คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่
"สวัสดีค่ะ นักเรียน ครูชื่อ อาจารย์ใจรัก นะคะ ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่โรงเรียนของเรานะคะ วันนี้ ทางโรงเรียนมีกิจกรรม มากมาย เพื่อให้ นักเรียน รู้จักโรงเรียนเรามากขึ้น โรงเรียนของเราทุกห้อง และทุกชั้นปี จะมีคาบ Home Room สัปดาห์ ละ 1 ครั้งและห้องนี้คือห้อง Home Room ของเราตลอดทั้งปี หน้า ใหม่ๆคงสงสัย ว่า เรามี ห้อง Home Room ไว้ทำอารัยนะคะ อย่างแรกเลย เวลาทำกิจกรรม บางกิจกรรม จะใช้ห้องนี้ ทุกคนจะมีโต๊ะประจำ ห้องที่ต้องดูแลทำความสะอาด โดยจัดเวรทำความสะอาดหมุนเวียนกัน และอาจารย์จะเป็นที่ปรึกษาให้ทุกคนตลอด 1 ปีนี้นะคะต่อจากนี้ ในห้องหน้า เก่าๆนี่คงรู้จักกันแล้วแต่ครูจะให้แต่ละคนแนะนำตัวกันอีกครั้งนะคะเริ่มจาก เธอเลย"
ผม รึครับ ?
ตรงนี้มีคนอื่นอีกไหมล่ะ
5555 ทุกคนหัวเราะในท่าทีของวิทย์
ผมวิทย์ ครับ วรวิทย์ วิโรจน์รังสรรค์ครับ งานอดิเรก เล่นดนตรี ตอนนี้โสดครับ
เฮ้ยยยยยยยยย ไอ้บ้า 555 ทุกคนหัวเราะกันครึกครื้น
(นาย วรวิทย์ วิโรจน์รังสรรค์ หรือ วิทย์ เด็กหนุ่มปากเก่ง หน้าตี๋ ท่าทางกวนประสาท ความช่างพูดของเค้า ทำให้หน้าตาที่เกือบจะหล่อ ดูหล่อน้อยลง ที่จริงแล้วอาการที่แสดงออก แค่ปกปิดความเขินอายเท่านั้น ก็นี่มันครั้งแรก ที่มีเพื่อนร่วมห้องเป็นผู้หญิงนี่)
"ผม ปริญ ดิศยะ ครับ เรียกปริญเฉยๆ ก็ได้ครับ"
(นาย ปริญ หนุ่มหน้าไทย ที่ดูเหมือนจะเป็น หัวโจกของห้อง ขี้เก็ก คงคิดว่าตัวเองหล่อซะเต็มประดา เสื้อ ผ้า หน้า ผม แสนเนี๊ยบ กางเกงนักเรียนที่ดูเนื้อผ้าไม่เหมือนคนอื่น บ่งบอกว่า เป็นลูกคนรวย แต่อย่าให้อธิบายต่อเลย อาจใช้ความรู้สึกตัวเองเยอะไปหน่อย ปากร้ายๆ กับมารยาทที่เจอเมื่อเช้า แย่มาก)
"ผม รัฐศาสตร์ บุญญประดิษฐ์ ครับ ชื่อเล่น เร ยินดีที่ได้พบเพื่อนทุกคนครับ "
