ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ความรู้สึกแปลกๆ
++++++ยามเช้าของวันใหม่นี่มันช่างสดใสเจงๆๆๆ ฮ้าววว-_0ไม่ค่อยอยากตื่นเลยแฮะ แต่รู้สึกหนักๆตัวยังไงก็ไม่รู้ ฉันดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาอยู่บนเตียงก็ต้องตกใจมั่กๆ
"นี่นายไมค์!!!!นายยังไม่ลงไปจากเตียงฉันอีกเรอะ หนอย!!!"ฉันทำท่าจะต่อย นายคงไม่รู้ฉันเคยเรียนมวยไทยมานะเฟ้ย จ๊ากกก!!!!
"โอ้ย โวยวายแต่เช้า เสียสมดุลหมด อึ๊บ!!!เธอว่าอะไรนะ"โอ๊ย!!!!ทึ่มๆๆๆๆและทึ่มเจงๆ เดี๋ยวแม่จะตะโกนให้หน้าหล่อเลย(แล้วมันแย่ตรงไหนมิทราบยะ)
"ฉานพูดว่า นายยางไม่ลงไปจากเตียงฉานอีกเรอะ ชัดมั้ย!!!"ฉันตะโกนด้วยเสียงอันแหบแห้งที่พึงมี โอย..แสบคอชะมัดยาดเลยอ่ะ
"ชัดแล้วจ๊ะ เป็นไงล่ะเจ็บคอรึเปล่าเสียงแหบเลย 555+++"ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก ก็ใครล่ะที่เป็นตัวต้นเหตุน่ะ หึย!!!!
"หุบปากไปเลยนะ ไม่งั้นฉันจะตบนายให้หน้าหีนเลยคอยดู"ฉันขู่ด้วยเสียงอันแหบแห้งอีกหน จะดูน่ากลัวไหมนะ
"x-x"เขาเอามือปิดปาก ฮึ กลัวแน่ๆ แล้วจู่ๆนายไมค์ก็ลุกจากเตียงกระทันหันทำเอาฉันตกใจหมด แล้วเขาเดินไปยังห้องน้ำ เฮ้ยๆไม่ได้นะ หยู้ดดด
"นี่ จะไปไหนฮะ!!"ฉันถามแล้วเดินเท้าสะเอวไปหา
"จะอาบน้ำไงเล่า เรื่องมากจริงๆเลยเธอนี่"นายช่างไม่เข้าใจความหมายของฉันเอาซะเลยนะ
"ไม่ได้ นี่มันห้องน้ำของฉัน พื้นที่นายเดินมันก็พื้นของฉัน ฉะนั้นถ้าจะอาบน้ำไปอาบห้องอื่น!!!"ฉันตะคอก โอ๊ย ยัยข้าวเอ๊ย เสียงไม่มียังจะทำเก่งอี๊ก แค่ก-แค่ก
"ก็ได้"เขาเดินออกไปทำท่างอนๆ น่ารักตายแหล่ะ แต่ก็น่ารักเจงๆอ่านะ เจ๊ย ม่ายช่าย สมองฟั่นเฟืองแล้วมั้งยัยข้าว เฮ้อออ อาบน้ำๆ น้ำอุ่นๆชวนให้ชื่นใจ ชวนให้สบายน่านอน ฉันแช่มานานแล้วนี่หว่า ตัวงี้เปื่อยแล้วนะเนี่ย กรี๊ดๆไม่ได้เดี๋ยวไม่สวยเดี๋ยวพี่บอลไม่ร๊ากกกก^-^ฉันเดินลงมาข้างล่างแล้วก็เจอนายไมค์วิ่งไล่จับกับไอ้คิวอยู่ ติ๊งต๊องชะมัดเล๊ย ตานักร้องคนนี้
"นี่เลิกเล่นกันได้แล้ว หิว!!!"ฉันวางก้ามใส่ ไอ้คิวทำหน้าเสียดายแล้วหันมายิ้มให้นายไมค์
"ภรรยาสั่งห้ามแล้ว แย่จังเนอะ"กรี๊ดดดดดด ไอ้คิวปากเสียยย
"ว่ายังไงนะคิว!!!0-0"ฉันถลึงตาใส่ทำให้น่ากลัว โอย แสบตาชะมัด(มีใครสมน้ำหน้ายัยนี่บ้าง) แล้วจู่ๆนายไมค์ก็เข้ามาขวางไอ้คิว แหม!!!พระเอ้กพระเอกเนอะ น่าเกลียดจริงๆเลย
"แหมที่รัก ใจเย็นๆซิจ๊ะ"นายไมค์พูดพลางเข้ามาโอบไหล่ฉัีน มันจะมากไปแล้วนะ==++==
"ถ้านายยังไม่เอามือของนายออกไปจากไหล่สวยๆเนียนๆของฉันนายโดนแน่"นายไมค์รีบดึงมือออกฟั่บ!ฉันเดินเป็นเจ้านายไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
พรื้ด!!!!
