ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ทนายสุดหล่อ
ฉันเดินเข้าไปในร้าน เชอร์รี่ คาเฟ่ สั่งกาแฟมา 1 ถ้วย แล้วโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล เอ่อ…คุณอยู่ไหนครับ ตอนนี้ผมอยู่ในร้านนะครับ ทีโต๊ะ 3 ครับ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกัน บาย” เย้ๆฉันวางสายก่อนอีกแล้ว โต๊ะที่ฉันนั่งมันโต๊ะ 2 นี่นา งั้นเขาก็อยู่โต๊ะหลังฉันนี่นา
นั่นผู้ชายที่หล่อๆคนนี้อย่างนั้นหรอ เป็นทนายความ ฉันเริ่มต้นบทสนทนาทันที
“สวัสดีค่ะ คุณสิงห์” เขาทำหน้างงเล็กน้อยก่อนตอบ
“อ๋อ ครับ คุณยู เอ่อ…ไม่คิดว่าตัวจริงจะน่ารักขนาดนี้”โอ้ wow ถ้าฉันเป็นคนอื่นคงคิดว่าเรานัดบอร์ดกันเป็นแน่
“เชิญนั่งครับ”
“ค่ะ” ฉันนั่งลงไปแล้วต่างคนก็ต่างมองหน้ากันอย่างเงียบๆ
“เอ่อ…เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ”
“ค่ะ คือว่า…………………..” แล้วฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง
“คุณฆ่าหมอนั่นรึเปล่า”
“ฉันไม่รู้” ฉันตอบไปหน้าซื่อๆ
“ถ้าคุณ ไม่รู้ ผมก็ช่วยคุณไม่ได้ คุณตอบมาอย่างมั่นใจได้มั้ย ว่าคุณฆ่าหรือไม่” เขาถามพร้อมสายตาอันคมกริบมองมาที่ตาของฉัน จนฉันไม่กล้าที่จะพูดโกหกเขาแน่นอน
“ฉันไม่ได้ฆ่าเขา”
“ต้องอย่างนั้นสิครับ ผมจะสืบสวนและช่วยคุณเอง ผมมีเพื่อนชื่อ วัตร เขาเป็นสารวัตรที่คุมคดีนี้อยู่”
“คะ อะไรนะ คุณรู้เรื่องคดีนี้แล้วหรอค่ะ”
“ครับ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณแต่แรก ผมรู้เรื่องมากกว่าที่คุณ เอาเป็นว่าผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง”
เค้กที่เขาสั่งไว้มาเสิร์ฟพอดี เขาจึงเงียบก่อนพักนึง
“คือ ผมกับวัตรเราสนิทกัน เขาพบเรื่องแปลกๆเกี่ยวกับคดีนี้ คือ พยานมีท่าทางแปลกๆ พูดจาติดขัดระหว่างให้การ มีรอยนิ้วมือที่เป็นของบุคคลที่สามที่อยู่ในเหตุการณ์ติดอยู่กับถ่านไฟฉาย แล้วรอยนิ้วมือของคนที่ชื่อว่า หน้ากากทอง จะต้องมาอยู่ในเหตุการณ์ฆาตกรรมมากมายเลยทีเดียว แล้วคิวต่อไปอาจเป็นคุณที่นอนอยู่กับพื้นเลือดท่วมตัว เราเลยพยายามสืบสวนต่อไป แต่ผมจะช่วยคุณเอง เชื่อผมนะครับ”
“ค่ะ” เขายิ้มนิดหน่อยก่อนจะก้มหน้ากินเค้ก
วันนั้นเขามาส่งฉันที่บ้าน แล้วฉันก็แทบนอนไม่หลับเพราะคำพูดของเขาดังก้องอยู่ในหูของฉัน
” แล้วคิวต่อไปอาจเป็นคุณที่นอนอยู่กับพื้นเลือดท่วมตัว “ อีตาบ้าจะรู้มั้ยนะว่าฉันกลัวมากขนาดไหน มาพูดอย่างนี้กับฉัน แต่ไม่นานฉันก็หลับไปบนเตียงอันแสนนุ่มของฉัน
