คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 ไม่เข็ดหลาบ
Heartstrings ความรัก ความรู้สึก...
Chapter 1 ไม่เข็ดหลาบ..
หลายสิ่งหลายอย่างบนโลกนี้ ล้วนมีสิ่งที่แปลกประหลาดด้วยกันทั้งสิ้น ทั้ง สถานที่ สิ่งของ อาหาร วิถีชีวิต หน้าตาผู้คน นิสัย แต่ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนค่อยๆแปรเปลี่ยนไป ค่อยๆแปลกขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เพียงชั่วข้ามคืน เหมือน พวกเขา
ร่างบางนั่งเหม่อลอย มองออกไปนอกหน้าต่าง พลางทอดสายตาไปยัง สะพานลอยที่อยู่ข้างหน้า ในใจนึกถึงเรื่องราว ของเธอกับ ผู้ชายคนหนึ่ง วันแรกที่เจอกัน เท่ากับวันแรก ที่รักกัน ร่างบางคิดแบบนั้นเสมอ แต่มาวันนี้เธอกลับไม่แน่ใจ เป็นเหตุมาจากการกระทำของ คนที่เธอรัก และเธอค่อนข้างมั่นใจว่า เขาก็รักเธอ แต่การกระทำที่เขาทำ มันไม่ใช่เลยสักนิดผิดกับ ผู้ชายอีกคน ที่แสดงท่าทีเป็นห่วงเป็นใย เธอเสมอ แต่มันติดตรงที่ว่า..เธอ ไม่ได้รักเขาเท่านั้นเอง ใครๆก็บอกว่าเธอโชคร้าย ที่ไปหลงรักผู้ชายเย็นชาแบบนั้น แต่เธอว่ามันก็ไม่ได้โชคร้ายไปเสียทั้งหมดหรอก ผู้หญิงบางคน นอกจากคนที่ชอบจะหมางเมินใส่ ยังไม่มีใครมาปลอบโยนด้วยซ้ำ แต่เธอมี...คนคนนั้นคือ “แพคยอน” เธอรู้ว่าเขาคิดอย่างไรกับเธอ แม้เธอจะรู้สึกผิดที่ทำเหมือนให้ความหวังเขา ทำเหมือนเขาเป็นตัวสำรอง แต่เธอเชื่อว่าทุกคน เมื่อยามตนเอง รู้สึกเสียใจ เศร้าใจ ไม่สบายใจ จำเป็นต้องมีคนมาคอยเคียงข้าง คอยปลอบโยน เธอจึงเลือกให้เขาเป็นเพื่อนชายคนสนิท ที่คอยเป็นที่ปรึกษาเธอทุกเรื่อง..แม้บางครั้ง เขาจะอารมณ์ โมโหร้าย เอาแต่ใจไปบ้าง แต่..เขาก็คอยปลอบโยนเธอเสมอ เมื่อเธอ...ผิดหวัง เสียใจมา จะมีเขาอยู่ข้างเธอทุกครั้ง ที่เธอต้องอยู่คนเดียว...
“หวัดดี เจสสิก้า” เซฮุนทักเจสสิก้าที่นั่งเหม่ออยู่ จึงทำให้เจสสิก้าสะดุ้งสุดตัว
“อือ..หวัดดี เซฮุน” เจสสิก้าทักกลับ แล้วหันหน้ากลับไปเหมือนเดิม ใช่ว่าเธอจะไม่ดีใจที่เซฮุนทัก แต่เพราะเธอรู้สึกน้อยใจจากเรื่องเมื่อวานต่างหาก
“เฮ้ ฉันทำอะไรผิดรึเปล่า อย่าเฉยอย่างนั้นสิเจสสิก้า” ใช่นายทำผิด..ผิดมากด้วย เจสสิก้าคิด
“เปล่าหรอก...นายไปนั่งที่เถอะเดี๋ยวจะโดนว่าเอานะ” เจสสิก้าพูดพลางพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ให้มากที่สุด
“เธอเป็นอะไรเจสสิก้า เรื่อง..เมื่อวานรึเปล่า” เซฮุนพูดพลางหลบสายตาไปอีกด้านหนึ่ง
“นาย..ใส่ใจด้วยหรอ...ความรู้สึกฉันหน่ะ” เจสสิก้าพูดแล้วลุกขึ้น พลันน้ำตาที่กั้นอยู่ก็ต้านทานไม่ไหว ปรากฏออกมาให้ เซฮุนเห็น
“เจสสิก้า..ฉัน..ฉันขอโทษ อย่าร้องไห้นะ” เซฮุนมองเจสสิก้าอย่างรู้สึกผิด
“นาย..ไม่ต้องขอโทษหรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษ ขอโทษที่รักนาย”
“เจสสิก้า...” เซฮุนดึงข้อมือเจสสิก้าไว้ก่อนที่เธอจะเดินไป
“ปล่อย..เซฮุน” เจสสิก้าพูดเสียงแข็ง
“ไม่...เธอต้องยกโทษให้ฉันก่อน” เซฮุนพูดด้วยสายตาเว้าวอน
“ดะ..ได้โปรดปล่อยเถอะ นายยังสะใจไม่พอหรอ ฮึกๆ ฉันก็เจ็บเป็นนะ” ไหล่ของเจสสิก้าสั่นระริก ด้วยเสียงสะอื้น จนทำให้เซฮุนใจสั่น แล้วดึงเจสสิก้าเข้ามากอด...
“ฉันขอโทษ...ขอโทษที่ไม่เคยแสดงท่าทีหึงเธอเลย ขอโทษที่ไม่เข้าใจ ขอโทษนะครับ”
“เซฮุน นายพูดแบบนี้เป็นด้วยหรอ”
“ครั้งแรกเนี่ยแหละ..เธอทำฉันเสียลุก ผู้ชายเย็นชารู้ไหม”
“ฮะๆ นายนี่มัน..” เจสสิก้าและเซฮุนยืนหัวเราะด้วยกัน โดยไม่สนใจสายตาของใครบางคนที่ทอดมองมายังพวกเขาด้วยแววตา...ที่ดูเจ็บปวด? เศร้าใจ?
“เธอที่มันไม่เคยเข็ดจริงๆนะ เจสสิก้า” เจ้าของแววตานั้นพูดขึ้นเบาๆ
Talk:
ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ ใช้ได้ไหมเอ่ย? ทายซิเจ้าของแววตาคู่นั้นเป็นใคร...(หัวเราะ) คงรู้กันหมดแล้วสินะคะ ตอนนี้เป็นฉากหวาน(?) ของฮุนสิก มาเสิร์ฟให้เป็นออเดิร์ฟ แล้วตอนหน้าจะเป็น ยอลฟานี่คริส ค่า สุดท้ายก็เหมือนเดิม เม้น+โหวตให้ไรเตอร์ด้วยน้า
ความคิดเห็น