[ fic anime/honkai ] เธอเองก็เป็นได้นะสาวน้อยเวทย์มนต์หน่ะ!!
ฉันตาย ฉันเจอแมลงสาป ฉันเกิดใหม่ที่โลกhonkai ฉันมีระบบ ฉันต้องเป็นสาวน้อยเวทย์มนต์ ฉันมีกาชาจากระบบ ฉันได้ภารกิจจากแมลงสาป ฉันสู้กับแฮชเชอร์ ฉันได้เข้าร่วมแชทกลุ่ม "ชีวิตฉันมันธรรมดาจริงๆเลยโว้ย!!"
ผู้เข้าชมรวม
18,511
ผู้เข้าชมเดือนนี้
41
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
แฟนฟิค กาว anime ระบบ เกิดใหม่ ต่อสู้ Yuri ตัวเอกหญิง Fanfic อนิเมะ ต่างโลก ยูริ นางเอกเก่ง ตลก Honkai
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทนำ
“ห๊ะ!!?”
“ตายงี้จริงอะ?”
ต้องย้อนกลับไปซักพักในขณะที่ฉันกำลังนั่งปั่นสล็อตอยู่ที่ป้ายรถเมล์เงินของฉันที่พอจะปั่นรอบสุดท้าย ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก
“วันนี้ก็ไม่แตกสินะเห้อ~~”
แล้วสายตาของฉันก็ดันไปเห็นตัวฟรีที่ลงมาแล้วสองตัวแล้ว ตัวที่สามกำลังตามมาทำเอาฉันหัวใจแทบวายเมื่อมันหยุดอยู่ช่องสุดท้าย
ฉันกดเริ่มทันที่ กงล้อสุ่มขึ้นมาที่หน้าจอของฉัน
×2 ×5 ×10 ×20
ฉันกดหมุนทันทีด้วยความตื่นเต้นเข็มของมันหยุดที่คูณ20ห่างจากคุณสองเพียงครึ่งมิลลิเมตรทำเอาหัวใจของฉันกระชุ่มกระชวยไปหมด
หลังจากนั้นหน้าจอก็กลับไปเป็นหน้าปั่น
รอบแรกตัวแพงก็ตกลงมาทุกช่องได้เงินมาราวๆ20 หลังจากนั้นก็มีลงมาเรื่อยๆยัน200 จนจบลงรอบที่สองไม่ได้เลย
รอบที่สามได้มาอีก100นึง
รอบที่4 5 6 7 8 9
ไม่ได้
รอบที่สิบตัวแพงลงมาอีกแล้วและก็ไหลต่อเรื่อยๆไปอีกนานจนตัวเลขหยุดอยู่ที่ 4358.25 บวกกับจำนวนที่ปั่่นได้รอบที่แล้วอีก300เป็น 4658.25
และฉันมี×20 !!!
“90000 หมื่นโว๊ย!!!!!”
ฉันโห่ร้องออกมาอย่างดีใจกับตัวเลขที่ยังประมวณผลไม่เสร็จ แต่ว่า
พริบ
จู่ๆภาพตรงหน้าก็กลายเป็นกำแพงสีเหลือง
“ที่ไหนเนี่ย?? หรือว่า!! Black roo-”
เพลี๊ย!!
“โอ๊ยเจ็บ!!!”
“มันไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดหรอกนะ”
เสียงหวานใสของหญิงสาวน่าจะวัยทำงานดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน แรงตบของเธอนั้นเยอะมากๆจนทำเอาฉันมึนไปชั่วขณะ
เมื่อหันไปมองก็ต้องพบกับสิ่งที่ฉันกลัวท้สุดในชีวิต!!
“กรี๊ดดด!!!!!!แมลงสาป!!!!!”
ปัก!
ฉันกระโดดถีบตีนคู่ใส่เจ้าแมลงสาปสีชมพู สิ่งมีชีวิตจากอารยธรรมยุคก่อนที่น่ากลัวที่สุดในโลก!!! ถึงแม้มันจะตัวสีชมพูและใส่ชุดสูทแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ดูดีขึ้นเลย!!
“ออกไปน้า!!!!!”
“กรี๊ดดดด!!!!!”
"โอ้ยๆพวกมนุษย์เนี่ยรุนแรงกันจริงๆ
“ออกปายยไม่งั้นแกกลายเป็นรูแน่!!!”
