รักสุดใจ ให้นายสุดฮอต(กอล์ฟ+ไมค์)

ลำดับตอนที่ #1 : ชีวิตวันนึงของยัยข้าว

  สวัสดีค่า^-^ดิฉันมีนามว่า ขวัญข้าว นะค้า ชื่อที่เพื่อนเรียกคือ ข้าวค่ะ ตอนนี้ฉันอาศัยกับแม่และน้องชายตัวแสบชื่อ คิว ค่ะ เราทั้งคู่เป็นลูกครึ่งค่ะ ฮั่นแน่ แอบคิดใช่ม๊าว่าลูกครึ่งไทย-ลาว ปล่าวค่า เราเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี (อยากโม้) อืมอะไรต่อดีล่ะ สเป็กละกัน ต้อง --


ปัง!ปัง!ปัง!

"ข้าว แต่งตัวเสร็จรึยังลูก รีบหน่อยสิ"เสียงของแม่ดังมากจนฉันคิดว่าถ้ารีบเปิดประตูต้องโดนด่ายาวยิ่งกว่ามหากาพย์เลยตะโกนบอกแม่ไปว่า
"แต่งตัวเสร็จแล้วเจ้าค่ะ คุณแม่ กำลังอ่านหนังสือของโรงเรียนใหม่อยู่เจ้าค่า"ฮิฮิ เรื่องโกหกนี่เก่งเจงๆนะนังข้าว^-^น่าภูมิใจ
"ไม่ต้องอ่านแล้วยัยข้าว!"หวาย!หม่อมแม่กริ้วแล้ว ต้องรีบต้องรีบ ฉันวิ่งไปหยิบกระเป๋าตรงเตียงและเปิดประตูและ...
พรืด!
"โอ๊ย!"ยัยซุ่มซ่ามเอ๊ย เดินทำไมไม่ดูฟะ ลื่นน้ำซะได้ แงT^Tเจ็บก้นง่ะ
"อ้าว ข้าว ทำไมเดินไม่ดูหน่อยเล่า ดูสิ ซุ่มซ่ามจริงๆ"เฮ้อ ไม่พ้นโดนหม่อมแม่บ่นอีก เซ็งเลย
"โธ่ คุณแม่ขา ก็ดูไอ้คิวซิคะ มันกินน้ำและน้ำหก หน้าห้องหนูหนูเลยล้มไงล่ะ หนูไม่ผิดนะ"เอาล่ะ เริ่มอาการใส่ร้ายป้ายสี
"อะไรพี่ข้าว คิวไม่เกี่ยวนะ พี่ข้าวอยากซุ่มซ่ามเองทำไมล่ะ 5555"กรี๊ด ไอ้คิว ไอ้น้องปากเสีย กริ้วโว้ยกริ้ว!ถ้าแม่ไม่อยู่แกตายแน่
"เอาเถอะๆ ทะเลาะกันอยู่ได้ ประเดี๋ยวก็ได้โดนดีทั้งพี่ทั้งน้องหรอก"
"--"หน้าของฉันและหน้าไอ้คิว
"เอ่อ..แม่จ๋า วันนี้มีอะไรกินบ้างจ๊ะ"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง พอดีเหลือบไปเห็นไอ้คิวยกนิ้วให้ ฮิฮิ
"ไม่ต้องมากินตอนนี้เลย จะไปสายอยู่แล้ว โรงเรียนใหม่นะยะไม่ใช่โรงเรียนเก่าเธอน่ะ ยัยข้าว"โหย-_-แม่อ่ะ หิวจะตายแล้วง่ะ
"โฮT^Tแม่อ่ะ"ฉันเริ่มใช้บทตัวร้ายอ้อนพระเอก(เอ๊ะ แม่ฉันเป็นผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย)ท่าทางจะได้ผงแฮะ แม่เงียบไปเลย
"แกทำตัวเหมือนพ่อแกเลยนะ"พอแม่พูดจบ คนทั้งบ้านก็เงียบหมด แม้กระทั่งหมาที่เลี้ยงก็หยุดเห่า(เวอร์ไปม้าง)อ้อ เรื่องก็คือว่าพ่อกับแม่ฉันนะเลิกกันตั้งแต่ฉันยังเป็น เบบี๋อยู่เลยล่ะ ฉันก็รู้แค่ว่าพ่อฉันเป็นคนเกาหลีหน้าตาดีเป็นที่หนึ่ง(ชมพ่อตัวเองอีก)เขาทะเลาะกันเพราะทางครอบครัวของพ่อไม่ยอมรับ แม่เลยเลิกเพราะจำใจ ฉันก็ไม่ค่อยอยากให้แม่คิดมากหรอกนะ แต่ทำไงได้ล่ะก็แม่น่ะ...สวยแล้วยังคิดมากอีก(ชมมันทั้งตระกูลเลยแล้วกันเนอะ)
"เอ่อ..ข้าวไปโรงเรียนเหอะลูก รีบกลับนะ"แม่ทำลายความเงียบ ฉันพยักหน้าและเดินไปหาไอ้คิว
"ทำเรื่องตลกๆให้แม่นะ อย่าให้แม่คิดมาก"ฉันสั่งเสีย เอ๊ย!ฉันสั่งน้องชายไว้ก่อนจะก้าวเท้าออกมานอกบ้านอย่างนางงาม(ฮิฮิ) พอฉันเดินออกมาเท่านั้นไอ้ฟาง(หมาที่เลี้ยง)ก็เห่าขึ้นมาทันทีแถมยังหอนอีก เอ๊ะ ยังไงกันหว่า มันหอนเพราะฉันสวยหรือฉัน....แว้ก ไม่มีทางหรอกฉันต้องเริ่ดอยู่แล้วล่ะ หึ นาตาลีก็นาตาลีเฮอะ เจอฉันหน่อยก็กระโดดหนีแล้ว(กลัวฉันรึเปล่า)



                    เดี๋ยวต่อคร่า นี่คือคร่าวๆ