“ฮัลโหล เอ่อ…คุณอยู่ไหนครับ ตอนนี้ผมอยู่ในร้านนะครับ ทีโต๊ะ 3 ครับ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกัน บาย” เย้ๆฉันวางสายก่อนอีกแล้ว โต๊ะที่ฉันนั่งมันโต๊ะ 2 นี่นา งั้นเขาก็อยู่โต๊ะหลังฉันนี่นา
นั่นผู้ชายที่หล่อๆคนนี้อย่างนั้นหรอ เป็นทนายความ ฉันเริ่มต้นบทสนทนาทันที
“สวัสดีค่ะ คุณสิงห์” เขาทำหน้างงเล็กน้อยก่อนตอบ
“อ๋อ ครับ คุณยู เอ่อ…ไม่คิดว่าตัวจริงจะน่ารักขนาดนี้”โอ้ wow ถ้าฉันเป็นคนอื่นคงคิดว่าเรานัดบอร์ดกันเป็นแน่
“เชิญนั่งครับ”
“ค่ะ” ฉันนั่งลงไปแล้วต่างคนก็ต่างมองหน้ากันอย่างเงียบๆ
“เอ่อ…เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ”
“ค่ะ คือว่า…………………..” แล้วฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง
“คุณฆ่าหมอนั่นรึเปล่า”
“ฉันไม่รู้” ฉันตอบไปหน้าซื่อๆ
“ถ้าคุณ ไม่รู้ ผมก็ช่วยคุณไม่ได้ คุณตอบมาอย่างมั่นใจได้มั้ย ว่าคุณฆ่าหรือไม่” เขาถามพร้อมสายตาอันคมกริบมองมาที่ตาของฉัน จนฉันไม่กล้าที่จะพูดโกหกเขาแน่นอน
“ฉันไม่ได้ฆ่าเขา”
“ต้องอย่างนั้นสิครับ ผมจะสืบสวนและช่วยคุณเอง ผมมีเพื่อนชื่อ วัตร เขาเป็นสารวัตรที่คุมคดีนี้อยู่”
“คะ อะไรนะ คุณรู้เรื่องคดีนี้แล้วหรอค่ะ”
“ครับ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณแต่แรก ผมรู้เรื่องมากกว่าที่คุณ เอาเป็นว่าผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง”
เค้กที่เขาสั่งไว้มาเสิร์ฟพอดี เขาจึงเงียบก่อนพักนึง
“คือ ผมกับวัตรเราสนิทกัน เขาพบเรื่องแปลกๆเกี่ยวกับคดีนี้ คือ พยานมีท่าทางแปลกๆ พูดจาติดขัดระหว่างให้การ มีรอยนิ้วมือที่เป็นของบุคคลที่สามที่อยู่ในเหตุการณ์ติดอยู่กับถ่านไฟฉาย แล้วรอยนิ้วมือของคนที่ชื่อว่า หน้ากากทอง จะต้องมาอยู่ในเหตุการณ์ฆาตกรรมมากมายเลยทีเดียว แล้วคิวต่อไปอาจเป็นคุณที่นอนอยู่กับพื้นเลือดท่วมตัว เราเลยพยายามสืบสวนต่อไป แต่ผมจะช่วยคุณเอง เชื่อผมนะครับ”
“ค่ะ” เขายิ้มนิดหน่อยก่อนจะก้มหน้ากินเค้ก
วันนั้นเขามาส่งฉันที่บ้าน แล้วฉันก็แทบนอนไม่หลับเพราะคำพูดของเขาดังก้องอยู่ในหูของฉัน
” แล้วคิวต่อไปอาจเป็นคุณที่นอนอยู่กับพื้นเลือดท่วมตัว “ อีตาบ้าจะรู้มั้ยนะว่าฉันกลัวมากขนาดไหน มาพูดอย่างนี้กับฉัน แต่ไม่นานฉันก็หลับไปบนเตียงอันแสนนุ่มของฉัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น