ฉันคว้าปากกาขนนกสีขาวที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานมาข่มขู่มัน แต่เจ้าแมลงสาปกลับไม่สนใจมากนักลุกขึ้นมียืนสองขาแบบผิดธรรมชาติ ไม่สิมันใส่เสื้อก็ผิดละ
“ฉันไม่ค่อยเข้าใจมากนักทำไมมนุษย์์เพศหญิงถึงหวาดกลัวแมลงสาปกัน ฉันว่ามันออกจะน่ารักเห็นมั้ย”
เจ้าแมลงสาปนั่นนำแขนยัวเยี้ยของมันมาท้าวเอวก่อนจะส่งสายตาปริบๆมาที่ฉัน ทำเอาฉันตัวอ่อนระทวยราวกับวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง เพียงแค่มันยืนใกล้ๆฉันก็จะเป็นลมแล้วแต่มันกลับทำท่าอันน่าสยดสยองนั่นอีก
ทำเอาฉันแทบพ้นสายรุ้งออกมาเลย หากเป็นสาวสวยมาโพสที่นี้จะดีกว่ามาก
“หืมเจ้าอยากได้ผู้หญิงงั้นหรอ”
“อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตตนนี้!!!”
ขออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ่ตัวนี้ มันมีมอยู่ตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์และฉันก็เกลียดมันตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์การที่มันรอดมาได้ถึงปัจจุบันนี้มันต้องไม่ธรรมดา ปากกาขนนกธรรมดาๆนั่นไม่น่าทำอะไรมันได้หรอก
ทีาพูดไปก็เพื่อปลอบใจตัวเองทั้งนั้น!!แรงจะหนียังไม่มีเลย!!!
“ฉันได้ยินนะ แมลงสาปก็ไม่ได้แย่หนิไม่เห็นต้องว่ากันเลยอะ”
หลังจากนั้นร่างของเจ้าแมลงสาปก็เรืองแสงสีชมพูขึ้นก่อนจะกลายเป็นสาวสวยอายุราวๆ25 อยู่มนช่วงวัยธรรมงาน ผมสีชมพูผสมแดงจากตรงโคลนผม ดวงตาสีดำสนิทมาพร้อมกับชุดสูธสีดำถุงน้องดำยาวจนถึงต้นขา
“ดีกว่าตอนแรกเยอะเลยอะ"
แต่ปากแดงไปหน่อยอย่างกับไปกัดคอใครมสก็ไม่รู้
“ถ้าจะพูดให้ถูกต้องเป็นดูดนะ”
“โรคจิต!!”
“การที่ฉันโดนคนที่อ่านโดจิ-ทุกวันด่าว่าโรคจิตก็รู้สึกแย่เหมือนกันนะ”
“อะ-อันนั้นมันกิจกรรมครายเครียดนะ!!”
“แล้วที่ทำกิจกรรมตอนอ่า-”
“ม่ายๆๆหยุดน้าาาหยุดดดด”
“อย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาพูดกันสิ!!!”
“ก็ได้ๆ”
“จริงๆนะ”
“อืมมม…”
อืม…??"
หลังจากสงบศึกพักรบกันแล้วพวกเราก็มานั่งพักสงบจิตกันทีาโต๊ะทำงานของเธอ โดยมีกระจกใสกันอยู่ และพวกเรากำลังนั่งจ้องตากันอยู่
“แข่งจ้องตากันรึไงเนี่ย!!”
“ก็เธอเป็นคนเริ่มหนิ”
“แล้วจะเล่นกับชั้นทำไมละ!!”
“…..”
“…….”
“….ฉันตายแล้วจริงๆหรอ”
“แน่นอนเธอโดนเครื่องบินชนตายหน่ะ เรื่องนี้ฉันไม่มีเอี่ยวที่เรียกมาเพราะสาเหตุการณ์ตายตลกดี”
“….นั่นสินะ”
“เธอยังไม่ปลงกับโลกนั้นงั้นหรอ?”
“ก็ฉันยังไม่ทันตั้งตัวหนิ ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าต้องตายซักวันนึง”
“ยังมีอีกหลายเรื่องที่ฉันอยากทำ เช่นมีแฟนสาวน่ารักๆมาอ่อนฉันตอนตื่นนอน แล้วชวนฉันไปกินข้าว”
“นิยายที่ดองไว้ก็ยังไม่ได้อ่าน!!”
