ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่สิบ : kiss
แก้ว Talk
เห้ยๆๆๆๆๆ ควบคุมอารมณ์หน่อยไอ้แก้ว พรึบๆๆ
"แก้วสะบัดหัวทำมัยอ่ะ ปวดหัวเหรอ"
"อ...อืม นิดหน่อยหน่ะ" ปวดหัว แต่เป็นปวดหัวใจนะเส่ เพราะมันเต้นแรงมั่กๆ
" ไหนดูซิ" พอพูกชบฟางก็โน้มหน้าเอาหน้าผากมาชนหน้าผากชั้น
เฮือกกกจะไม่ไหวแล้วนะ แถมไอ้น้ำที่อยู่ตามไรผมหน้าม้าเธอมันหยดใส่แถวๆหน้าชั้นนะเฟร้ยยยย เดี๋ยวก็ตะบะแตกพอดี
" ก..แก้ว ไม่เป็นไรหรอก ด...เดี๋ยวไป อ..อาบน้ำก่อนนะ" เห้ยแล้วไหงพูดติดอ่างแบบนี้ฟ่ะเดี๋ยวฟางจับได้ทำงัยเนี่ยยยยย
หนีเข้าห้องน้ำก่อนหล่ะ เฟี้ยววว
ผ่านไป สิบห้านาที
เฮ้อออ พออาบน้ำแล้วค่อยสดชื้นหน่อย อ้อ แล้วเมื่อกี้ ชั้นเหลือบไปเห็นว่าวันนี้ฟ้าสวยมั่กๆๆ พาฟางไปดูดีกว่า
"ฟางงง ไปเดินเล่นกันเหอะ ข้างนอกดาวเต็มเลย" ชั้นชวนฟางที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่
"อื้มม ไปสิ" ฟางละสายตาจากทีวีแล้วเดินตามชั้นออกมาข้างนอก
โห ดาวสวยอ่ะ แต่ไม่เห็นมีคัยออกมาดูเหมือนพวกเราแหะสงสัยจะนอนกันหมดแล้ว
"ว้าวว แก้ว ดาวสวยมากอ่ะ" ฟางทำหน้าตื่นเต้นใหญ่เลยอ่ะ น่าร๊ากกกก -////-
"ช่ายอยู่กรุงเทพ ไม่ค่อยได้เห็นหรอก ไฟมันสว่างเกิ๊น" ชั้นพูดยิ้มๆ
"นั่นสิ แก้วเดินเล่นแหอะ" ว่าแล้วยัยนี่ก็เดินนำไป
ฮ่าๆ ท่าทางยัยนี่เหมือนเด็กชะมัด แต่ก็น่ารักอ่ะ หาอะรัยเล่นดีกว่า
"ฟางงง เรามาเล่นเกมส์กันดีกว่าาา" ชั้นถามฟางด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ หึๆๆๆ
"เอาสิ เกมรัยอ่ะ" ฟางถามอย่างกระตือรือร้น เหอๆๆๆ เสร็จช้านน
" คือ มันเป็นเกมถามตอบอ่ะ ตอนแรกเราต้องยืนหางกันประมาณหนึ่งช่วงตัว ตัวแก้วนะไม่ชั่ยตัวฟาง ฮ่าๆ"
ชั้นพูดติดตลก
"นี่ แก้วว่าฟางเตี้ยเรอะ"
"ป๊าว แก้วยังไม่ได้พูดเลยนะ อะๆๆ ต่อ เสร็จแล้วแก้วจะคำถามไปเรื่อยๆ ถ้าฟางตอบว่าใช่แก้วก็จะเดินเข้าไปหาฟาง
แต่ถ้าฟางตอบไม่ใช่แก้วก็ต้องเดินถอยหลังงง ถ้าแก้วเดินชิดตัวฟางได้เมื่อไหล่แก้วชนะ แต่ถ้าฟางห่างจากแก้วสองเมตรเมื่อไหล่ฟางก็ชนะ เอาหล่ะประมาณเนี้ยเหละ เล่นกันๆ"
"แล้ววว คนชนะจะได้รัยล่ะ" ฟางทัมหน้าสงสัย
"ก็.....ใครชนะจะสั่งอะไรคนแพ้ก็ได้ โอเคป่ะ" หึๆๆๆ
"อืม....งั้นก็ตกลง" ฟางทำตาลุกวาว น่ากลัวชะมัด ถ้ายัยนี่ชนะมีหวังได้เจ็บตัวแหง
"เอาหละ เริ่มเลยนะ" ชั้นเดินห่างจากตัวฟางออกมา แล้วเริ่มถามคำถามแรก
" ฟางเป็นพี่คนโตสุดของบ้าน ใช่หรือไม่" ฮ่าๆอันนี้ต้องใช่แน่นอนเพราะไปสืบมาแล้ว
"ใช่" เดินเข้าปายหนึ่งก้าววววว
"อืมม...ฟางกลัวกระต่ายตาแดงใช่หรือไม่" อันนี้ก็สืบมา ฮ่าๆๆๆ
"ใช่ นี่อันนี้แก้วรู้อยู่แล้วนิ ขี้โกงอ่ะ" ฟางโวยวาย
" อ๊ะๆๆ ไม่ได้โกงนะ กติกาไม่ได้บอกซะหน่อยว่าห้ามถามสิ่งที่รู้" ฮ่าๆๆๆ
"หึ้ยยยยย" ยัยฟางทำหน้าเจ็บใจ
"เอาหล่ะ คำถามต่อไป ฟางง เป็นผู้หญิงใช่หรือไม่" (ผู้ชายมั้งไอ้คุนแก้วววว : ไรเตอร์) (อย่าพูดมากแต่งต่อไป: แก้ว)
ฮ่าๆๆๆๆ พอโดนคำถามนี้ฟางถึงกับจะกระโดดถืบเลยแหะ
"แก้วนะแก้ว ใช่" ขยับเข้าไปอีกนิด ชิดๆเข้าไปอีกหน่อย ฮ่าๆ คาดว่าอีกสองคำถามแก้วใจผู้นี้ต้องชนะแน่นอนนน