(รัฐ ศาสตร์ หนุ่มหน้าสวย ดวงตากลมโตใต้กรอบแว่น นั้นคงซ่อนหลายอย่างไว้ เช่น เป็นเกย์ แน่ๆเลย ดูเนี๊ยบไปทั้งตัวผิวขาวๆนั้น คงดูแลอย่างดี ความสูง ก็คง ซัก 180 ละมั้ง ตัวค่อนข้างผอม รอยยิ้มหวานนั่น หากเป็นผู้ชายแท้ๆ คงมัดใจสาวๆได้ไม่ใช่น้อยเลย)
เอ็ม เอ็ม
ค่ะ
เอ็มสะดุ้ง ท่าทางเก้เก้ กังกัง กับเสียงดังทำเอาเพื่อนๆในห้องขำในท่าทีของเอ็ม
"ตาเธอแล้ว" ปราย กระซิบบอกเพื่อนด้วยความอาย
ค่ะ ชื่อ เอมมิกา ค่ะ เรียกเอ็ม ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
(เอมมิกา ขอแนะนะตัวค่ะ บุคลิกออกแมน ผมสั่น แขนขายาว ส่วนนิสัย เป็นคนที่มุ่งมั่น มากนะคะ)
สวัสดีค่ะ ชื่อ ปรายค่ะ จิรนันท์ อดิเรกเวชสกุล งานอดิเรก ชอบอ่านหนังสือค่ะ
(ปราย คุณหนู คิดบวกสุดสุดเพื่อนสนิท ของเอ็ม)
"วันแรกก้อ เด่น เลยนะ" หวาน แซว ความเปิ่นของเอ็ม
(หวาน สาวหมวยตัวเล็ก เสียงน่ารัก ที่ใคร ใครก็คิดว่าถ้าเป็นเพื่อนด้วยจะเป็นสะพานให้ได้ใกล้ชิด กับนายประธานนักเรียน หน้าตาดีคนนั้น)
"อย่าพูดอีกเลยน่า มันน่าอาย ก็คนกำลังคิดอารัย เพลิน เพลิน อยู่นี่นา"
"หวานนี่ก็ อย่าแซวเอ็มมันนักเลย "
"นั่นซิ เอ็มรีบพูด เห็นด้วยกับเค้ก"
"มันน่าอายออก"
"นี่เค้ก ตกลงเข้าข้างกันจริง จริง หรือเปล่าเนี่ยะ"
555 ล้อเล่นน่า
(เค้กสาวตัวขาวสุดสุด ที่สำคัญเธอจะรอบรู้ไปทุกเรื่องถ้าเป็น โดยเฉพาะเรื่องชายหนุ่ม ที่ฮอตของรร.ต่างๆ)
"นั่นดูดิ นายก๊อต ห้อง 11 หล่อชะมัดเลย ชั้นโชคดีจริงๆนะ ที่ได้เข้ามาที่รร.นี้"
"นี่ยายเค้ก เธอเป็นผู้หญิงนะ พูดจาดูดิ ว่าแต่นายก๊อตนั่นเธอรู้จักเหรอ?
น่าตาดีสุดๆ เค้าเป็นใครน่ะชั้นอยากไปดูใกล้
ไปซิไปซิ
พอกันเลย
"แล้วหลังจากนี้ทำอะไรต่อ"
"คงเข้าหอประชุม ปฐมนิเทศน่ะ"
นี่ นี่ หวาน
อารัย?
"พาไปทักทายพี่ แม็ก หน่อยซิ"
แหมพวกเธอนี่ จริงๆไม่ได้อยาก เจอพี่แม็ก หรอกใช่ไหม?