“เงินที่ได้มาก็ไม่ได้ใช้!!!”
"โลกนี้แม่มโหดร้าย~~"
"ฮือออ~~~
ฉันฟุบตัวลงไปนอนร้องให้ที่โต๊ะทำงาน ชีวิตสาววัยใส่อายุ16ปีอย่างฉันควรมีชีวิตยืนนานกว่านี้ไม่ต้องรีบตุยจู่ๆฉันก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นบริเวณส่วนหัวมจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง หญิงสาวผมสีชมพูที่เคยนั่งอยู่ด้านหน้าฉันกำลังยืนลูปหัวของฉันอยู่
“อ๊ะ โทษทีพอดีนึกถึงน้องสาวหน่ะ…ป่านนี้คงมีความสุขดี”
“เอาหล่ะๆฉันจะส่งเธอไปเกิดใหม่ที่โลกฮงไกนะปกติฉันสุ่มโลกให้ แต่เธอเป็นกรณีพิเศษจากความสมเพ-สงสารของฉัน”
“เอ้านี้เซ็นซะ”
เธอยื่นกระดาษคล้ายๆใบสมัครงานมาให้ฉันแต่ตัวอักษรนั้นเป็นภาษาที่ฉันไม่รู้จัก มีสัญลักษณ์รูปหัวใจสีชมพูกลับด้านขีดด้วยเส้นสีทอง และมีกรอบเป็นสีฟ้าอยู่
“…ไม่ใช่สัญญาทาสใช่มั้ย???”
“ใช่…”
“….”
“ล้อเล่นแต่ก็คล้ายๆ”
“นี่คือสัญญาว่าเธอตกอยู่ภายใต้อาณัติิิของฉัน เวลาส่งเธอไปที่นั้นแล้วเผลอไปแหกกฎเข้าฉันจะสามารถช่วยได้อยู่บ้าง”
“แล้วมันต่างอะไรกับทาสอะ”
“ฉันจะไม่บังคับอะไรเธอมากมายนักเธอสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้วฉันจะให้พรเธอด้วยไม่ต้องห่วงฉันเลือกให้แล้วในบางครั้งบางคราวฉันอาจจะมอบภารกิจให้กับเธอ”
“ไม่เซ็นได้มั้ย…”
“การที่ฉันดึงเธอมาจากวัฐจักรชีวิตนั่นนับว่าเธอผิด เพราะว่าเมื่อสิ่งมีชีวิตตายลงเธอจะกลับไปสู่การเวียนว่ายตายเกิด การที่ฉันนำดวงวิญญาณของเธอออกมาเลยผิดกฎ”
“ไหงถึงเป็นฉันที่โดนกฎเล่นงานอะ”
“ก็เพราะว่เธอมันอ่อนเเอเกินไปจึงง่ายต่อการลบ เธอก็เหมือนกับไฟล์ที่ฉันก็อปมาเกินแค่นั้นไม่สำคัญอะไรเพียงแค่กดดีลีทเธอก็หายไป ส่วนฉันเปรี่ยบดั่งบัคที่ไม่มีวันแก้และลบออกไปได้”
“เซ็นก็ได้ว้าาาา!!”
“ดีมาก ขอให้โชคดีกับโลกใบใหม่นบาย”
“บาย”
เมื่อเราคุยกันเสร็จฉันก็หลับตาลงรอเจอกับวงเวทย์วาร์ปที่ส่องแสงแสปตา ที่ขนาดออปตั-ยังเอาไม่อยู่ แต่ก็ไม่มีีอัไรเกิดขึ้นฉันก็เลยลืมตาขึ้นมา ภาพที่ฉันเห็นคือหญิงสาวผมสีชมพูกำงังง้างฝ่ามือสุดปลายแขน
“ไปเกิดใหม่ไป!!”
เพลี๊ย!!!
‘เจ็บชิหัย…’
หลังจากนั้นสติฉันก็ดับลงไป
.
.
.
“อ่าวปากกาฉันหล่ะ???”
ผลงานอื่นๆ ของ หลามชอบงับคุณ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หลามชอบงับคุณ
ความคิดเห็น