คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 Angel&Devil
Chapter 2
Angel&Devil
ฉันยังไม่บอกเลยใช่มั้ยว่า หลังจากที่ฉันจัดการกับยัยนั้นไปแล้ว ฉันก็ตกลงจะไปดูหนังกับมอคค่า ตอนแรกมอคค่าจะชวนยัยเมลโล่ไปดูแต่ฉันบอกเขาไปว่า…
“อย่าเลยนะเอ่อ... ที่จริงมันเป็นเพราะฉันเองมากกว่านะ ที่ฉันเดินไม่ระวังฉันเลยทำกาแฟหกใส่เมลอ่ะ เลยทำให้เค้าโกธร ดูถ้าเค้าจะโดนลวกด้วยนะ ให้เค้าพักผ่อนสักหน่อยดีกว่านะ”
“ก็ได้ครับ ดูเหมือนว่าคุณจะเป็นห่วงเมลมากเลยนะครับ”
ใครจะไปห่วงยัยนั้นได้ลง(วะ) – -+ ร้ายก็ร้าย เลวก็เลว หน้าด้านอีก ชิส์ ฉันทำไปเพราะรักษาหน้าตะหาก -^-
“อ่าคร่ะ ^^” ...ยังไงก็ต้องตอบไปอย่างนี้ ให้ตายสิ!
“พรุ่งนี้เดี๊ยวผมไปรับที่บ้านนะครับ”
“โอเคค่ะ บายค่ะ^_^”
ฉันกับมอคค่าเจอกันตอนเรียนอยู่เกรดสิบเอ็ดที่อังกฤษ และตอนนั้นฉันยังปรับตัวไม่เข้ากับ
สภาพแวดล้อมของที่นั้น ก็มีแต่หมอนี่ นี้แหละที่ช่วยฉันทุกเรื่องหลังจากนั้นฉันก็สนิทกับหมอนั้น
ที่จริงมอคค่าขอฉันเป็นแฟนตอนแรกฉันก็ลังเลสักพักและฉันก็ตกลงเป็นแฟนกับมอคค่า
แหม จะให้ใจยังไงไหวล่ะ ก็มอคค่าอกจะหล่อลากไส้ บวกกับความเป็นสภาพบุตรนี่ พระเจ้า! นี่มัน
เทวดาชัดๆเลย -..-
และตอนขึ้นเกรดสิบสองฉันกับมอคค่าตกลงจะกับไปที่ไทยและก็ได้ไปเรียนที่มหาลัยฯเดียว
กับฉัน และเมื่อตอนเทอมหนึ่งฉันเห็นยัยเมลตามตื้อมอคค่า ฉันก็ไม่เอะใจอะไรหรอกเพราะหมอนี้
มันเนื้อหอมอยู่แล้วด้วย>.,< แต่ต่อมาฉันเริ่มจะไม่ชอบยัยน้ำโคลนเน่า(อาการชอบตั้งชื่อคนมา
และ= =)เพราะยัยนั้นตีสองหน้าเก่ง(เป็นมืออาชีพ) แถมชอบยั่วโมโหฉันเป็นที่สุด แล้วเมื่อล่าสุดนี้
ฉันเห็นยัยนี้กำลังจะจูบแฟนฉันอยู่ ฉันรู้ยัยนั้นเห็นฉันที่กำลังยืนมองแต่ทำเป็นมองไม่เห็น ฉันเลย
อุตส่าห์สนองตัณหาก็เห็นยัยนั้นอยากจูบนักจูบหนาฉันเลยให้ไปจูบกับกระเป๋าที่รักฉันด้วยนะเป็น
ไงหล่ะฉันใจดีใช้มั้ยล้า>3< ลงทุนถึงขนาดให้ริมฝีปากที่เน่าๆของยัยนั้นได้สัมผัสกับประเป๋าสุด
ที่รักฉันเชียวนะจะบอกให้ แต่แค่นี้มันไม่สะใจเท่าไหร่กับที่ยัยนั้นคิดจะงาบแฟนฉัน ฉันไม่มีวัน
ยอม-^- ต้องรอให้ได้จังหวะดีๆสะก่อนแล้วเดี๊ยวคิดทั้งต้นทั้งดอกเลย ฮี่ๆๆ :>
[Hey hey, you you I don't like your girlfriend No way no way I think you need a new one Hey hey, you you
