Romeo and Cinderella [1827 10069 8059 reborn]

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3

 เป็นไงบ้างสนุกไหม ตอนแรกกะจะแต่งต่อพรุ่งนี้นะแต่เห็นคอมเม้นแล้วอยากแต่งต่อ ไรเตอร์ขอบคุนทุกคนที่เม้นให้

ไรเตอร์รู้สึกมีความสุขมากมาย T^T ไรเตอร์จะแต่งต่อแล้ว เม้นให้ไรเตอร์ด้วยนะ หุหุหุ

..................................................................................................................................................................

ตอนที่ 4

ร่างสูงโอบกอดร่างบางให้แน่นขึ้นพรอมกระซิบที่หูว่า


"ผมเริ่มถูกใจคุณขึ้นมาแล้วสิ"


ร่างบางเริ่มหน้าแดงอีกครั้งพร้อมทุบอกร่างสูงด้วยความเขินอาย


"ปล่อยก่อนนะครับคุณฮิบาริ"


ร่างบางประท้วงและร่างสูงได้ปล่อยร่างเล็กเป็นอิสระ


"ขอบคุณครับ"


ซินเดอเรลล่าน้อยได้เดินหันหลังให้ท่านโรมิโอ แต่ท่านโรมิโอได้คว้ามือร่างบางพร้อมโฮบร่างบางไว้อีกครั้ง


"นายนี่น่ากินชะมัด"


ร่างสูงไม่พูดเปล่าพร้อมโน้มหน้าเข้ามาพร้อมมอบจูบแสนหวานให้ร่างบาง


"แล้วหวังว่าเราจะได้เจอกันใหม่นะ ซินเดอเรลล่าของฉัน"


ร่างสูงทิ้งร่างบางไว้อย่างโดดเดี่ยวแต่แล้วร่างบางได้พูดก่อนที่เขาจะเดินจากไป


"แล้วผมจะรอนะครับ"


ร่างบางพูดพร้อมกับสีหน้าเขินอายหน้ารักทำให้ร่างสูงอยากเดินกลับมามอบจูบแสนหวานให้อีกครั้งแต่


"วองโกเล่/รุ่นที่สิบคร้าบ" สองมารก้เข้ามาขัดซะก่อน


ทำให้ร่างสูงเดินออกไปทิ้งเพียงร่างเล็กที่มองตามแผ่นหลังที่อบอุ่นนั้นก่อนเดินจากไป


"นี่รุ่นที่สิบเป็นอะไรไหมครับ โดนไอ้หน้ายักษืทำอะไรรึเปล่าครับ"

"มะ..ไม่หรอก"

"งั้นหรอครับ"

mukuro

ผมพอจะเดาได้นะว่าฮิบาริทำอะไรวองโกเล่ แต่ถ้าวองโกเล่ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร

"นี่ มุคุโร่คุง"

มาอีกแล้ว ผมเบื่อคุณเบียคุรันจัง น่ารำคราญที่สุด

"มานั้งอะไรที่ศาลาดอกไม้คนเดียวละ"

"มานั้งจิบชาครับ"

"งั้นหรอ"

ราชาของเรานั้งมีแววตาเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะมาเกี่ยวเอวร่างบางพร้อมกับบอกกับมุคุโร่ด้วยรอยยิ้ม

"นี่มุคุโร่คุง"

"ครับ"

"แต่งงานกับผมนะ"

!!!!!!!!

....................................................................................................................................................................

ง่า ไรเตอร์ง่วงแล้ว อย่าลืมเม้นละ -o-งั้นไม่อัพนะ