ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
เนื่องจากมีคำเรียกร้องมาเยอะ(เกิน)ไรเตอร์ต้องขอโทษด้วย ที่ทำให้แม่ยก1827ไม่พอใจแล้วคราวไรเตอร์จะพยายาม
เน้น 1827 ให้นะ(จะพยายามนะ) อย่าลืมเม้นให้ไรเตอร์ไม่งั้นไรเตอร์ไม่อัพ -^-
..................................................................................................................................................................
ตอนที่ 3
"แต่แม่ผมมีคนที่รักอยู่แล้วนะ" ลูกชายพูดด้วยเสียงไม่พอใจ(สุดๆ)
"ใคร" ผู้เป็นแม่ทำสีหน้าเหนื่อยใจ
"ผมไงคร้าบ~" ชายหนุ่มหน้าตายิ้มแย้มให้แก่แม่ยายของตน พร้อมกับเกี่ยวเอวบางของจูเลียต
"นี่ ฉันบอกว่าเป็นเป็นานยตอนไหน แล้วผมก็ไม่หมั้นกะไอ้หน้ายักษ์นั้นหรอก"
"ฉันก็ไม่อยากหมั้นกะนายซะที่ไหน ไอ้หัวปลาหมึกงี่เง่า"
"นายว่าอะไรนะ"
"พอทั้งคู่เลย นายคงรู้นะยามาโมโตะว่าแกจะรักกับลูกฉันไม่ได้"ผู้เป็นแม่ต้ัองพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจอีกครั้ง
"ทำไมครับ เพราะ 'คำสาป' นั้นนะหรอ"
พูดถึงคำสาปนั้นทำให้ผู้เป็นแม่สะอึก
คำสาปนั้นเป็นคำสาปของสองตระกูลว่าห้ามแต่งงานกัน และ สองตระกูลนั้นคือ โกคุเดระและยามาโมโตะ
"คึหึหึ...นี่แม่เชื่อคำสาปนั้นด้วยหรอ"
"............" ผู้เป็นแม่ไม่ตอบ
"นั้นนะสิหะ ผมว่าให้พี่สองคนนั้นรักกันนะหะ" สายตาแห่งความโมเอะของสึนะทำให้ผู้เป็นแม่ใจอ่อน
"งั้นก็ได้แต่จะให้ฮิบาริซังเป็นคนเลือกเองว่าจะหมั้นกับใคร"
"ครับ องค์ราชินี"
"ห้ามเอามุคุโร่คุงของฉันนะ"เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นดังราชาขู่ฟ่อๆ
"ไม่รู้เหมือนกันนะครับ"
"เหอะคนอย่าคุณนี่นะจะสนใจผม"
แล้วทั้งสองก็มองหน้ากันอย่างไม่ถูกชะตา
แล้วสายตาดำสนิทได้หันไปมองคนผมสีน้ำตาลสีตาที่เข้ากับสีผมทำให้เธอดูน่ารักทำให้ท่านโรมิโอได้เดินไปจับ
มือพร้อมโน้มหน้าลงไปจูบกับซินเดอเรลล่าที่น่ารัก
"ช่วยไปกับผมได้ไหมองค์หญิง"
หน้าของซินเดอเรลล่าน้อยขึ้นสีแดงระเรื่อเหมือนลูกมะเขือเทศขึ้นไปทุกที พร้อมกับท่านโรมิโอเดินออกไปที่สวน
ทันใด
"เอ่อ..คุณฮิบาริครับคือว่าผม"
"ไม่ต้องพูดมากเจ้าสัตว์กินพืช"
ฮิบาริได้หันมาบอกแต่สึนะหยุดไม่ทันทำให้ชนกับอกของร่างสูงเต็มๆ
"หึ"
ฮิบาริได้หัวเราะในลำคอพร้องโอบกอดร่างบางพร้อมกระซิบที่หูว่า
.....................................................................................................................................................................
