่ามาล้อเล่นนะแม่หนู ” คนที่ผมเกรียนๆนั้นส่งเสียงเหี้ยมๆแผ่รังสีอำมหิตออกมา
“ ไม่ได้ล้อเล่นค่ะ ไม่กล้า แต่หนูอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดพึ่งจะเห็นคนแปลกหน้าก็วันนี้จริงๆค่ะ ” ฉันถอยห่างออกมาอีกก้าวก็เริ่มกลัวแล้วนี่
“ ใจเย็นๆน่าแกเอาเป็นว่าหนูเคยเห็นเด็กผู้ชายอายุก็น่าจะพอๆกับหนูรูปร่างหน้าตาดีบ้างไหม ” พวกนั้นหมายถึงใคร?กันนะ ลักษณะแบบนั้นแถวๆนี้ตอนนี้ก็มีแค่มินแจนี่นา จะมาตามหาเขาทำไมพวกนี้ดูท่าทางก็ไม่น่าไว้ใจด้วย
“ ไม่เห็น ไม่มีจริงๆค่ะ ” ฉันถอยห่างอีกก้าว
“ ไม่เป็นไร เอาเป็นว่าพวกพี่จะมาอีก ถ้ามีข่าวอะไรก็บอกด้วยนะเดี่ยวพวกเราจะมีรางวัลให้ ”
เกือบๆจะอ้วกที่พวกนั้นเรียกตัวเองว่าพี่แต่พอได้ยินคำว่ารางวัลฉันก็หูผึ่งทันที ของรางวัลจะเป็นอะไรน้าอยากรู้จังแต่ของรางวัลอะไรก็คงทำอาหารไม่อร่อยเท่ามินแจหรอก พอพวกนั้นกลับไปฉันก็กลับมารดน้ำต้นไม้ต่อน่ากลัวจริงๆมินแจไปมีเรื่องอะไรกับพวกนั้นนะหรือว่า......ว่ายืมตังค์แล้วไม่จ่ายไม่ใช่หรอกเขาก็รวยขนาดนั้นหรือว่า...........ไปจีบแฟนพวกนั้นนะไม่น่าใช่หรอกพวกนั้นหน้าตาอย่างกับยักษ์จะมีแฟนสวยขนาดให้มินแจต้องไปจีบได้ไงหรือว่า.........มินแจจะเผลอไปเหยียบเท้าพวกเขาหรือๆๆๆ.....
“ ยัยเบอะ!!รดน้ำยังไงไม่โดนต้นไม้หา ”
“ โอ๊ะ”
“ เฮ้ย!!มันโดนฉันนะยัยเซ่อ!เปียกหมดแล้วหรือว่า.....คิดจะแกล้งฉันกันฮะ ” ไม่พูดเปล่า มินแจเดินมาเหยียบสายยางค้างไว้ นั่นมีผลทำให้ปลายสายฉีดกลับคืนมาที่ฉัน
“ ไม่ใช่นะ!! ตาบ้าฉันก็เปียกเหมือนกัน หน็อยตายซะเถอะนี่แน่ะๆๆ นี่ๆๆ นี่ๆๆ” ฉันพยามยามแย่งสายน้ำจากมือมินแจมาฉีดใส่เขาบ้างทั้งฉันและเขาต่างแย่งกันสุดชีวิต เราต่างเปียกด้วยกันทั้งคู่เลยกลายเป็นว่าเล่นกันอย่างสนุกสนานจนฉันต้องเป็นฝ่ายยอมแพ้ในที่สุด ก็ไม่ว่าจะทำยังไงฉันก็ไม่มีทางสู้ความสูงของเขาได้นี่พี่เลี้ยงนายให้กินเสาไฟฟ้าเป็นอาหารหรือไงถึงได้สูงแบบนี้
“ ยอมแล้วอย่าฉีดมาอีกเซ่!! ” ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆ มินแจหัวเราะเสียงดัง
“ ขำอะไรนักหนาไม่ทราบ ” ฉันเท้าเอวมองมินแจที่กำลังหัวเราะจนถึงกับต้องกุมท้องเลยเชียว
“ ก็เกิดมาไม่เคยเห็นคนที่เปียก แล้วเหมือนลูกหมาตกน้ำเลยล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ”