น่า นะนะ
ก็ได้
เย้ เย้
"สาวๆ รายไหน รายนั้นดูจะกรี้ดไอ้แดนทั้งนั้น" วิทย์ บ่นพึมพำ เมื่อเห็น กลุ่มแดน ประธานนักเรียน ถูกล้อมหน้าล้อมหลัง ไปด้วย นักเรียนหญิง
"อิจฉา มันรึไง "
"ดูมันซิ มีแต่คนแห่ กรี๊ดมัน ขนาดจ๋า ก้อ ยังไม่วาย หลงมันขนาดนั้น ตอนแรก เราก้อคิดว่าอิจฉา ไอ้ปริญมันที่สุดแล้วนะ แต่ตอนนี้ อิจฉาไอ้แดนมันมากกว่าว่ะ ไหนจะจ๋า และสาวๆทั้งโรงเรียน "
" วิทย์ จะพูดอะไร ก็ระวังหน่อย " เร เริ่มหันมาว่า วิทย์ เมื่อเห็นท่าทางปริญ เริ่มซึมไปถนัด ตา
"นั่นไง พี่แม็ก พี่แม็ก"
"เฮ้ย แม็ก เด็กแกมาพาเพื่อนมาเพียบเลย มาหาไอ้แดน ชัวร์"
"หวาน ทางนี้"
"ทำมัยมาหา ข้าว่ะ"
"ก็ตั้งแต่เช้า ถ้าแถวนี้เป็นกระไดบ้าน น้ำคงท่วมไปแล้วล่ะ "
"แกก้อพูดไปนั่น"
"แต่ดูซิ น่ารักทั้งกลุ่มเลย "
"เฮ้ย เพื่อนแฟน ชั้นน่า"
"พี่แม็ก นี่ เพื่อนใหม่ หวานค่ะ น่ารักไหม คนนี้เค้ก คนนี้โบว์ นี่ปราย แล้วก้อ เอ็ม"
"สวัสดีครับ เป็นงัยบ้างเดินทั่ว รร.รึยัง"
"ยังเลยค่ะ เค้กรีบตอบ"
แล้วรีบสะกิด หวานให้เรียก แดนที่นั่งหันหลัง ขะมักเขม้น ซ้อมกีตาร์ อยู่อีกโต๊ะ
"พี่ พี่แดน คะ"
อ๋อ ครับ
นี่เพื่อนหวานค่ะ
เค้ก โบว์ ปราย แล้วก้อ เอ็ม
ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะ เอ็ม เค้ก โบว์ กับ ปราย นะ
พี่น่ารักจัง ค่ะ
อ๋อ ขอบคุณครับ แดนยิ้ม กว้าง
ท่า ที่สุขุม รอยยิ้มแบบนั้น ดูดีขนาดนี้ ไม่แปลกที่สาวๆจะหลงใหลปากบางๆ ชมพูอ่อน คิ้วสีน้ำตาลอ่อน กับผมน้ำตาลเข้ม บ่งบอกว่าใส่ใจ ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี
"นี่ เอ็ม"
"ห่ะ ห่ะ ว่างัย"
"อีกแล้ว"
พี่แดน เค้าถามว่ารู้จักกันมาก่อน รึเปล่า ?
"อ๋อ ไม่ ไม่นี่คะ"
"ก็แกจ้องเค้า ขนาดนั้น "
เอ็ม ยิ้มเขิน เขิน
"งั้น เหรอครับ ไว้เจอกันอีก ก็ทักกันบ้างนะ เอ็ม "
"อ๋อ ค่ะ" เอ็มยิ้ม เหว่อ ๆอีกครั้ง ด้วยความอาย
"งั้น หวานกับเพื่อนๆไปก่อนนะ พี่แดน "
"ครับ"
"น่ารักดีนะ " เอ็ม หรือ?