"ว้าย!!!!โอ๊ยยย เจ็บจังเลย!!!"ใครน้อช่างทำน้ำหกเสียเหลือเกินล้มไม่เป็นท่าต่อหน้านายไมค์เลยอ่ะ เสียฟอร์มเลย ถ้าเป็นไอ้คิวน่ะไม่เป็นไร ชินแล้วแต่ถ้าเป็นนายไมค์เนี่ยซี่ แงแงแงแงแงTOT
"55555+++"น้องชายของฉันกับนายไมค์หัวเราะกันใหญ่ หนอย!!!ฉันหยิบแอปเปิ้ลบนถาดผลไม้แล้วปาใสไอ้สองคนนั้น โดนหัวพอดี แม่นเจงๆยัยข้าว เยี่ยมไปเล้ย^-^
"โอ๊ย ยัยข้าวว คิวจัดการ"ไมค์ประสานงานกับคิว คิวก็ปกล้วยใส่ฉัน >0<เละค่ะท่านเล่ะ แงแงแง กรี๊ดดดดด
"หนอยแน่ะ นึกว่าฉันจะยอมเหรอ ย้ากกก!!!!"ฉันหยิบก้อนทุเรียนขึ้นมาแล้วปาใส่นายไมค์ โดนจังๆหน้าเลย เละเหมือนกัล ฮ่าๆๆๆ และทันใดนั้นฉันก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตแผ่ไปทั่วบ้าน นายไมค์ทำหน้าเหี้ยมเกรียมและนั่น...อย่า นายนั่นหยิบทุเรียนขึ้นมาแล้ว กรี๊ด
แหมะ!!!
"กรี๊ดดดด นายไมค์ ทุเรศที่สุด ทำหยั่งงี้กับผู้หญิงที่จิตใจใสซื่อบริสุทธิ์ไม่มีผู้ใดเทียบได้ไง แงแงTOT"โอย อยากร้องไห้ชะมัดเลยอ่ะ นายไมค์หัวเราะเสียงดังประชดชีิวิตฉัน ฮือออ ความซวยบังเกิดที่ฉันอีกแว้ว
"หัวเราะทีหลังดังกว่าจริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ"นายไมค์ นาย!!!!ย้าก//////ฉัีนจะฆ่านาย ฉันพุ่งเข้าไปจะบีบคอแต่เหตุการณ์มันไม่เป็นอย่างนั้นนะ่สิ ฉันดันลื่นซากทุเรียนและก็ดึงเสื้อนายไมค์ลงไปด้วย
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
เพลงนี้มันขึ้นมาได้ยังไงฟะ อาจเป็นเพราะตอนนี้นายไมค์กำลังล้มทับฉันอยู่มั้ง หา!!!กรี๊ด!!!!นายนี่เผลอเป็นไม่ได้(ก็เพราะใครล่ะ แหม) ฉันจ้องตานายไมค์ด้วยสายตาดุเดือด แต่นายไมค์ไม่มองดูฉันด้วยสายตาของความตกใจ หากแต่มองด้วยแววตาอ่อนโยน ฉันก็เริ่มเคลิ้มแล้วนี่สิ ไม่ได้ๆ ห้ามหลงนายนี่เด็ดขาด ไอ้คิว ช่าย ไอ้คิว เอ๊ะ แล้วไอ้คิวมันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? ฉันเลยหันมามองตานายนั่นต่อ และฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่จริงๆแฮะ หน้าของนายนั่นค่อยๆเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ แล้วก็
จุ๊บ!!
นายนั่นจูบหน้าผากฉันล่ะ แต่แปลกจริงๆทำไมฉันถึงไม่ต่อต้านเขาเลย แถมยังใจเต้นเสียด้วย อ๋อ คงเพราะฉันไม่เคยเข้าใกล้ผู้ชายมาก่อนมั้ง ใช่แล้วล่ะ^-^สบายใจซะทีว่าฉันไม่ได้หลงรักนายไมค์ แล้วจู่ๆนายไมค์ก็กระโดดขึ้นฮวบเล่นเอาฉันตกใจสุดๆ เฮ้อ หัวใจจะวาย
"ฉะ -- ฉันว่าเราไปกันดีกว่า สะ -- สายแล้ว"นายเป็นอะไรฮะ สมองขาดออกซิเย่นรึไงยะ พูดตะกุกตะกักเชียว
"ดะ -- ดีเหมือนกัน"กรี๊ดดดด นี่ฉันก็เป็นด้วยช่ายไม๊ ไม่เอา
"นี่นายไมค์!!!!นายยังไม่ลงไปจากเตียงฉันอีกเรอะ หนอย!!!"ฉันทำท่าจะต่อย นายคงไม่รู้ฉันเคยเรียนมวยไทยมานะเฟ้ย จ๊ากกก!!!!