I could be your girlfriend Hey hey, you you I know that you like me No way, no way You know it's not a secret Hey
hey, you you I want to be your girlfriend]
ริงโทนเสียงเรียกเข้าดังขึ้น ฉันรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายใบใหญ่ยี่ห้อแบรนด์แนม
ชื่อดังของประเทศฝรั่งเศษที่มีราคาถึงห้าหลัก หลังจากหยิบโทรศัพท์ฉันก็ดูชื่อที่ขึ้นที่น่าจอขึ้นเบอร์
โทรศัพท์ เอ๋ แม่โทรมาแปลกฉันชะมัดทำไมแม่ถึงโทรหาฉันหว่าเพราะปกติแม่ไม่ค่อยจะคุย
กับฉันเท่าไหร่นัก ส่วนมากท่านต้องไปดูแลกิจการที่ต่างประเทศจึงไม่ค่อยได้กลับมาเท่าไหร่ๆ หรือ
แม่กลับมาแล้วนะ - - แต่ไม่น่าไปเร็ว มาเร็วขนาดนี้หนิ(เหมือนประกันภัยเลยแหะ >.<)
“ฮัลโหลค่ะคุณแม่”
(ลูกเชลอยู่ไหนจ๊ะ รีบกลับมาบ้านด่วนเลย)
“นี่ หนูกำลังจะกลับบ้านค่ะ ว่าแต่ทำไมแม่กลับไทยเร็วจังอ่ะ แม่บอกจะกลับอาทิตย์หน้าไม่ใช่ หรอ?”
(แม่มีแขกสำคัญมากที่กำลังจะมาร่วมธุรกิจกับเราจ๊ะแม่เลยรีบกลับมาก่อนกำหนด)
“โอเค! ค่ะเชลกำลังจะซิ้งไปอยู่ค่ะ” ฉันกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ขณะที่กำลังควานหากุญแจรถรุ่น
ใหม่ป้ายแดง
(จ๊ะๆๆ ระวังด้วยนะอย่าขับปาดหน้ารถใครเค้าหล่ะ)
“โถ่! แม่ค่ะ หนูไม่ขับปาดใครหรอกถ้าคนพวกนั้นไม่มายั่วโมโหหนูก่อนอ่ะ แม่ก็รู้หนิว่าหนูเป็น คนยังไง”
(จ้าๆ แค่นี้นะมาเร็วหล่ะ)
ติ๊ด!
หลังจากที่ฉันกดวางสายโทรศัพท์ฉันก็รีบขับรถไปตามทางถนนที่คุ้นเคย ข้างหน้าเป็นไฟจราจร
สีเขียวแต่อีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าไฟนั้นจะกลายเป็นสีแดง ถ้าฉันติดไฟแดงนี้ฉันอาจจะต้องสาย
ดินเนอร์นี้แล้วถ้าฉันสายเหตุนี้มันอาจจะทำให้ฉันไม่ได้คอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดของแบรนที่ฉันสุดจะ
โปรดปรานก็ได้ หลังจากที่ฉันตัดสินใจได้ไม่นาน ฉันก็เหยียบเร่งจนเกือบจะมิด แค่จะมิดเท่านั้น
เท่านั้นเองน้าา ฉันไม่คิดสั้นขนาดเหยียบจนมิดหรอกนะ (แล้วมันต่างกันตรงไหน?)
สาม สอง หนึ่ง
ในที่สุดฉันก็ผ่านมันมาได้ แค่นี้ก็ไม่มีปัญหา เปิดเพลงฟังหน่อยดีกว่า ฉันเอื้อมไปหยิบแผ่นเพลงที่อยู่ข้างช่องเกียร์ แต่เมื่อฉันเงยหน้าขึ้น
เอี๊ยดดดดดดดดดด! ตุ้บ!!