“ ถ้าฉันเหมือนลูกหมาตกน้ำ นายก็คงมะ-..............” กำลังจะบอกว่าเหมือนกันแต่พอมองดูเขาจริงๆกลับพบว่า ผมที่เปียกน้ำตกลู่ลงมาเล็กน้อยนั้นทำให้เขาดูดีได้อย่างไม่น่าเชื่อ หยดน้ำที่ไหลผ่านหน้าตาอันหล่อเหลานั้นยิ่งทำให้เขาน่ามองเข้าไปใหญ่ เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวพับแขนที่แล้วที่สำคัญปลดกระดุมลงมา 3 เม็ดนั้นกำลังเปียกลู่แนบกับลำตัว นั่นก็ยิ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่อย่างร้ายกาจพระเจ้า!!!!เลือดกำเดาจะแทบจะไหลออกมาแล้ว อาการนั่นทำให้ฉันต้องรีบหันหน้าหนีแล้วพอมองดูตัวเองเท่านั้นแหละ ทำให้ฉันถึงกับผงะก็สภาพทรุดโทรมยังกับอะไรดี ผมที่ยาวถึงกลางหลังพอไม่ได้มัดมันก็กระเซอะกระเซิง เหมือนกับลูกหมาตกน้ำจริงๆต่างกับมินแจยังกับฟ้ากับเหว
“ ฉันเข้าบ้านก่อนแล้วกัน นายปิดน้ำให้ด้วย ” บอกมินแจแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไปด้วยความอาย
“ ฮึ ฮึ ” มินแจส่งสายตามองตามขวัญใจไป
Minjae:///:Special Talk
.................มินแจหัวเราะเบาๆนี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เขาสามารถหัวเราะได้อย่างสบายใจ ช่วงระยะเวลาเกือบ 1 ปีที่ผ่านมามีเรื่องมากมายเกิดขึ้นกับเขาและครอบครัว เรื่องราวเริ่มจะรุนแรงขึ้นเมื่อมีคำสั่งของคุณปู่ให้คุณพ่อของเขากลับเกาหลีด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างที่แน่ๆมันมีเรื่องผลประโยชน์ด้วย นั่นก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาต้องมาอาศัยอยู่ที่นี่เพื่อความปลอดภัยเขาเองไม่ได้อยากมาเลยเพราะเป็นห่วงพ่อ แต่ท่านยืนยันว่าขอเวลาอีกหน่อยเขาจึงต้องยอมเมื่อมาอยู่ที่นี่เขาค่อนข้างกังวลหลายๆอย่าง แต่พอมาเจอยัยนี่ทำให้เขาหัวเราะได้ในรอบปีที่เดียว เด็กผู้หญิงอะไรหน้าตาก็น่ารักแต่ไม่รู้จักดูแลตัวเอง แถมยังเฟอะฟะอีก หวังว่าจนกว่าเรื่องวุ่นๆจะจบลง คงไม่มีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาต้องหนักใจอีก
The End:///:Min jae Special Talk
.............ฮึ๋ย*-+&%$#*-+ มินแจบ้าที่สุดเลยทำคนอื่นเปียกแล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีก คอยดูนะถ้ามีโอกาสจะเอาคืนให้ได้คอยดู ดีนะที่ใกล้เปิดเทอมแล้วไม่งั้นอยู่เป็นทาสรับใช้ตลอดตายแน่เอ......แต่ว่าถ้าเปิดเทอมนายคนนั้นจะอยู่ยังไง? อายุเขาก็น่าจะยังต้องเรียนหนังสืออยู่ แล้วไหนจะเรื่องที่มีคนมาถามหาอีก จะถามเขาดีไหมนะต่อมอยากรู้ของฉันเริ่มทำงานหนักแล้วล่ะสิ ช่างเหอะอย่าไปสนใจเขามากนักเลยรีบเช็ดผมให้แห้งก่อนดีกว่า
.................. ก๊อก ก๊อก ก๊อก....................เสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ ใจคอเธอจะอยู่ในนั้น ไม่ออกมาตลอดชีวิตหรือยังไง ”
“ มีอะไรอีกล่ะ ”
