ฆาตกรรมต่อเนื่อง

ลำดับตอนที่ #11 : พิธีขับไล่วิญญาณและข้อผิดพลาดครั้งที่2

เวลา 7.13 น.  ตามเวลาจริง

                      “ได้เวลาจริงๆแล้วสินะ” เธอเริ่มอ่านบทเวทย์มนตร์นั้นอีกครั้ง  “โวโดคามา  ดิราโอเปโอ้  คิคิโกเนระพอ     โวโดคามา  ดิราโอเปโอ้  คิคิโกเนระพอ      โวโดคา…….”  ฉันจับมีดที่ปักอยู่ที่หน้าอกของแม่แทงเข้าไปที่อกของยัยฆาตกรใจโหดในร่างของฉัน  เสียงของยัยนั่นกรีดร้อง  และล้มลงตายอยู่ต่อหน้าของฉัน  ฉันนั่งลงรอเวลาที่ตำรวจจะมา  ฉันเชื่อว่าตำรวจจะต้องมา

                       และไม่นานนักก็เป็นไปอย่างที่ฉันคาดเอาไว้  ตำรวจ  คุณวัตร  และคุณสิงห์ก็พุ่งเข้ามา  ทันทีที่คุณสิงห์พุ่งตัวเข้ามา เขาพุ่งตัวมาทางฉัน  แต่แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  เขาวิ่งทะลุตัวของฉันไป  ไปสู่ร่างที่นอนหลับตาอยู่ที่พื้นพร้อมๆกับมีดที่ปักอกอยู่  

“ยู! คุณอย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ  ยู!” เขาเริ่มร้องไห้

“ฉันอยู่ตรงนี้  คุณสิงห์” ฉันตะโกนอยู่ข้างหลังของเขา และก็เริ่มร้องไห้ไปกับเขา แต่เขาก็ไม่ได้ยินฉันเลย

“สิ่งที่ผมจะบอกคุณ  คุณยังจำได้มั้ย  ยู คุณยังจำได้มั้ย คุณตื่นมาฟังผมก่อนนะ” เขาร้องไห้หนักขึ้น

“ฉันจำได้  ฉันจำได้” ฉันปล่อยโฮออกมาเต็มที่

“ยู  ผมรักคุณ  ได้ยินมั้ย  ผมรักคุณนะยู” เขากอดร่างของฉันไว้แน่น  จนฉันเองก็รู้สึกถึงอ้อมกอดของเขา

“ฉันได้ยินทุกอย่างที่คุณพูด  ฉันก็รักคุณ  คุณสิงห์”

“ถ้าคุณได้ยินแล้วก็ฟื้นขึ้นมาสิ  อย่าจากผมไปนะ ยู”

“ฉันไม่อยากจากคุณไปเลย สิงห์  ฉันรักคุณ”

“ผมรักคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณ  ผมรักคุณ ยู ผมรักคุณ” เขาตะโกนสุดเสียง  จากนั้นเขาก็ร้องไห้ไม่หยุดร่างของฉันถูกนำขึ้นรถไป  แล้วคุณวัตรก็พาสิงห์ที่รักของฉันไปที่บาร์แห่งหนึ่ง  เขาดื่มไม่หยุด  จนเขาหลับไป

คุณวัตรเลยพาเขาไปที่บ้าน  แล้วให้เขานอนบนเตียง  ฉันขึ้นไปนอนกับเขาบนเตียงและกอดเขา  ในวินาทีนั้นเองฉันรู้สึกว่าเขาเห็นฉัน