เสียงเบรกดังทั่วท้องถนนแต่ไม่มีใครสนใจเพราะต่างคนต่างคิดว่าจะต้องไปถึง เลยไม่ค่อยจะมี
ใครสนใจอุบัติเหตุครั้งนี้เท่าไหร่แต่มีรถบางคันชะลอดู มองอะไรกันย่ะ ไม่เคยเห็นคนขับรถชนหรือ
ไงย่ะ -^- ซวยแล้วไง แค่ฉันก้มลงไปหยิบแผ่นเพลงแค่นี้ ทำไม ทำม้ายยย ผลมันถึงเป็นแบบนี้
หล่ะนี้ T.Tอย่างนี้ฉันก็พลาดงานดินเนอร์หน่ะสิ แงๆๆ ทำไมพระเจ้าถึงได้กลั่นแกล้ง
คุณหนูผู้เลอเลิศอย่างคุณหนูมิเชลอย่างนี้ล่ะค่ะ กรี๊ดๆ T[]T
ก็อกๆ
เสียงเคาะกระจกนั้นทำให้ฉันกดปุ่มเลื่อนกระจกลง และก็พบใบหน้าที่หล่อเหลาราว
กับเทพบุตรตกลงมาจากฟ้า ใบหน้าเรียวคมกับสันจมูกรวมกับริมฝีปากที่เป็นสีชมพูอ่อนๆเหมือน
กับเซ็ตกันมา ฉันมองใบหน้านี้อยู่นานอย่างกับถูกสะกดไว้ นั้นทำให้เทพบุตรตรงหน้าขมวดคิ้ว
แทบจะเป็นโบ (-“-)
“นี่คุณ... คุณ ”
เมื่อเสียงนี้ดังขึ้นจากผู้ชายตรงหน้านั้น มันทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย
“ค่ะ .. มีอะไรหรอค่ะ^-^” ฉันฉีกยิ้มจนปากเกือบจะถึงรูหู
“นี่คุณยังจะถามอีกหรอว่า‘มีอะไรหรอค่ะ’ ก็เธอขับรถชนท้ายรถฉันหน่ะสิ ลงมาเครียร์เดี๊ยวนี้เลยนะ ”
“ฮะ! อ้อ อืม ได้ๆ” ฉันพูดออกไปพร้อมกลับเปิดประตูรถลงไปดูรถ
[Hey hey, you you I don't like your girlfriend No way no way I think you need a new one Hey hey, you you I could be your girlfriend Hey hey, you you I know that you like me No way, no way You know it's not a secret Hey hey, you you I want to be your girlfriend ]
“ฮัลโหลค่ะแม่ เชลติดธุระอ่ะแม่ เชลคงต้องไปสายนิดนึงค่ะแม่” ฉันรู้ถ้าแม่รู้ว่าฉันขับรถชน
(ธุระอะไร เดี๊ยวแม่ส่งคนไปให้แล้วกันแล้วให้คนของเราจัดการให้แล้วกันนะลูเชล)
“ได้ค่ะแม่ ที่ถนนRoommateข้างๆห้างSun& Snowนะแม่ เดี๊ยวเชลจะรอ”
(แล้วทำไมลูกอยู่ตรงนั้นล่ะจ๊ะ แม่คิดว่าลูกอยู่ที่มหาลัยฯซะอีก-*-)
“เอ่อ..คือรถเชลยางแตกหน่ะค่ะ” >/\< แม่ค่ะเชลขอโต้ดที่ต้องโกหกเพราะถ้าฉันบอกไปตรง
ว่าฉันขับรถชน แม่คงจะไม่ซื้อรองเท้าใหม่ให้ฉันหล่ะสิ T.T
พอฉันกดวางสาย ฉันหันหลังกลับ สายตาฉันก็ไปสบกับสายตาของพ่อเทพบุตรของฉัน(?)หันมาส่ง
สายตาว่า ‘เธอโกหกแม่ได้ไงว่ะ’ –[]-^ ทำไมเค้าถึงทำหน้าตาอย่างนั้นหล่ะ
“เอ่อ.. เดี๊ยวคนของฉันกำลังจะมาจัดการเรื่องนี้”