"โอ้ย โวยวายแต่เช้า เสียสมดุลหมด อึ๊บ!!!เธอว่าอะไรนะ"โอ๊ย!!!!ทึ่มๆๆๆๆและทึ่มเจงๆ เดี๋ยวแม่จะตะโกนให้หน้าหล่อเลย(แล้วมันแย่ตรงไหนมิทราบยะ)
"ฉานพูดว่า นายยางไม่ลงไปจากเตียงฉานอีกเรอะ ชัดมั้ย!!!"ฉันตะโกนด้วยเสียงอันแหบแห้งที่พึงมี โอย..แสบคอชะมัดยาดเลยอ่ะ
"ชัดแล้วจ๊ะ เป็นไงล่ะเจ็บคอรึเปล่าเสียงแหบเลย 555+++"ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก ก็ใครล่ะที่เป็นตัวต้นเหตุน่ะ หึย!!!!
"หุบปากไปเลยนะ ไม่งั้นฉันจะตบนายให้หน้าหีนเลยคอยดู"ฉันขู่ด้วยเสียงอันแหบแห้งอีกหน จะดูน่ากลัวไหมนะ
"x-x"เขาเอามือปิดปาก ฮึ กลัวแน่ๆ แล้วจู่ๆนายไมค์ก็ลุกจากเตียงกระทันหันทำเอาฉันตกใจหมด แล้วเขาเดินไปยังห้องน้ำ เฮ้ยๆไม่ได้นะ หยู้ดดด
"นี่ จะไปไหนฮะ!!"ฉันถามแล้วเดินเท้าสะเอวไปหา
"จะอาบน้ำไงเล่า เรื่องมากจริงๆเลยเธอนี่"นายช่างไม่เข้าใจความหมายของฉันเอาซะเลยนะ
"ไม่ได้ นี่มันห้องน้ำของฉัน พื้นที่นายเดินมันก็พื้นของฉัน ฉะนั้นถ้าจะอาบน้ำไปอาบห้องอื่น!!!"ฉันตะคอก โอ๊ย ยัยข้าวเอ๊ย เสียงไม่มียังจะทำเก่งอี๊ก แค่ก-แค่ก
"ก็ได้"เขาเดินออกไปทำท่างอนๆ น่ารักตายแหล่ะ แต่ก็น่ารักเจงๆอ่านะ เจ๊ย ม่ายช่าย สมองฟั่นเฟืองแล้วมั้งยัยข้าว เฮ้อออ อาบน้ำๆ น้ำอุ่นๆชวนให้ชื่นใจ ชวนให้สบายน่านอน ฉันแช่มานานแล้วนี่หว่า ตัวงี้เปื่อยแล้วนะเนี่ย กรี๊ดๆไม่ได้เดี๋ยวไม่สวยเดี๋ยวพี่บอลไม่ร๊ากกกก^-^ฉันเดินลงมาข้างล่างแล้วก็เจอนายไมค์วิ่งไล่จับกับไอ้คิวอยู่ ติ๊งต๊องชะมัดเล๊ย ตานักร้องคนนี้
"นี่เลิกเล่นกันได้แล้ว หิว!!!"ฉันวางก้ามใส่ ไอ้คิวทำหน้าเสียดายแล้วหันมายิ้มให้นายไมค์
"ภรรยาสั่งห้ามแล้ว แย่จังเนอะ"กรี๊ดดดดดด ไอ้คิวปากเสียยย
"ว่ายังไงนะคิว!!!0-0"ฉันถลึงตาใส่ทำให้น่ากลัว โอย แสบตาชะมัด(มีใครสมน้ำหน้ายัยนี่บ้าง) แล้วจู่ๆนายไมค์ก็เข้ามาขวางไอ้คิว แหม!!!พระเอ้กพระเอกเนอะ น่าเกลียดจริงๆเลย
"แหมที่รัก ใจเย็นๆซิจ๊ะ"นายไมค์พูดพลางเข้ามาโอบไหล่ฉัีน มันจะมากไปแล้วนะ==++==
"ถ้านายยังไม่เอามือของนายออกไปจากไหล่สวยๆเนียนๆของฉันนายโดนแน่"นายไมค์รีบดึงมือออกฟั่บ!ฉันเดินเป็นเจ้านายไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
พรื้ด!!!!
