เจ้าหญิงแห่งรัตติกาล

 “ ต่อให้ข้าต้องตายข้าก็จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเจ้าได้อีก ” ชายหนุ่มมองสบตาเด็กสาวนิ่ง นัยน์ตาจริงจัง หนักแน่น มั่นคงจนเด็กสาวเชื่อมั่นจนหมดหัวใจ

“ เจ้าต้องเลือกแล้วเด็กน้อย สิ่งที่ถูกกับสิ่งที่ผิดมันมีเส้นบางๆกางกั้นมันออกจากกัน นั่นก็คือเจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตน แต่ไม่ว่าเจ้าจะเลือกอะไรข้าก็จะอยู่กับเจ้าจนกว่าเจ้าจะไม่ต้องการข้า ” คำพูดนั้นทำให้เธอนิ่งงันไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายที่เกิดขึ้นภายในใจ

“ พี่รักเจ้ายิ่งกว่าสิ่งใดแต่พี่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ มันเป็นหน้าที่เจ้าก็รู้พี่ไม่มีสิทธิ์เลือก เจ้าต้องเชื่อพี่ มากับพี่ ร่วมมือกันทำให้อาณาจักรของเรายิ่งใหญ่ เหนืออาณาจักรอื่นๆ ” เด็กหนุ่มที่มีความคิดอ่านเกินตัว เว้าวอนเด็กสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แล้วเปลี่ยนมาเป็นเข้มแข็งก้าวร้าวจนเด็กสาวต้องนิ่งงันไปชั่วครู่ว่าคนตรงหน้าใช่พี่ชายแสนดีที่เธอรู้จักหรือไม่

“ แล้วคนอื่นๆเล่า ” เด็กสาวพึมพำออกมาราวกับทบทวนสิ่งที่อยู่ภายในใจ

“ เจ้าจะห่วงพวกมันทำกัน ใครที่เป็นคนโค่นล้มอาณาจักรเรา แล้วทำให้ท่านพ่อกับท่านแม่ต้องตายเจ้าจำไม่ได้แล้วงั้นเรอะ ” เด็กหนุ่มตวาดด้วยน้ำเสียงอันทรงพลังและเย็นเยียบอย่างกำลังข่มอารมณ์

“ ข้าจำได้ ” เด็กสาวตอบเสียงสั่น ฉับพลันอากาศรอบตัวก็หมุนวนอย่างรวดเร็วแสงสว่างสีทองเรืองรองรอบร่างบอบบางของเด็กสาวก่อนจะโอบอุ้มเธออย่างนิ่มนวลเปรียบดั่งมืออันบอบบางของสตรีผู้สูงศักดิ์

จะกลับมาอัพต่อแล้วนะค่ะ มีใครจะอ่านรึเปล่าน้า 
หายไปนานมากเลย 555555
ขอโทษด้วยนะค่ะ จะไไม่เหลวไหลแล้วค่าาา