ไว้ติดตามตอนไป อย่าลืมเม้นให้ไรเตอร์นะงั้นไม่อัพนะจร้า~
เน้น 1827 ให้นะ(จะพยายามนะ) อย่าลืมเม้นให้ไรเตอร์ไม่งั้นไรเตอร์ไม่อัพ -^-
..................................................................................................................................................................
ตอนที่ 3
"แต่แม่ผมมีคนที่รักอยู่แล้วนะ" ลูกชายพูดด้วยเสียงไม่พอใจ(สุดๆ)
"ใคร" ผู้เป็นแม่ทำสีหน้าเหนื่อยใจ
"ผมไงคร้าบ~" ชายหนุ่มหน้าตายิ้มแย้มให้แก่แม่ยายของตน พร้อมกับเกี่ยวเอวบางของจูเลียต
"นี่ ฉันบอกว่าเป็นเป็นานยตอนไหน แล้วผมก็ไม่หมั้นกะไอ้หน้ายักษ์นั้นหรอก"
"ฉันก็ไม่อยากหมั้นกะนายซะที่ไหน ไอ้หัวปลาหมึกงี่เง่า"
"นายว่าอะไรนะ"
"พอทั้งคู่เลย นายคงรู้นะยามาโมโตะว่าแกจะรักกับลูกฉันไม่ได้"ผู้เป็นแม่ต้ัองพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจอีกครั้ง
"ทำไมครับ เพราะ 'คำสาป' นั้นนะหรอ"
พูดถึงคำสาปนั้นทำให้ผู้เป็นแม่สะอึก
คำสาปนั้นเป็นคำสาปของสองตระกูลว่าห้ามแต่งงานกัน และ สองตระกูลนั้นคือ โกคุเดระและยามาโมโตะ
"คึหึหึ...นี่แม่เชื่อคำสาปนั้นด้วยหรอ"
"............" ผู้เป็นแม่ไม่ตอบ
"นั้นนะสิหะ ผมว่าให้พี่สองคนนั้นรักกันนะหะ" สายตาแห่งความโมเอะของสึนะทำให้ผู้เป็นแม่ใจอ่อน
"งั้นก็ได้แต่จะให้ฮิบาริซังเป็นคนเลือกเองว่าจะหมั้นกับใคร"
"ครับ องค์ราชินี"
"ห้ามเอามุคุโร่คุงของฉันนะ"เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นดังราชาขู่ฟ่อๆ
"ไม่รู้เหมือนกันนะครับ"
"เหอะคนอย่าคุณนี่นะจะสนใจผม"
แล้วทั้งสองก็มองหน้ากันอย่างไม่ถูกชะตา
แล้วสายตาดำสนิทได้หันไปมองคนผมสีน้ำตาลสีตาที่เข้ากับสีผมทำให้เธอดูน่ารักทำให้ท่านโรมิโอได้เดินไปจับ
มือพร้อมโน้มหน้าลงไปจูบกับซินเดอเรลล่าที่น่ารัก
"ช่วยไปกับผมได้ไหมองค์หญิง"
หน้าของซินเดอเรลล่าน้อยขึ้นสีแดงระเรื่อเหมือนลูกมะเขือเทศขึ้นไปทุกที พร้อมกับท่านโรมิโอเดินออกไปที่สวน
ทันใด
"เอ่อ..คุณฮิบาริครับคือว่าผม"
"ไม่ต้องพูดมากเจ้าสัตว์กินพืช"
ฮิบาริได้หันมาบอกแต่สึนะหยุดไม่ทันทำให้ชนกับอกของร่างสูงเต็มๆ
"หึ"
ฮิบาริได้หัวเราะในลำคอพร้องโอบกอดร่างบางพร้อมกระซิบที่หูว่า
.....................................................................................................................................................................
ไว้ติดตามตอนไป อย่าลืมเม้นให้ไรเตอร์นะงั้นไม่อัพนะจร้า~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น