"ฉันว่า เหมือนทอมจะตายไป คนที่ชื่อเค้กนั่น ขาวชะมัดเลย ถูกใจข้า"
"เออ ว่าแต่ ตกลงว่าไอ้ปริญกับเพื่อนๆมัน เข้าเรียนที่นี่จริงๆ แล้วได้ห้องไหนว่ะ"
"ห้องเดียวกับหวานน่ะ "
"ข้าเห็นเมื่อเช้า แกจะรับน้องหน่อย ไหมล่ะ "
"ยังก่อน ปล่อยมันไปซักพัก แต่เชื่อชั้นเถอะ พวกแกได้แก้แค้นสมใจแน่"
"มันกล้ามาก ที่ยังจะมาเรียนต่อที่นี่"
วันแรกของการเปิดเรียน
"รถติดชะมัดเลย"
"นั่นดิ"
สู้ สู้ !! เอ็มกับปราย ทั้งคู่พูดพร้อมกัน พร้อมเดินกอดคอเดินเข้าโรงเรียน อย่างร่าเริง
"สวัสดี" เอ็มส่งเสียงทักทาย เพื่อนๆในห้อง
"พวกนายนี่ก็แปลกนะ ผู้หญิงทักทายทายทั้งที ไม่มีน้ำใจจะตอบกลับบ้างรึไง"
"สวัสดี" วิทย์ ตอบรับแบบตะกุกตะกัก
ทำเอาทั้งห้องหัวเราะกันเสียงดัง เพราะขำในท่าทีของวิทย์ ทำเอาเจ้าตัว เขินหน้าแดง
ปริญกับเร ที่ยืนอยู่หน้าห้อง ก็อดยิ้มตามไม่ได้รอย ยิ้มของปริญ ไม่ได้เห็นนานแล้ว บางทีการที่ห้องเรามีผู้หญิงเพิ่มมา ก็อาจทำให้มีสีสันมากขึ้นจริงๆขนาดปริที่ผ่านมามีแต่หน้าบึ่ง ยังอมยิ้มได้
"เอ็ม สวัสดี " เรเดินเข้ามาทักเอ็ม พร้อมรอยยิ้มหวาน
ขณะที่ปริญเดินไปนั่งอยู่หลังห้อง เหมือนไม่มีใครอยู่ในสายตา
"เอ็มเลือกรึยัง จะเข้า ชมรมอะไร"
"พวกเราว่าจะเข้าชมรมว่ายน้ำของพี่แดน"หวานกับโบว์ รีบบอก
"งั้นเหรอ" เอ็มด้วยรึเปล่า
ว่ายน้ำ เหรอ ปรายว่าไง?
"เอ็มว่าไง เราก็ตามนั้น"
"เอ็ม ไปด้วยกันน่ะดีแล้ว"
"เรา ไม่เอาดีกว่า"
ทำไมล่ะ?"เราจองไว้ให้แล้วนะ รู้รึเปล่า กว่าจะลงชื่อได้มันยากแค่ไหน"โบว์บ่น
เราเอ็มอ่ำอึ้ง
"อย่าบอกนะว่าว่ายน้ำไม่เป็น"
"นี่ นี่เข้าชมรมกีฬา ดีกว่า เอ็ม " ปรายรีบตัดบทแทนเพื่อน
เล่นดนตรี กันไหม? เร รีบชักชวน
"อืม ก็น่าสนใจนะ "
"อาจารย์มาแล้ว "เพื่อนในห้องตะโกนพร้อมวิ่งนั่งที่กันเรียบร้อย
"ตัดสินใจก่อนแล้วกัน แล้วค่อยมาบอกนะ"
"อ๋อ อืม"
"เป็นคนดี จังนะ"
"นั่นซิ สุภาพมากเลย ไม่น่าเลยนะ"
"นั่นดิ"
นี่ ทำมัยแกต้องไปชวนเข้าชมรมล่ะ ?
ทำไม ล่ะ ? ก้อจะได้สนิทกันมากขึ้น
สนิททำไม?
