ฆาตกรรมต่อเนื่อง

ลำดับตอนที่ #6 : ความดูแลไม่เป็นผล

                  เมื่อคุณสิงห์มาส่งฉันที่บ้าน  ก็มีตำรวจมาดูแลฉันไม่ให้ฉันออกไปไหน 4 คน  ล้วนแต่เป็นตำรวจหน้าละอ่อนอยู่ทั้งนั้น  เนี่ยนะที่ส่งมาดูแลฉัน

“คุณ ยู ครับ ผมต้องไปแล้วนะครับ  ผมมีงานค้างอยู่”

“ค่ะ”  ฉันตรงเข้าบ้านที่มีตำรวจยืนทำหน้าเก๊กอยู่ 4 คน เชอะ!  ตอนนี้บ่ายสามแล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลย  ฉันตรงไปที่ห้องครัวทำสปาเก็ตตี้กิน  พร้อมกับเรียกพวกตำรวจหน้าเก๊กมากินตามมารยาท  แต่พวกนั้นก็ยังเดินเข้ามาหน้าตาเฉย  ฉันพยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันไปให้หมดจากสมองฉันจึงต้องกินยาระงับประสาท   แล้วฉันก็ผล็อยหลับไป

                  ฉันนอนหลับสนิทโดยที่เปิดทีวีทิ้งไว้  แต่ฉันก็ยังรู้สึกตัวอยู่  จู่ๆฉันก็รู้สึกว่ามีคนๆหนึ่งอุ้มฉันขึ้น  แล้วพาฉันโรยตัวลงมาจากหน้าต่างโดยใช้เชือกหรืออะไรซักอย่าง  แล้วตำรวจพวกนั้นล่ะ  ฉันอยากจะตะโกนออกมาเรียกตำรวจที่จับกลุ่มพูดคุยกันอยู่  แต่ไร้ผล  ไอ้คนที่มาจับฉันเอาผ้ามักปากฉันไว้แล้วยังเอาเทปมาปิดปากฉันไว้

ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว  จะเอาฉันไปฆ่าคนอีกหรือไง  ไอ้เลว

และแล้วไอ้โจรก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง  เป็นบ้านหลังเล็กๆที่ดูเหมือนบ้านร้าง  แต่ภายในบ้านยังมีไฟเปิดอยู่  ไอ้ฆาตกรจับฉันไว้แน่น  แล้วเดินไปเคาะประตู  ประตูบานเล็กเปิดออก  คนที่เปิดประตูออก คือคนที่ฉันรักมากที่สุดในตอนนี้  โซ่ แฟนเก่าของฉันที่เพิ่งบอกเลิกกับฉันเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว  ทำไมฉันแทบจะจำบ้านของโซ่ไม่ได้เลยนะ  

“ยู  คุณมาที่นี่ได้ยังไง  แล้วมาทำไม“ เขาพูดทั้งๆที่มองหน้าไอ้โจรนั่น  แต่กลับพูดชื่อของฉัน แต่สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  มีเสียงผู้หญิงตะโกนออกมา “ที่รัก ใครมาค่ะ”  แล้วมีดที่อยู่ในมือของไอ้ฆาตกรโรคจิตนั้น ก็ทิ่มลงไปที่คอของโซ่  โซ่ลงไปนอนกองอยู่กับพื้น พร้อมกับที่ไอ้ฆาตกรโรคจิตนั้นพูดว่า “คุณนอกใจฉัน โซ่!” อะไรกันนี่  ไม่น่าเชื่อ   ไอ้ฆาตกรโรคจิต เป็นผู้หญิง  เป็นไปได้ยังไง  หล่อนแบกฉันมาที่นี่ได้ยังไงนะ

                    แล้วไอ้ฆาตกรโรคจิตก็เดินเข้าไปในบ้านถือมีดที่เปื้อนเลือดอยู่ในมือ  เดินเข้าเอามีดแทงที่คอของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงสีขาว  ทำให้เลือดเต็มที่นอน  ด้วยความโหดเหี้ยมของฉัน  มันกรีดหน้าผู้หญิงคนนั้นจะเละไปหมด  และนั่นก็ทำให้ฉันอ้วกออกมาและเป็นลมไป