“ แค่จะมาบอกว่า อาหารเสร็จแล้วนะอ้อ!!มีขนมมาฝากเธอด้วย ” พรวด ปึก แอ้ดดด.......ฉันรีบเปิดประตูจนมินแจที่ยืนอยู่หน้าห้องต้องรีบถอย
“ พอได้ยินว่ามีของกินรีบเลยนะ ” มินแจพูดจบก็เดินลงไป ฉันรีบเดินลงตามไปที่โต๊ะก็เจออาหารน่าตาแปลกๆ พอไปดูใกล้ๆก็รู้ว่าเป็นอาหารเกาหลี นี่เขาทำเองหมดเลยเหรอ
“ ไม่ได้ทำหรอกนะซื้อมาน่ะ ” อีกแล้วนะอ่านใจคนอื่นออกเนี่ย
“ เยอะจังเลยเรากินแค่ 2 คนเองนะ ”
“ ปริมาณเท่ากับ 4 คนกิน ฉันกินแค่ 1 ส่วนเธอ 3 ฉันพูดถูกมั้ย ” เมื่อกี้ถือว่าไม่ได้ยินละกันนะ
“ แล้วอันนี้เขาเรียกว่าอะไร ” ฉันชี้ไปที่อาหารน่าตาแปลกๆดูๆไปเหมือนๆหอยทอดเลย
“ พาจอน ”
“ แล้วเขาใส่อะไรลงไปบ้าง ”
“ ก็มีไข่ ใส่ต้นหอม ใส่พริกหวาน ก็มีหอย กุ้ง ปลาหมึก อะไรพวกนี้แหละ ”
“ แล้วอันนี้ล่ะ ”
“ กิมซี จิแก หรือแกงกิมจิ ฉันว่าคล้ายๆแกงอะไรนะที่เปรี้ยวๆหน่อยรสชาดอร่อยๆ ”
“ เปรี้ยวๆเหรออืมมม....เขาเรียกแกงส้ม ”
“ แล้วอันนี้ล่ะ ที่เหมือนไส้กรอกทอดนี่อ่ะ ”
“ ไม่ใช่เนื้อนะแต่เป็นแป้ง เอามาผักซอสแดงเรียกว่า ต๊อก โปกี เอ๊ะ!!แล้วเธอเป็นแฟนเกาหลีไม่รู้เรื่องพวกนี้เหรอ ” มินแจถามด้วยความสงสัย
“ ก็พอรู้ๆเกือบทุกอย่างแหละ แต่ไม่เคยกินสักอย่างยกเว้นหมูเกาหลี แล้วก็อยากรู้ว่านายจะรู้จริงแค่ไหน? แล้วนายน่ะเจ๋งสุดยอดเลย ” ฉันยกนิ้วโป้ง 2 มือให้มินแจเพราะเขาเจ๋งจริงๆนี่นา ถ้าเรื่องเกี่ยวกับอาหารล่ะก็เขาไม่น่าพลาด
“ แล้วมินแจ มีขนมมามั้ย” >/////< ฉันถามด้วยความอายเล็กๆก็อยากกินหนมอร่อยๆนี่
“ มีสิ Soft Cake Mix Friutyเป็นเค้กผลไม้รวม รู้สึกว่าจะมีเนื้อผลไม้ในเค้กด้วยนะ ”
“ จริงเหรอ!!O()O !!นายนี่ก็ใจดีแล้วก็น่ารักจริงๆเลยน้าาาา ” ฉันอมยิ้มแล้วก็ชมด้วยความดีใจไม่ทันได้มอง มินแจ ที่กำลังเขินกับท่าทางดีใจฉัน
..............คืนนั้นเรากินข้าวกันด้วยความเอร็ดอร่อย ที่ฉันแอบงอนเขาก็หายเป็นปลิดทิ้ง ก็มินแจไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นา แถมเขายังซื้อของอร่อยๆมาให้กินอีกโดยเฉพาะเค้ก แต่เขาไม่ยอมกินเลยบอกว่าไม่ชอบของหวาน มันเป็นคอนเซ็ปหรือไงนะที่คนหน้าตาดีไม่ค่อยชอบกินของหวาน
“ นี่ๆวันนี้มีคนแปลกหน้ามาแถวๆนี้ด้วยล่ะ หน้าตาท่าทางน่ากลัวมากเลย ”
“ ยังไง ”
“ ก็รูปร่างสูงใหญ่ ชอบใส่ชุดดำ แล้วก็มาถามหาคนด้วย แต่ฉันว่าคนที่เขามาถามหาลักษณะดูเหมือนจะคล้ายๆนายเลยนะ แต่ฉันบอกเขาไปว่าไม่เคยเห็นไม่มี แต่เขาบอกจะมาอีกแถมจะมีรางวัลสำหรับคนที่ให้เบาะแสด้วย ”
“ เธอก็เลยสนใจรางวัลงั้นสิ แล้วถ้าคนที่เขาต้องการจริงๆเป็นฉันล่ะ เธอจะว่าไง? ”