“อืม.. เร็วๆหน่อยแล้วกัน ฉันไม่อยากมาเสียเวลากับผู้หญิงอย่างเธอนานๆนักหรอกนะ”
กรี๊ดๆๆๆ!! ไอ้ปีศาจ(เปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกโดยอัตโนมัติ)ข้างหน้ากล้าพูดได้ไงขนาดพ่อกับแม่
ฉัน ยังไม่กล้าพูดเลยแม้กระทั่ง แฟนฉันยังไม่เคยเอ่ยคำนี่ออกมาเลย
“นี่!! นาย หมายความว่าไงย่ะ!” ฉันตะโกนใส่หูไอ้หมอนี้ นั้นทำให้หมอนั้นแทบจะสะดุ้ง
แหมและเสียงฉันดังสะขนาดนี้แถมยังตะโกนใส่หูหมอนี้อีก
“ก็คนอย่างเธอมันขี้โวยวายและก็เอาแต่ใจ น่ารำคาญ”
“กรี๊ดๆๆ!! อีตาบ้าเพื่อนก็ไม่ใช่ คนรู้จักก็ไม่ใช่ นายยังมีหน้ามาด่าฉันอีกหรอ คิดว่าตัวเองหล่อแล้วหยิ่งรึไง จะบอกอะไรให้นะ คนอย่างนายมันไม่น่าคบซะเลย ชิส์ -^-”
“นี้ เธอกล้ามากเลยนะที่พูดกับฉันแบบนี้!!”
“อ้อ เหรอ แล้วนายจะทำไรฉันล่ะ ฮึ! ^-^” ฉันพูดยั่วโมโหหมอนี้พร้อมกับยิ้มหวาน ฮึ! ลืมไป
แล้วหรอว่างานอดิเรกของมิเชลคนนี้คือการได้ปั่นหัวคนเป็นอะไรที่สนุกจริงๆ
“เธอ!อย่ามาท้าฉันนะ”
“โอ๊ย!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อไอ้ปีศาจตรงหน้าฉันบีบข้อมือฉัน
“หึ! คิดว่าฉันจะยอมผู้ชายอย่างนายรึไง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เรียบร้อยนะที่จะทำยอมคนอื่นซะทุกอย่าง” ฉันพูดมันออกมาและทำเป็นไม่เจ็บที่ข้อมือ และฉันง้ามมือขึ้นเพื่อที่จะตบสั่งสอนไอ้ปีศาจตรงหน้าแต่...
“คุณหนูครับ!! เอ่อ...มีเรื่องอะไรกันรึเปล่าครับ?” พ่อบ้านถามขึ้นเมื่อเห็นฉันที่กำลังจะตบไอ้บ้าตรงหน้า
“เปล่า! พ่อบ้านมีอะไรถึงได้ตะโกนมาอย่างนี้หล่ะ” ฉันถามขึ้นและถ้อยห่างจากหมอนั้นทันที
“เอ่อ..คุณหญิงบอกผมว่า ให้เอารถมารับคุณหนูก่อนครับ แล้วผมจัดการเรื่องรถของคุณหนูกลับบ้านให้ครับ”
“อืม ได้ ยังไงช่วยไปทำสีให้ฉันใหม่ด้วยก็แล้วกันดูมันจะถลอกหมดแล้ว”
“ได้ครับ”
หลังจากที่พ่อบ้านรับปากฉันก็เดินผ่านอีกตาบ้าที่ยืนฟังอยู่ แล้วแอบกระซิบว่า
“หึ! เรื่องมันไม่จบแค่นี้หรอกนะ เตรียมรับมือไว้ให้ดีล่ะ J”
ปึง!
“คุณหนูครับ ไปเลยมั้ยครับ”
“อืม..ไปเลยสิ”
ฉันพูดพร้อมกับก้มลงดูข้อมือของฉันที่เป็นสีแดงปื้นอยู่บนข้อมือ ไอ้บ้านี้! แค่เจอกันครั้งแรกก็
สร้าง ผลงานศิลปกรรมให้ฉันแล้วหรอเนี่ย -*- จะขอบใจดีรึเปล่าเนี่ย
ความคิดเห็น