"แกนี่นานๆเราจะมีเพื่อนเป็นผู้หญิง ก็ดีไปอีกแบบ"
"ยัยทอมนั่น ปากร้ายจะตาย"
หือ ปากร้ายยังงัย ? ฉันก็เห็นเค้าน่ารักดีนะ ไม่เห็นจะดูก้าวร้าวอย่างที่นายบอก
"เออ ช่างเถอะ เรื่องของนายแล้วกัน แต่อย่ามายุ่มย่ามให้มาก แล้วกัน ชั้นไม่ชอบ " ปริญรีบตัดบท
"เออน่า"
โรงอาหาร
"นั่นเอ็มมาแล้ว นี่ เรียกมานั่งด้วยกันซิ "แม็กชักชวน
"เอ็ม ปราย ทางนี้ "
"ไปไหน กันมาน่ะ ช้าจัง "
"อ่ะ พี่แดนมาแล้ว" เค้กยิ้มกว้างเมื่อเห็นแดน กับเพื่อนเดินตรงมานั่งด้วย
"นี่จ๋า พี่แดนเธอ ดูดิ"
"ไม่มีอะไรหรอกน่า"
"เออ ว่าแต่ เจอปริญรึยัง"
จ๋าส่ายหน้า ช้าๆ
"อย่าเจอกันดีแล้ว ก็หลบๆไว้แล้วกัน"
"อืม"
"เด็กใหม่ๆพวกนี้ น่าตาหน้ารักเชียว เธอดีนะไม่หึงเลย เป็นชั้นคงนั่ง ประกบพี่แดนแล้วล่ะ อีกอย่าง ได้ข่าวว่า สาวๆแต่ละคนที่เข้าที่นี่ เพราะพี่แดน ด้วยนะชมรมว่ายน้ำคนแย่งกันเข้าเลย "
"เธอนี่ก็ อย่างจ๋า ใครจะกล้าสู้ล่ะ "
จ๋า ยิ้มเล็กๆ
"พี่แดน วันปฐมนิเทศสุดยอดเลย "โบว์เอ่ยปากชม
"ขอบคุณครับ"
เออว่าแต่หวานกับเพื่อนๆเข้าชมรมว่ายน้ำ กันหมดเลยไหม?
" เอ็ม กับ ปรายน่ะซิ พี่แม็ก "
อ้าวทำไมล่ะ?
"พอดี เราอยากเรียนดนตรีน่ะค่ะ "ปรายตอบเบาๆ
"งั้นเหรอ"
เอ็มก็อยาก เล่นดนตรี เหรอครับ? บูม เด็กหนุ่มในกลุ่ม ทักเอ็ม ทำเอาเพื่อนในกลุ่ม อึ่ง
"อ๋อ ค่ะ "
"แหม พี่บูม พูดแต่กับเอ็มนะ" หวานแซว เมื่อเห็น เด็กหนุ่มพูดน้อยในกลุ่มแดน พูดกับผู้หญิงครั้งแรก
บูมนิ่งเงียบ แต่ไม่มีคำพูดใดออก มา
"นั่นงัย พูดกับเอ็มคนเดียวจริงๆ พี่บูม คิดอะไรกับ เอ็มรึเปล่าน้า หวาน เป็นแม่สื่อ ให้ได้นะ"
"นี่ แม่ตัวแสบ เลิกแซวได้แล้ว" แม็ก รีบปรามความทะเล้นของหวาน
"ทำไมชอบคะยั้น คะยอให้เข้านักนะชมรมว่ายน้ำ" เอ็มบ่นพึมพร่ำเมื่อเดินออกจากโรงอาหารของโรงเรียน
"แต่เราว่า ก็ดีนะ เอ็ม จะได้หัดไปในตัว"
"นี่ปราย อย่าทำเหมือนไม่รู้ซิ ว่าทำไมเรา ไม่อยากว่ายน้ำน่ะ"
"รู้แล้วน่า ว่าแต่พี่บูมอะไรนั่น ปิ๊ง เธอแน่เลย"
"บ้าน่า แต่ว่าไป พี่เค้าหน้าคุ้นจัง เหมือนเคยเจอที่ไหน มาก่อน"
ที่ไหน?
"ช่างเถอะ หน้าโหลล่ะมั้ง"
"นี่ แล้วเอาไงดี เรื่องชมรม ช่วงบ่ายต้องเลือกแล้ว"ปรายถามย้ำ
เล่นดนตรี กันไหม?