“ บ้า!!นายพูดอะไรบ้าๆ ใครเขาจะยอมแลกนายกับของพรรค์นั้น ถึงเขาให้เยอะกว่านี้อีกหลายๆเท่าฉันก็ไม่สนใจหรอก ” ฉันพูดด้วยรวดเร็ว คนสมบูรณ์แบบอย่างนายใครแลกก็โง่เต็มทน ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่นเลย ความจริงถ้าได้อยู่แบบวันนี้ไปตลอดก็ดีสิ
.........เราต่างนั่งจมอยู่กับความคิดของตัวองสักครู่ ฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องจะถามเขาสักหน่อย
“ เอ่ออ...นี่อาทิตย์หน้าฉันจะเปิดเทอมแล้ว-แล้วนายจะอะไร?..แล้วนายจะทำยังไงคือฉันหมายถึงว่านายไม่ต้องเรียนหนังสือเหรอ ”
“ คิดว่าไอคิวอย่างฉันจะต้องเรียนอะไรอีกล่ะ ไม่ใช่เธอซะหน่อยก็มีที่ฉันยังไม่ได้เรียนรู้มากกว่า อย่างพวกวัฒนธรรมไง ” ไม่น่าถามเล้ยเราให้ตายสิเข้าตัวเองจนได้
“ นายก็เรียนให้ดีแล้วกันจะอะไรก็ช่างเถอะ อีกอย่างเราคงไม่ได้เจอกันเวลาเรียนอย่างแน่นอนเพราะอย่างนายคงไม่ไปเรียนที่โรงเรียนฉันหรอก ” ฉันอมยิ้มก็ใช่นะสิ!!จะเจอกันได้ไงเล่า ฉันเรียนโรงเรียนรัฐบาลที่ค่อนข้างมีชื่อ ว่ามีนักเรียนเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยได้มากที่สุด แต่อย่างมินแจคงเรียนโรงเรียนนานาชาติอะไรสักอย่างล่ะมั้ง
“ ก็ไม่แน่นะ เราอาจได้อยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลาเลยก็ได้ ” ว่าแล้วมินแจก็หัวเราะหึๆหึๆ อย่างมีเลศนัย วันนี้นายมาแปลกแฮะช่างเถอะ!! มันคงไม่บังเอิญอย่างน่าเกลียดขนาดนั้นหรอก
..............และแล้ววันแห่งความวุ่นวายก็มาถึง วันที่เด็กนักเรียนและผู้ปกครองทุกคนรู้ว่ามันสุดยอดขนาดไหนโดยเฉพาะการเดินทาง เป็นวันที่รถซึ่งปกติก็ติดมหันต์อยู่แล้วจะติดเป็นมหันต์ 2 เท่า เด็กและผู้ปกครองต้องตื่นแต้เช้า ในวันที่รถติดวินาศสันตะโรและอื่นๆๆๆๆ
........ฉันเองไม่ค่อยลำบากมากนักเนื่องจากบ้านและโรงเรียนอยู่ไม่ไกลมาก การเตรียมตัวก็ไม่เท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่ก็คุ้นเคยกันอยู่แล้วทั้งเพื่อนและสถานที่ แต่ไม่เห็นมินแจเลยแฮะเมื่อวานพ่อโทรมาบอกว่าเขาได้จัดการเรื่องโรงเรียนเรียบร้อยแล้วไม่ต้องห่วง เชอะ!!ใครเป็นห่วงเขากันไม่เห็นจะสนใจเลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเรียนที่ไหน
♪♪ ชอบมะ ชอบมั้ยรูปร่างหน้าตาอย่างนี้ถามหน่อยสิพี่ชอบมะ ชอบม้าส่วนสัดอวบอัด___♪♪
“ ค่ะพี่พจน์คิดถึงจังเลย มีอะไรหรือเปล่าคะ ”
“พี่ก็คิดถึงขวัญเหมือนกัน ไม่มีอะไรมากเปิดเทอมแล้วนี่เป็นไงวุ่นวายมากมั้ย มะรืนพี่ก็จะกลับแล้วนะไม่ต้องไปรถเมล์แล้ว ”