"ว้าย!!!!โอ๊ยยย เจ็บจังเลย!!!"ใครน้อช่างทำน้ำหกเสียเหลือเกินล้มไม่เป็นท่าต่อหน้านายไมค์เลยอ่ะ เสียฟอร์มเลย ถ้าเป็นไอ้คิวน่ะไม่เป็นไร ชินแล้วแต่ถ้าเป็นนายไมค์เนี่ยซี่ แงแงแงแงแงTOT
"55555+++"น้องชายของฉันกับนายไมค์หัวเราะกันใหญ่ หนอย!!!ฉันหยิบแอปเปิ้ลบนถาดผลไม้แล้วปาใสไอ้สองคนนั้น โดนหัวพอดี แม่นเจงๆยัยข้าว เยี่ยมไปเล้ย^-^
"โอ๊ย ยัยข้าวว คิวจัดการ"ไมค์ประสานงานกับคิว คิวก็ปกล้วยใส่ฉัน >0<เละค่ะท่านเล่ะ แงแงแง กรี๊ดดดดด
"หนอยแน่ะ นึกว่าฉันจะยอมเหรอ ย้ากกก!!!!"ฉันหยิบก้อนทุเรียนขึ้นมาแล้วปาใส่นายไมค์ โดนจังๆหน้าเลย เละเหมือนกัล ฮ่าๆๆๆ และทันใดนั้นฉันก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตแผ่ไปทั่วบ้าน นายไมค์ทำหน้าเหี้ยมเกรียมและนั่น...อย่า นายนั่นหยิบทุเรียนขึ้นมาแล้ว กรี๊ด
แหมะ!!!
"กรี๊ดดดด นายไมค์ ทุเรศที่สุด ทำหยั่งงี้กับผู้หญิงที่จิตใจใสซื่อบริสุทธิ์ไม่มีผู้ใดเทียบได้ไง แงแงTOT"โอย อยากร้องไห้ชะมัดเลยอ่ะ นายไมค์หัวเราะเสียงดังประชดชีิวิตฉัน ฮือออ ความซวยบังเกิดที่ฉันอีกแว้ว
"หัวเราะทีหลังดังกว่าจริงๆด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ"นายไมค์ นาย!!!!ย้าก//////ฉัีนจะฆ่านาย ฉันพุ่งเข้าไปจะบีบคอแต่เหตุการณ์มันไม่เป็นอย่างนั้นนะ่สิ ฉันดันลื่นซากทุเรียนและก็ดึงเสื้อนายไมค์ลงไปด้วย
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
เพลงนี้มันขึ้นมาได้ยังไงฟะ อาจเป็นเพราะตอนนี้นายไมค์กำลังล้มทับฉันอยู่มั้ง หา!!!กรี๊ด!!!!นายนี่เผลอเป็นไม่ได้(ก็เพราะใครล่ะ แหม) ฉันจ้องตานายไมค์ด้วยสายตาดุเดือด แต่นายไมค์ไม่มองดูฉันด้วยสายตาของความตกใจ หากแต่มองด้วยแววตาอ่อนโยน ฉันก็เริ่มเคลิ้มแล้วนี่สิ ไม่ได้ๆ ห้ามหลงนายนี่เด็ดขาด ไอ้คิว ช่าย ไอ้คิว เอ๊ะ แล้วไอ้คิวมันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย? ฉันเลยหันมามองตานายนั่นต่อ และฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่จริงๆแฮะ หน้าของนายนั่นค่อยๆเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ แล้วก็
จุ๊บ!!
นายนั่นจูบหน้าผากฉันล่ะ แต่แปลกจริงๆทำไมฉันถึงไม่ต่อต้านเขาเลย แถมยังใจเต้นเสียด้วย อ๋อ คงเพราะฉันไม่เคยเข้าใกล้ผู้ชายมาก่อนมั้ง ใช่แล้วล่ะ^-^สบายใจซะทีว่าฉันไม่ได้หลงรักนายไมค์ แล้วจู่ๆนายไมค์ก็กระโดดขึ้นฮวบเล่นเอาฉันตกใจสุดๆ เฮ้อ หัวใจจะวาย
"ฉะ -- ฉันว่าเราไปกันดีกว่า สะ -- สายแล้ว"นายเป็นอะไรฮะ สมองขาดออกซิเย่นรึไงยะ พูดตะกุกตะกักเชียว
"ดะ -- ดีเหมือนกัน"กรี๊ดดดด นี่ฉันก็เป็นด้วยช่ายไม๊ ไม่เอา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น