" คำถามต่อไป ฟาง" ชั้นยังถามไม่จบอยู่ดียัยนี่ก็
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" ซะงั้น
"ฟาง อย่ามาเนียน" มุขนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอกเฟร้ยยยย ห..เห้ย อยู่ดีๆยัยนี่ก็ล้มลงเฉย
"ฟาง ฟางเป็นอะไรรึเปล่า" ชั้นรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความเป็นห่วง
"ไม่รู้ตัวอะรัยกัดฟางตรงข้อเท้าอ่ะ ไม่รู้งูรึเปล่า แก้วมาดูให้หน่อยดิ"
ฟางทำหน้าจะร้องไห้ด้วยความเจ็บ แค่นั้นชั้นก็แทบควบคุมตัวเองไม่ได้ ในใจอยากจะเจ็บแทนคนตรงหน้า นี่เราห่วงยัยนี่มากขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ชั้นรีบถะหลา(เขียนถูกมั๊ยง่า ถ้าผิดก็ขอโทดด้วยน้าา : ไรเตอร์) เข้าไปหาฟาง
"ไหนขอแก้วดูสิฟาง เจ็บมากมั๊ย" ชั้นพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะเปนห่วงฟาง
แล้วก็ก้มลงไปดูที่ข้อเท้า
" แบร่ๆๆๆ แก้วโดนหลอกกก ฮ่าๆๆๆ" นี่ๆๆๆ ยัยนี่หรอกชั้นเรอะคนเค้าเปนห่วงนะเฟร้ยยยย
"ฟางเล่นอะไรเนี่ย" ชั้นพูด
"ฮ่าๆๆๆๆ ก็นายมาแกล้งชั้นก่อนนิ ดูหน้านายตอนนี้ดิ หมดหล่อเลยย เป็นห่วงชั้นเหรอจ๊ะ ^__^"
"ก็ใช่นะเส่" หึ้ยยย ไม่น่าไปหลงกลยัยนี่เล้ยยยยยย
"ฮ่าๆๆๆ ถือว่าหายกันนะ ไปๆเข้าห้อง" ฟางลุกขึ้น
สักวันชั้นต้องแก้เผ็ดยัยนี่ให้ได้คอยดูสิ ไม่น่าไปเสียทีเล้ยยยยยยยยยย
" อ๊ะ แก้วๆๆๆ อะรัยเข้าตาไม่รู้อ่ะ" ฟางพูดพร้อมเอามือไปขยี้ตา
"ไหนๆดูสิ นี่อย่าเอามือไปขยี้สิ เดี๋ยวมันยิ่งไปกันใหญ่" ชั้นเดินไปดูที่ตาของฟาง มีฝุ่นจิงๆด้วยแหะ ชั้นเป่าที่ไอ้ฝุ่นบ้านั่นเบาๆ บังอาจมาเข้าตาที่รักชั้นได้
"เอ๊าา หายแล้ว" ยัยนั่นกระพริบตาปริบๆ อืมจะว่าไปตายัยนี่ก็สวยแหะ อยู่ดีๆชั้นก็ไม่อยากจะละสายตาไปจากยัยนี่ซะงั้น อยากให้อยู่อย่างนี้นานๆ ดูเหมือนฟางก็คงจะรู้สึกอย่างนั้นเพราะยัยนี่ไม่ขยับตัวเลย
ไรเตอร์ Talk
แก้วตกอยู่ในมนต์สะกดของฟาง นั่นก็คงไม่ต่างกันที่ฟางตกอยู่ในมนต์สะกดของแก้ว ร่างสูงค่อยๆเลื่อนหน้าลงไปหาร่างบางอย่างช้าๆ หวังว่าคราวนี้คงไม่มีคัยมาขัดจังหวะนะ คนร่างสูงคิด
แล้วก็ยังคงเลื่อนหน้าเข้าไปหาร่างบางอย่างช้า จนริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างแผ่วเบา ร่างสูงค่อยสอดลิ้นเข้าไปหาความหอมหวานของร่างบางซึ่งร่างบางก็ตอบรับเป็นอย่างดี
"อ...อืม" ร่างบางครางออกมาเบาๆ เพราะอากาศเริ่มเหลือน้อยเต็มที สายตาเริ่มพล่ามัวจนต้องโอบรอบศรีษะของคนร่างสูงไว้เพื่อประคองตนเองเหตุเพราะเรื่ยวแรงของร่างบางได้โดนคนร่างสูงฉกฉวยไปเกือบหมด
เวลาเหมือนผ่าานไปนานแสนนาน...และแล้วร่างสูงก็ถอนริมฝีปากออกไปอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิด
_________________________________________________________________________________
วู้วววววววววววววว แก้วหื่นอีกแว้ววววว เอ๊ะ หรือไรเตอร์หื่นฟร่ะ ฮ่าๆๆๆ เอาเหอะเนาะครายเปนคนหื่น ไรเตอร์ก็วานรีดเดอร์เม้นบอกด้วยนะ อิอิ
แล้วก็บอกกันด้วยล่า ว่าชอบกันรึป่าวววววววว ^_______^//
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น