“ ก็นิดหน่อยค่ะไม่มีอะไรมาก ดีใจมากเลยที่พี่จะกลับแล้ว ขวัญไปรถเมล์เองได้ค่ะสบายมาก เมื่อกี้คุณพ่อก็โทรมาแล้วด้วยพี่พจน์เองไม่ต้องห่วงค่ะ ”
“ น้องขวัญนอกจากเรื่องที่เราเล่ามา ยังไม่มีเรื่องอะไรเพิ่มอีกใช่ไหม” พี่เขาหมายถึงเรื่องมินแจ
“ ไม่มีค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวพี่พจน์เปลืองตังค์แย่ สวัสดีค่ะ ” ฉันรีบวางสายก่อนที่พี่จะซักถามอะไรต่อ ส่วนเรื่องก็ไม่มีอะไรมากพูดไปพูดมาพี่ก็เป็นห่วงเรื่องชู้สาว เรียกได้ว่าหวงมากนั่นแหละที่จริงพี่ไม่ต้องห่วงก็ได้ เพราะที่จริงฉันก็ไม่ได้หน้าตาน่ารักมากซะหน่อย ปกติก็ไม่มีใครมาจีบอยู่แล้วจะมีก็แต่พวกเพื่อนสมัยเด็กๆ ซึ่งพี่ก็รู้จักเกือบทุกคนแต่ถ้าแปลกหน้าก็แค่ต้องพามาให้รู้จัก ถ้าจะไปไหนมาไหนก็ต้องบอก และถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ให้ไปฉันเองเกือบๆจะได้เข้าโรงเรียนสตรีที่เป็นโรงเรียนประจำ น่าแปลกที่จะมาพิเศษเฉพาะมินแจเหมือนกับจะรู้ว่า เขาเป็นอันตรายต่อหัวใจของผู้หญิงทุกคน ไม่เป็นไรค่ะพี่พจน์สบายใจได้เขาไม่สนใจหนูหรอกเฮ้อ....รีบไปดีกว่าเดี๋ยวสาย
.............พอไปถึงโรงเรียนก็ปกติเหมือนโรงเรียนทั่วๆไปตอนเปิดเทอม แต่ดูท่าว่าทุกคนจะมีเรื่องคุยกันมากกว่าปกติจับกลุ่มคุยกันเสียงค่อนข้างดัง พวกเด็กๆม.ต้นส่วนใหญ่เรียกและยกมือทักทายฉันเกรียวกราวก็ฉันเป็นขวัญใจรุ่นน้องที่นี่ ฉันเจอเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันอีก 2-3 คน พวกเขารีบปรี่เข้ามากอดฉันแน่นและจับมือฉันเขย่าๆอย่างดีใจ
“ นี่ๆๆขวัญได้ฟังเพลงออกใหม่ของPPK DEVIL PRINCE หรือยังกรี๊ด!! แกหล่อมากๆๆเห็นแล้วโอ้ย!!น้ำลายจะหกอ่ะ ”
“ หา!!มีออกใหม่แล้วเหรอ? ยังเลยฉันพลาดได้ไงเนี่ย!!โธ่ๆๆ” แล้วฉันก็คร่ำครวญเพราะต้องใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับมินแจนั่นแหละ เลยพรากสิ่งดีๆหลายอย่างเลยเฮ้อ.....แต่ว่าเขาป่านี้จะเป็นยังไงบ้างนะเมื่อเช้าก็ไม่ได้เจอกันเลย
“ ยัยขวัญๆทางนี้ๆ ”
“ อ้าว!แป๋มเป็นอะไรวิ่งมาซะขนาดนี้ ”
“ ไปที่ห้องครูใหญ่ด่วนเลย ” แฮกๆแฮกๆ ยัยแป๋มพูดไปหอบไป
“ ใจเย็นๆแป๋มมีเรื่องอะไร? รับเปิดเทอมเลยเหรอเนี่ย!!”
“ ไม่รู้ไปกันเถอะ ไม่เป็นไรฉันถูกเรียกด้วยเร็ว ” ยัยแป๋มจับแขนฉันวิ่งไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่ฉันมั่นใจว่าไม่ได้ทำอะไรผิดกฎ แต่ว่าเรียกกันตั้งแต่เปิดเทอมเนี่ยมันดูยังไงๆอยู่นะพอไปถึงและรับรู้เรื่องราวจากปากของอาจารย์ใหญ่
“ อะไร?นะคะ!!!!!!หนูได้สิทธิไปเรียนแลกเปลี่ยนที่โจซิเฟีย ออฟ แลนด์ เหรอคะ ”
ความคิดเห็น