"อืม เอาซิ"
"ปราย ไม่โกรธกันนะ เรารู้จริงๆ ปรายอยากว่ายน้ำใช่ไหม"
"คิดมากน่า ว่ายน้ำจะว่ายเมื่อไหร่ก็ได้ ได้เล่นดนตรี กับเอ็ม จะเป็นไงน้า" ปรายยิ้มตาเป็นประกาย
"ขอบใจนะ"
"อยู่ดี ดีอย่ามาทำซึ้งซิ ไม่ใช่เอ็มเลย"
"งั้น ไปเลย ดนตรี ดนตรี"
"นั่น ปรายกับเอ็ม เอ็ม เอ็ม ทางนี้"
"เฮ้ย อย่าบอกนะเร ว่านายชวน 2 คนนั่นเข้าชมรม คิดดีแล้วเหรอ ก็รู้อยู่ว่าปริญมันไม่ชอบ"
"เออน่า แกเงียบไปเหอะ"
"กรอก เลยเอ็ม นี่ของปราย แล้วเล่นอะไรกันเป็นบ้าง "
เล่น?
อืม ก็เครื่องดนตรี?
ต้องเล่นเป็นด้วยเหรอ? เอ็มทำหน้างง
"ไม่ต้องเป็นมาก่อนหรอก แต่คงต้องมี พี่เลี้ยงล่ะซิ ว่าแต่อยากเล่นอะไรล่ะ " อาจารย์เริ่มแนะนำ
เอ็ม เลิกคิ้ว
"ยังไม่ตัดสินใจล่ะซิ แล้วเธอล่ะ ? อาจารย์หันไปถามปราย
"ขอเป็นเปียโนดีกว่าค่ะ"
อืมดี งั้นก็ จับคู่กับวิทย์ ได้เลย
แต่ อาจารย์ ครับ
ว่าไง
"ผมสอนไม่เป็น นะครับ ยิ่งไม่มีพื้นฐานเลย ผมคงไม่ไหว"
"แล้วใครบอกนายว่า เราไม่มีพื้นฐาน"
วิทย์ อึ่งไปชั่วขณะ "ก็ได้ถ้ามีพื้นฐาน ไหนมาเล่นให้ดูหน่อยว่า แค่ไหน"
ปรายเดินตรงรี่ไปที่ เปียโน และเริ่มเล่นเพลงโปรด…………….
ทุกคนนิ่งเงียบ เสียงเปียโนที่ปรายเล่นไพเราะจริงๆ ดึงดูดคนจากข้างนอกมาดูกันจนเต็มห้องกิจกรรม
“พื้นฐานแค่นี้ พอได้ไหมคะ อาจารย์”
อาจารย์ที่อ้าปากค้าง รีบปรบมือ จนทั้งห้องกึกก้องไปด้วยเสียงปรบมือ
เจ๋ง!! เธอนี่เยี่ยมสุด สุดเลย
"นี่ มีแต่คนมองปราย ดูซิ ดังใหญ่แล้ว ปราย"
"บ้าน่า ตอนแรกก็แค่จะลบคำสบประมาทของ ตาวิทย์นั่น"
"แล้วเห็นหน้าหมอนั่น ไหมล่ะ อึ่งไปเลย " 555 เอ็มหัวเราะดังลั่น
"ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ว่าแต่คิดออก รึยังว่าอยากเล่นอะไร"
"เอ็ม เอ็ม ปราย" เร ส่งเสียงเรียกดังลั่น
เร มีอารัย?
"ปราย เจ๋งไปเลย"
"ขอบใจนะ "
"วิทย์ฝากมาบอกว่าเธอเก่งมาก"
"งั้นเหรอ" ปรายยิ้มเขินๆ
"ว่าแต่เอ็ม คิดได้รึยัง"
"ยังเลย"
อยากเล่นกีต้าร์ไหม?
กีต้าร์?
"อืม จะสอนให้"
เอ็ม ทำตาโต "แต่เราไม่เคยเล่นเลยนะ"
"ไม่เป็นไร นี่นา ไปคิดดูแล้วกัน "
"ไปล่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน"
"เร นี่ดูแปลกๆ ถ้าไม่เป็นเกย์ ละก้อ เราคงคิดว่าเค้าจะจีบเธอแล้วล่ะ เอ็ม"
"บ้าน่า "
ความคิดเห็น